Forum Ogrodnicze Oaza

Mam dwa egzemplarze - i różnie im się w tym roku wiodło.
Miejski Elfe niestety należy do róż, które przez przypadek opryskałam w maju herbicydem; szczęśliwie jest tak wysoki, że z ziemi nie mogłam sięgnąć do górnych partii - i te pędy ocalały z kwiatami i liśćmi.
Tym niemniej upośledzone było kwitnienie letnie - i ogólna kondycja róży. CP tylko czeka na takie momenty, nękało Elfa cały sezon. Ale - żyje.
Początek czerwca - mniej kwiatów, ale jakie wielkie!



Połowa lipca - zaczął odbijać nowymi pędami



koniec lipca



Sierpień



Koniec września




"Górski" Elfe oczywiście zaczął kwitnąć sporo później, niż "miejski", za to niczym go nie próbowałam zabić - i dorósł ponad poziom podłogi tarasowej - czyli 3 m. Kwitł raz mocniej, raz pojedynczymi pąkami praktycznie całe lato.
Druga połowa czerwca - zaczyna





Początek lipca



z powojnikiem Julia Correvon





Początek sierpnia



12 października(!)

W tym sezonie Elfe, zwłaszcza egzemplarz miejski, trapiły dwie plagi: CP i pleśniejące kwiaty. Oczywiście, winne temu mokre, zimne lato.
Zapowiadało się nieźle.
24 maja



Połowa czerwca



Miejski Elf - początkiem lipca kwiaty na wysokości ponad 3 m, dół ogołocony



Początek sierpnia - nasiąknięte kwiaty łamią się i niszczeją





Karkonoski też mokry



Końcówka równie zapłakana - 11 października



Mimo wszystko jest to na pewno najładniejszy climber, jaki mam - przynajmniej najbardziej porusza moje poczucie piękna.

Roczny Elf

W pełni kwitnienia

Nadal się nią zachwycam.
Sezon nie najgorszy,
8 czerwca - pierwsze kwiaty miejskiego Elfa:



Tydzień później



Jeszcze tydzień później



W górach oczywiście 3 tygodnie przesunięcia - 27.06.



Ostatnie kwiaty na wiosennym pędzie - koniec lipca!



i sierpniowy.



Późną jesienią wyciąłam pędy słabo rokujące, resztę przygięłam, na ile dałam radę. I czekam niecierpliwie.

Z ,,Elfem '' spotkałem się kilka ładnych lat temu, był to numer jeden w sprzedaży. Zawsze sądziłem, że to róża szklarniowa/ florystyczna a tutaj jak widzę może spokojnie rosnąć sobie bezproblemowo ( powiedzmy ) w gruncie. W pamięci pozostał mi wizerunek tej róży, ale był właśnie zbliżony do tego co ma Ania w górach. Lekko zielony, kwiaty nie do końca w pełni rozwinięte i chyba cała magia moim zdaniem skromnym zresztą polega właśnie na tym aby ta róża do końca właśnie się nie rozwinęła aż za bardzo. Pozostała w stanie róż które sprzedaje się w kwiaciarniach.

Rośnie bezproblemowo w gruncie - o ile nie uważa się za problem corocznego ataku CP (albo umie zapobiegać - ja nie umiem).
Pąki są takie hm, bardzo w stylu wielkokwiatowych - ale jak to z każdą piękną istotą, ich uroda się zmienia. Przy czym szczerze, to lubię ten etap bardziej "rozbuchany". Tak samo chyba bardziej podoba mi się śmietankowa barwa rozwiniętych kwiatów, niż "seledynowe" pąki. Zresztą często zewnętrzne płatki tych pąków są lekko uszkodzone, deszcz, owady itede.
Żeby się nie rozwinęła, to trzeba uciąć i do chłodni.
Jakoś takie cięte trupki nie bardzo do mnie przemawiają, ci, co mnie lubią, nie ofiarowują mi zresztą bukietów, od dawna - nawet byle co, ale żywe.

Ciekawie Aniu zabrzmiało to ostatnie zdanie ,,byle co'' ale żywe . Ja w sumie nie ścinam kwiatów , bardzo rzadko to robię. Robię tylko jeden wyjątek , że przynoszę do domu ścięte kwiaty. Wspomniałem ,,Elfe '' bo swego czasu był raczej ciekawostką która jak widać przyjęła się do masowej hodowli. Znikły natomiast spoty mojej ulubionej/ jednej z / róży Black Baccara. Hocus Pocus czy też Abracadabra/ chociaż Papageno jest mocna, silna, kwitnie ładnie.

