Forum Ogrodnicze Oaza

Wróciłam ze szpitala i poszłam w lasy, odreagować zgromadzony stres...

Jak przyjechaliśmy do domu, stało już trzy samochody pod naszym laskiem.
Na trasie Zamość-Krasnobród przy każdym lasku po kilka samochodów. Czasami wygląda to tak, jakby ludzie na wyścigi opuszczali swoje samochody. Jedno koło pozostawione na asfalcie, blokujące ruch samochodów zapewne na kilka godzin.

Zrobiłam sobie długi spacer... Zbiory niewielkie, ale to tylko dodatek.

Las zadeptany, walają się wszędzie białe ogonki prawdziweczków, a chętnych przybywa. Nie wiem, czy dla wszystkich wystarczy grzybków, bo coraz ich mniej.

Nie wiem co jest na rzeczy w tym roku, zrobiło się modne chodzenie na grzyby, czy co?

Planowałem dzisiaj wyskoczyć w góry i ewentualnie wyzbierać grzyby, które mogły się pokazać po burzliwym weekendzie.
Wczoraj troszkę mnie wystraszyli prognozami deszczu, mającego wystąpić (tam gdzie zbieram) już o 9-tej. O 10-tej już miało solidnie lać. Co tu robić? Chodzenie w strugach deszczu po stromych, gliniastych zboczach, to wielkie ryzyko . Najprościej by było wyrobić się przed deszczem, ale jak? W dwie godziny nie ma szans. Zwłaszcza teraz, jak trzeba grzybów szukać, a nie tak jak do niedawna - zbierać.
Rozwiązanie prościutkie. Tym razem biorę moją drugą połowę i razem śmigamy do lasu. O 7-mej zaczynamy zbierać. O 9:30 dwa koszyki, dwie torby i miejscówka wyczyszczona z prawdziwków, a przy okazji wpadło parę rydzów i podgrzybków



Grzyby bardzo pochowane. Jednak nie pomogło im ukrycie się pod kamieniem (takich było najwięcej)



lub położenie się pod paprotką



Znalazłem również trzech tenorów



A tutaj jest próbka jakie panują czasem spartańskie warunki.
Dojrzałem prawdziwka na baaardzo stromym zboczu. W dole kamienie i potok (zdjęcie nie pokazuje dokładnie jak było naprawdę stromo). Chwila zastanowienia - iść po niego, czy odpuścić?-



Decyzja zapadła. Trzymam się drzewka i poniżej wbijam laskę. Myślałem, że mogę oprzeć stopę na lasce i jakoś zerwać grzyba.
Niestety w miejscu gdzie jest wbita laska nie ma szans postawić stopy, bo musiałbym puścić jedyny punkt oparcia - drzewko. Pomimo tego, że przy butach mam kolce, stopa zjeżdża razem z warstwą gliny.



Trzymam się kurczowo, kładę się na ziemi i końcami palców udaje mi się wydobyć pięknego prawdziweczka



Od razu zostaje mianowany dzisiejszym misterem



Takich ekwilibrystycznych podjęć grzyba było dużo więcej
Znalazłem również siedziunia, tylko jodłowego.



Zabranie takiego grzybka może kosztować nawet 5000 kary.
Jak odjeżdżaliśmy, ciemne chmury zawisły nad górami, ale jeszcze nie lało.
Nadal wszystkie grzybki w 100% zdrowe.
Jutro trzeba sprawdzić stan podgrzybków. Powinien już być luzik, bo to niziny

Zazdroszczę. Przed laty było trochę sprawdzianów w moim lasku. Od kilku lat tylko takie.

Wiem jak w górach jest ślisko gdy pada deszcz lub jest mokro, śliskie są kamienie, śliskie korzenie i śliskie liście lub ściółka. Z tego powodu nie pojechałam w góry w niedzielę na grzyby, bo całą noc lało, a pesel taki, a nie inny, po co kusić los. Młody gwoździe zje i na drugi dzień zdrów jak ryba, a starka...
Ja tam widzę na Twoim zdjęciu jak jest stromo, bo się wałęsałam po istebniańskich kopcach kilka lat, bo tam mieszkałam jak byłam młoda. Widać też różnicę poziomów po drzewach.

Jacku te ilości borowika które zbierasz przekraczają już moją wyobraźnię. A warunki zbioru tych ślicznotek wręcz ekstremalne, brawo.

