Forum Ogrodnicze Oaza

Moje Jole mają coraz więcej owoców i wciąż kwitną. Rosną sobie na balkonie zdrowo i bezproblemowo.








Jeszcze czekam, aż zaczną nabierać kolorków.

_Nika_ wrote:
Nikusiu, sprawdziłam kształt pomidorków w gronie Czarnej Perły:

Natomiast na drugim krzaczku owoce wyglądają i rosną w gronie nieco inaczej:

Dla porównania wklejam zdjęcie grona Perły Małopolski:

Moje donicowe, od kilku dni pozbawiane dolnych liści by, prześwietlić, nie kusić losu i przyspieszyć wybarwienie każdy inny i nie ukrywajmy nie każdy powinien znaleźć się w donicy ale jest jak jest, żyją i owocują, a że niektóre potrzebują cegły by się nie wywracać to inna sprawa

Wreszcie... Doczekałam się....są czerwone moje Jole






Skórka cienka, smak lekko kwaskowy, owoce soczyste, dla mnie pyszne.

Dzisiaj chciałabym przedstawić kolejne odkrycie tegorocznego sezonu, ale zanim przejdę do meritum, dołączę do kolekcji zdjęcia moich Jolek. Krzaczki niemal miniaturowe, bardzo zwarte i krępe, o grubych, mięsistych regularnych liściach i niesamowitym wigorze. Oprócz licznych gron produkują także pokaźną ilość wilków, z których rosną dodatkowe pędy z zawiązkami kwiatów - jest zatem szansa, że po głównym zbiorze pomidorków roślina wznowi wegetację.
Jolki są bardzo odporne - zwłaszcza na ogrodnika, a moje są tego idealnym przykładem.
Nie są wymagające - u mnie są fertygowane albo mieszanką: Kristalon żółty plus saletra potasowa, albo otrzymują oprysk z tego nawozu. Pomidorki kuliste, czerwone, u mnie zdecydowanie słodkie, soczyste, aczkolwiek lepiej zbierać je w fazie nie do końca dojrzałej - zdarzają się bowiem pęknięcia skórki.

Do dnia dzisiejszego zebrałam już kilka "plonów", z których było mi dane spróbować jedynie kilka pomidorków, bo cały urobek trafił do mojej Mery, wielkiej miłośniczki takich maluchów

Jolki

Czas na głónego bohatera dzisiejszego postu, czyli pomidora karłowego z ziemniaczanymi liśćmi - nazwanego Seniorem.
Krzaczek - pomimo sztywnej i masywnej łodygi wymaga palikowania ze względu na ciężkie grona. Liście mają dużą powierzchnię ( czyli też transpiracji ), a uwzględniając skwar i palące słońce, muszą otrzymywać dużą ilość wody - tym bardziej, gdy roślina ma niewielką doniczkę ( poj. 2 litry ). Wygląd liści przywodzi na myśl dwarfy, podobnie jak układ owoców w gronie.
Moje Seniorki zawiązały dotychczas cztery grona, po 5-6 pomidorków w każdym. Pierwszy owoc dojrzał pod koniec lipca, ale z degustacją jeszcze poczekam

Wysokość krzaczka liczona od podłoża to 50 cm.

Senior

Osobną kategorię pomidorów uprawianych w donicach na parapecie stanowią ... no właśnie - chciałabym napisać dwarfy, ale z niewyjaśnionych dotąd przyczyn zniknęły identyfikatory . Pamiętam jedynie, że na pewno wysiałam Desperado i Arctic Rose oraz Kalinkę .

Jeśli ktoś mógłby pomóc w rozpoznaniu moich NN biedaków, to będę wdzięczna

Pomidorek poniżej to na 100% Kalinka, z ukraińskich nasion od Beatki czarnej2006

Jeden krzaczek Kalinki, w wyniku mojego niedbalstwa, postanowił żyć swoim życiem i legł na sąsiedniej Bajaji.

