Forum Ogrodnicze Oaza

Galka, nie masz pecha tylko Aelita jest dziadowską firmą. U mnie jest trwale skreślona, w życiu nie kupię już nasion z tej firmy. Wysieję tylko te odmiany, które już mam i jestem pewien, że przynajmniej 50 % z nich to babole.

U mnie powoli (a nawet trochę szybciej) koniec sezonu. W planach mam dziś usunięcie większości krzaków. Co za dziwny sezon - najpierw bardzo długo deszcze i chłód, później upały. W efekcie już na początku lipca na krzakach pojawiły się u mnie liście z zarazą ziemniaczaną. Pierwszy raz w życiu zdecydowałam się opryskać pomidory środkiem chemicznym ze sklepu - Acrobat MZ 69 WG, bo nie zjadłabym w tym roku ani jednego swojego pomidora (mimo ładnej rozsady, z powodu bardzo zimnych nocy, na przełomie czerwca i lipca pomidory były w powijakach i nie zapowiadało się, że w najbliższych dwóch tygodniach cokolwiek dojrzeje). Była to dobra decyzja, która zatrzymała ZZ w ostatnim momencie, tym bardziej, że zapowiadali parę deszczowych dni. Potem, jakoś pod koniec lipca, na szczęście przyszły upały i ZZ miała ciężko. Mimo wysokich temperatur, co jakiś czas zbierałam liście z plamami ZZ - nie wyglądało na to, że 25+ stopni ją zabija. Hamuje - na pewno. Na początku sierpnia wyjeżdżałam, a warzywnikiem zajmowała się moja mama. Przygotowałam jej Infinito z mocznikiem, na wypadek, gdyby zaraza zaatakowała mocniej (miało się ochłodzić i padać), ale udało się bez oprysku. Od powrotu do końca sezonu zbierałam po kilka liści z ZZ, ale pomidory trzymały się dzielnie. Przed deszczem dostawały oprysk PW 10ml/l + krochmal, a w bezdeszczowych porach opryskiwałam środkiem poleconym przez sąsiadkę, Fungi-limit. Jakiś tydzień temu wiedziałam już, że jestem u schyłku sezonu, bo przestałam panować nad plamami ZZ, ale... to był u mnie naprawdę dobry rok:) Zrobiłam najwięcej przecierów pomidorowych odkąd mam warzywnik. Nic nie zapowiadało, że tak będzie. Wręcz przeciwnie - sezon o mało co nie skończył się u mnie jeszcze zanim... się zaczął.

W przyszłym roku planuję całkowicie rezygnować z uprawy dwóch krzaków przy jednym paliku. Każdy krzak pomidorów będzie miał jeden palik i będzie prowadzony na jeden pęd. Wyjątkiem będą koktajlówki - 2/3 pędy. Mam nadzieję, że krzaki będą obsychać szybciej. W tym roku większość krzaków miałam posadzonych po dwa przy paliku, prowadziłam je na jeden pęd, rzędy pojedyncze, a odległość palików w rzędzie około 50-60cm i miałam wrażenie, że to nadal za gęsto.

Wysiałam kilkanaście odmian z wymiany: Lunnyi Vostorg, Ałtajskij Oranżewyj, Lucid Gem, Blush, Green Tiger, New Big Dwarf, Megagron, Dark Galaxy, New Yorker, Opalka, Polish Giant, Czekista, Sława Nadrenii, Daleteo i trochę ze swoich zasobów.

Jestem zachwycona i zostają u mnie na przyszły sezon:
- Lunnyi Vostorg
- Lucid Gem - za plenność, smak (nie przepadam za smakiem pomidorów indygo, ale te są dla mnie naprawdę pyszne), wygląd i zdrowotność krzaków
- Czekista - głównie za smak, kolor

Najszybciej zachorowały u mnie:
- Malachitowa Szkatułka - uwielbiam tę odmianę, ale w przyszłym roku zrobię sobie przerwę
- Opalka
- Green Tiger, Blush - prawdopodobnie z powodu trudno obsychających, takich jakby karbowanych liści - obie odmiany muszą mieć chyba mnóstwo wspólnych genów, krzaki miały identyczny pokrój, identyczną odporność/tolerancyjność na choroby, identyczną plenność (bardzo dobrą), przeciętny smak

Bardzo smaczny okazał się pomidorek koktajlowy Green Envy (ale niestety jest F1, zebrałam nasiona, zobaczymy co w przyszłym roku wyrośnie).

W załączniku pomidorki na dzisiejszy (myślę, że już przedostatni) przecier. I niedojrzałe jeszcze (zdjęcie robione ze 2 tygodnie temu) grono Lucid Gem.





