Forum Ogrodnicze Oaza

Bardzo serdecznie Was witam!
Zachęcona ciepłym przyjęciem na forum postanowiłam otworzyć furtkę do mojego ogródka. Z taką pewną nieśmiałością to robię - bo przecież macie TAKIE PIĘKNE ogrody do pokazania, że gdzie tam mi się wpychać przded oczy. Ale znów z drugiej strony, nie po to to robię. Myślę sobie, że trochę "nie teges" (wyrażenie podczytane tu na forum przyrzepiło się do mnie) podglądać innych, a samemu się skrywać. Poza tym bardzo liczę na Wasze wsparcie, dobre słowo i rady , chcę mieć miejsce, gdzie będę mogła się dzielić tym wszystkim, co u mnie się dzieje, i wreszcie - chcę mieć gdzie Was zaprosić wirtualnie.

To tytułem wstępu.

Właścicielem ogródka stałam się 4 lata temu - wraz z zakupem domu. Odziedziczyłam go więc po poprzednich 2 kompletach właścicieli. Ci, którzy zakładali ogród mieli chyba daleko posuniętą fobię społeczną, gdyż od każdej strony szczelnie gdodzili sie drzewami od sąsiadów i drogi. Normalnie nie miałabym nic przeciwko temu, jednak dom jest parterowy i zajmuje dużą środkową część działki zostawiając po bokach dość wąskie paski do zagospodarowania. Na dodatek na około CAŁEGO domu biegnie zadaszony taras - istny domek na prerii - tylko, że u nas nie ma takiego klimatu, żeby chcieć non-stop cień. No i po roku zaczęłam wycinkę, bo ja do ciepłolubnych należę (podejrzewam powinowactwo z jaszczurką )

Na ostro do zmian w ogrodzie zabrałam się rok temu i tu będę chciała opowiedzieć Wam historię tych zmian i zaprosić do obserwowania i komentowania.

Na początek - tu trochę widać jak było...


To mój pierwszy zakup - marzyłam o magnolii...


A w ogóle - przenosząc się do mojej wsi z Warszawy stałam się Łużycokiem - ponieważ zamieszkałam na Łużycu - w krainie doliny Wisły.

Tu widok od strony domu:






Niestety ten piękny wiatrak z historią, w którym nieprzytomnie się zakochałam, został 2 lata temu podpalony przez skończonego idiotę - (pokażę Wam zdjęcia kiedyś) - do dziś nie mogę się z tym pogodzić.

A tak jest wiosną:




Kocham moje okolice - są prześliczne.

Zaglądajcie do mnie, bardzo Was zapraszam i chcę poznawać.

Witam i chyba jako pierwsza pozdrawiam serdecznie.
Ja również wciąż należę do podglądaczy. Niestety jeszcze nie mogę zaprezentować ogrodu a w zasadzie mojego ROD-os ponieważ jest a jakby go nie ma . Może jesienią będę mogła pokazać zaczątek pożyjemy zobaczymy.Z tym większą uwagą będę śledziła Twoje początki. Być może znajdę u Ciebie inspiracje i podpowiedzi.
Serdecznie pozdrawiam

Witaj,Dominiko
Bardzo ciekawie zapowiada się Twój wątek Już na pierwszym zdjęciu widać,że masz świetną bazę do zakładania ogrodu.Tym cieniem to ja bym się tak bardzo nie martwiła,wiesz ile osób na forum marzy o cienistych zakątkach...Poza tym takie zielone ściany są świetną osłoną przed mroznymi podmuchami i stanowią ładne tło dla roślin.Ale rozumiem,że lubisz słoneczko i ciepełko i już nie będę się mądrzyć tylko z ciekawością zaglądać i kibicować Twoim poczynaniom.
A tego tarasu biegnącego wokół CAŁEGO domu to Ci normalnie zazdroszczę
Serdecznie pozdrawiam

Dominiko, piękny masz widok sprzed domu, tego mi właśnie brakuje, bo mój dom stoi w środku wioski, baaardzo szkoda tego wiatraka, tak pięknie wkomponowany był w przyrodę, wielka szkoda wpoldo5tak wrote: Pomalutku wszystko sobie zagospodarujesz według własnego pomysłu, tylko czasu i dużo siły potrzeba

Cześć w pięknych okolicach mieszkasz.Dobrze,że założyłaś wątek,szkoda wiatraka

Puk,puk,można? a co tam wchodzę i co widzę? cudowne widoki i jeśli mnie wzrok nie myli to widzę także ul Dominiko, pisz i pokazuj jak najwięcej bo czuję,że masz dużo do napisania i pokazania.

Dominiko, prześliczne masz okoliczności przyrody
Najfajniejsza jest przestrzeń.
Jestem ciekawa tego tarasu dookoła domu

Wspaniale, że dałaś się namówić!

Domniko, okolice cudowne, przecudowne!
Jak ja kocham takie wiejskie klimaty, rozległe krajobrazy...
Mam nadzieję często oglądać obrazki z Twego ogrodu i okolicy i... często Cię czytać (lubię!)!

Wiatraka żal po stokroć

Gorąco pozdrawiam i czekam na dalsze opowieści i przemyślenia

Piękna okolica I mnie również szkoda by było wiatraka jakby zniknął z krajobrazu, komu on przeszkadzał ??
A te kwitnące drzewa to twoje czy sąsiadów?
Również czekam na ciąg dalszy opowieści o ogrodzie i okolicy

Zauważyłan,że sporo ludzi ucieka na wieś,dalej od zgiełku.I dla takich widoków.
Witaj

Ja również się wpisuję i z ciekawością będę podglądac Twoje poczynania .Jak duży jest ogród w całości? Piękne masz okolice , w pewnym sensie widzę podobieństwo do moich doświadczeń z okolicą domu - zakochałam się w sosnowo-brzozowych zagajnikach dookoła, a dziś już zostało kilka pojedynczych drzewek

Ale fajnie, że zaglądacie!

Super widzieć nowe osoby i u siebie gościć już poznane

Wybaczcie, jeśli kogoś pominę w odpowiedziach - jestem tu nowa i w ogóle to pierwsze forum, na które sie zarejestrowałam (bo tak mi się tu spodobało) - więc nie ogarniam jeszcze tego wszystkiego. No - w każdym razie chcę, żebyście wiedzieli, że każdy Wasz wpis jest dla mnie prawdziwą radością i dziękuję za nie bardzo .
Cieszę się, że Wam także podobają się moje okolice!

Agu - Tak, tak - możesz czuć się Matką chrzestną narodzin tego wątku Od kilkunastu dni myślę sobie o tym, co chciałabym napisać, czym się podzielić, ale choć wiele godzin spędzam przy komuterze , to nie miałam dotąd czasu, by zająć się wyszperaniem starych zdjęć.

Romo, Piotrku - Na zdjęciu nie ma ula. To pole mojego sąsiada, który z zapałem zaśmieca ten prześliczny stary sad czym tylko się da, psując wszystkim krew. Za to w okloicy jest pasieka prowadzona przez niezłego zapaleńca. Prowadzi on wykłady dla seniorów, dzieci i wszystkich, którzy tylko chcą słuchać nt życia pszczół, miodów itd. To są fascynujące rzeczy. W zeszłym roku byliśmy u niego na takim grillu połączonym z prezentacją pasieki - było cudownie. Pan Zibi hoduje też kury zielononóżki i uczy lokalsów tradycyjnego wyrobu sera, a dzieciom organizuje warsztaty robienia świec z wosku. Jestem jego fanką.

Aszko - Wyprowadziłam się z Warszawy i teraz czuję, że żyję. A do miasta mam pół godziny. Jednak, gdy czasem przejeżdżam obok miejsca, w którym mieszkaliśmy nachodzą mnie prawdziwe mdłości

Markito Bardzo czekam, aż otworzysz u siebie, bo akurat zamknęłaś mi swój wątek przed nosem - a tak mi tam dobrze "pachniało"...


A na koniec jeszcze jedna fotka z okolic:





Ściskam


A ogród mój ma 1000m2 - ale naokoło domu - ma kształt obwarzanka z dziurką

Już otworzyłam (link w stopce) i zamiast gości witać, to się szlajam po cudzesach

Pięknie ukazałaś swoją okolicę
i ten wiatrak ...
bardzo mnie interesuje jego historia.

W krainie mojego dzieciństwa było ich bardzo dużo. Niestety dzisiaj zostało ich już zaledwie kilka

A ta ostatnia fotka skojarzyła mi się z: "Tymczasem przenoś moją duszę utęsknioną do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych, szeroko nad błękitnym Niemnem rozciągnionych"

Ach, Dominiko, jak u Ciebie klimatycznie...
Przepiękna przestrzeń dookoła, która też mi się skojarzyła z "Nad Niemnem". Bardzo lubię tę książkę, choć większość uważa ja za gniot lekturowy. No a ujęcie z wiatrakiem na wzgórzu.. eh... Jaka szkoda że to już historyczna pocztówka.

A i ogród wcale nie taki mały. Toż Twoje 1000 m2 to całkiem spora działka!
No a zadaszony taras dookoła - to kolejne miodzio! Pokazuj, pokazuj, jak to wygląda!

A do tego mam pytanie. Otóż, ile razy trafiałam ostatnio na Twój nick, próbowałam go sobie przetłumaczyć: "wpół do piątej", "wpół do piątek" No to jak jest naprawdę ?
Pozdrawiam serdecznie
Ula

Witaj Dominiko. Masz duży ogród, dużo możliwości. Z chęcią będę zaglądać i czekam na ciąg dalszy. Pozdrawiam Marzena.

Witaj!
Wpadłam przypadkiem, ale widoki, które prezentujesz spowodowały, że postanowiłam się przywitać i zostać.
Liczę (po cichu ) na ciąg dalszy, a i Twojego ogrodu - obwarzanka ciekawam bardzo.

Dzień dobry poniedziałkowe!

Bardzo mi miło = z przyjemnością mogę być matką chrzestną Twojego wątku
Zresztą, tak łatwo stąd nie wyjdę, bo te widoki przyprawiają o szybsze bicie serca... te łany zielonego jeszcze zboża - coś pięknego!
Pokazuj ogród i opowiadaj