Hejka!
Najbardziej popularnym u nas gatunkiem jest
Cercis canadiensis. Glówną atrakcję stanowić ma wiosenne kwitnienie. Przed rozwinięciem się liści z gałęzi konarów a nawet pnia wyrastają małe, centymetrowe kwiateczki o różowo - wrzosowej barwie. Przy ciemniej, popielatej korze drzewa wygląda to rzeczywiście bardzo ładnie. Takie wyrastanie kwiatów bezpośrednio z pnia nosi nazwę kaulifloria i nie jest często spotykane wśród roślin naszej strefy klimatycznej. O liściach "czystego" gatunku judaszowca rzadko się wspomina w ofertach handlowych a szkoda bo mają piękny , sercowaty kształt, jako bardzo młode są mocno zielone z brązowym nalotem, następnie jasnozielone i przebarwiają się na ciepły, żółty kolor. Judaszowiec kanadyjski dorasta do około 10 metrów wysokości i prawie taką samą średnicę osiąga korona dorosłego drzewa. Wyhodowano sporo odmian tego gatunku - odmiany o białych kwiatach to:
Cercis canadiensis var.
alba spotykana pod nazwą
'Alba' i odmiana
'Royal White'. Odmiany kwitnące na biało są delikatniejsze i nie posiadają brązowego nalotu na młodziutkich liściach. Zaleca się je sadzić w lepszych warunkach świetlnych niż ciemno kwitnące judaszowce. Odmiana
'Royal White' odkryta w 1940 w Royal Oakes Bluffs w Illinois zakwita wcześniej, ma większe kwiaty niż forma alba od której pochodzi. Jest bardziej zwartym, kompaktowym drzewem. Nieczęsto spotykana w handlu, czasem występuje pod nazwą
'Royal'.
Odmianą o czerwonych kwiatach jest
'Appalachian Red'. Jest odporny jak gatunek i nic w tym dziwnego gdyż pracowała nad nim natura. Pierwszy egzemplarz tej odmiany został znaleziony przy drodze w stanie Maryland. Odmian ma mniejsze kwiaty, barwę ich określa się jako kolor fuksji - różowy przechodzący w czerwony.
Odmiany o różowych kwiatach to:
'Pinkbud',
'Pink Charm Withers',
'Rubye Atkinson',
'Tennessee Pink'.
'Pauline Lily' - prawdziwy delikates i rarytas o pastelowych kwiatach ale nawet w Anglii ciężko się ją uprawia!
.
Odmiany wyselekcjonowane ze względu na pokrój to:
'Covey' - kompaktowa "płacząca" odmiana do małych ogrodów, odkryta w prywatnej rezydencji Connie Covey w Westfield w stanie New York w w 1991. Opatentowano odmianę dopiero w 1998 roku. W roku 2000 wprowadzono do handlu pod nazwą
'Lavender Twist' i pod tą nazwą sprzedaje się ją w polskich szkółkach.
'Little Woody' - karłowa odmiana o wazowym kształcie, mniejszych liściach i kwiatach. Nie wymaga cięcia aby zachować pokrój. Wyselekcjonowana przez Paula Woody w 2000 roku, wprowadzona do handlu w 2005 roku.
'Ace Of Hearts' - karłowata, bardzo zwarta odmiana
Odmiany wyselekcjonowane ze względu na kolor liści to:
'Silver Cloud' - odmiana o biało - zielonych liściach, zdecydowanie preferująca bardziej zacienione i zaciszne stanowiska. Wyselekcjonował ją Theodore Klein w Crestwood w Kentucky, dość przypadkowo wyselekcjonował bo odkryto ją podczas pielenia wśród siewek
Cercis canadiensis .
Ma jaśniejsze niż gatunek różowe kwiaty. Odmiana kompaktowa, rosnie bardzo wolno. W wyniku skrzyżowania 'Silver Cloud' i 'Covey' Dennis Werner uzyskał odmianę
'Whitewater'. Jest niskim drzewem o płaczącym pokroju, różowych kwiatach i biało nakrapianych liściach. Wymagania uprawowe ma podobne do odmiany 'Silver Cloud'. Najświeższą nówką o biało zielonych liściach jest odmiana odkryta w Izraelu i nazwana
'Silver Lining'. Tu żadnych kropek i zielonych rzucików na białym tle nie uświadczymy. Bardzo dużo bieli ale ostry kontur rysunku. Jakby było mało liście są lekko postrzępione. Odmiany typu
variegata uznawane są za bardzo delikatne!!! ponoć 'Silver Lining' bardziej odporna od reszty ( ale to mogą być ploteczki mające zachęcić do zakupu nówki ).
