Forum Ogrodnicze Oaza

Zapraszam wszystkich do dzielenia się - teraz i w przyszłości - informacjami nie tylko na temat uprawy skorzonery, ale także do dzielenia się z nami wszelkimi spostrzeżeniami na temat tego warzywa: co skłoniło Was do wyboru skorzonery, jak oceniacie jej smak, trudność/łatwość uprawy, wykorzystanie w kuchni oraz wskazówki dla początkujących
Adasiowa


SKORZONERA ( Scorzonera hispanica ), nazywana bywa także wężymordem ( kiedyś wierzono, że sok z korzenia eliminuje skutki ukąszenia żmij ) lub, bardziej swojsko, czarnymi korzonkami

Dowód osobisty:
1.rodzina astrowate
2. kraj pochodzenia: Hiszpania ( pierwsze wzmianki o uprawie pochodzą z X w )
3. roślina dwuletnia

Portret:

Kwitnąca na żółto skorzonera


Liście


Korzenie

Uprawiając skorzonerę na własnym ogródku powinniśmy pamiętać o kilku zasadach: jest to warzywo o długim okresie wegetacji, 200-230 dni, więc wysiewając nasiona wprost do gruntu na przełomie kwietna i maja, plon zbierzemy w październiku/listopadzie, ale korzonki mogą zimować w glebie.
Skorzonera wymaga gleby żyznej, średnio wilgotnej, bardzo dobrze zareaguje na uprawę II rok po oborniku, a jej przedplonem mogą być ogórki, cebula czy por - byle nie kapustne czy inne korzeniowe. Odwdzięczy się za wysiew i pielęgnację na redlinach, ponieważ nie wykształci wówczas korzeni rozwidlonych. Do podstawowych zabiegów zaliczamy odchwaszczanie, spulchnianie gleby i utrzymanie właściwej wilgotności podłoża; starajmy się także wcześnie usuwać pędy z kwiatami.

Skorzonerę uprawiamy głównie ze względu na korzeń: długi 30 cm, o skórce brunatnej i czarnej, białym, soczystym miąższu przypominającym w smaku szparagi, z dużą ilością potasu ( niemal tak dużą jak u banana ), żelaza, sodu, karotenu i witamin. Zawiera inulinę, co jest istotne dla diabetyków. Rzadziej wykorzystuje się liście - przede wszystkim jak składnik sałatek i surówek.

Często mylona jest z salsefią, która kwitnie na niebiesko i ma jasne korzonki.

Salsefia




A tak opisuje swoje wrażenia z uprawy skorzonery nasza Agusia , której bardzo dziękuję za opis

Haniu wężymord (skorzonerę ) też sieje i wierzę że tobie ta roślina też się spodoba. Ja sieje ją z wszystkimi warzywami korzeniowymi czyli marchewką , pietruszką , buraczkami itd. udaje się znakomicie, można ją zimować w gruncie jeśli masz taką możliwość lub przechować przez zimę w piwnicy (ja tak robię). Cały czas pozostaje soczysta. Ubiera ją się w rękawiczkach bo sok ma bardzo lepki i używa najgorszej miski bo nie idzie później jej domyć. Chłopaki pisali mi że jedzą ją na surowo, próbowałam na polu i jednak nie dam się więcej namówić, nie to że źle smakuje ale piasku się najadłam Wykopuje się ją jak chrzan, szpadlem lub widłami to zależy od ziemi. Ma bardzo długie korzenie, trafiają się rośliny z krótkimi lub z dużą ilością rozwidleń ale nie wiem od czego to zależy. Korzonki są kruche więc przy wykopkach trzeba uważać. Nasionka przypominają połamane suche patyczki trawy siejesz je jak normalne nasionka. Siałam w różnych latach i zimnych i suchych i rośnie, więc tobie też się powiedzie . Wschodzące rośliny przypominają żyto. Smak musisz ocenić sama, mi smakuje bardziej jak pasternak lub pietruszka mąż mówi że to typowe szparagi. Bądź co bądź roślina jest smaczna zwłaszcza podana w tradycyjny sposób z bułką i masłem.

SALSEFIA -inaczej zwana kozibród pospolity lub szparagi biedaka jest mało znanym warzywem.Jest to roślina jednoroczna z rodziny astrowatych.Kwitnie na niebiesko lub różowo.Korzeń ma ok 30 cm w smaku przypominający pietruszkę i skorzonerę.Jadalne są kwiaty,pędy,liście ,nasiona i oczywiście korzeń.Korzenie posiadają mangan -pozwalający pozbyć się toksyn z wątroby,potas-który jest niezbędny w gospodarce elektrolitowej organizmu,miedz - /spore ilości/zmniejsza ryzyko złamania kości i osteoporozę.Jest żródłem dużej ilości inuliny pobudzającej metabolizm tłuszczów i produkcję flory jelitowej.Polecana dla diabetyków.Ma sporo wit.A,B1,B2,C,E.Młode pędy można przygotować jak szparagi,korzeń starty na tarce dodać do sałatek i zup.

