Forum Ogrodnicze Oaza

Jeden nie chce rosnąć, drugi będzie miał dwie "igły", ale jest maluszkowaty:

Może zdąży zakwitnąć zanim straci listki, które od dołu żółkną i odpadają:

moj ładnie kwitnie

Jest malutki, nie widać go zza pysznogłówki:

najważniejsze że jest

Tak, cieszę się, że jest i zakwitł.

Trochę spóźnione fotki, bo już dawno przekwitły.

A ja wcale bez fotki, tylko po prawdzie oczekując pocieszenia
Moje pustynniki w tym roku ograniczyły się do wyprodukowania liści, które dość szybko zwiędły. Bardzo zmartwiona wykopałam je ostrożnie - i okazało się, że z dwóch pierwotnych roślin (zakupionych jako bardzo duże) zrobiło się aż 6 "pająków", każdy z centralnym pąkiem.
Przeniosłam je w zupełnie inne miejsce, o wiele bardziej "osobne" (w międzyczasie na poprzedniej rabacie rozrosły się inne byliny, ekspansywne liliowce rdzawe, floksy, dosadziłam też w sąsiedztwie budleje), posadziłam całkiem płytko, tyle że wszystkie "odnóża" przykryte, ziemię wymieszałam trochę z piaskiem. Czy dobrze zrobiłam? Co jeszcze mogę uczynić, by moje "igły" pojawiły się następnej wiosny?

Aniu, no to Cię pocieszę. Miałam podobnie w starym ogrodzie, gdzie była sama glina. Pustynnik miał przez kilka lat tylko liście i też wytworzył kilka ośmiorniczek. A że wtedy byłam zielona w temacie uprawy, to tak sobie rósł sobie, a muzom. Przesadziłam go jakieś 8 lat temu na działkę, gdzie ziemia jest bardzo przepuszczalna i super drenaż /żwir na głębokości 30-40 cm/ i na następny rok pięknie zakwitł. To ten pomarańczowy. Z tym, że są czasem lata, że nie kwitnie. Ale że dokupiłam inne kolory, to zawsze jakieś cieszą oczy.
Posadzone są też płytko i w rosną pełnym słońcu.

Tak się zastanawiam, czy jak piszesz "trochę piasku" to nie za mało na rozluźnienie gleby. Spróbuj wykopać głębszy dołek i na dno sypnij z 20 cm żwiru,a na to ziemię wymieszaną z piaskiem. Jak nie masz żwiru to kamieni w Sosnówce chyba nie brakuje, wymieszasz z piaskiem i będzie super.

Dzięki, Marysiu, ze się odzywasz w "temacie pustynnikowym" i podnosisz mnie na duchu.
Widzisz, u mnie kopanie dołów typu 40 cm nie wchodzi zupełnie w grę - posadziłam tak płytko, bo głębiej są jakieś cebulki, i tak rozharatałam dwie czy trzy, chyba hiacynty. Jeśli idzie o "areały" kwiatowe, to chyba powoli docieram do kresu możliwości ekspansji. Tak sobie myślę - zostawię w tym roku, jak jest, ale Twoje słowa będę mieć w pamięci i jeśli znowu nie zaszczyci mnie kwiatami, może przeniosę na wieś? Tu ziemia przepuszczalna - aż nadto.

No cóż. W takim razie pozostaje mi tylko życzyć, żeby Ci w przyszłym roku zakwitł.

Jest nadzieja,że w tym roku nie zniknie:



Ten jest mniejszy, kwitł w zeszłym roku:

Widać różnicę w wegetacji między północą a południem. U mnie liściory to już wywalone na maksa

Wczoraj zauważyłam, że ten malutki wąskolistny jakiś zdechły, okazało się, że od dołu podgnił Nie wiem czy coś go podżarło, czy grzebać, czy zostawić w spokoju?

Marzę o takich pustynnikach jak Wasze. Raz podjęłam się posadzenia, na wiosnę nie wyszło nic i się zniechęciłam. Teraz to już za późno by sadzić ale może latem spróbuję jeszcze raz.

Ciekawe czy Ani po przesadzeniu poszły w górę

Ilonko, jeśli pytasz o los moich pustynników -to niestety... Chyba całkiem zanikły. Kwitły jeden jedyny raz - gdy przywiozłam ogromne kłącza ze Szkocji.
Przyznam, że trochę zapomniałam o nich - jeśli zdecyduję się kiedykolwiek na następną próbę, posadzę na wsi.

W zeszłym roku wypuścił listki i zgnął, a teraz nie wiem dlaczego się spieszy - w nocy przymrozki.

Robię mu na noc namiocik, ale... przymrozki.