Zaryzykuję podpis : Desperado.
Zdecydowanie wymaga podpór ze względu na ilość podłużnych owoców w gronach i dość delikatną łodygę ( przynajmniej u mnie ). Pomimo moich usilnych starań i systematycznej fertygacji wykazuje niedobory wapnia ( SZW ), ale ten stan kładę na karb bardzo wysokich temperatur i szybkiego wysychania podłoża w doniczce, a co za tym idzie: dużych wahań wilgotności podłoża.
Niemniej - wygląd owoców przypadł mi do serca

Walory smakowe Seniorów będą decydujące o tym, jak będzie w przyszłych sezonach wyglądać moja uprawa pomidorów. Można je uprawiać w mniejszym rozstawie, bez 2 metrowych palików, bez konieczności obrywania wilków. Do tego mają dużą odporność na choroby.

Wypadałoby zatem zatroszczyć się o zapas nasion
Skoro przetrwały "wichry" tegorocznego sezonu i bez szwanku zniosły warunki uprawy, to oznacza, że są silniejsze ode mnie. Zostają na pewno.

Podczas ostatniej wizyty na działce zerwałam kilka dojrzałych pomidorków samokończącej karłowej odmiany Widoczne Niewidoczne. Historia tego krzaczka jest dość pokręcona, a początki produkcji rozsady wskazywały na fiasko powodzenia, więc z jednej rośliny zrobiłam dwie: sadzonkę wierzchołkową i mateczną, dwupędową. Obie wyrosły na całkiem przyzwoite pomidorki i obdarowały najwcześniej dojrzałymi owocami - sadzonka wierzchołkowa wcześniej o jakieś 2 tygodnie, ale była wysadzona w grunt z malutkimi owocami.

Pomidorki nie są duże, o cienkiej skórce, dość wodniste i jak dla mnie - mało słodkie. W smaku przypominają innego wczesnego pomidora, jakiego kiedyś uprawiałam, a mianowicie Stupice. Niemniej smak wczesnego, ale własnego gruntowego pomidorka zawsze będzie bezcenny

Widoczne Niewidoczne; obok nich potrącony niechcący pomidor o wielce dziwacznym kształcie nn

Chciałabym powrócić do TEGO POSTU , w którym opisałam doniczkowego, karłowego Seniora.
Dzisiaj nadeszła chwila, kiedy pomidorki zostały rozkrojone i - co tu dużo mówić - w całości zjedzone.
Cienka skórka, owoc jędrny, miąższ soczysty, słodko-kwaskowy, bardzo orzeźwiający.
Zdecydowanie zostaje na przyszły sezon jako idealne donicowe uzupełnienie uprawy pomidorów.

Senior rozbrojony

Zapowiada się interesujący przyszły sezon.

Można będzie w gruncie uprawiać tego pomidorka i Jolki nawet bez podpór wykorzystując metodę stosowaną przy uprawie papryki

Jole w gruncie doskonale dają sobie radę same


Cały czas zbieram, a one cały czas owocują
Trochę mi przykro, bo niepryskane robią jako wskaźniki, czy ZZ się nie przypętało, ale jak widać, dobrze jest

Tak jest. Świetnie rosną w gruncie i są wyjątkowo zdrowe. Do tego bardzo plenne. Rozsady Jolki i Seniora są krępe i można z powodzeniem trzymać je wiosną przyspieszając wegetację nakryte butlami PET.

Moje Jole udało mi się wreszcie dzisiaj zerwać, bo dotychczas dojrzałe pomidorki znikały w tajemniczych okolicznościach.

Są pyszne, z lekkim kwaskiem, soczyste i do tego ten idealnie okrągły kształt.
Zostają u mnie na następny rok i posadzę je też w gruncie.

Bardzo dobrze rosną w gruncie. Ja wysadziłem 10 krzaczków z doniczek do gruntu i bardzo fajnie rosną. Na zdjęciu krótko po wysadzeniu

Też tak będę chciała posadzić w następnym roku. Skwapliwie zbieram nasionka.

Można sadzić w mniejszym rozstawie w rzędzie i mniejszym rozstawie rzędów. Na cholerę mi jakieś dwu metrowe koktajlówki. Te są smaczne, bardzo plenne i niesamowicie odporne.

Moja Jolka rośnie sobie cały czas na parapecie północnego okna. Ciągle owocuje i kwitnie. Będzie rosła dokąd nie padnie. Podejrzewam, że szybko nie padnie jako, że pomidor jest rośliną jednoroczną ale w naszym klimacie. Na parapecie jednak ma stale jednakową temperaturę.