U mnie Elfe pierwszy rok. Kwitła pięknie ale jesienią opanował ją mączniak na niezdrewniałych gałęziach. Nie pomogło opryskiwanie sodą oczyszczoną. teraz owinięta w co sie dało czeka wiosny a ja czekam czy da radę przezimować bo z tego co wiem z jej mrozoodpornoscią nie jest doskonale.

E tam, u mnie bez problemu znosi zimy w Karkonoszach - a że ma z 3 m, nie sposób nijak zabezpieczyć. Patrz wyżej.
Chyba, żeby znowu jakaś "zima stulecia", odpukać...

Chciałam spytac jak teraz u Was z Elfe? Zimuje lepiej wraz z jej dorastaniem? Ja mam ją pierwszy rok. Czytając o jej słabej mrozoodpornosci poowijałam ja w panice czym sie da a i tak sie boje ze nie przetrwa. A wybrałam jej najbardziej osłoniete miejsce w ogrodzie- między domem, komórką i betonowym ogrodzeniem... Przetrwa? miala takie cudne kwiaty i tak ładnie mi urosła...

Dla miejskiego egzemplarza Elfe to był na pewno najlepszy sezon. Wiosną wprost wybuch kwiatów.
Początek czerwca



Połowa czerwca - szaleństwo





Wznowił kwitnienie początkiem sierpnia - strasznie wysoko, niestety. Gdy wróciłam z wakacji w połowie września, kwitł nadal (za dużo żółtego na zdjęciu) .



Nawet mniej chorował na CP, przynajmniej gdy mogłam go obserwować.


"Górski" zaczął dopiero końcem czerwca i nie kwitł w tym roku aż tak obficie. Ale nie uskarżam się i tak.



Splatany z Mme Julią Correvon





Powoli dosięga tarasu



Kwitł do połowy lipca, niestety, fatalna pogoda sprawiała, że część pąków spleśniała



W tym roku niestety CP nie oszczędziła moich "wsiowych" pnących, choć Elfe oberwał najmniej.

Dla mnie jest całkowicie mrozoodporny, nie mam co prawda doświadczenia z spadkami rzędu -30 stopni. Zimuje bez żadnych zabezpieczeń również w Karkonoszach.

Piękna róża chętnie zamieniłabym z New Dawn która mi słabo rośnie i słabo kwitnie, a trzyma mnie przy niej sentyment.

Marysiu - moim zdaniem dadzą radę w duecie, nawet niezwykle subtelnie by to wyglądało. Elfe jest najmniej ekspansywna spośród moich pnących, a ND też da się temperować, zwłaszcza jeśli rośnie bez szału, jak piszesz.
Na przykład po dwóch stronach jednej podpory?

Aniu, bardzo bym tak chciała; w tej sprawie, jedziemy na jednym wózku, tak sądzę, by coś nowego, większego posadzić, coś innego trzeba wykopać, a tu wszystko co jest, jest ulubione i ma już swoje miejsce. ND rośnie miedzy V.di Bologna a Alba M. w rzędzie wzdłuż tarasu; ale myślę, myślę ....

Może tegoroczne zdjęcia zmotywują Cię, Marysiu? To naprawdę nie jest róża, która się rozpycha łokciami, mam na myśli nawet ogrody bardziej fachowe, niż moje. Ma dwie wady: podatność na CP (przynajmniej przy moich miernych możliwościach wykonywania oprysków - nie sięgam do górnych partii), oraz brak zapachu.
Kolor i budowa kwiatów to wynagradzają w mojej opinii.





Moja miejska ma jakieś 250 cm, o ile nie nagnie się szczytowych pędów. Mocuję ją do niewielkiego trejaża.



Wiejska alias górska jest nieco wyższa, dosięgłaby do podłogi tarasu, gdyby ciężkie pędy z kiściami kwiatów nie naginały się samoistnie.



Deszcz trochę psuje płatki.









Miejska w połowie sierpnia, po obcięciu przekwitniętych pędów z czerwcowymi pąkami, kwitła znów tak wysoko, że trudno było zrobić sensowne zdjęcie bez drabiny.



Wiejska wysiliła się już tylko na trzy czy cztery kiście; wrześniowa:




A to wrześniowe kwiaty w mieście



i październikowe, trochę zmęczone.

Wspaniałość, Aniu

Pokażę moją bo przez chwilę też się nią cieszyłam, niestety zdołała urosnąć tylko nieco ponad półtora metra i zagrzała miejsce u mnie przez dwa lata, może nie trzeba było jej ruszać.. Wymyśliłam sobie że będzie fajnie wyglądać pod sumakami bo rozjaśni to ciemne miejsce (teraz jest w tym miejscu Eifelzauber) ale odtąd zaczęła marnieć i pożegnałam się z nią. Teraz w tym miejscu rośnie Grandhotel:























No i tu po przeniesieniu: