Forum Ogrodnicze Oaza

Mirko, ile stopni masz na strychu i czy strych jest widny? Będę to robić pierwszy raz od 40 lat.

Alu na strychu są dwa małe okienka po przeciwległych stronach więc jest półmrok ale one w stanie spoczynku nie potrzebują światła. Kiedy na zewnątrz jest powiedzmy -10 to na strychu zwykle +10 albo trochę mniej. Tylko raz mi podmarzły kiedy było -23 ale nie wpadłam na to żeby narzucić włókninę Kiedy miałam wieki temu około dziesięciu doniczek to trzymałam je na szafce w kuchni u góry i też dały radę a przecież tam jest ciepło, zakres tego co mogą wytrzymać jest dość szeroki. Niektórzy wyjmują z doniczek, ja nie. Oszczędzam sobie roboty a dla nich to bez różnicy.

Jesień puka do okna.. Rano obfita rosa na wszystkim, zakwitają rozchodniki i coraz mniej słychać ptaków wokół domu. Popołudniami na drutach siedzą całe girlandy młodych jaskółek, chyba przygotowują się do odlotu.
W pojemnikach jeszcze kwitną rośliny ale na rabacie coraz mniej koloru, nocami już coraz chłodniej. Najzimniej było którejś nocy pod koniec ubiegłego tygodnia, +5. Cały maj z przymrozkami, czerwiec zimny bo było nocami zwykle poniżej 10 stopni, lipiec chłodny i deszczowy, w sierpniu już możliwe przymrozki, niech żyje ocieplenie klimatu.
Kolorowe hortensje:





Najnowszy nabytek a w zasadzie to co z niego zostało bo gdy przyjechała to miała osiem czy dziewięć pięknych dorodnych pędów:



Ma ładnie zbudowane kwiatki, na razie zielonkawo białe ale przebarwi się na ciemno różowo:



Fajnie sobie radzą heliotropy a szałwie kwitną lepiej niż w lipcu:





Zastanawiam się czemu sama sobie to zrobiłam Rozsadziłam wszystkie cebule które już rozciągały doniczki bo mi się ich żal zrobiło (czemu nie siebie samej) :



I co teraz? Wcześniej z biedą ale jakoś by się zmieściły ale po akcji litościwego serca to będzie dramat. Jest niewielka szansa gdyby jeszcze było co najmniej miesiąc jako tako, średniaczki by przyrosły i wrzuciłabym całe towarzystwo wraz z dużymi na strych ale raczej nie wróżą ciepłej jesieni a wręcz przeciwnie. Co prawda nie wszystkie zostały rozdzielone, te które jeszcze jako tako się mieściły zostały przy mamach ale i tak teraz mam osiem Lun osobno, sześć Marilyn, cztery Blossom Pikoki, cztery Rosalie, trzy Christmas Gifty i innych których już nie zliczę.
Czas rozchodników:









I datur:



kwitnie trochę róż ale w większości produkują teraz pąki na chyba początek września, są jednak w różnej fazie, większe i mniejsze. Barock:





Gizelka:





Sahara skupia się na rozrastaniu:



Natalia i kilka nowych kwiatków ale ona dopiero zabiera się za produkcję:





Jej siostra Lola z tej samej serii Starlet nigdzie się nie spieszy ale listki ma ładne i zdrowe:



Postillion:







W tej samej części szpaleru Fraulein Maria i Lions Rose, piękne zdrowe liście ale nie urosły zbytnio:





Nie ma się co dziwić skoro nie widziały ani grama nawozu Bengali całkiem wysoka:



Chyba zakwitnie drugi raz dość dobrze Arabia:



Ona przez całe lato miała po kilka kwiatów tu i tam, jej sąsiadka Mary Ann:



Jej z kolei sąsiad Amadeus wygląda dobrze ale pąków na razie niewiele:









Nie będę już ich zmuszać do galopu, niech odpoczną, ten sezon nie był łatwy. Na zakończenie Ulmer Munster, dała radę Co prawda dwa kwiatki ale ona jest jeszcze malutka i po przejściach.





Tymi dwoma kwiatkami kupiła sobie prawo do pozostania.

Kończą się letnie kwitnienia hipków, na razie nie widać żadnego nowego pąka i dobrze. Dwa ostatnie kwiaty Orange Sovereign, króla pomarańczu:



Kwitnie mateczna cebula krzyżówki Bolero x Flamenco Queen:





Są cztery pąki:



Najstarsza cebulka przybyszowa tej krzyżówki kwitła już dwukrotnie i ma już dwie młodsze siostry:



Sama też wydaje mi się produkuje potomstwo.

I ostatni Royal Velvet, tego lata zakwitły wszystkie trzy:

No i mamy meteorologiczną jesień. Chociaż w słońcu jeszcze bardzo ciepło i bardzo przyjemnie spędza się czas na dworze a kwiaty wciąż kwitną chłodne poranki przypominają o porze roku. Deszcze z ostatnich dni rozwiązały problem podlewania bo teraz nie wysycha tak szybko i można trochę odpocząć od konewek (chociaż dziś poszło prawie 700 l pod róże). Na warzywniku rosną poplony, sałata, koperek a fasolka kwitnie chociaż nie wiadomo czy dane jej będzie wyprodukować jakieś strączki. Wciąż wczasują się pod chmurką doniczki z hipkami ale teraz co wieczór wędrują pod folię bo rano bywały całe w rosie a to im nie służy za to w ciągu dnia po wystawieniu co chwilę biegam i przestawiam je do słońca żeby leczyło różne grzybowe przypadłości, wielu już zdjęłam wysuszone łuski z objawami choroby i pod spodem są czyste. Właśnie o to chodzi żeby na zimowanie poszły całkowicie zdrowe.
Nie dostają już nawozu bo nie pamiętam dokładnie które to całkowicie przesadzone a którym tylko dosypałam ziemi z kompostem po wierzchu, bezpieczniej na razie nie nawozić, zresztą duże i tak za chwilę będą usypiane. Ile się da potrzymam w folii te które wrócą na parapety na zimowanie, niech jeszcze trochę porosną, zimą biedaki i tak się zawsze cofają w rozwoju, za ciemno im. Tu na razie mają pełne słońce przez cały dzień:





Niektóre jak widać siedzą po dwie albo trzy cebule w jednej doniczce, oszczędzam w ten sposób miejsce. Wszystkimi kwiatami kwitnie już krzyżówka Bolero x Flamenco Queen:





Royal Velvet się już otworzył, ten kolor jest niesamowity chociaż jest jeszcze ciemniejszy w mojej kolekcji, Carmen.



Rano:



I w popołudniowym słońcu przed chwilą:





Kwitnie trochę róż, niewiele; ten rok nie był dla nich łatwy a jeszcze pytanie jaka będzie zima? Tak mi dobrze było bez tego męczącego sypania kopców, kilka ostatnich zim pozwoliło od tego nieprzyjemnego zajęcia odpocząć. Postillion, jeszcze wiele pąków nie otwartych:







Jego niedaleka sąsiadka Natalia:



Zaczyna Mary:





I Luiza:









Większość pąków jeszcze zamknięta. Barock:



A Sahara wymyśliła sobie że to będzie nieźle jak wlezie w jałowiec, to drugi taki pęd ale poprzedni zakwitł jeszcze wyżej:



Ona też większość kwiatów ma jeszcze w pąkach:





Ogromne pompony Laguny:



Jest kilka takich ale w większości ona teraz skupia się na wypuszczaniu długich batów które zwisają wszędzie i przeszkadzają. Lambada:



I Wellenspiel która coraz bardziej mi się podoba, widać że wigoru jej nie brakuje a kwiatki są naprawdę ładne. Co ciekawe, rano nie pachną ale po południu i pod wieczór już tak. Jest to zapach niezbyt mocny ale bardzo ładny, elegancki:











Liście są dość jasne i bardzo zdrowe. A tu mamy Alaskę która zgodnie ze swoim zwyczajem pod koniec lata czuje że żyje, pojawiają się nowe pędy i kilka pąków:





Podobne długie pędy wypuszcza Madame ale pąków nie widać, za to widać mączniak na młodych listkach. Sterntaler:





Bledsze i trochę niepodobne do siebie kwiaty Papa Meilland ale zapach zawsze ten sam, cudowny:





Dół oczywiście goły bo nie pryskałam jak w czerwcu. Wielki kwiat Alexandry w opiekuńczych ramionach datury:



I one same, wszystkie różowe:





Bengali:





Skyline i Rosanna:





Garden of Roses:



Gdyby ciepła pogoda jeszcze się utrzymała, róże jeszcze trochę pokwitną.

Dary późnego lata:









Jak widać lepiej poradziły sobie polskie Janosiki niż paskowane Crimsony ale generalnie jedne i drugie miały trudno. Wszystkich w sumie było czternaście ale trzy zgniły w fazie wielkości piłki tenisowej. Z papryki też nie jestem zbyt zadowolona, byle jakie to, nie wyrośnięte, najlepiej poradziła sobie ta wysiana pod koniec zimy i jedyna ocalała z pogromu w folii w czasie majowych przymrozków:



A te kupne wyglądają tak:







To jednak widać trzeba samemu tylko jak je uchronić przed wypadkami losowymi? Co do kapusty to już dawno odpuściłam sobie walkę z robalami myśląc że przecież nie wrąbią wszystkiego i rzeczywiście, zewnętrzne liście są brzydkie i pogryzione ale w środku chyba jest nieźle:





To przypuszczam Kamienna Głowa bo kupiona jako późna więc spokojnie jeszcze może sobie na grządce posiedzieć. Natomiast poplonowa fasolka ma pierwsze strączki długości 3 cm więc życzyłabym sobie jeszcze ze dwa tygodnie ciepła:



Sałata:



Te pomidorki to takie trochę przybłędy, na początku czerwca brat podarował mi w donicy sałatę ze swojej działki, była ogromna a jak się ją już skonsumowało to przy brzegach donicy ujawniły się maleńkie trzycentymetrowe sieweczki pomidorków. No i nie byłabym sobą gdybym nie dała im szansy, siedzą nadal w tej samej donicy tyle że teraz są takie:





To nie są koktajlowe ale jakie nie mam pojęcia. Selery trochę przystopowały z rośnięciem bo sucho ale i tak jest nieźle. Z selerami postępuję tak jak nauczyła mnie mama, ona usuwała wszystkie zewnętrzne liście jak tylko zaczynały się pokładać i odkopywała systematycznie bulwę żeby jak najwięcej było nad ziemią, to powoduje że rozrasta się ona szybciej:





Oczywiście bardzo ważne jest dostarczanie im w tym czasie wody ale u mnie.. hm różnie z tym jest. Jutro ma popadać więc może zobaczą jakąś wodę. Słoneczniki, miały być niskie a są nie do końca:





Za chwilę stołówka będzie otwarta. Pojemnikowe:













Powinnam przyciąć heliotropy bo już się wykładają, nie chcą stać ale nie wiem czy by się wyrobiły z nowymi pąkami, dzień już dużo krótszy dlatego dostały po prostu patyczki do podpierania, nie widać ich bo są schowane między liśćmi.
Hipki przeniosłam w miejsce gdzie słońce dłużej świeci bo w poprzednim zacieniał je cień od sosny samosiejki, teraz ważne jest żeby miały jak najdłuższy dzień, jeszcze przyrastają:



Tyle że teraz dłuższa droga do folii i z folii. Agapant od Ani-Łatki pięknie się rozrósł:



Inne też ale ten jest największy. Stąd już niedaleko do "łączki" za domem, zobaczcie jak rozrosła się zmarznięta w maju morwa:



Nowe przyrosty mają po półtora metra!

Luiza, trochę męczy ją mączniak ale nie będę nic z tym robić, trudno:







Bengali:





Grafin Diana zdobyła się na trzy pąki:



Rozczochrany kwiatek Jugendliebe:



Mary:



Sahara, na razie nieliczne kwiaty ale szałwia się wyrobiła





Nie przycięłam jej, to ona sama tak bo wie że powinna.

Mirko, róża od Ciebie , jeszcze się nie zadomowiła, a już jest po przejściach, stanęła na drodze gryzoniom, dlatego wylądował taki mały ogarek w zeszłym roku w donicy i jest w niej do tej pory. Pokrzywy w nogach, to dla zdrowotności
Nie pamiętam jak ją wołają

To ona żyje?? Tak cichutko o niej było że byłam pewna że powiększyła grono różanych aniołków Ogryzkiem to ona i tak była, gryzonie dużo tam nie dołożyły ale masz świetną rękę do zdechlaczków, u mnie kilkoma kwiatami kwitła tylko na początku swojej kariery. To oczywiście Sophia Renaissance.

Ona, irysy, liliowiec i bodziszki, nie pamiętam w tej chwili czy wszyscy, ale są, mieszkają wszyscy na razie w donicach. Dopiero jak się rozrosną solidnie, pójdą w glebę, w nadziei, że gryzonie nie pożrą całej kępy. Mam tego podziemia sporo w tym roku.
A różyczka wiosną miała jeden kwiat, a teraz ma jeszcze czwarty w pąku

A coś z tego zakwitło żebyś wiedziała jakie kolory? Ja całkowicie położyłam lachę na rabatę, zupełnie mnie nie interesuje co tam się dzieje, co przekwitło to stoi i straszy. Do tego ryje kret na brzegu tam gdzie są m.in. irysy miniaturowe i ciekawe co z tego zostanie? W ogóle obserwuję wzmożoną aktywność tego osobnika, ostatni wyczyn to zryty parking a jest tam twardo bo ujeżdżone:



Tak sobie poszedł przez cały parking aż do płotu sąsiada, kanie miały szczęście bo ominął je dosłownie o włos:



Było blisko do doniczek ale im by chyba nie zrobił dużej krzywdy:



Tutaj wre pełną parą tycie i jednocześnie szpital, nie ma wielu chorych bo dbam żeby grzybek za bardzo nie szalał ale jeśli coś się pojawia tak jak tu, idzie "do słonka":



Tak wygląda cebula wyleczona, w tym stanie już może iść na zimowanie ale jeszcze dla pewności sypnę cynamonem:





Ta już po procesie leczenia;



Cebule w większości pięknie przytyły, nawet te średniaczki przesadzone na początku sierpnia ładnie podgoniły i przynajmniej kilka pójdzie już na strych a nie na parapet. Chociaż i tak pewnie będą zawalone.
Warzywnik w zasadzie też sobie odpuściłam, co prawda nie jest jakoś specjalnie zapuszczony ale już nic tam nie robię ograniczając się do zbioru plonów; wczorajszy arbuz:





Pomidory totalnie nie zaopiekowane, nawet nie podlewam bo deszczyk uprzejmie podlał, raz i drugi. Oprysków nie widziały jak pod koniec lipca albo początek sierpnia bo już nie pamiętam tak dawno ale chociaż liście nieładne to owoce bez zarzutu a nie palę się żeby spożywać tę całą chemię:











Owoce są duże i mimo braku oprysku wapniem żaden nie miał oznak s. z. w. Ale i tak uważam że czternaście to za dużo, nie przejadamy i na przyszły rok będzie najwyżej osiem. Fasolka dała radę







Nie ma jej oczywiście tak dużo jak w lipcu ale na jakieś dwa obiady starczy. Sałatę można już jeść i wybarwia się papryka:









Wszystko wskazuje że zima może być wczesna, odlatują już ptaki, ryje kret a pigwowiec powinien tak wyglądać na początku października;



Malina Delniwa, za bardzo to ona się nie postarała ale to młodziaczek jest:



Kwitnie trochę róż ale w sumie niewiele, szalona Golden Gate:











Na dole pojedyncze kwiaty i wciąż nowe pąki ale zobaczcie co się wyprawia na górze





Tak, dobrze widzicie, przerosła sumaki A to by znaczyło że ma już powyżej pięciu metrów. Różyczka, co? Obok ładna nowa gałązka Freisinger Morgenrote, dołem goła ale jej to nie przeszkadza:



Amadeusz i jego mizerne kwiatki ale dobrze chociaż że zdrowy:





Postillion i Lambada:







Kwiatuszek Mary Ann:



Fraulein Maria:



Barock w jesiennym słońcu:



Obok kolorowe kwiatki Sahary:





Do powtórnego kwitnienia przygotowuje się Alaska, może jej się uda tym razem nie być zjedzoną bo robali jakby mniej chociaż wciąż są widoczne:







Wellenspiel, teraz jest taka:



A kwiatki ma prześliczne:



Ostatnie kwiaty Jugendliebe:





Comte de Chambord, jestem szczerze zdziwiona jego znakomitym zdrowiem:





Rosanna, trzy kwiatki na krzyż:





Odbudowuje się troszeczkę Isabel, oby tak dalej:



To na razie mało ale początek zrobiony. Była przecież całkowicie goła. Sterntaler i jego ogromny kwiat:



I po przejściu dziś w nocy "genueńczyka":



Inne trochę potarmoszone ale on się trzyma, ma jeszcze pąki:





Natalia:



I flaga narodowa z Bremer Stadtmusikanten:



Madame:



Kończy Rosarium Uetersen:



Ładnie rozrasta się Lola:



I takie różne inne co dbają żeby jeszcze było trochę kolorowo:

Podziwione i pochwalone

Kwitł liliowiec i bodziszki, ale nie pamiętam w jakim kolorze, irysy nie zakwitły jeszcze. Mirko, gdyby u mnie pomidory tak leżały na glinie, to chyba nawet na kompost by się nadały.
Dużo roslin jeszcze kwitnie, ale susza sprawiła, że jest tak jesiennie, a u Ciebie jak zwykle cuda i dziwy

No u mnie też jesień mocno się 'rozgaszcza' ale mnie to nie martwi, czas odpocząć. Teraz najlepiej kwitną datury chociaż nie tak jak potrafiły żółte, różowe mają dużo mniej kwiatów chociaż większe i otwierają się później, dopiero pod wieczór, słabiej też pachną.











Teraz ogarniam hipki do spania, te które będą usypiane są sprawdzane pod kątem zagrożeń grzybowych, co trzeba jest wycinane i zasypywane cynamonem. Nie ma tego dużo bo przez cały sezon dbałam o ich zdrowie. Mniejsze też ale one pójdą na parapety więc będą na oku w razie czego. Chętnie bym je potrzymała dłużej w tunelu ale w razie załamania pogody nie dałabym rady wszystkich ogarnąć więc muszę stopniowo.
Już po wykopkach, zebraliśmy 19 pełnych taczek ziemniaków, są duże i duże/średnie:







Tajfun gotuje się bardzo szybko, 10 min ale trzeba go pilnować bo jak się przegapi właściwy moment to zupa Są rewelacyjne do pieczenia w piekarniku a niebawem sprawdzę jakie są z nich placki ale sądzę że też dobre bo odmiana ma wysoki procent skrobi.
Jedne z ostatnich różyczek:





Sympathię niedługo przeniosę w lepsze miejsce:



Powinnam dokonać jeszcze kilku zmian, może do października jeszcze wróci chęć na prace ogrodowe

Kilka jesiennych zdjęć; piękny kwiatuszek Gräfin Diana:





Ale te błyszczące listki nalezą do Loli która coraz bardziej zaczyna tu rozdawać karty:





Przeszła już na drugą stronę i nawet nie próbuję z nią walczyć. Fräulein Maria, ładne zdrowe liście i nieliczne kwiaty, zapach mocny, dość intrygujący bo nietypowy:





Za nią schowana Isabel, to ona miała być tutaj tą wysoką i widoczną:





Kosmos, jak zawsze:



Natalia:







Bremer Stadtmusikanten, tylko kilka kwiatów ale ładne i duże, trochę się odbudowała:









Bengali, jesienne kwiaty są zwykle ładniejsze bo nie przypalone:





Aksamity Jugendliebe:





Arabia ma kilka ostatnich kwiatków ale liście wciąż zdrowe; w prawym dolnym rogu widać porażone liście Ghity:







Freisinger Morgenröte:



Golden Gate a jej stóp Uetersens Rosenkönigin, pokazała że potrafi rosnąć i chyba trzeba będzie zmierzyć się tej jesieni z przeprowadzką, zresztą nie jej jednej bo chyba jest już pięć takich:





Ostatni kwiatek Rosarium Uetersen:



I ona sama, jak zwykle rozrasta się pod koniec lata:



Kompostowa dynia samosiejka, zawiązała więcej owoców ale zgniły pod trawą z koszenia, uznałam że już nie ma co tam jej trzymać bo te najmłodsze owoce i tak już by nie dojrzały:







Miała chyba z pięć metrów Sposoby na usypianie, te największe obcięte i pod kartonami żeby światło nie pobudzało liści do rośnięcia:





Te siedzą w możliwie ciemnym kącie w garażu i zobaczymy czy same zechcą zasnąć:



A te stoją w domu na parapecie i niektóre zaczynają robić to czego się od nich oczekuje ale na razie niemrawo, zresztą wszystkie zaczęły być usypiane dopiero przed kilkoma dniami i może jeszcze do nich nie dotarło co mają robić:









One teraz zaczęły wytwarzać sporo małych przybyszówek ale nie będę się tym przejmować, doświadczenie pokazało że one zasypiają też przy mamach a po wybudzeniu zaczynają normalnie rosnać. A to ostatni tego lata, zdążył przed początkiem kalendarzowej jesieni



To krzyżówka Bolero x Royal Velvet, ten sam na którego tak bardzo czekałam a gdy otworzył pąk padła karta pamięci w aparacie i nie mogłam go uwiecznić. Mam nadzieję że tym razem nic takiego się nie zdarzy.
Jeszcze parę kwiatków z łączki na pożegnanie lata:















Danucie się przypomniało:



I jeszcze parę różyczek które przegapiłam:

Grandhotel:



Alexandra:



Garden of Roses:



Elmshorn:



Mary Ann:



Bordeaux:



Wellenspiel:





Lambada z dorodnym mączniakiem;



Rozwijający się drugi pąk Hrabiny Diany:

Mirko, może się wypowiesz odnośnie mojego postępowania - ja hippeastrów nie wnoszę pod dach tak długo, jak się da ze względu na nocne temperatury, czyli tak do minimów+3/ +5. Nie obcinam liści, co najwyżej urywam takie mocno pogryzione przez pomrowy. Może tu tkwi problem z zawiązywaniem pąków?
Swoją drogą, gdy byłam we Francji, powstała spora hodowla wełnoecóe na części cebul.

Onośnie róż: wydaje mi się, że nie wszystkie Twoje mają osobne wątki (czyli nie ma ich w spisie). Jeśli tak jest, bardzo, bardzo proszę o stworzenie takowych (zdjęcia możesz powielić własne), a ja niebawem zakaszę rękawy i spis skompletuję.

Aniu co do róż to taki mam plan ale późną jesienią/zimą bo teraz czasu brak żeby wyszukiwać zdjęcia. Hipki; hm... Już różne sposoby wypróbowałam ale i tak do końca nigdy nie wiem jak one się zachowają. Obcinanie dotychczas się sprawdzało tylko wtedy miałam mniej i mogły iść na szafki w kuchni, tam najlepiej podsychały i nic się nie babrało. Po trzech tygodniach wędrowały na strych i był spokój. Teraz nie wiem, na pewno nie w folii bo tam się zbiera wilgoć, myślę że blaszak będzie ok na początek dopóki nie zrobi się całkiem zimno bo tam jest sucho a blacha oddaje ciepło nagromadzone w ciągu dnia o ile jest słońce.
Zaczęłam tak wcześnie bo jest ich dużo i muszę dosuszać partiami. Normalnie to potrzymałabym je aż do listopada ale ta jesień ma być podobno chłodna i deszczowa.

