Forum Ogrodnicze Oaza

Kończy się rok 2012... nastała zima, choć bardziej ona teraz wiosenna W naturze wszystko przycichło i wzięłam z niej przykład Rok temu też pod koniec grudnia było ciepło, a styczeń nam pokazał, że zima to zima
Dziś chcę Wam tylko pokazać, jak jeszcze w tym miesiącu wyglądał mój ogród:









Wczoraj długo chodziłam po lesie - zimą jest on taki wyciszony... Przypomniały mi się niedawno czytane słowa. Pozwólcie, że je zacytuję:

Tylko lasy liściaste żyją naprawdę. Co roku po wiosennym szaleństwie i jesiennym, płomiennym rozbłysku - zima przynosi ogołocenie. Puszcza przechodzi lekcję pokory i zamiera przed triumfem zmartwychwstania. Jest w tym Boski sens.
J.Raspil, Sire

Życzę więc Wam, kochani, aby z nowym rokiem przybywało nie tylko dnia, ale i nadziei oraz radości przed kolejnym sezonem

Przepiękne życzenia, a przy akompaniamencie tego cytatu to ... brak słów !!! Dziękuję !

dkny wrote: Rzadko staram się zachwycać zimowymi zdjęciami, ale tu nie sposób się nie zachwycić! Z czego takie cudo mróz uczynił?
Proszę się tak nie wyciszać... Złośliwie zauważę, że takie okresowe wyciszenia leżą w Pani naturze
No i czuję, że muszę lasów iglastych bronić! A wiosenne przyrosty? A jesienne zrzucanie igieł? W tym też jest głęboki sens!

Piękne zdjęcia - w sam raz do kalendarza na 2014r

Piękna szadź, zjawisko w tak dużym nasileniu nie często się zdarza. Fajne zdjęcia Ja raz miałem okazję taką "iglastą" aranżacją się zachwycać i fotografować.

barashka, witaj! Dziekuję za Twą obecnośc i miłe słowa

Martusiu! Jak Ty mnie dobrze przejrzałaś , ale przecież wiesz, że nie musisz stawać o obronie iglastych; to wszak moja pierwsza i największa miłość A zima (która właśnie powróciła) potrafi oczarować, a jakże









Iwonko, Piotrze, dziękuję za Waszą obecność To prawda, że szadź najładniej się prezentuje właśnie na igiełkach oraz innych poskręcanych gałązkach.

A na koniec zagadka... Czyje to mogą być ślady?

Jak widać ,zdjęcia zimowe również mają swój urok. Ślady są tak niewyraźne,że nie odważę się zgadywać. Cosik mi się wydaje,że będzie to ślad ptaka

Oby to były ślady zajączka wielkanocnego! Albo lekkie muśnięcia stóp wiosny!!!! Ona to dopiero umie oczarować, wierz mi!

A mnie oczarowały Twoje piękne zdjęcia. Zima też może być piękna

Roma, witaj! Sama nie jestem do końca pewna, czyje to ślady... najprawdopodobniej właśnie ptaka, choć może i małej myszki, która buszuje w pobliżu jadłodajni dla ptaszków

Marto, stópki wiosny! Ot, na to bym nawet nie wpadła Ale wierzę Ci na słowo - ona umie oczarować

Margolka, dziękuję Zima - ta śnieżna, z pewnością może być piękna, o ile nie musimy z rana walczyć z nadmiarem śniegu na autach i podjazdach przed domem

Ostatnie dni przyniosły znaczne zmiany: deszcz i dość wysoka temp. (dziś - 10* ciepła ) sprawiły, że śnieg zanika w oszałamiającym tempie. Oto jego ostatki z rabaty północnej (na pozostałych nie ma po nim śladu):



Za to w domku coraz dłuższe dni sprawiły, że roślinki się zmobilizowały








Gałązki krzewów też poczuły tchnienie wiosny






Można więc napisać, że otoczyłam się już wiosną. I dobrze mi z tym

Faktycznie, u Ciebie już widać wiosnę aż miło popatrzeć.

dkny wrote: Zrozumiałam, że +10 jednak no to ładnie, jak na środek zimy U nas zaledwie 3 kreski na plusie.
Tchnienie wiosny piękne, oby nie za wczesne, znowu ochłodzenie nadają

Sądząc po ostatnich zdjęciach, to jednak były to pantofelki Wiosny! Ile czasu takie gałązki stały w wodzie, zanim zakwitły?

Marto, gałązki potrzebowały tygodnia, aby zakwitnąć. Dziś kwiaty już więdną,zapach się ulotnił, pojawiają się listki...

Jolu, u nas dziś padał do południa mokry śnieg: oblepił wszystko , ale ponieważ nadal utrzymują się dodatnie temp. (choć już nie tak wysokie, jak ostatnio wspominałam), to teraz nie ma już po nim śladu; zostałą chlapa...

Roma, jeszcze trochę cierpliwości i miło będzie też za oknem

U Ciebie to już wiosna w domu na całego... u mnie w ogrodzie tylko krokusy się pojawiły , znaczy tylko ich noski

Wszyscy tak tej wiosny wyglądamy Oby nie dała na siebie zbyt długo czekać .

OBY!
Dziś do obiadu była piękna, przedwiosenna, słoneczna pogoda. Wyszłam do ogrodu w poszukiwaniu tej wiosny...











Ale... Nie wiem, czy mam się chwalić swą głupotą ale może ku przestrodze, aby inni nie popełnili podobnego błędu...
Poniważ oznak przedwiośnia szukałam blisko ziemi, zauważyłam, że pręt, który miał stabilizować tak chwiejnego modrzewia, po prostu wrósł w pień... Qrczę! Że też nie zauważyłam tego wcześniej!!! Tak oto wygląda to biedactwo. Wstyd mi nie tylko dlatego, że moja wyobraźnia tego nie przewidziała, ale że zadałam tyle bólu...



Oczywiście, od razu zrobiłam przegląd wszystkich drzewek, które mają podpórki i wszelkie stabilizatory. Na Inversie, której złamaną gałąź ratowałam, nie mogłam usunąć taśmy, tak wrosła...



Przy okazji odkryłam też we wnętrzu Inversy oraz Majora Penduli, że wzdłuż pnia chyba mrówki usypały jakieś dziwne kopce... W każdym razie zniszczyłam toto...

No, pochwaliłam się błędami, to może, żeby tak jakoś optymistycznie zakończyć, pochwalę się kwiatami, które otrzymałam...

U mnie przebiśniegi na takim samym etapie. Każdy z nas uczy się na błędach. Dzięki za ostrzeżenie - też będę musiała przejrzeć wszelkie podpory.