Forum Ogrodnicze Oaza

Ale gości Już odpowiadam, zdjęcia trochę póżniej.
Pikutku, kocham wiórki nawet Kubuś już przestał na nie wrzeszczeć, choć okiem łypie i konewką grozi. Miałam takie zdjęcia. Poszukam.
Aniu każde miłe słowo o ogrodzie dodaje chęci do pracy, a z czasem staje się coraz trudniejsza. Bardzo dziękuję za każdy przejaw zachwytu, nie znudzi się na pewno Paryżanka posadzona wczesną wiosną, rośnie wspaniale. Ziemia jest przepuszczalna, próchnicza. Ja maniakalnie ściółkuję wszędzie i wszystkim, co się do tego nadaje. Przez lata utworzyła się spora warstwa bardzo dobrej gleby. Na moje potrzeby oczywiście.
Marta, dziękuję w imieniu moich azalek, Cycusia się uśmiecha! Jak to miło, że się nie boi. Nigdy nie starałam się ich oswajać, boję się okrucieństwa ludzi, ona sama zaczęła podchodzić, taki kochany rudy kłębuszek.
Siberko , nie bij
Ewo , jeżeli choć trochę urozmaicę kolory za oknem, to bardzo mnie to cieszy. Witaj w moim ogrodzie.
Gabrielu , dziękuję, ten płaczący to cyprysik, nutkajczyk. Biedny sponiewierany, stracił trochę gałęzi przy zeszłorocznym czyszczeniu sosny. Bo nie chodzi Ci o jałowca przecież...
Witaj Marku, zapraszam zawsze , zimą nie ma nic ciekawego, coś tam pstryknę. Nie lubię zimy i zimna
Moniko i Pikutku, obrończynie kolorów. Sama to nasadziłam, ale już kilka powędrowało w świat Kolory muszą mi grać razem, inaczej zgrzytam, ze echo po lesie dudni. Co ja narobiłam w tych zdjęciach
Witaj Aguś, rozłożę kocyk i obiecuję dostawę stosownych napojów. Dlaczego nie spałaś? Imprezujesz w środku tygodnia! Młodość, takiemu to dobrze Znajdę zdjęcie Homebush po deszczu. Co ja się natrzepałam, myślałam, że już po niej.
Gosia, jest za co Kocham azalie (ale to serce pojemne, ho, ho), ale pogoda daje w kość, i trudno się nimi nacieszyć. Ale nie zrezygnuję za nic.
Witaj Michale , miło powitać nowego gościa. Wspomnienia dobrze robią-widać, ile człowiek zrobił, prawda? Spora różnica

Muszę trochę ogarnąć real Do zobaczenia.

hanya wrote:
Ja zgrzytam tylko na połączenie różowego z pomarańczowym . u Ciebie takich zestawień nie widzę

Czekam na foty Kubusia z Cycusią ja też kocham te rudzielce, ale u mnie drzewa jeszcze za małe by chciały się zadomowić

Haniu, przypadkiem trafiłem na twój watek i nareszcie mogę ,,pozglądać'' po kątach - takie klimaty to chyba w Otwocku albo Podkowie Leśnej.... A ja tam lubię wszystkie połączenia - no może oprócz lodów i ogórków konserwowych .
Zdjęcia z początków bezcenne a i las sosnowy niczego sobie(chylę czoła przed każdym miejscem gdzie założono ogród wśród takiej ilości drzew).Mówisz że Kubuś ma ścieżki to jak się uda wstawię do ciebie Kokosowe ścieżki .Kokos na razie uszedł przed weterynarzem , bo praca i sprawy osobiste wessały mnie w ,,życiowy kołowrót'' - czy to się zmieni i kiedy......

Paweł , słynny tropicielu ....Wiedziałam, że znajdziesz mój wątek Tak mi się spodobało oglądanie starych zdjęć, że chyba jeszcze coś na płytki wsadzę a potem pokażę. Kubuś przestał wariować dzięki wiadomemu zabiegowi, bardzo mi to pasuje, przecież pershing w ogrodzie to był naprawdę koniec świata. Teraz pędzi tylko w celu poskromienia motorynek, kotów i pojazdów z przyczepą. Lody i ogórki brrr, jest kilka odpowiedników w ogrodzie.
Pikutku , połączenie pomarańczowego z różowym, właśnie!! Nie widzisz, ale to nie znaczy, że nie było, czy nie ma . Wychodziło mi kilka razy słowo daję, że bez mojego udziału. Jakimś cudem okazywało się, że własnoręcznie taką kompozycję sobie zaaplikowałam. Nie wiem, czy zachowały się zdjęcia, ale wstawię ku przestrodze, własnej oczywiście. Niestety nie udało się ich sfocić razem. Ale mina Kuby z konewką przezabawna. Będzie fotka.