Przy okazji - dziękuję wszystkim darczyńcom za nasionka

bietkae wrote:
Elżuniu, jeśli pozwolicie, to ostateczną decyzję odnośnie nadsyłania i nazwy dla nasion pechowego pomidorka pozostawię Marzence ( Marlence ) jako Świstaczkowi; myślę, że nie bez znaczenia będzie także opinia naszej Galinki.

U mnie pomidorowa przygoda jeszcze trwa. W pierwszym tygodniu września, po całotygodniowych opadach deszczu i niskich nocnych temperaturach, na krzakach wisi stosunkowo sporo owoców. Od początku uprawy zebrałam około 30 kg pomidorów ( z 23 krzaczków ) - nie licząc koktajlówek, które w tym sezonie spisały się nad wyraz dobrze. Szczerze mówiąc nie spodziewałam się aż takich zdrowych i dorodnych plonów, ale, jak głosi porzekadło: "głupi ma szczęście".
Pomidorki rosły w systemie 1:1, czyli jeden krzak przy paliku, były dwukrotnie opryskane Infinito i ... to wszystko. Uczciwie przyznaję się, że nie dodawałam mocznika do oprysku, jako że okazało się, że ... go nie mam. Tegoroczną opiekę nad uprawą pominę wstydliwym milczeniem.

Po dzisiejszym zerwaniu wszystkich zapalonych i dojrzałych pomidorków:

Czwarty zbiór w sezonie 2020 - akurat tutaj uwzględniłam koktajlówki: E06, Zuzię i Winogronka

Odkrycie lata:

Chris Ukrainian - proszę mi wierzyć: to owoce z jednego grona; łączna waga 1882 g - zostaje na przyszły rok.

Z pewnością zostawię także Brutusa - pomimo mniejszej odporności na zarazę

Baba Nina - niewątpliwie odmiana godna polecenia dla osób bardziej cierpliwych ode mnie lub mogących zapewnić jej więcej uwagi podczas nawożenia

Zagadką pozostaje nadal Long Tail - najpóźniejszy pomidor, od samego początku stwarzający trochę kłopotów, ale jak widać - pięknie nadrobił lenistwo zawiązywania owoców. Ze względu na jego późne owocowanie ( przynajmniej u mnie ) polecałabym go do uprawy pod osłonami. Nie mam zdjęcia na przekroju, aczkolwiek byłam mile zaskoczona niesamowicie "mięsnym" wnętrzem.
Średnia waga pomidora: 300 g

Piękne, smukłe grono przerobowego Scatolone; moim skromnym zdaniem bardzo ciekawa, plenna i odporna odmiana, a uprawiając ją powinniśmy zapewnić jej dodatkową porcję potasu - u większości owoców pojawiła się zielona piętka i mały głąb. Pomimo wydłużonego kształtu pomidorka okazał się on odporny na SZW.

Natomiast o tej odmianie wiem tylko to, że z pewnością nie jest tą, którą być powinna. Wg opisu na opakowaniu nasiona miały należeć do Garden Leader ( ? ). Na niskim, delikatnym krzaczku urodził się jeden pomidorek.

No i jak zawsze wierny Czekista - to ten największy, jasnozielony pomidor ( 290 g ) na samym wierzchu:

Szapka Monomakha:

Na jutro zaplanowałam zerwanie wszystkich zielonych pomidorów i umieszczenie ich w zacisznym miejscu na górze segmentu - niech spokojnie dojrzewają.

Pozdrawiam bardzo cieplutko i bardzo pomidorowo...

Aniu Chris Ukrainian miałam chyba trzy lata temu w gruncie i też mi bardzo odpowiadał ale na przyszły rok planuję zmniejszenie plantacji tylko do nasadzeń w foliaku to będzie ciekawie jak się zachowa. Twoja Szapka Monomakha jak z obrazka też kiedyś miałam ale bez dzióbka.

bietkae wrote:
Elu, jeśli uważasz,że pomidor jest dobry i warty uprawy to jak najbardziej przyślij nasiona. Wybór nazwy pozostawiam Tobie.
Sama go chętnie wypróbuję w następnym roku.

Nie było mnie na ogrodzie i forum już miesiąc. Wracam do żywych dosłownie i w przenośni (po kwarantannie). Myślałam, że będzie gorzej, tym bardziej, że kilka burz zmieniło trochę mój wypielęgnowany ogród. Do przeżycia. Ale miałam nadzieję, że znajdę więcej czerwonych owoców na krzakach. Cieszę się i z tego. Za to mam kilka pięknych egzemplarzy na nasiona.
Cudo Ziemli


Brandywine SS


K122



Muszę szybko doprowadzić je do jako takiego stanu, to może jeszcze dojrzeją...

U mnie sezon jeszcze trwa bynajmniej w folii bo ogród przywalony gruzem

Dziś zerwałam wszystkie dojrzałe i zapalone pomidorki. Następnie zrobiłam oprysk Magnicur finito bo zz dała o sobie znać

Także jeszcze walczę



Nie wiem ile tu jest kg ale ledwo wtaszczyłam do domu

U nas dziś znowu burza przeszła i lało intensywnie = z oprysku nici. Podobno od jutra już pogodnie, może się uda prysnąć i coś jeszcze uratować.
A jak u Was galinkowy Barmaley? U mnie dosłownie jeden owoc wisi, mocno kciuki trzymam, żeby w ogóle dojrzał.

Marlenka, Marzenko Moje owoce różnią się od tych jakie pokazał Kaskawel a i ze smakiem jakoś mi nie za bardzo. Przyślę wg mnie lepsze w smaku:







Te byczki mi się urwały z krzaka i po leżakowaniu takie trochę mało bojowe z wyglądu

Ela, też mam takie Byczki w tym roku.



Nasiona dostałem pod nazwą Minusinskije Byczki Sierdcewidnyje. Regularne mają inny kształt. Są bardziej owalne, bez wyraźnie zaznaczonego dziubka.

pomodoro wrote:
Czyli mój to też raczej nie cz-ka ?

Ja nasiona Minusinskije Byczki dostałam od Agnieszki Szczypiorek a ona od swojego znajomego więc jest jak jest Mikado Sybiriko mam od Katii, która kupiła nasiona od rosyjskich jak to nazwała kolekcjonerów

zwykły_chłop wrote:
Twój jest bardziej podobny.

Moja reprezentacja Czekistów wygląda tak


Jeszcze nie kosztowałam. W tym roku u mnie wszystko jakoś późno. Podliczyłam dzisiaj ile zebrałam pomidorów do tej pory i wyszło, że 50 kg. Jednak większość pomidorów jeszcze na krzaczkach.

To bez wątpienia jest Czekista

Janinko u mnie po zimnym maju i czerwcu jako pierwsza ( oprócz oczywiście donicowego Betaluksa i Maskotki) dojrzała Anna Rusian wysiana w marcu a dojrzała przed wysiewanymi w lutym. Jakoś pominęłam ją przy robieniu zdjęć a w tej chwili nie ma dojrzałych owoców ale wygląda tak jak w katalogu tomatland.ru/catalog/1792. Nasionka suszę na Straganik.

Moje pomidorki czekają na wydłubanie nasion. Mimo dwukrotnego zalania pomidorów przez awarię systemu kro-plującego i trudnego roku, doczekałam i ja się zbiorów. Moją porażką był K37 i Czekista, które zrobiły się karłowate. Mam prośbę czy ktoś pomoże mi zidentyfikować pomidorka na talerzu.Ja dostałam go pod nazwą Gargamel z akcji wymiany nasion. Na forum widziałam pomidora o nazwie Gargamel (zdjęcia Bietkae) ,ale jest zupełnie inny. Poniżej są dwa zdjęcia krzaka tego pomidora. Przez pomyłkę kogoś dostał mi się super pomidor i zostaje u mnie na drugi rok.

Zawsze likwidacja pomidorowego poletka łączy się u mnie z nieokreślonym uczuciem smutku, że to, co w Naturze najpiękniejsze, odchodzi wraz z nastaniem jesieni. Staram się tłumaczyć sobie, że w kolejnym sezonie wegetacja ruszy na nowo, wysieję nowe nasiona, zrobię nowe rozsady, ale mimo wszystko ... żal.

Ostatnie tej jesieni wiadro pomidorów - dzisiaj na działce w okolicach godziny 10 było zaledwie 12 stopni, a prognozy na nadchodzące dni nie są optymistyczne. Zawartość wiadra ważyła 12 kg, natomiast w mniejszym pojemniku zgromadziłam koktajlówki.

Przy okazji usuwania krzaczków przyjrzałam się dokładnie korzeniom i łodydze wspominanego Czekisty ( dwa krzaczki uprawiane w donicach ). Nie jestem ekspertem, ale na moje laickie oko - oba organy wyglądają zdrowo.

Pamiętam, że chyba Ania Anaka pytała kiedyś, czy zostawiamy "śpiochy" w gronach. Odpowiedziałam twierdząco, a takie maluchy znalazłam u Szapki Monomakha, po wcześniejszym zerwaniu dojrzałych owoców. Z mikroskopijnych śpioszków urosły takie pomidorki:

Trochę kolorowego optymizmu...

Pozdrawiam cieplutko i życzę bardzo przyjemnego planowania odmian na przyszły sezon