Forum Ogrodnicze Oaza

Isiu, dobra poezja broni się sama i nie potrzebuje wielu słów
Jesteśmy, czytamy, wzruszmy się, rozmyślamy, wspominamy...
Podziękuję Mamie za te piękne chwile

Dalu dziękuję nie chodzi mi tyle o wpisy ale chociaż o ślad, że ktoś zagląda

Pocztówka z Burgundii

za wzgórzami winnic
w lipcowe południe
białe Auxerre
mruży sennie okiennice
na brzegu Yonne
platany
rozciągają chłodny zielony cień
w kawiarnianych ogródkach
wiatr
rozwiewa włosy i unosi spódnice
tańczących kobiet
przynosi strzępy muzyki
po wędrówce drogami Burgundii
kadet Roussel
zatrzymał się na rynku
przystanął przy cokole i patrzy
na miasto w którym słońce poleruje
kocie łby starych uliczek
mijają lata
zmieniają się suknie dziewczyn
płowieje mundur kadeta
i niebo nad jego głową.

"Inne miejsca" 2012 r.

Isia wrote:
...bo gdy się milczy,milczy, milczy, to apetyt rośnie wilczy
na poezję, co być może drzemie w nas.

Firletko ja wierzę, że poezja nie tylko drzemie w Tobie ale pięknie się zagnieździła

Taka noc

księżyc dojrzewa i nabiera kształtu
drzewa wkładają czarne pończochy

na wysypisku strzępy marzeń
zegar okradziony z godzin
fotel z kulawą nogą
wyblakła miłość bezdomny kot

pościel jest biała i chłodna
nie ma o czym mówić
i milczeć
nie ma o czym

błądzą po mieście ślepe latarnie
ulice w czarnych kapturach bram

na talerzu melon w pełni
można go zjeść po kawałku

noc ma kapelusz z rajerem
i delikatnie muska nim sny

"Noc chodzi boso" 2008 r.

Noc i ja

droga pnie się w górę
prosto pod koła
Wielkiego Wozu
łąka kwitnie
jaskrami gwiazd

jestem kukiełką
z czarnej włóczki
którą wiatr unosi
pogwizdując

słowa
które kiedyś
znaczyły tak wiele
wracają w szeleście liści

"Noc chodzi boso" 2008 r.

ponieważ polityki wszędzie duuuuuużo to tak z przymrużeniem oka

* * *

O wyższości swego narodu,
krzyczą - najgorsi jego
przedstawiciele

Jak orkiestra

Z narodem jest jak z orkiestrą
gdy "batuty" nie czuje
choć dyrygent dobry
zawsze ktoś fałszuje.

Efekty sesji

Gdy w miejskim ratuszu
sesja się odbywa
od razu w fontannie
wody nam przybywa

Ciągłe reformy

Te "reformy" nie z barchanów
zdjąć się z tyłka nie da
i dlatego proszę panów
ciągle w Polsce bieda.

Kosmos

W budżecie państwa niczym
w kosmosie
napotkać można czarną dziurę,
to w nią wpadają każdego roku
środki na kulturę.



"Drzazgi i wióry" 2011 r.

Już myślałam że będę mogła pochwalić się nowym tomikiem Mamy tak jak było obiecane ale to niestety trwa (jest już w druku na szczęście)
a tym razem z tomiku "Noc chodzi boso" akurat na lato

Dom

zamieszkaliśmy pod dachem
przypiętym pinezkami gwiazd
do naszych granatowych snów

tu pokoje
miękko wyściełane ciszą

noc chodzi boso
i nie trzaska drzwiami
obietnic

za drogą
rozkołysana motylami łąka
pełna króliczych
i mysich sekretów

w ogrodach letnie dni
dojrzewają kolorami owoców

ze szpakiem
wiewiórką i jeżem
jesteśmy na ty
od wczoraj


Pozdrawiam serdecznie

Zaproszenie

obok mego domu
na ścieżkach słońcem wydeptanych
polne anioły tańczą boso
błyszczą złotem
słomiane skrzydła

po sercu płynie cisza
białym obłokiem
uśmiechnięta od ucha do ucha
moje myśli
prosto w niebo
do Wielkiego Wozu
przykręcam koła
pod słowami
skrzypi piach

przyjedź
drogę wskaże byle wróbel
kiedy rozgościsz się na dobre
dam ci zagon gwiazd nad lasem

„Noc chodzi boso” 2008 r.

