Forum Ogrodnicze Oaza

Ponadczasowa , nadal niestety aktualna/ a może dziś nawet więcej, bardziej jak kiedyś / Tadeusz Dołęga- Mostowicz- Kariera Nikodema Dyzmy

Wszystkie książki Mostowicza,są scenariuszami do afer robionych przez naszych polityków.

Ryszard Kapuściński - "Podróże z Herodotem".
Niby najklasyczniejsza klasyka, ale wstyd przyznać, czytam po raz pierwszy. Zachwycam się - stylem, przenikliwością sądów, niezwykłą umiejętnością pisania o poważnych, ba, "nudnych" tematach w porywający sposób. I zdumiewam - bo pod wieloma cytatami mogłabym podpisać się obiema rekami. Pozwolę sobie...

"Nigdy nie byłem w miejscu, w którym natura jest tak życzliwa człowiekowi. Bo było w nim wszytko jednocześnie - i słońce, i chłodzący wiatr, i jasność powietrza, i srebro morza."

No, to teraz wiem, dlaczego z wszystkich miejsc najbardziej podoba mi się Śródziemnomorze.

Miałem dość dziwne uczucia przy tej książce. Autor zastanawia się, o czym ona [bohaterka opowieści] myślała,jak jej obcinano piersi,wargi. Mógł sobie uciąć co nieco i opisać co się wtedy myśli.

Oo i dział o czytaniu jest na forum,a ile tu oczytanych osób. Ja lubię czytać Ale często nie starcza czasu, a do czytania już muszę mieć cichutko i pełnię skupienia. Ostatnia książka jaką zaczęłam czytać to "Tajemniczy ogród" chyba każdy zna. Lektura szkoła, ale co tam lubię tak wracać do czegoś co było ciekawe.
A książki które utkwiły mi w pamięci to
"Weronika postanawia umrzeć" i "Toksyna"
Autorów nie pamiętam. Toksynę chętnie przeczytała bym raz jeszcze tylko nie wiem czy ta jest oryginalną wersją


Jedyny gatunek książek których nie czytam to historyczne. Bitwy daty nie moja bajka.

mirzan wrote:
Hm, pozwolę sobie zacytować fragment tekstu, do którego (zapewne) się odwołujesz:
"Czy Amestris, dostawszy w swoje ręce szwagierkę, coś do niej mówi? Czy obcinając po kawałku i powoli jej pierś (ostra stal nie była jeszcze znana), obrzuca ją wyzwiskami? Wygraża ręką, w której trzyma zakrwawiony nóż? Czy tylko dyszy i syczy z nienawiści? (...)"

Jak widać, Kapuściński zajmuje się tu raczej tym, co się dzieje w głowie sadystycznego oprawcy. I jak to się dzieje, że człowiek zdolny jest do każdego okrucieństwa.
Niestety, chcemy, czy nie - dzieje w okrucieństwo zbiorowe i indywidualne obfitują. Dzieje starożytności - i mimo wszystko w chyba zmasowanym wymiarze dzieje współczesne. Kapuściński, jako zawodowy reporter, relacjonuje to - jak i Herodot, który dla Kapuścińskiego jest kimś w rodzaju pra-reportera.
Bo "Podróże z Herodotem" to właściwie książka o książce, rozważania na temat pobudek skłaniających do opisywania świata.

Jeszcze jeden cytat:
"[Herodot} odkrywa ważną a przewrotną cechę pamięci - ludzie zapamiętują to, co chcą zapamiętać, a nie to, co działo się w rzeczywistości"

Zapewne dotyczy to i naszych lektur.

Kapuściński wybiera jakiś mało istotny szczegół, z życia człowieka, narodu i rozdyma go do niewiarygodnych rozmiarów, przez co ma pokazać cechy opisywanej osoby. Jeśli jesz bułkę na śniadanie, to on potrafi tak namącić,aby czytelnicy myśleli,że zjadłaś całą nocną produkcję piekarni. Żongler faktami,czyli oszust. Jagielski, to jest gość.
Dla miłośników sensacji,kryminału,dobra pozycja - W słusznej sprawie. Katzenbach.

Ja nie oceniam wartości pisarza jako człowieka (odwieczny dylemat - czy paskudny człowiek może być wielkim artystą). Nie chodzi mi też w żadnym razie o wiarygodność przedstawianych faktów. Tylko o jakość tworzonej literatury.