Właśnie zakupiłam dwie tacki ze świeżym korzeniem skorzonery ( 500 g za niecałe 6 zł ) i za namową naszych ogrodniczek mam zamiar przygotować ją na wzór fasolki szparagowej albo szparagów: ugotować i okrasić tartą bułką i masłem. Oczywiście podzielę się wrażeniami z degustacji

Ale to Aniu ładnie napisałaś

Agusiu, no dziękuję Ci bardzo, ale gdyby nie Ty, nie byłoby tematu. Zresztą - okrasiłaś ten tekst jeszcze lepszym zdjęciem
Miałabym jeszcze malutką prośbę do Ciebie - o wskazówki, jak postępować z korzeniem skorzonery podczas obróbki, bo wiem, że nie należy do łatwych i przyjemnych

Korzeń ubiera się najlepiej zwykłą obieraczką do warzyw. Ponieważ jest bardzo klejąca polecam do tego zabiegu rękawiczki i tak już wspomniałam najgorszą miskę w domu ponieważ ten klej ciężko jest zmyć. Korzeń lekko ciemnieje po obraniu czasami dodaję ocet ale zazwyczaj jest to sok z cytryny, nie jest to konieczność ale biała ładniej wygląda. Obraną wieczorem można przechowywać w lodówce w wodzie z tym sokiem lub kwaskiem do dnia następnego i też będzie dobra. Ja często tak robię i nic mi się nie zepsuło. A i skorzonery nie ubiera się do idealnej bieli, czasami zostają takie czarne punkciki tam ma być to nie są żadne robaki czy oznaki zepsucia są to pory/wyrostki (nie wiem jak to nazwać) po korzonkach, można jeść śmiało

Tak też uczynię - właśnie doczytałam, że w korzeniu zawarty jest sok mleczny, podobnie jak w znanym mniszku lekarskim, a za tę lepkość odpowiedzialna jest wysoka zawartość węglowodanów - tak czy inaczej zrobię próbę generalną i przekonam się na własnej skórze.
Szkoda, że w Polsce skorzonera została zepchnięta w niepamięć, podczas gdy na południu Europy i przede wszystkim we Francji święci tryumf popularności.... chciałabym, aby i u nas powróciła do łask.
Kupując ją w Lidlu miałam do wyboru zaledwie kilka opakowań, a ewentualni nabywcy po wzięciu tacki do ręki wzruszali ramionami i czym prędzej odkładali ją z powrotem. Brak reklamy = brak zainteresowania.

Aguś, dziękuję
Widzę, że uprawiałaś na redlinach ?

Mówiłam ci Aniu że ludzie nie wiedzą co to jest a że cena jest też nie mała więc nie ryzykują. A skorzonery nie uprawiałam w redlinach była lekko podsypywana żeby widzieć gdzie jest posiana, ponieważ tak wspominałam wschodząc pokrojem przypomina żyto i jest praktycznie nie widoczna chyba że się uklęknie i przyłoży głowę do ziemi to widać takie cieniutkie czerwonkawe włoski.

O widzisz Kolejna pomocna informacja o wschodzącej skorzonerze - ktoś, kto pierwszy raz będzie ją uprawiał, zwróci uwagę na czerwone wschody.
A cena, faktycznie, z kosmosu;

Ale żeby to zobaczyć to jednak trzeba uklęknąć i to bardzo nisko. Ja pierwszy raz posiałam przy ugorze zostawionym na drugi rok. Sąsiedzi się ze mnie śmieli że na kolanach przerywkę robię pustemu polu. Ale tylko ja wiedziałam jaki skarb się tam kryje

W każdym siewie i uprawie musimy wykazać pokorę - nawet klęcząc

Witam, bardzo ciekawy wątek. Ja też miałam zamiar wysiać w tym roku skorzonerę ale jak przeczytałam Twój post Aniu, że można ją kupić to stwierdziłam, że najpierw jej spróbuję. No i kupiłam a co z tego wyjdzie to się okaże.

Marlenko, myślę, że skorzonera będzie miała swoje pięć minut - przynajmniej tutaj, na Oazie. Umówmy się, że po spróbowaniu opiszemy własne wrażenia i szczerze podzielimy się swoimi odczuciami smakowymi.
Czytałam, że istnieje wiele sposobów przyrządzania skorzonery, a jednym z nich jest podanie ugotowanej i polanej tartą bułeczką zrumienioną na maśle. Może być też zapiekana, pieczona, w postaci zupy kremu .... jestem bardzo ciekawa jej smaku.

Ja w zeszłym roku o mały włos bym jej nie wypieliła, bo faktycznie jak wschodzi to taka mała trawka. Dobrze, że się w porę zorientowałam, ale początek rządka poszedł...
Moja wyrosła cieńsza niż ta w Lidlu, ale była pycha, bardzo podobna w smaku do szparagów.
w tym roku też posieję, bo warto.

Mamma, cieszę się bardzo, że dołączyłaś do Czarnych Korzonków Mogłabym poprosić o zdawanie relacji z postępów w uprawie ? Byłabym wdzięczna za sygnał, kiedy i jak wysiałaś nasionka, odrobinę zdjęć ... Ponieważ to nowe dla nas warzywo, każda dokumentacja będzie na wagę złota
Czytałam, że smak faktycznie przypomina szparagi, ale skorzonera pozbawiona jest tych charakterystycznych dla szparaga włókien i jest bardziej zwarta, sycąca.
Jedna z pań zaleca posypać ugotowane i polane masłem korzonki szczodrą porcją szczypiorku lub koperku. Wyobrażacie sobie takie delicje zimową porą ?

A ja z innej beczki jak się nazwę tego warzywa wymawia przez r, z czy rz skor-zonera czy sko-rz-onera?

wariant II

Oczywiście, że będę na bieżąco relacjonować uprawę. Z zeszłego roku niestety nie mam żadnej dokumentacji, sama nie wiedziałam co to jest i z czym to się je
Aniu, bardzo trafnie opisałaś smak i zalety kulinarne skorzonery, taka właśnie była moja.
Nie ukrywam, że zaskoczyła mnie swoją delikatnością i brakiem jakiegoś takiego charakterystycznego posmaku, tak częstego u innych warzyw korzeniowych.
Kupiłam dziś w Lidlu i jutro porównam ze swoją.
A tak przy okazji, to co z tą selfią, kupiłam w zeszłym roku nasionka, ale nie zdążyłam wysiać, czy ktoś uprawiał i ma porównanie kulinarne ?