Forum Ogrodnicze Oaza

Na mojej "chłodnej" rabatce wszystko kwitnie ze sporym opóźnieniem.


Pierwszy pokazał się Snowbunting

Na tak zwany sicher macie dużo kwitnących... buuu... czemu nie pokazujecie?
U mnie dziś prawdziwie ciepło, +14, więc mimo braku słońca wyległy pszczoły, a krokusy pootwierały dla nich swe kielichy.
Van Guard





Błękitne Perełki



Spring Beauty



Pickwick



Barr's Purple



Ard Schenk



Samotna na razie Jeanne d'Arc, śnieżnobiała z wyjątkiem znamion słupka



A to "w przestrzeni miejskiej"



Nie wiem, od czego to zależy, niektóre odmiany mnożą się u mnie jak przysłowiowe króliki, inne - na przykład biała Joanna - niechętnie lub wcale. Cóż, Dziewica Orleańska

Ja jeszcze nie za bardzo mam się czym chwalić, bo dopiero w jednym miejscu jest na czym oko zawiesić

Nie pamiętam odmiany, kupione kilka lat temu w Biedronce:

Łatka wrote:
OT
Aniu nie wiesz przypadkiem jakiego drzewa to jest pień?

Kilka lat temu byłam w Anglii, akurat był środek lutego. Na każdym trawniku w parku, na trawniczkach w mieście kwitły tysiące krokusów i narcyzów. Z kolei w Niemczech w styczniu były łany przebiśniegów, zarówno pojedyńczych jak i pełnych (flora pleno):

Wczoraj jeszcze widziałam krokusy, nie wszystkim zdążyłam zrobić zdjęcie przed zmrokiem, a dzisiaj widzę tylko śnieg

Babcia Ala wrote:
Alu, oczywiście, że wiem. To platan. Stary, poniemiecki. Te platany tworzą piękny dwuszereg na pasie rozdzielającym jezdnie na ulicy Wiśniowej między Sudecką a Powstańców Śląskich - i dalej, na Hallera. W czasach, gdy wojsko poruszało się konno, te pasy były przeznaczone dla kirasjerów, których koszary do dziś znajdują się przy Hallera. Oczywiście koni niet, ale to fajna trasa dla spacerowiczów, rowerzystów i innych poruszających się na kółkach napędzanych siłą mięśni. Koło 2,5 km. Na końcu Wiśniowej mieszkałam jako młódka, więc chodziłam tamtędy milion razy.
Niestety, niektóre z starych platanów - w mojej ocenie około 20% od czasu mojej młodości - poległy w walce z wichrami. Chorobami i szkodnikami zapewne też. Za to ostatnio miasto dosadziło podobny dwuszereg na odcinku Sudecka - Ślężna, za czasów mojej młodości cichym zaułku, obecnie dwupasmówce rozdzielonej jednak (szczęśliwie) pasem zieleni.
Jak jesteś ciekawa, wrzuć sobie streetview.
Krokusy na wrocławskich trawnikach są - przynajmniej w części - darem Królestwa Holandii dla mojego miasta, lata temu. Co nie poległo przy wykopkach ulicznych, rozmnaża się i kwitnie.

Wczoraj było ciepło i krokusy się otwarły, też w doniczkach.

U mnie gdzie niegdzie pojedyncze sztuki, to nawet fotografować nie warto, ale jedna kępka botanicznych się uchowała.



Gdy patrzę na te wrocławskie trawniki, to może spróbuję jesienią powtykać cebulki w trawnik. Może gryzonie nie wszystkie wyżrą spomiędzy splątanych korzeni traw.

Nie chcę Cię zniechęcać Jolu, ale u mnie tak rosły gdzie nie gdzie rozwleczone przez kogo?, nie wiem. Dosadziłam botanicznych, to zeżarły wszystkie - i te "samosiewy" i botaniczne zasadzone.

Skoro tak, Alu, to raczej nie będę się kopać z koniem i odpuszczę sobie.