Cóż... szczęśliwie nie wszystkim podoba się to samo.

No tak,każdy ma inny gust. Jak chcę fantazji,czytam Lema albo Verna, jak chcę faktów, może być Jagielski, żongler słowa, Tuwim. W sumie, czytam śmietnik,co mi w rękę wpadnie. Ostatnio, jakaś Rodziewiczówna czy Mniszkówna, o taplaniu się w błotach Polesia, antysemitezm pierwsza klasa.

Rufin Piotrowski- ,,Pamiętniki z pobytu na Syberii ''

Rufin Piotrowski, przebywający na emigracji w Paryżu powstaniec listopadowy, wciąż nie porzucił myśli o wolnej Polsce. Z angielskim paszportem wraca potajemnie do kraju, żeby po raz kolejny podjąć próbę uwolnienia Ojczyzny z niewoli.

Z niewielką gotówką, ale za to z ogromnym zapałem wyrusza w pełną trudów i niebezpieczeństw wędrówkę z Paryża – między innymi przez Wiedeń, Peszt i Kołomyję - do Kamieńca Podolskiego. Tu organizuje antycarską konspirację, za co zostaje skazany i osadzony w więzieniu w Kijowie, a następnie zesłany na dożywotnią katorgę pod syberyjski Omsk.

Pamiętniki… są przejmującym świadectwem niezwykłego poświęcenia, oddania życia walce o Polskę i ogromnej tęsknoty za wolną Ojczyzną.

Całość składa się z dwóch bardzo obszernych wersji. Za mną dopiero pierwsza część. Druga w przyszłości.

Czytałem niedawno książkę Pałkiewicza o podróży przez Syberię. Jest w niej dużo wiadomości o Polakach zesłańcach. Zdumiony byłem, że wielu zesłańców,po powrocie do kraju, wróciło z własnej woli na Syberię.
Bo tam była prawdziwa wolność, bo tam dało się żyć, pomimo trudnych warunków przyrodniczych.

Agata Christie, tym razem obyczajowo, ale bynajmniej nie jest nudno. ,,Cena geniuszu ''

Stefan Żeromski -,, Przedwiośnie '' oraz ,, Dzieje grzechu '' obie idą mi opornie.

W niedalekiej przyszłości ( do tego autora trzeba mieć wenę ) Fiodor Dostojewski- ,,Skrzywdzeni i poniżeni ''

Czy ktoś zna książki Carlosa Castanedy?

Irene Sabatini - "Chłopak z sąsiedztwa".
Ostatnio jakoś tak mi się zebrało na afrykańskie klimaty...pewnie przez listopad za oknem.
Poza tym - abstrahując od całkiem sprawnie napisanej powieści, po prostu sporo dowiaduję się z niej o rzeczach, które "nie były w programie nauczania" . Interesujących. Mrocznych. Czasem dziwnie aktualnych i uniwersalnych.
Rzecz dzieje się w Zimbabwe, poczynając od lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku - po prawie współczesność. Któż zna historię Zimbabwe - wcześniej Rodezji? Kto orientuje się w lokalnych realiach? Ja mam mgliste pojęcie - no, może teraz ciut ta mgła się przerzedziła.

W czasach,kiedy Polska była pod rozbiorami, Polak, Rogoziński, chciał zdobyć dla Polski kolonię,właśnie Rodezję. Niewolnik chciał nieć jeszcze swojego niewolnika. To dopiero patriotyzm. W poszukiwaniu tajemniczego Bajongu.

Sergiusz Piasecki- Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy

Lwów-kres iluzji. Pierwszy dzień odzyskanej wolności, Lwów uczcił pogromem Żydów. Zabito kilkadziesiąt osób,obrabowano kilkaset domów. Udział w tym wzięło wojsko polskie, cywile. Nawet panie z wyższych sfer, w kapeluszach,rękawiczkach i ze służącymi,szły rabować.A to nie był ani początek, ani koniec pogromów.

Z tym i nie tylko, mamy odwieczny problem. Etos szlachetnego i bohaterskiego Polaka nie może mieć rysy, na każdy zarzut o antysemityzm i zbrodnie jest odpowiedź -ale inni ratowali-, tak jakby ten fakt wymazywał z naszej historii kanalie. Polecę zatem klasykiem "I żadne płacze i żadne krzyki nie przekonają nas, że białe jest białe a czarne jest czarne."