Na Roztoczu w dużych lasach są debry, strome wąwozy. Ze cztery lata temu pojechałam rowerem na grzyby i wpakowałam się w te debry, trochę się pogubiłam. Nigdy nie zapomnę wciągania roweru 20m w górę, a potem zjazd na tyłku z rowerem, bo zejść się nie dało, taka stromizna. W końcu wyszłam we wsi jakieś 15km. dalej.

A dziś w moim lasku w końcu spokój, nikogo nie było. Żadnych nawoływań, ujadania psów, tylko szum drzew, stukot dzięcioła i ciepły powiew wiatru. Grzybów mało, ale to co nazbierałam starczy dla kilku rodzin.














Rydze ukisiłam.

W związku z innymi obowiązkami chwilowa przerwa w wypadach na grzyby. Ale zapasów mam już wystarczająco, więc teraz już na luzie. Nie poszłam ja ..... to one przyszły do mnie.






Następne muszę przypilnować, bo te trochę za późno zauważyłam.

Kasiu to na pewno Kania ?

To Czernidłak kołpakowaty. Przepyszny grzybek. Do spożycia nadają się tylko młodziutkie egzemparze. Jak czernieją, to już za późno. Te na fotce już za stare. Ale one dopiero zaczynają się pokazywać, więc jeszcze sobie podjem.

O ludziku a już myślałam ,że jakiś truciciel i chyba je widzę nieraz ,ale mijam łukiem jako Muchomora S .Ufff

Dzisiejszy wypad solo 5 godzin zaowocował takim koszykiem podgrzybków młodocianych większość. 6 kg wagi . Praktycznie 100 % zdrowotności nie licząc ugryzień ślimaka

Ja dzisiaj zgodnie z planem, skok sprawdzić czy są już podgrzybki. Miałem szczęście, bo prawie się wysypały. Nie w każdym lesie i takimi grupkami. Znajdzie się z 5-6szt, kilkadziesiąt metrów pusto i za chwilę kolejna grupka. Oczywiście są też obszary, że nie ma sensu chować noża, bo są wszędzie gdzie się spojrzy.
Powoli przybywało, bo nie zbieram nóżek, podgrzybki małe (młodziutkie), a kosz dosyć pokaźny.
W końcu zapełniłem go w pierwszym lesie. Czas na awaryjną torbę. Ta z przerwami, ale w końcu też pełna
Znalazłem kilka prawdziwków, ale tych nie brałem w ogóle.



W sumie pełna satysfakcja. Suszarki już działają. Część dla rodziny. Może jutro jeszcze pojadę, ale to już na pełnym luzie.
Wczoraj miałem problem, bo miałem w drodze powrotnej podrzucić prawdziwki. Okazało się, że znajomych, którzy je chcieli nie ma i musiałem przywieźć cały zbiór do domu. Na szczęście uratowała mnie córka, która zabrała wszystko do pracy i rozdała współpracownikom

mymysteryy wrote: A jednak poszłam. Odrobiłam się około 15 i postanowiłam, że wyskoczę chociaż na chwilkę do lasu. Po godzinie miałam już pełny dosyć spory kosz i można było wracać. Podczas powrotu do zostawionego niedaleko roweru dozbierałam jeszcze całkiem pokaźną grupkę podgrzybków i maślaków. Właśnie skończyłam wszystkie obierać i można odpocząć.




Podobno rozmiar nie ma znaczenia, a jednak są sytuacje, że duży cieszy bardziej.

Grzyby wciągają, znów byłam w lesie. A tam troszeczkę strasznie, bo duży wiatr mocno kołysał drzewami. Szumiało, skrzypiało, coś wyło...

Co się uchodziłam, żeby znaleźć tych parę podgrzybków. Tak góra dół, góra dół, kilkanaście razy.
Prawdziwków mało.
Dobrze, że rydzów dozbierałam, bo po zgotowaniu zmniejszają swoją objętość ze trzy razy i słoik, który naszykowałam do kiszenia okazał się za duży. Dziś mam nadzieję, że będzie pełen i jeszcze dla Joli uszykuję słoiczek.
To znalazłam do południa:




Po południu wybrałam się do mojego lasku prawdziwkowego. Cztery lata temu pojechałam rowerem przez lasy do Józefowa. Znalazłam miejsce w którym były dziesiątki prawdziwków. Jest to kilkunastoletni lasek sosnowy w którym na odległość widać, czy grzyby są, czy nie ma.
Znalazłam kilkanaście, ale wysypu dużego nie zauważyłam.

Dziś spacer trochę dłuższy niż w wczoraj. I trzeba było się częściej schylać.
Podgrzybki tak wysypały, że chyba do wieczora byłoby co zbierać. Ale nie mam za bardzo czasu na przerobienie, więc po takiej porcji resztę zostawiłam.



Trafił się też taki Rumcajs



Jutro przerwa. Ale ci co pójdą do lasu będą zachwyceni. Wysyp jakiego nigdy wcześniej nie widziałam.

Ostatni wsad na suszone prawdziwki. Tyle wystarczy. Od przyszłego tygodnia zmiana na podgrzybki.

Rzeczywiście, sypnęło podgrzybkiem na potęgę. Znajomi mi dzwonią z różnych regionów, że u nich to samo. W ogóle ten rok jest bardzo dziwny m.in. pod względem grzybów. Wtedy, kiedy normalnie zaczyna się wysyp, totalna posucha. Wszyscy zaczęli się zastanawiać, czy w ogóle będą jeszcze w tym roku grzyby. Nagle koniec września, opady i w ciągu 3 dni zaczyna się bogaty wysyp prawdziwka. Ogólnie, nagle sporo gatunków zaczyna masowy rozwój. Nie tak jak dawniej. Jeden gatunek kończył, drugi zaczynał i tak od sierpnia do późnej jesieni. Teraz wszystko rośnie prawie na raz. Wysypy są bardzo dynamiczne. Już są późniejsze rydze, a także dzisiaj widziałem dużo gąsek niekształtnych.



Przecież te grzybki, razem z zielonkami występują po rydzach, jak już po prawdziwkach nie ma śladu. Kiedy pojawiają się porządne przymrozki.
A tu, dzisiaj mogłem nazbierać rydzów, maślaków i prawdziwków opór. Te ostatnie chyba wyczuły, że ich nie zabiorę, bo wyjątkowo sporo mnie prowokowało. Wziąłem sobie tylko 6 malutkich, wielkością zbliżoną do podgrzybków.
Maślaków trochę przybrałem, bo zupka z nich przednia

Dużo nie brakowało, abym dzisiaj nie pojechał. Wstałem 4:30 a tu leje jak z cebra. Lało praktycznie całą noc. no to cóż z powrotem do podusi. Ale o 7-mej przestało i po godzinie zaczęło się przejaśniać. No to w drogę!
Po drodze widzę niesamowite ilości aut przy lasach. Jestem 9:50 Idę do tych samych lasów co wczoraj.
Nie ma żadnego problemu napełnić kosz i torbę samymi kapelusikami. Mam już więcej niż wczoraj , a tu wracając nagle trafiłem na te "rasowe " podgrzybki



Jak na podgrzybki niesamowicie grube, jak prawdziwki



Obcinanie im trzonów, to profanacja, ale nie mam już gdzie pakować. Nawet dobiłem torbę w której miałem picie i kanapki. Więc muszę niektórym usunąć nóżki.
Ten chciał mi coś powiedzieć



Te pretendują do misterków podgrzybków




Widocznie zabrakło w sklepie kapeluszy. Pięć nóg, cztery kapelutki



Zbiór dzisiejszy.



W weekend odpuszczam. Już wiem co się będzie działo. Ale przede wszystkim nie chciałbym się spotkać z "Halyyyyynąąąą" i jej wrzeszczącym partnerem

Ilością Wam nie dorównam, bo za mały jest "nasz" las, ale może wielkością, bo osiągnęłam swój rekord życiowy
Po dłuższym chodzeniu, gdy myślałam już, że będzie tak jak w przypowieści Kasi: "Halyyynaa mosz co? Ni mom nic!",
ten był pierwszy

gdy go podejmowałam, zobaczyłam jasny wielki kształt w trawsku, wcześniej był tam ktoś przede mną, bo znalazłam ściętą nogę, to był on



i w koszu, zakrył pierwszego


mój absolutny rekord 652 g

noga nie jest robaczywa

potem znalazłam jeszcze dwa normalnej wielkości



i razem już w domu, bo to by było na tyle borowików, co jest b. dużą ilością jak na "mój" las

Koźlarze w odwrocie , dwa małe czerwone zostawiłam, bo rosną tylko pod jedną brzozą, może uda im się dorosnąć i rozsiać trochę zarodników i tak bym pożytku z nich nie miała, ale przytargałam maślaki


Wszystkich przepraszam za przydługi post z powodu 4 borowików, ale w naszym lesie zdarzyło mi się takie szczęście tylko kilka razy