'Forest Pansy' - niższe drzewko lub krzew, kwitnie trochę później niż gatunek i kwiaty ma od gatunku ciemniejsze . Młode liście wybarwiają się na kolor purpurowo- karmazynowy, dosyć długo utrzymujący się lecz w trakcie sezonu przechodzący w kolor ciemnej zieleni z purpurowym nalotem. Przebarwia się jesienią bardzo różnie. Niekiedy bywają to odcienie ognistej czerwieni i pomarańczu ale bywa też że drzewko jest żółto - pomarańczowe.
'Merlot' - potomek siewki ( drugie pokolenie ) po hybrydyzacji 'Texas White '(
C.canadensis var.
texensis ) x 'Forest Pansy' (
C.canadensis ). Po teksańskim przodku ma niestety większe wymagania cieplne. Znacznie dłużej utrzymuje purpurowy kolor liści niż odmiana 'Forest Pansy'. Czy zagości u nas trudno teraz powiedzieć, w dalszym ciagu testuje się go w Stanach, obecnie przechodzi "szkołę życia" w ich strefie 6.
A teraz dwa w jednym czyli drzewko które ma "płaczący" pokrój ( forma
pendula ) a jednocześnie piękne purpurowe zabarwienie liści.
'Ruby Falls' to w Europie nowość. Mieszaniec powstały w wyniku skrzyżowania odmian 'Covey' i 'Forest Pansy'. Jego liście przebarwiają się jak u odmiany 'Forest Pansy'. Mrozoodporność nadal testowana ale przypuszcza się że powinien spokojnie znieść strefę 6b.
Obydwie odmiany - 'Merlot' i 'Ruby Falls' to świeżaki. Pracę nad nimi zapoczątkowano w 1998 roku, testowane były parę lat w Karolinie Północnej, w klimacie znacznie cieplejszym od naszego. Napiszę tak - w Suwałakach i okolicach Białegostoku to ja bym ich nie sadziła.
Zastanawiałabym się czy gatunek tam da radę a co dopiero tzw."rarytety".
Nadzieja jednak jest bo "ojciec" odmian 'Merlot', 'Ruby Falls', 'Whitewater', Dennis Werner nadal prowadzi pracę nad krzyżówkami odpornymi na różne klimatyczne zawirowania.
'Hearts Of Golds' - odmiana o młodych liściach złoto wybarwionych, potem tradycyjnie w miare upływu sezonu liście zielenieją. Nie jest to zatem tak całkowicie żółtolistna odmiana, raczej przypomina ulubienice Pollutka, hostę 'Dancing Queen'.
Poleca się sadzenie tej odmiany judaszowca na słonecznych stanowiskach.
W tzw. zapowiedziach znalazłam info że 2015 roku w Europie pojawi się nowa odmiana judaszowca kanadyjskiego o ubarwieniu dla bardzo wymagających.
Ma to cudo mieć liście pomarańczowo żółte za młodu, przechodzące wraz z upływem sezonu w jasną zieleń a coda to powrót do barw wiosennych.
Nazywa się ten kameleon
'The Rising Sun'
Nie opisuję formy botanicznej
C. canadiensis var.
texensis i jej odmian bo raczej szans na to żeby zniosły nasze zimy to one nie mają.
Warunki uprawy: Judaszowce lubią żyzną ale lekką ziemię o zasadowym pH ( 6,7 do 7,2 ), dobrze rosną w słońcu i półcieniu. Podczas upałów blaszki liściowe mogą ulegać poparzeniu dlatego półcień jest moim zdaniem lepszym stanowiskiem. Potrzebują w miarę wilgotnego podłoża. Młode rośliny należy zabezpieczać przed mrozem. Należy też pamiętać że odmiany są zasadniczo mniej mrozoodporne niż gatunek a roślina źle znosi wiosenne przymrozki. W czasie wiosennych przymrozków uszkodzeniu mogą ulegać pąki kwiatowe ( przy temperaturze poniżej - 3 stopni ). O przesadzaniu judaszowców zapomnieć tak samo jak o przesadzaniu magnolii - zazwyczaj źle to się kończy dla rośliny! Dlatego bardzo starannie należy przemyśleć gdzie chcemy roślinę posadzić. Najlepiej sadzić judaszowca wiosną, zdąży się zaaklimatyzować przed zimą. Najlepiej też formować młodą roślinę, dlatego zawczasu zorientujmy się czy chcemy mieć drzewko wyprowadzone na wysokim pniu. Wszelkie nasze zmiany "widzimisię" judaszowiec zniesie źle - drzewo dla konsekwentnych!
Judaszowcom zdarza się zapadać na raka a także atakowane są przez grzyby dlatego dobrze mieć pod ręką maść ogrodniczą z odpowiednim środkiem. I to by było tak o kanadyjczyku, może niekompletnie ale trochę roślina "rozpracowana".
Pozdrówka
K.