Forum Ogrodnicze Oaza

Z siewu, siostry.

Otworzy się jutro czy pojutrze?
Crown Princess Margaretha.

Ma być dwa dni ciepło w połowie tygodnia to wtedy się otworzy.

Najbardziej to się bałam o swoją Rumbę, ponieważ przycięłam ją naprawdę bardzo mocno i nisko. Przestała mi odpowiadać róża kwitnąca na zniekształconym krzaku kilkoma kwiatami. Te badyle były grubsze niż przeciętne i mocno zdrewniałe, bo i sama róża ma ponad dwadzieścia, jak nie więcej lat. No więc przycięłam, a potem natknęłam się na dygresję, że nie przycina się zbyt mocno starych róż...
A jednak teraz bardzo się cieszę, bo nowe przyrosty pojawiły się u nasady obu pni i dzisiaj wygląda tak:

‘Ghislaine de Féligonde
Przecież ona mi zarośnie
całe ścianki altanki .

Alexandra Princesse de Luxemburg
Jestem z niej bardzo zadowolona
tej wiosny .
Jednak obornik granulowany zrobił dobrej
roboty kawał .

Nie wiem jak się zmieści na jednej
pergoli z New Dawn .

Tak wreszcie ruszyły i coś się zaczyna dziać.

Poważnie zaczął Martin Frobisher rugosa mieszańcowa, mocny zapach, silnie rośnie, ma piękne czerwone pędy.
Dużo pąków i tak je będzie otwierać po kolei.

U mnie wiele tylko-tylko, lecz żadna do końca nie otwarta.
Sezon - odpukać - chyba mi wynagrodzi ubiegłoroczny dramat.

Aloha - w tym stadium kilkanaście kwiatów;



Munstead Wood



A to są pąki Black Prince, mojego imieninowego ubiegłorocznego prezentu; wstawiam,, bo w tej chwili rzeczywiście prawie czarne.



Tej róży nie ma w spisie, a jest ciekawa, zalicza się ją do historycznych. Jak będą odpowiednie zdjęcia, założę jej wątek.

A to moja nowa różyczka - w sumie, to kradziona...Od paru lat mamy obok zapuszczoną, zaniedbaną działkę, przy płocie rosła sobie taka pnąca różyczka, z roku na rok obserwowałam z podziwem, jak kwitnie dzielnie do listopada, pomimo, ze była coraz bardziej zarośnięta, opleciona powojem i dzikim chmielem i całkowicie zacieniona. Zeszłej jesieni zrobiło mi się jej szkoda na tyle, ze sforsowalismy z mężem dosyć niską furtkę i wykopaliśmy ją. Strasznie przy tym oberwała, bo trudno było wyplątać i gałęzie i korzenie z gąszczu chwastów. Do listopada stała na działce w doniczce, potem zaryzykowałam wsadzenie jej do gruntu. I proszę, żyje i z taką samą energią jak na tej opuszczonej działce bierze się do kwitnienia Tej wiosny ktoś kupił tę zapuszczona działkę i zaczął od wycięcia wszystkiego, podejrzewam, że i ona poszłaby pod topór. Oczywiście nie wiem, jaka ta może być róża. Może ktoś coś podpowie?

Różowych mam najmniej, trochę mi ten kwiatek przypomina jakby niedożywioną Olivię Rose.





Jest wczesna, bywa, że kwitnie pierwsza spośród moich róż. Ale nie w tym roku.
Mimo chłodnego weekendu dokonał się pewien postęp, teraz na kilku są rozwinięte kwiaty.
Lady of Shalot





Golden Showers





Alchymist







Aloha



Munstead Wood





Constance Spry jeszcze nie rozwinęła pąków, a już pachnie.

'Alchymist'

U mnie Stanwell i zaczyna Małgorzata.

Stanwell cała w kwiatach i prawie nie ma liści, wygląda to tak jakby kwiaty wisiały na patykach. Powietrze było ciepłe i cały krzew roznosił słodką woń !

Piękna, ale jakże piękny krajobraz w tle!
U mnie wczorajsze słońce i nieco cieplejsze powietrze podpędziło róże.
Rano -Crown Princess Margaretha



Trochę później - idealna "filiżanka".



Ugarnirowana powojnikiem Blue Cotillion.



Olivia Rose - rozeta doskonała.



Ma sporo pąków.



Munstead Wood, przesadzona jesienią, może nie potężna wzrostem, lecz zapachem i tym kolorem. Deep purple to się nazywa?


Różne stadia, kwiaty pod koniec robią się wielkości średniego jabłka.





Z zupełnie innej historii, otwierający się kwiat Elfe.



W końcu wpadłam na to, jak w miarę znośnie sfotografować tego potwora. Tryb "panorama" i mamy całego Alchemika

Dokładam jeszcze pierwszy kwiat Teasing Georgia, może nie idealny, lecz wspaniale pachnący.



W ciągu 6 (7?) lat wyrósł dość potężny krzak, przede wszystkim wysoki (bo nieco krępowany przez wiązanie do podpory). dobre 2 metry, trudno opryskać, trudno i wąchać górne kwiaty.



Również "miejska" Constance Spry zanosi się na panienkę słusznej postury, już teraz gratuluję sobie, że jesienią ponaginałam długaśne pędy. Jest to raczej łatwe, są dość elastyczne i niezbyt grube, lecz na wsi nie chciały być prowadzone w ten sposób. W mieście nagięcie zaowocowało mnóstwem krótkopędów.
Mimo że to klasyczna odmiana Austina, nie jest typowa, raz, że nie powtarza, dwa - kwiaty są nieco hm, rozwichrzone, luźne, nie upakowane jak u typowych angielek. Za to zapach unikalny.







Kolejna rosła (lecz nie aż tak) - Lady of Shalot.





Kijki mają 180 i 200 cm. Jak widać, lady nie próżnuje, zawiązała tyle pąków, co nigdy.

Nie tak dużo ma ich Soraya, ale sza, oby tylko dalej w tę stronę: