Forum Ogrodnicze Oaza

A bo przebiśniegi występują w dwóch wariantach: albo nie bardzo rosną, co może trwać kilka lat, zwłaszcza w przypadku cebulek kupowanych w foliowych woreczkach, albo mamy kłopot z bogactwem, bo sieją się same i migrują, jak chcą.

Też mam je praktycznie wszędzie, ale wykopuję tylko z trawnika. Pozostałe nie są kłopotliwe - po prostu jak zżółkną i zanikną liście, zapominam o nich, sadzę, co tam chcę - a przebiśniegi i tak zjawiają się w lutym.

A czy mogłabym kogoś prosić żeby odstąpił mi taką kępę ? Oczywiście na wymianę bo będę miała dużo roślin wiosną i chętnie się podzielę. Co roku od kilku lat kupuje cebulki i one nie wschodzą, o czym pisze Ania, no tragedia.

Cebule przebiśniegów mają bardzo słabą łuskę ochronną. Bardzo często leżąc na sklepowej półce wysychają i dlatego albo należy je po wykopaniu przechowywać w taki sposób by uchronić przed przeschnięciem albo sadzić zaraz po wykopaniu. Proszę przypomnieć się w czerwcu.

Już są, lada dzień zakwitną, sezon kwiatowy w ogrodzie rozpoczęty.

MARRY, z przyjemnością podzielę się przebiśniegami. Jutro zrobię zdjęcia.

Tak wyglądają dzisiaj moje przebiśniegi. Jak widzisz MARRY, jest z czego wybierać.

Marysia jak zwykle - ład i porządek. U mnie bałaganiarstwo, przebiśniegi rosną, gdzie chcą, w jednym roku pojedynczy dzwoneczek, w następnym - tak:



Te akurat w korzeniach wiśni Sakura.

Jakie piękne kępy, a nawet całe łany pokazujecie.

U mnie gatunek jeszcze śpi, a może coś go wyżarło , chociaż nigdy tak nie było. Może jednak śpią. Pierwsze pojawiają mi się pełne na podwyższonej rabacie. I te już zaczynają, chociaż szału nie ma.

Ja nie mam wcale, u mnie nie chcą rosnąć . A 1,5 km dalej we wsi wzdłuż potoka dziko rosną. Chociaż nie wiem czy nadal, bo gmina wycięła wszystkie zarośla nad potokiem, bo nie wiem komu tam te krzoki przeszkadzały. To ustronne miejsce, w pobliżu nie ma chałup, droga mało uczęszczana, ptaki i drobiazg leśny tam miały raj. No nic w przyszłym roku już na innych będziemy głosować, tak się zgadałyśmy kobiety po sąsiedzku.

Bo pewnie masz za sucho.

Ala, o ile pamiętam, raczej się uskarża na "za mokro".

Alu, a próbowałaś wykopać i zaraz posadzić u siebie?

Z tym wycinaniem zakrzewień to jakaś choroba, w "mojej" wsi dzieje się to samo, a mnie szlag trafia. Przecież to naturalna ostoja dla ptaków i wszelakiego czworonożnego drobiazgu.
Żebyż to jeszcze z sensem, dla zagospodarowania kawałka ziemi - ale u mnie robią to sztuka dla sztuki. "Chłop żywemu nie przepuści"?

Zazwyczaj mokro, Cieszyn po Zakopanem miał największą ilość opadów, nie wiem jak teraz. U mnie ciężka glina i w tym upatruję przyczyny, bo tam nad tym potokiem jest luźniejsza ziemia, po wierzchu liściowa, bo te krzaczory tam rosną odkąd ja cokolwiek pamiętam. Jak byłam dzieckiem, chodziłam tam wiosną zrywać ich kwiaty do wazonika dla mamy. Tam kopać nie będę, chociaż czasem taka myśl mi przemknęła przez głowę. Muszę najpierw obmyślić dobrą miejscówkę. Gryzonie chyba tego nie jedzą, skoro tam rosną na dziko. Mam ochotę się tam przejść, żeby zobaczyć czy nadal rosną, ale na razie wiatry przez tydzień.

Aniu, takie zakrzewienia i nasadzenia śródpolne, to dodatkowo ochrona przed wiatrem (wiatr wytraca trochę siłę na takich zaroślach), a wydaje mi się, że tego wiatru więcej niż kiedyś. Dodatkowo ciek wodny płynący w cieniu nie nagrzewa się w upały tak mocno od słońca, więc większe zatrzymanie wody na miejscu, a o to przecież chodzi, żeby nie spływała raz dwa do mórz i oceanów. O tym o ile podnosi się poziom mórz i oceanów z powodu zbyt szybkiego spływu wody z miejsca opadów, bardzo mało się pisze i mówi, jakby temat był zakazany, ale są takie dane, jednak na okrągło się "miele", że to z powodu topnienia lodowców, pomijając milczeniem drugą przyczynę, o której piszę wyżej. Gmina jeszcze chciała od naszego sołectwa pieniędzy, bo zabrakło im środków na dalszą wycinkę. Szczęściem Rada Sołecka się nie zgodziła. Jakaś "pandemia" zapoczątkowana przez Szyszkę.

Alu, nie sądzę, by to glina uniemożliwiała zagnieżdżenie się przebiśniegów w Twoim ogrodzie. A co ja mam? Glina i ił, tu w mieście.
Przyznam się, że w góry wywiozłam z 10 lat temu jedną kępkę i teraz one się rozłażą po całej nieomal rododendronowej łące. Nie jest to jeszcze jakiś łan, ale "zasiedlenie hybrydowe"
Jeśli nie zdobędziesz niezasuszonych cebulek - pomachaj do mnie w tej sprawie.
Podejrzewam, że do wycinania krzaków niechcący przyczyniają się dopłaty unijne, przynajmniej na moim terenie (ale to tylko prywatna teoria spiskowa). Rzecz ma się tak, że "za Niemca" było o wiele więcej gruntów uprawnych, czego ślady widać w postaci już to resztek zabudowań, już to kamiennych murów oporowych podtrzymujących łąki na zboczach. Jak ludzie we wsi przestali hodować jakiekolwiek zwierzęta wymagające pastwisk (abstrahując od kilku wyjątkowych gospodarzy), łąki stopniowo zarastały samosiejkami, nie ostatnio, jak byłam powiedzmy młodą dorosłą osobą. Ale zdaje się, Unia dopłaca do czegoś, co wygląda jak łąka, a nie jak zagajnik. No i się zaczęło...co kilka lat wycinaka do łysego (jest takie niemieckie słowo określające totalny wyrąb, Kahlschlag), ale bez karczowania (choć to!). W kilka lat ścięte jaworki odrastają jako wielkie krzaki - i kółko się zamyka.
Masz rację z tym spływem wód - a betonoza powszechna nawet na wsiach się dokłada. Ja betonu nie dołożyłam tam ani metra kwadratowego, pochlebiam sobie.
O panu Szyszko nic nie napiszę, o zmarłych dobrze lub wcale.
To się naużalałam nie na temat.

Mam i ja
Ania-Łatka przesłała mi kępkę , podzieliłam ją i posadziłam tylko z przejęcia nie wiem czy dobrze, pod jaśminowcem i miedzy trawą a szałwią:



chodzi tylko o zaczyn, niech się rozsiewają, dlatego Marysiu Merlin serdecznie dziękuje, twoje kępy imponujące, poproszę Przemka o kilka cebulek na wymianę z liliami, czerwiec - lilie jesienią.

Alicjo, wybrałabym się nad ten strumień może masz kępy pod nosem, a nie wiesz.

Temat ziemi gliniastej, zimnej i mokrej mam wyryty na ciele, bo z tym walczę, ostatecznie wszystko sadzę wyżej i mieszam glinę z kompostem, który niestety trzeba ciągle uzupełniać, bo jeśli nie to zostaje glina.

MARRY wrote:
Bardzo dobrze, Marysiu. One zresztą rosną byle gdzie, gdy już tak postanowią.
Fajnie, że się nie połamały.

Marysiu, jak teraz patrzę, to zwłaszcza druga kępka zdaje mi się posadzona zbyt płytko. Nie wyciągaj, ale sypnij im trochę czegoś. Potem same się wciągną wgłąb.
Może na tym zdjęciu - z rabatki bynajmniej nie najbardziej zasiedlonej przebiśniegowo - widać, że mam się czym dzielić.



To w razie czego proszę dać znać o potrzebach.

Edit: Dopiero jak wstawiłam, zobaczyłam, jakie marne zdjęcie. Lecz nie chodzi o jakość tym razem. O ilość.

Zawsze z zazdrością patrzę do cudzych ogródków na kępki przebiśniegów
Kilka razy je sadziłam, niestety nie chciały u mnie rosnąć.
Trudno, i tak ich widok zawsze cieszy, nawet u kogoś.

Powoli przygotowują się do kwitnienia.