Forum Ogrodnicze Oaza

Dziewczyny, mogę tylko podzielić się swoimi doświadczeniami zakupowymi, głównie "realnymi", bo kilkanaście lat temu nie kupowałam nic w internecie, poza tym mam rzut beretem w Karpaczu całkiem sensowne źródełko.
No to tak. Regularnie bywają spore drzewiaste jakoś koło czerwca w Obi. Ta bladoróżowa na moich zdjęciach jest kupiona tamże. W innym marketach też bywają, ale to kompletna nędza, w kawałek bylinówki wetknięta gałązka drzewiastej, czasem z pąkiem, trafiłam na taką sztukę, że gałązka nie była wcale wrośnięta, tylko "mobilna"
Poza tym czysto losowa sprawa, co się kupi, z etykietką przeważnie nie ma nic wspólnego. Niestety również w Obi, chyba żeby kupić z kwiatem.
Szkółka w Karpaczu ( funkie.pl) sprzedaje też szczepione, ale na moje oko przynajmniej roczne, wysokie na 35-40 cm, mam na myśli "pieniek", nie pióropusz liści. Można kupić wysyłkowo, a jeszcze lepiej odwiedzić mnie w Karkonoszach i myk, myk, do ogrodnictwa.

Ela - bietkae - tak się zachęciła rok temu, że kupiła od razu cztery , a że nie mogłam przy okazji nie kupić czegoś sobie, doszła do mojego stadka taka, której szukałam od lat, Souvenir de Maxime Cornu. Mają setki sztuk, więc jest w czym wybierać. Przynajmniej rok temu tak było, potem nie patrzyłam.

Rozkręcają się.









Obie kupione w markecie z bobrem, cena (wtedy) coś 80 zł, ta biała miała być majtkowo różowa, ta buraczkowa zaś "lawendowa"

Ta ma 8 lat, z belejakiej sadzonki na kawałku bylinówki.

Nie umiem się powstrzymać.















Bordowe jest w sumie pięć, każda minimalnie inna, ale nie znam nazwy żadnej z nich. Niezbyt pachną, przynajmniej dla mojego nosa. Natomiast ta z ostatnich zdjęć pachnie mocno i typowo "piwoniowo". Kupiona z nazwą a jakże, ale bzdurnie przekręconą; internet wywala jakieś całkiem inne piwonie, ale zawsze tylko mniej więcej słowa się zgadzają (transkrypcja z japońskiego nie jest prosta, swoją drogą). Jedyna "imienna" Baby Face, rośnie nader wolno, kwitnie dopiero od kilku lat i to niewieloma kwiatami .

Dziś rozwinęła pierwsze pąki druga co do starszeństwa, tak bladoróżowa, jakby do szklanki mleka kapnąć malinowym sokiem:





Jest wyższa ode mnie, a "konary" muszę wiązać do rosnącego obok lilaka, bo łamałyby się pod ciężarem kwiatów, zwłaszcza po deszczu.

Doczekałam i ja kwiatów na piwonii drzewiastej. Brzmi dumnie, zwłaszcza, gdy ma się jeden mały krzaczek i całe dwa kwiatki. Urocze, półpełne w kolorze magenta. Ania wspomina o zapachu, poleciałam obwąchać. Pachną cudnie piwoniowo i dość mocno. Co to będzie w przyszłości, gdy krzak osiągnie dojrzałość i pokryje się mnóstwem kwiatów? Marzenia są, a co . A teraz to było dużo czekania i ulotne chwile kwitnienia przede mną. Bardzo ulotne.

Mój "kamień węgielny" kwitnie , to Taiyo. Aniu dziękuję

Och, jak się ogromnie cieszę!

Nie spodziewaj się, Alu, ze zawiąże dużo pąków przyszłą wiosną, ale grunt, że żyje. Nigdy nie dzieliłam drzewiastej, przyznaję - to eksperyment.

A to mamusia:






Fafka wrote:
Tak mniej więcej będzie, Jolu



Zaczęłąm liczyć, przy dwudziestym dałam spokój, część ukryta w liściach zresztą.



Te ciemne już przekwitają w zasadzie, ścięłam dziś (z innych krzaków) kilkanaście sztuk. One często nie osypują się, tylko jakby kurczą płatki.
Ta powyżej to najstarsza, jaką mam, druga w kolejce była ta:



Nie ma szczęścia do pogody. Cały czas zamknięte i mokre kwiaty.
To góra prawie dwumetrowego krzewu.

Ta też już na ostatnich nogach:





Z kolei od kilku lat prawie nie przyrasta na wysokość. Konusek taki. Za to zapach -

Czekam na High Noon, już niebawem.

Aniu, zamierzam ten kwiat szybko usunąć, bo ona bidulka listki rozwinęła minimalistycznie, nie chcę jej obciążać, ma iść w korzeń.

Alu, utnij na tyle nisko, by wstawić do wazonika. W tym stadium bez problemu się rozwinie i będzie stał dość długo,kwiaty są o wiele trwalsze, niż bylinówek.
Wyszło słońce i w końcu mogłam zrobić sesję bladoróżowej seniorce.











Taiyo też korzysta.





Obiektyw słabo "bierze" rozbielenia na płatkach, może tu widać?



Niestety, dwie z moich drzewiastych są czymś zaatakowane. Obie chyba tej samej odmiany w dodatku, białe półpełne. Jedna nawet kwitła, co pokazywałam jakiś czas emu, ale reszta pąków martwa, takie "miękiszony", choć nie sczerniały. Ten drugi egzemplarz w ogóle straci pąk po pąku, ewidentnie czernieją "szypułki", na których się znajdują. Następnie same pąki miękną i zamierają. Pryskane raz, ze dwa tygodnie temu.
Te akurat nie są moimi ulubionymi, lecz i tak żal.

Uczta dla oczu Aniu. Szkoda Twoich piwonii, które straciły pąki. Czy to nie będą jednak uszkodzenia mrozowe. Wiosna nie rozpieszczała kwitnących roślin. Były znaczne spadki temperatur w nocy, a piwonie nie mają futerka jak magnolie. Zresztą i futerka nie pomogły.
A ja obfotografowuję moją jedyną. I nie wiem, czemu nie mogę przesłać zdjęcia.
Pisząc o przyszłości, nie miałam na myśli widoków, tylko zapach. Już dwa kwiatki mają moc, a gdy będzie ich wiele, to aromat doniesie się do domu.



Pokombinowałam z rozmiarem zdjęcia i weszło

Jolu, pąki od początku lutego miały wszystkie, jak od lat. No, może za wyjątkiem żółtej i koralowej. Gdyby zresztą obmarzły, nie rosłyby do pewnego punktu, by sflaczeć, prawie wszystkie zaatakowane pąki na raz. Kilka porażonych było nawet na tych ciemnych, ale widać, że są odporniejsze, fu, tfu. Muszę na przyszłość wkroczyć z opryskami, już w marcu chyba.
Dzięki za miłe słowa, jeszcze raz "Słońce" (wschodzące chyba)



Z azaliami



i pączuszek "W samo południe", już widać złoty płatek.

Jest!
High Noon.






Kwiaty nie są wielkie, za to jak z złotego jedwabiu. Wielkie ma Taiyo:





Szkoda, że nie pachną - nie można być podobno doskonałym...

Kwitnie posadzona kilka lat temu w Karkonoszach.



Jest inna od tych, które rosną w miejskim ogrodzie, kolor zimniejszy, w w centrum ciemne "halo", wyraźne dziedzictwo po P. rockii.



Szukajcie, a znajdziecie - chyba mam jej nazwę (był na etykietce, ale zniekształcona)

Nazywa się , jak domniemam, Sweet Magic

Jola Fafka stwierdziła, że to nie żadna magia, więc "górska" piwonia dalej będzie Krysią Bezimienną.

A w mieście poobcinałam prawie wszystkie kwiaty, wyższa temperatura do spółki z wiatrem dosłownie ususzyła je. Jakoś trzyma się jeszcze Taiyo, ale też nie wygląda zbyt hm, świeżo. Za to teraz nastała High Noon.



Azalia (Toukan) ma ponad metr wysokości.



A magnolia, któej czubek widać, dobre półtora metra.

Patrzę z rozdziawioną buzią na Twoje piwonie drzewiaste, nie mam ani jednej i chyba czas to zmienić

Dorotko, jedynie słuszna decyzja.

Wiesz, moje wzięły się stąd, że podobnie "rozdziawiona buzię" miałam pół wieku temu, patrząc na krzaki przetrwałe w poniemieckich nasadzeniach.
Różnica taka, że wtedy jedynym sposobem wprowadzenia takiego cuda do własnego ogrodu był chyba tak zwany szaber, czyli kradzież po prostu. A ja byłam grzeczną licealistką.

Nadchodzące ocieplenie pewno dość szybko osypie złote płatki, trzeba się napatrzeć.



Ten kolor sprawia, że trudno przeoczyć kwiaty nawet w zmroku.



I na tm będzie koniec - następne występy za 11 miesięcy.

Pytanko mam, czy z tych nasion wysiewał ktoś i czy ma to sens ?