Dziewczyny, przychodzi mi do głowy rozwiązanie może nie optymalne, ale jakieś tam.
Posadźcie wczesnowiosenne cebulki do płaskich doniczek, jak najpóźniej jesienią (nawet końcem listopada) i przechowajcie te donice w jakimkolwiek zimnym, naprawdę zimnym miejscu. Składzik narzędziowy, drewutnia, nieopalana piwnica - nie wiem, co tam macie. A jak tylko ziemia rozmięknie, czyli nie wiem, jak u Was - połowa lutego, początek marca - można wkopać te doniczki płytko na rabacie, albo nawet wysadzić zawartość.
Ja w tym roku gratuluję sobie, że zrobiłam podobnie z narcyzami, hiacyntami i tulipanami. Kilka doniczek napchanych cebulkami (po awanturze) składowałam w winnej piwnicy mojej drugiej połowy, teraz już zawartość części jest przesadzona do skrzyń na tarasie. Zakwitną niebawem.

Aniu wszystko dobrze, ale i ja i Jola mamy glinę, w której zimą i podczas mokrych letnich dni zalega woda. Cebulowe tego nie znoszą, najbardziej narcyzy, a ich gryzonie zdaje się nie lubią. I tak źle i tak niedobrze. Próbowałam już kilka razy, dotychczas bez powodzenia. Coś wymyśliłam, ale sił mam stanowczo za mało i raczej nie zrealizuję, póki muszę pracować, bo właściwie tylko na pracę mi starcza sił. Nakupiłam w grudniu krokusów, mam też doniczki, ale zasadziłam do tej pory może 1/4. Nie sądziłam, że stale będę chorować, a po tych choróbskach XXI wieku ciągnie się potem po infekcji dalej i stale coś jest nie tak, to jest jak nie kończąca się opowieść

Alu, na pewno nie chcesz się zamienić na moją glinę. Zrobię zdjęcie, jak znowu na wierzch wylezie taka bryła w kolorze kupy niemowlaka.
Właśnie o to chodzi, że doniczki po sezonie możesz wyciągnąć, dać do schowka - i da capo.

Pamiętam, że borykasz się z zdrowotnymi powikłaniami. Bardzo rozumiem frustrację wynikającą z braku sił. Cóż... wcisnąć kilka malutkich cebulek w doniczkę zawsze dużo lżej, niż skopać zagon pod marchew.

Chyba zrobię tak jak radzi Ania. Wsadzę jesienią cebulki do doniczek, wstawię na zimę do tunelu a wiosną razem z doniczkami do ziemi. Może to przyspieszy kwitnienie krokusów. Do tej pory nie mam nawet jednego kwiatka, widać tylko króciutkie szczypiorki.

Aniu sadziłam już do doniczek i pojemników, przechowałam i... wiosną nie wiedziałam, gdzie to wkopać . Gdzie kopnę, tam coś uszkodzę. W efekcie zostawiłam te pojemniki na wierzchu, a że nie były piękne, to potem kombinowałam, czym i jak je przyozdobić, żeby nie straszyły przy tak uroczych kwiatkach. Trzeba by kupić sobie eleganckie doniczki i w nich uprawiać. A ja kasę wydam na rośliny i na oprawę już nie staje.

Narcyzy gniły w mojej ziemi i w końcu zanikły. Na mojej glinie tylko rabata wyniesiona, wybrać ziemię na około 10 cm, może trochę głębiej, zależy ile toto miałoby wystawać ponad poziom gruntu, wypełnić to drenażem, może być gruz, na to siatkę metalową przeciw gryzoniom, niestety są tylko nieocynkowane, więc wieczna nie będzie, ale w ziemi bez tlenu atmosferycznego wolniej będzie "gniła". Wierzchnią wybraną warstwę wymieszać z dodatkowym podłożem, np. zużyta ziemia z doniczkowych upraw, można dodać nawozu, wymieszać i zrobić dowolny kształt. Niestety to np. rondo trzeba czymś obramować, żeby ziemia się nie zsypywała i abym mogła to wykonać sama, odpadają gazony do umacniania skarp, które są ciężkie i wątpliwej moim zdaniem urody, chociaż w jednym miejscu je mam , więc obrzeże albo palisada z kołków, albo niski suchy murek. Jedno i drugie musiałabym kupić, bo kamieni polnych u mnie niet. Jak palisada, to siatkę trzeba wywinąć na kołki, a jak murek, to można jej brzegi obciążyć kamieniami. Tym bardziej, że w suchym murku, pierwsze kamienie powinny być posadowione w ziemi i wtedy brzegi siatki pomiędzy pierwszą warstwą kamieni a drugą. Czy coś by się potem nie okazało, że jest nie tak, np. że górą ktoś wejdzie i skonsumuje wszystko tego nie wiem.