W takim razie moje stopniowo też przeniosę w miejsce osłonięte przed deszczem, ale jednak nie chcę ich tak wcześnie pozbawiać naturalnego światła.
Ty to masz ilości handlowe , ja około 30 cebul , częściowo po 2-3 w doniczce, zgrupowane w płytkich plastikowych pudłach, więc łatwiej przenosić.

Moje obcięte i pozbawione (częściowo) światła właśnie zaczynają żółknąć:







Niech się uczą od cebuli jak się śpi bo stoi obok:



Jak zaschną im te resztki liści to je zdejmę i później jeszcze dokładnie dosuszę w ciepłym miejscu a potem na strych i ziuziu. Te w domu nie są takie szybkie w zasypianiu ale coś już się zaczyna dziać w dobrym kierunku:



Te są obcięte wczoraj, to dwie Marilyn z przychówkiem co widać bo one nie wiedzą co to umiar a po lewej Showmaster i w głębi Desire, zresztą wszystkie z dzieciakami:



Te jeszcze tu chwilę postoją a potem też pójdą pod kartony. Reszta wciąż na wolnym wybiegu ale o ile w dzień fajnie bo dużo słońca to noce już nie są takie przyjazne, u mnie +4 a przy samym gruncie +2. Poza tym wciąż mocno wieje i to też nie jest dla nich dobre chociaż i tak mają lepiej niż króciutki dzień na parapetach w domu:





Agapanty też się jeszcze wczasują ale nie widzę żeby przyrastały, chyba już też oglądają się za spankiem:



Zakwitła oczekiwana krzyżówka Bolero x Royal Velvet, to drugie kwitnienie w jej karierze; w cieniu po prostu ciemno czerwona ale słońce ujawnia te trzy grosze które dorzuciło tu Bolero:





Tego różu jest tak akurat w sam raz. nNa rabacie niewiele kwitnie i tak po prawdzie nie powinnam jej pokazywać ale co tam. Jest parę ostróżek:





Kilka astrów jesiennych:









Chryzantemy w pąkach:





Gdyby nie letnie deszcze nie byłyby tak okazałe. Niektóre piwonie delikatnie żółkną ale wiele jest jeszcze zielonych:







Kwitnie trochę róż; wciąż mały Lampion:





Okazały kwiat Lions Rose:



Jej sąsiadka Bengali ma więcej pąków które sukcesywnie rozwija:





Nad nią Alaska:





Madame:



I Mary Rose w odwiedzinach u forsycji:



Amadeusz właśnie kończy jesienny występ:



Wciąż kwitną Luiza i Comte de Chambord:





Oczywiście Golden Gate



I Lambada:



Elmshorn i Jugendliebe:





Kwiatuszek Loli:



Na warzywniku w zasadzie po sezonie, została kapusta, marchewka, pietruszka, parę buraczków selery i pory. Pomidory dziś usunięte a zielone rozłożone w domu, czy zechcą dojrzeć zobaczy się. Przybyło to i mam dziwne przeczucie że na moją zgubę



Trzy rzędy po trzydzieści sadzonek czyli dziewięćdziesiąt, na co mi to. Wiadomo kto będzie musiał się tym zająć To stara dobrze znana Senga, Honeyoye i Polka, u mojego brata się tak rozmnożyły i żal mu było wyrzucić bo sadzonki są dobrej jakości, dopiero pierwszy raz się rozmnożyły od posadzenia wiosną. Ale to rośnie samo dzięki Bogu









To dwunasta, trzynasta, czternasta, piętnasta i szesnasta w tym sezonie, grzybnia idzie na rekord
A begonie wciąż dają radę chociaż zimno w nocy: