Forum Ogrodnicze Oaza

planta wrote:
To nie są moje słowa. CPS zareagowało prawidłowo na informację osobistej terapeutki. Tylko tyle.

Ja nie jestem od oceniania. Ja tylko pokazuję "obraz", który widzą służby - z nadzieją uświadomienia powagi sytuacji. Bo każde kolejne wyżalanie się na złośliwość tylko pogarsza pozycję Diany. Jeżeli tego nie zrozumie - przegra. A chciała bym, żeby wygrała batalię o dziecko. Uważam, że współczucie niczego merytorycznie nie wnosi. Jak wygra chętnie wypiję z Dianą flachę, albo mogę i popłakać z radości - tylko niech wygra.

(Miało to być w poprzednim poście, ale mi cytat wcięło i musiałam poszukać)

Diana pogadała sobie z terapeutką, o swoich snach, bo od tego jest terapia, aby szczerze pogadać, potem pojechała spokojnie po zakupy. To też są fakty. Sen, opowiadanie o koszmarach sennych to nie rzeczywistość.
Diana głupio uwierzyła, że służby socjalne chcą jej pomóc w rozwikłaniu trudnej sytuacji. Zamiast tego spotkała się z opresją chyba jeszcze gorszą, niż ta, której zaznała od męża.
Straszenie, że odbiorą dziecko, jak dobrowolnie nie pójdzie z domu do jakiegoś przytułka, to nie jest pomoc, to szantaż psychiczny. A odbieranie dziecka, bo niedoświadczona terapeutka źle oceniła cudze słowa, to już absurd totalny.

Dla mnie niepojęte jest też to, ze wystarczył jeden telefon, żeby dziecko policja odebrała, a kobietę zapakowała do psychiatryka. A miesiącami trwa odwracanie tej sytuacji. Jeden telefon, żeby człowiekowi zniszczyć życie, a miesiące wyjaśnień i procesy, żeby to naprawić.

Terapia jest od tego aby przepracowac wszystkie traumy i demony, więc z definicji zakłada szczerość pomiędzy pacjentem i terapeuta. I poufność informacji. A już na pewno nie ich nadintetpretację.
Okoliczności najazdu szeryfow i zamknięcie w klinice które przytoczyła wyżej Hiacynta, to nadużycie którym powinien zająć się prawnik. Czyli np taka pani prawnik Angela. Ale pani prawnik Angela sprawia swoimi poczynaniami wrażenie, że jest raczej przypadkowa osoba a nie prawnikiem reprezentującym Dianę.

Dokładnie, wtargnięcie do cudzego domu, przeszukiwanie go. I tak naprawdę uwięzienie osoby, która wróciła z zakupów. Do tej pory myślałam, że takie rzeczy dzieją się tylko w filmach.

Słuchajcie a przede wszystkim Ty Diano. Sytuacja jest poważna i trzeba zrobić wszystko, żebyś wyszła z tego obronną ręką.
Przepisy nastawione są przede wszystkim na dobro dziecka i tym wytłumaczy się każdy urzędnik. Skoro ojciec pije i stosuje przemoc a matka sobie z tym psychicznie nie radzi to trzeba zabrać dziecko. Dla nich to tylko statystyka. A co realnie jest dla kogoś dobre to już nie ich sprawa.
Cała sprawa nie zmierza do tego aby komuś pomóc i może zakończyć się zniszczeniem Wam wszystkim życia. Trzeba jak najszybciej ograniczyć wtrącanie się urzędników i wyplątać się z tego.
Diana musi dogadać się z Davem. Jeżeli tego nie zrobią stracą wszystko, nawet dziecko.
Diano uświadom sobie i Davowi powagę sytuacji. Możecie stracić nie tylko córkę, ale Dave pracę a w konsekwencji wszystko co macie i jeszcze przepraszam za określenie mieć "nasrane w papierach".
Ustalcie co dalej robić wspólnie, bez pretensji i obwiniania się, bo nie o to teraz chodzi.
Dla dobra dziecka pomyślcie o rozstaniu i ustaleniu kwestii finansowych.
Nie lubię się wtrącać w cudze życie, ale bardzo mi szkoda Ciebie i Twojej córci.

Mamma wrote:

07 Mar 2018 21:08
planta wrote:

10 Mar 2018 20:38 (po powrocie ze szpitala)
planta wrote:
Alino - jednak czytasz wybiórczo.

Obecnie tylko wspólny front z mężem, tłumaczenie, że to nieporozumienie spowodowane niedostateczną znajomością języka itd może ratować sytuację. Natomiast utrzymywanie Diany w poczuciu krzywdy tylko pogarsza sprawę.

Czasami dobre rady są tylko złotymi myślami. Żeby komuś doradzić trzeba dobrze znać zarówno tę osobę jak i całą sytuację, cały jej kontekst.
Inaczej to będą tylko miłe, ogólne złote myśli, chociaż wypowiedziane z dobrymi intencjami.
Gdyby Diana mogła stworzyć wspólny front z mężem, czytalibysmy tu tylko o roślinach, koniach i życiu w Teksasie.

Sanna, Dianę interesuje tylko dogadacie się z mężem pod kontem życia razem i to jest problem, bo żeby być z kimś trzeba chcieć.
Chcieć-chodzić na terapię, chcieć-zrobić coś ze swoim życiem dla drugiej osoby a On najwyraźniej nie chce..
Nikt nigdy nikogo do niczego nie zmusi. Koniec kropka.
Teraz tylko dziecko się liczy i konieczność uświadomienia sobie konsekwencji brnięcia dalej w sytuację.
Diana i Deve mogą stracić nie tylko małżeństwo.
Poza tym jeżeli naprawdę będą potem chcieli być razem to zawsze można zacząć od nowa.

Mamma, ale Ty to wszystko wiesz bo jesteś Dianą i Davem? Znasz ich myśli, nastawienie, plany i problemy?
I nie chcę aby moja wypowiedź zabrzmiała jakby los dziecka był mi obojętny.
Mamma, jak już pisałam, gdyby można było trudne, skomplikowane sytuacje rozwiązać dobra chęcią to życie byłoby piękne.
Nie znasz szczegółów, znasz zarys sytuacji. Jak my wszyscy. W takiej sytuacji rada że "wystarczy chceć" brzmi infantylne. Bez obrazy.

Sanna, dlaczego odnosisz się do mojego podpisu a nie do meritum problemu.
Ja nie kwestionuje ani nie komentuje Twoich wpisów, bo nie o to tu chodzi.
Pomóżmy Dianie w rzeczywistej ocenie sytuacji a ona zrobi co zechce.

Mamma wrote:
Mamma, słowa "chcieć" uzylaś w swojej wypowiedzi, policzylam, 5 razy (to sporo jak na tak krótki tekst, imo oczywiście) Masz to wyżej, sprawdź. Uzylaś tego słowa jako kluczowego w sprawie problemów Diany.
Na Twój podpis nie zwrocilam uwagi, przepraszam za to, ale piszę z telefonu więc te drobny tekst uszedł mojej uwadze.
Ale jest trafny, w sumie pogratulować postawy życiowej, podoba mi się.

Edit. To wątek Diany. Przestabmy, proszę, go zaśmiecac.

Dobra, to napiszę to dosadniej. Sanno żyłaś z alkoholikiem?
Bo ja tak i dopiero inne doświadczone kobiety otworzyły mi oczy na problem.
I teraz po wielu latach i ja chcę komuś pomóc, kto znalazł się w podobnej sytuacji.
Czy naprawdę przepychanki słowne pomogą Dianie?

Mamma, dopiero co dopisalam wyżej, żeby już nie zaśmiecać tego wątku.

Mamma, z trudnych, toksycznych relacji nie wychodzi się, zazwyczaj, na pstrykniecie palca. Zwłaszcza, gdy związek jest kilkuletni i przez wiele lat bylo dobrze a nawet bardzo dobrze. Psychika ludzka jest na tyle skomplikowana, że ludzie zajmujacy się tym tematem wciąż mają sporo orzechów do zgryzienia.
Piszę tu ogólnie, nie nawiązując do sytuacji Diany.

A odpowiadając na Twoje pytanie. Nie weszłabym w związek z alkoholikiem, narkomanem, prymitywnem, brutalem, nie dojrzałym narcyzem, brudasem, ujem i kim tam jeszcze. Nie weszłabym bo wiem czym to się kończy. Co zrobiłabym gdyby mój wieloletni partner, który sprawdzał się jako towarzysz życia przez lat ileś tam lat, zaczął mieć problem z alkoholem? Nie wiem. Pewnie próbowałabym go ratować, próbowałabym ratować rodzinę. Nie wiem jak długo by to trwało. I na pocieszenie powiem, że sporo kobiet (facetów też) próbuje ratować wcześniej dobre małżeństwo.
Znamy siebie na tyle na ile nas sprawdzono.

Edit teraz rozumiem dlaczego tak zareagowałas,dobrze że poradziłas sobie. Na pewno było bardzo trudno, ciężko..

Jeżeli uważasz, że próby pomocy Dianie to zaśmiecania wątku to faktycznie, nie powinnaś się wypowiadać.
Nikt z rozmysłem nie pakuje się w bagno.
A gdybyś znała choć trochę problem to wiedziała byś, że aby uratować alkoholika to on sam musi CHCIEĆ.
Bez tego ratowanie małżeństwa naprawdę jest bezcelowe i przyniesie więcej szkody niż pożytku.

Mamma, nawiązałam do tego co Ty nazwałas przepychankami.
Ja wiem, że alkoholik musi sam podjąć decyzję co dalej. Chyba nawet kilka stron wcześniej o tym pisałam.
Co do rozmyslnego pakowania się w toksyczny związek, różnie to bywa. To słynne "on zmieni się po ślubie", to z czegoś się wzięło. Ale generalnie masz rację, ludzie nakładają maski i poznajesz kto jest kto jak juz minie trochę czasu razem pod jednym dachem.

Edit Mamma, proponuję zróbmy tak. Ja wycofuje się z tej dyskusji bo ona niczego nie wnosi.
Ty masz doświadczenie z problemem z którym zmaga się Diana. Pisz, pomagaj. To będzie cenny głos.

Tak, tak...zmieni się. Osobiście nie znam nikogo kto by się zmienił po ślubie ani jak się dziecko urodziło itp.
Diana ma naprawdę ciężko, cały czas myślę jak jej pomóc.
Nie jest moim celem jej krytykować ani zmuszać do czegokolwiek, poprostu próbuje pomóc jej znaleźć wyjście z tej patowej sytuacji.

Tak na koniec jeszcze cichutko. Ale tak się dzieje, dziewczyny, zakochane po uszy, z różowymi klapkami na oczach, pakują się, po same uszy, w różnej maści toksyczne relacje. Nie tylko z alkoholem w tle.
OK, już uciekam...