Witam wszystkich...już po promocji książki przedstawiam najmłodsze Mamy dzieło. Tomik poezji a w nim zbiór wierszy o miłości, troszke zebranych z róznych tomików i sporo nowych



MIłość

jak to jest
że właśnie ten
a nie inny człowiek
wypełnia
całą twoją przestrzeń
aż po horyzont

nagle
psuje ci się wzrok
szwankuje słuch
nie widzisz wad
nie słyszysz przestróg

jego dotyk
wywołuje dreszcze
arytmię serca
bladość i rumieńce
ewidentne objawy choroby
na szczęście nie zakaźnej
czasami krótkotrwałej
bywa
że nieuleczalnej

mądrzy ludzie mówią
to miłość...

z tomiku "Róże i pocałunki" 2015 r. Pozdrawiam serdecznie

Chcę ten tomik

Grzesiu szczegóły na Pw

Gratulacje dla Mamy z okazji nowego wydania , oraz podziękowania za wiele miłych wrażeń

dla tych co kiedyś lubili a teraz już nie .... albo odwrotnie......

* * *

tej szkatułki od ciebie
nie podnoszę wieka
tam zaklęte chwile
srebrem malowane
marzeń drobne perły
koraliki wzruszeń
na pamięci nić kruchą
kiedyś nanizane
nie otwieram
szkatułki
barwy w niej zaklęte
mgiełką kolorową
w dal ulecieć mogą
pozostaną mi puste
wyciągnięte ręce
do tęczy
która
wstęgi rozpina
nad drogą

z tomiku "Róże i pocałunki" 2015 r.

Miłego weekendu

Miłość najpiękniejsza

to ta wymyślona
między snem a wierszem
nie obiecuje szczęścia
i w zamian
niczego nie żąda i nie oczekuje

wypełnia całą przestrzeń
od czerni nocy
do krawędzi poranka

rajski ptak
w klatce powiek
uwolniony nagłym błyskiem słońca
unosi ostatnią
niepotrzebną już
łzę

Niedawno Rodzice pożegnali swoje ukochanego psa - Atosa ... bardzo trudno pogodzić się ze stratą przyjaciela, był z nimi 10 lat ... odkąd pamiętam w moim domu rodzinnym były zwierzaki (sama mam psa i kota) Dla wszystkich przyjaciół zwierzaków tych małych i tych trochę większych, którzy musieli się z nimi pożegnać

PIES CZEKA

kiedy w godzinie przedświtu
umiera pies o brązowych oczach
wiatr traci oddech
szyby mokre od łez
i tylko cisza
ciepłą dłonią
gładzi zmierzwione futro

jeszcze jeden łyk wody
spojrzenie
i już
odchodzi
już biegnie po łące Edenu
goni motyle, tropi zająca
łowi tysiąc zapachów szczęścia
nagle
przystaje
ogląda się
i czeka...

"Noc chodzi boso" 2008 r.

Isiu,

piękne, wzruszające pożegnanie. Zostawia jednak nadzieję.

Podziękuj proszę Mamie za te słowa. Ja też niestety już wiem, co znaczą… Podwójnie.

Przepiękny wiersz,popłakałam się czytając.Niedawno odeszła od nas nasz Bianusia i rany są jeszcze świeże

Bez obietnic

brodzę po dnie
rzeczywistości

nade mną
czerń kosmosu
za niepewną kurtyną
powietrza

dlatego
nic mi nie obiecuj
tylko spraw
by cień obok mnie
był twoim cieniem

"Róże i pocałunki" 2015 r.