hanya wrote:
Czekam z niecierpliwością, bo potrzeba mi trochę dobrego humoru

Pies podlewa i od razu są efekty

Kiedyś na pomarańczowej rabacie wyrosła mi (tzn. zakwitła, bo sama ją jednak sadziłam) różówa dalia Pół lata przechodziłam obok tego miejsca ze wstrętem Wreszcie przesadziłam wielki krzaczor
Z tamtego czasu pozostała nazwa dalii, "Różowa Cholera" Z poprzedniego roku w ogóle jej nie pamiętam, bo jeszcze złość na nią mnie trzymała, a w tym rosła już sobie koło sosen, z innymi różowościami, więc wyglądała pięknie I nareszcie ja polubiłam

A zauważyłyście w jaki zestaw barw ubrała się jeżówka
Jak nie to pozgrzytajcie trochę

Pikutku, coś wstawię:

Serduszka (pikutkowa)



Dyskusja z Cycusią - mam jeszcze inne, ale nie mogę znależć



i jeszcze stare z zeszłego roku, kolorowe...



Uśmiechnij się

Mina Kubusia przecudna, psotna, rozczulająca

Haneczko, co zrobić, żeby mieć taką wielką serduszkę?
Ja kocham serduszki, ale jedną jedyną posadziłam kiedyś bez wiedzy w słońcu... przepadła, chociaż wciąż co roku wypuszcza dołem kilka liści. Po prostu zapewnić jej cień i będę miała takiego giganteusa?

Serduszka rewelacyjna, ma nadzieję, że i u mnie pokaże się z tej strony
A mina Kubusia, wywołuje uśmiech na twarzy mimo, że poważnie skupiony

Homebush po deszczu dla Agusi:



Co te zdjęcia takie zdechłe jakieś? Albo żle widzę, albo na trasie płowieją

Znalazłam zdjęcia Kubusia







Aguś, serduszka jest przeciwpancerna, oczywiście różowa Cień, ale nie głęboki, wilgotna, przepuszczalna ziemia. Miała dużo próchnicy. Wysiewa się, długo miała bardzo ładne liście. Mam jeszcze białą, ale nie rośnie tak mocna i dorodna.

No to poszukam jeszcze kolorów.
Na początek Principessa, wielka i oczywiście różowa. Przyszła do mnie 'do szpitala' i została. Zajmuje bardzo eksponowane miejsce i musiałam ją pokochać mimo kolorystycznej ułomności, ma trochę liliowego odcienia i troszkę słońca na płatku.
Odmiana Fanny (Pucella):





Tak wygląda z piętra, rozłożysta kobietka,

Masz przepiękny, ogromny wszerz i wzwyż ogród Po prostu powinien nazywać się parkiem A jeśli ogrodem to OB

A jeśli brakuje Wam różu z pomarańczowym, to proszę bardzo



Ten niebieski floks normalnie jest 23,5 godz na dobę różowy Niebieścieje tylko pod wieczór po solidnym deszczu lub podlewaniu

Alinko, witam Cię serdecznie połączenie tych kolorów przez pół godziny jest cudne, o pozostałym czasie nie napiszę przez grzeczność. Bardzo dziękuję za takie pochlebne zdanie o ogrodzie. Pomyślałam, że powinnam założyć wątek o pomyłkach i katastrofach ogrodowych. To by dopiero było pisania i śmiechu. Kto wie, może się odważę.
Dobrego wieczoru

Piękny ogród jak już większość zauważyła Serduszka różowa faktycznie jest mocniejsza i dorodniejsza od białej, u mnie biała jest dwa razy mniejsza od różowej i ma też dużo mniejsze kwiaty. Obie rosną na słonecznych rabatkach "w piachu" (taką mam ziemię)
Kubuś to prawdziwy pies ogrodnika, jak zabawki to tylko związane z ogrodem Z tą niebieską konewka wygląda jakby faję w zębacz trzymał

Siberko, Twój wpis mi jakoś umknął był Pies podlewa, a jakże inaczej Radzi sobie bez konewki. Płotki wszechobecne denerwują mnie okropnie, ale co zrobić Już prawie zamordował tym 'podlewaniem' cisy, bukszpany poprzypalał, o innych nie wspomnę nawet bo zgrzytam ze złości. Omawianego połączenia kolorów nigdy nie lubiłam. Przesadzałam serduszkę i długo myślałam nad odpowiednim miejscem. I wymyśliłam między pomarańczowo-czerwono-żółtymi azalkami Miałam przesadzić i tak schodziło, aż wyrosła tak wielka i piękna, że ścieżkę zarosła i...pojechała w świat. Już jak na osobę, która nie lubi różowych kolorków, mam ich zastanawiająco dużo
Różowa cholera, przecież nie posadziła się tam sama, więc jakaś cholera na pewno...

Witaj Piotr , dziękuję za miłe słowa o ogrodzie i 'psie ogrodnika'. Zapraszam, kiedy tylko znajdziesz czas na wizytę pod sosnami.