Forum Ogrodnicze Oaza

Dorzucimy trochę nowej energii do wątku

Bardzo energetyczna ta energia , podobają mi się te tygryski

Moja suka z kolei samochód wielbi miłością bezgraniczną . Może dlatego, że od małego zabierałam ją ze sobą, nawet jak odwoziłam córkę do szkoły, bo się bałam ją zostawić samą
Teraz jak widzi, że gdzieś wyjeżdżamy, to pierwszy w samochodzie MUSI znaleźć się pies, bo inaczej nie da się spakować, ubrać, pozamykać . Do tego w aucie jest bardzo grzeczna , trasę od Romy pokonała ze mną bez jednego jęku z jednym za to przystankiem . Prawie 8 godzin jazdy

Iwonko-jeśli sunia boi się wsiadania do samochodu to nie wsadzajcie jej na siłę a spróbujcie małymi kroczkami nauczyć ją do wsiadania z dobrej i nieprzymuszonej woli. Dobrym sposobem jest zachęcanie psiaka do wsiadania poprzez smaczki.Niech ktoś kusi ją smaczkami,kierując się do auta.Przez kilka dni systematycznie zbliżając się do pojazu a jak już będzie przy samochodzie to końcowym etapem będzie kuszenia suni smaczkami już ze środka pojazdu i też tak długo ją kusić a sama wejdzie. Jest szansa,że się uda Powodzenia.

Siberia wrote:
Czesio śp. , był 100% turystą-wystarczyło że zobaczył torby-jak pakowałem ,,graty'' na poprzednią działkę - pilnował samochodu i po otwarciu drzwi nie było trzeba go zapraszać do środka, uwielbiał jazdę samochodem. Asia natomiast kładzie się jak 50 kg. worek cementu ,trzeba się wtedy (we dwoje)mocno napracować, Kokos jest grzeczny, ale ma (niestety) chorobę lokomocyjną.

Mój Axelek wskakuje do auta, ale robi to z taką miną i w czasie jazdy jest zdenerwowany i niespokojny. Droga to dla niego koszmar i kiedy już wraca do domu, pada na podłogę jak długi i z miejsca zasypia.

Moje dwa psy nie lubią jeździć samochodem Pewnie dlatego, że jeżdżą rzadko i w miejsca, które im się źle kojarzą - weterynarz, psi fryzjer... Ptyś się cały trzęsie w aucie i nie można go uspokoić, a Gucio ma chorobę lokomocyjną, więc staramy się ich samochodowe podróże ograniczać do minimum.

Oooooo Iwonko, storki jakie fajowe masz
Słyszałaś może coś o roślinie wrzosowatej o nazwie Andromeda? A może już masz u siebie?
Ostatnio u nas na ryneczku facet miał razem z różanecznikiem Helsinki - chciałem wziąć rodka do siebie ale akurat już bez pieniążków byłem

Nasz pies nie miał najmniejszych problemów z jazdą samochodem .Ale tylko z nami (nasza czwórka)
Podróżował po 300 km ,ja zapominałam nawet ,że pies z nami jedzie,taki był
cichy i zrelaksowany.

Jednak panicznie bał się samochodu mojego taty ,gdzie szwankował nawiew powietrza
i strasznie dmuchało psu w nos i hałasowało od podłogi.

Od niedawna (rok?) ja jeżdżę samochodem taty i mimo ,że usterki są naprawione,
pies trzęsie się jak galareta całą drogę. Zapamiętał głos silnika ,na pewno zapach tego
konkretnego samochodu i niestety jedenastoletni wzorowy "turysta"zepsuł się nam

Co gorsza , przeniósł swój lęk również i na nasze auto (którym podróżował wszystkie poprzednie lata),choć tam trzęsie się krócej.

Śmieszne ,bo z całą siłą pcha się do samochodu mojego brata (nigdy nim jeszcze nie jechał)i zastanawiam się o co chodzi ? Czy my jako kierowcy tego hałaśliwego "potwora" tak bardzo straciliśmy w psich oczach ?

O rany... co pies to inna historia Dziękuję wszystkim za pouczające opowieści o Waszych pupilach
Prawie moja psinka dostała dziś pierwszą z dwóch tabletkę na odrobaczenie.
Szczepienia dopiero za 2 tygodnie
Do lekarza poszłam najpierw bez Pchełki. I dobrze zrobiłam.
Przy okazji okazało się, że pani weterynarz mieszka... gdzie? Oczywiście w sąsiednim bloku.
Na dodatek to ogrodomaniaczka i ma ogród na drugim końcu mego jeziora więc sobie pogadałyśmy
Duża wioska
Jeszcze psiny nie ma w domu, a już tyle się dzieje dzięki niej
Ile ja już ras zapoznałam osobiście

Romciu, o przekupnej naturze psów słyszałam już wcześniej, dlatego na pierwszy spacer zakupiłam łapówki w 2 smakach Ale podczas, gdy kumpel Pchełki, york, rzucał się na przysmaki, ona swój brała, odnosiła na trawę i tam zostawiała
Żeby się nie okazało, że jedynym sposobem na zabranie jej do ogrodu jest chloroform

Leszku, andromedy nie mam, a Helsinek wielce oryginalny bo najpierw rozwinął pąki liściowe, a dopiero później jasnoróżowe kwiaty. Stąd były one trochę zasłonięte przez wiosenną zieleń liści.
Ciekawa jestem czy to jego jednorazowy wybryk czy ten typ tak ma...

Będzie jakaś sesja zdjęciowa Pchełki....

Może w sobotę, przy dziennym świetle coś z tego wyjdzie
W jej przypadku i z moim aparatem, lepiej wyszedłby chyba film Mój temperament

Siberia wrote:
No to będzie się działo

Troszkę mi było żal porzuconych marzeń o żywiołowym beagle ale, na szczęście, temu mieszańcowi też bigla nie brakuje Lubi biegać, jak ja

A ja chciałam spokojnego misiaczka a też trafił mi się nadmiar energii

Pies brata uwielbia jeździć. Wskakuje na tylne siedzenie i nerwowo czeka na start. Potem już tylko się cieszy Uwielbia wystawiać głowę przez otwarte okno, na co nieczęsto mu się pozwala. Zawsze jednak próbuje skorzystać, kiedy okno jest uchylone choć trochę.
Co pies, to historia Moje koty jeżdżą tylko do lekarza-Hamlet łaskawie pozwala się podziwiać, Pucucu interesuje się światem widzianym przez okno, Łasica jest nerwowa i niepewna, trzeba ją uspokajać. Czarniuta i Szkodnik jeszcze nie jeździły na wycieczki. Co kot, to inny model

Przepraszam Iwonko nie mogłam się powstrzymać

Nawet wiem kto robił to zdjęcie .

Iwonka, to młody psiak, więc wszystko jest jeszcze do zrobienia. Gorzej zawsze jest z przygarniętymi starszymi psiakami.