Forum Ogrodnicze Oaza

OTHELLO
róża rabatowa, angielska

syn. AUSlo, Kammersangerin Christel Goltz, Macbeth

Pochodzenie: David Austin /UK/ 1986 rok
Kolor kwiatu: czerwone, w drugim kwitnieniu ciemniejsze - szkarłatne.
Wielkość kwiatu: ok. 10 cm, duże, półpełne, często żółtym oczkiem, dosyć długo utrzymują się na łodygach.
Wysokość/szerokość - 105 do 245 cm / 90 do 185 cm, zwarty silny krzak, łodygi sztywne, doskonale trzymające kwiaty do góry, bardzo kolczaste.
U mnie jest to dosyć wąski krzak, jesienią mający tendencję do wypuszczania wysokich sztywnych pędów. Trzeba pamiętać, aby je wesprzeć, inaczej silne wiatry potrafią wyłamać pędy.
Mrozoodporność:strefa 5b, na zimę należy kopczykować, zimuje dobrze.
Może chorować na mączniak.

Jesienna Othello.
Złapała nieco plamistości, wypuściła trzy długaśne pędy /2,5 m /.
Tak więc kolejny sezon potwierdza, że wymaga podpór, bo wysokie, ciężkie pędy nie oprą się wiatrom.

U mnie okazała się różą o najmniej trwałych kwiatach. Cieszyłam się nimi może 4 - 5 dni. Kwitnienie przypadło na upały, które kwiaty spiekły a potem otrzepał je do reszty deszcz. Ścięłam i czekam na kolejne kwitnienie. Może trafi na łaskawszą pogodę.

Othello trafił do mnie w tym roku, jako sadzonka z doniczki - kupiony w szoku po stracie róż opryskanych omyłkowo herbicydem. Z dobrej szkółki - od razu z pąkami.
Wsadzony chyba końcem czerwca...



...przez lato ukorzeniał się i trochę podrósł - choć daleko mu do opisanych wyżej 2 metrów (!). Raczej 50-60 cm.

Kwitł ponownie - w końcu września/październiku





Dla mnie wielkim atutem odmiany jest niesłychany zapach.

Drugi rok - niby trochę lepiej, ale bez szału:

15.06



lipiec

Nadal przyrasta bardzo pomału, raczej wzwyż, niż wszerz.
Zakwitł dopiero początkiem lipca.



Akurat było kilka gorących dni - płatki się przypaliły.



Po pierwszym kwitnieniu część krzewu zmarniała (nie wiem, dlaczego), został jeden dość wysoki, zielony badyl, który w sierpniu nawet zakwitł:





Ten kwiat, co wyżej, rozwinięty:



A w połowie listopada zamyślił znowu kwitnąć:



Podoba mi się zwłaszcza kolor, ale boję się, czy da radę przez zimę.

Moje obawy ziściły się - tamtego Othella już nie ma.
Udało mi się kupić i wsadzić zastępcę, w październiku 2022, co zapisuję ku pamięci.

Ta nowa sadzonka może rokować lepiej, może nie kwitła powalająco, ale troszkę się rozkrzewiła, a to dla mnie zawsze najważniejsze.

Początek czerwca





Mono rozwinięty drugi z czerwcowych kwiatów.



Jeszcze jeden z połowy sierpnia



Być może miał jakieś kwiaty pod moją nieobecność, na przełomie sierpnia i września.