Forum Ogrodnicze Oaza

Nie jest "mój" nie tylko w znaczeniu ziemskiej ulotności czasu/trwania,
nie "mój", bo nie własny w znaczeniu prawnym,
jest "mój", bo dbam o to co na nim, pod nim, nad nim, w nim żyje,
zliczam dni szare z dala od niego, by przygotować się dla tych chwil - mimo kruchości natury, której zamiast innych przyrządów skrzydła do lotów przydano - gdy otuli, wypełni, oczy nasyci.
Moje/nie moje niespełna 8 arów.
Za płotem półcień z olch, dębów, czarnych bzów, dzikich róż, czeremchy... i apteczka ogrodowa.
A w ogrodzie, w słońcu, przede wszystkim róże - jedwabie, muśliny, koronki...

W ostatnich kilkunastu dniach władanie dzierży Veilchenblau.



Krzyczy już gdy zbliżam się do furtki. Piękna, zapach ma nieśmiały, w pamięci nie pozostawiający śladu, mimo to, i mimo że kwitnie tylko raz w sezonie - mnie zachwyca.
Myślę, że w towarzystwie New Dawn jest jej do twarzy



tu skromnie w parze z Graham Thomas


z Jack'iem Cartier


z clematisem Ernestem Markham'em


z Perennial Blue i Bonicami


z Santaną


Furtka otwarta, herbata na stole - zapraszam.

Huuuura!!! Jestem pierwsza !!! Noooo, nareszcie będziemy podziwiali skrzydlaty ogród Wendusi!
Rozumiem, że herbatka naszykowana dla gości ?

Wendy, teraz my forumkowe ogrodniczki ( a może i ogrodnicy ) wokół Ciebie tu zatańczymy jak towarzyszki Twojej Veinchenblau,z której ten półcień pięknie szczęśliwe kolory wydobywa .
A każda z nas inna i wszystkie pasują.
A gdy się zmęczymy odpoczniemy w półcieniu z olch, dębów, czarnych bzów, dzikich róż, czeremchy.W zapachu Pilgrima i innych , tajemniczych piękności , które nam na światło wydobędziesz .
Prawda ?

Kunszt ogrodniczy zacny widzę, ale i słowo pisane nienaganne, wytworne. Czy do czynienia z pasjonatem wielkim róż mamy czy poetą ? Wielką przyjemnością będzie przyjść do ogrodu tego i nerwy zszarpane ukoić w towarzystwie różanych aromatów

Wendko, wspaniale się Ciebie czyta, z przyjemnością ogląda Twoje fotki...
Tajemniczy ogród...Chętnie przysiądę wśród róż, w miłym półcieniu czeremchy, czarnych bzów i dębów...
Chwilka zachwytu, trochę refleksji, szczypta zadumy...

Bardzo piękne róże ,pięknymi słowami opisane .Aż nie mogę się doczekać ,co będzie dalej .

Och, jak pięknie tutaj i poetycko - zapowiada się cudowne miejsce do odwiedzania jeśli pozwolisz. Veilchenblau też mam, też uwielbiam, też posadziłam z new dawn i z bonicami. Inne obrazy tej ślicznotki w odmiennym towarzystwie też cudowne. pozdrawiam

I ja wpraszam się na pierwszą stronę.......będę częstym gosciem jak i Firletka..........Veilchenblau w objęciach New Dawn......bliskie sercu,u mnie także rosną w swoim towarzystwie.....

Przyciągnął mnie tu jakiś aromat, czy to różany czy herbaciany , zrobiłam łyk i już zostanę . Cieszę się Wendko, że mogę tu bywać

Dziękuję. Serdeczność bardzo cenna i stale deficytowa, więc tym bardziej doznaną od każdego z Was, Mili Goście, sercem odwzajemniam.

Firletko, zawiruj wokół, dobrocią swoją wzbogać a potem na chwilę przysiądź na huśtawce


ale nie na długo, bo Gaja już czeka


Leszku, witaj, na ukojenie nerwów proponuję towarzystwo tego jegomościa - dochował się w moim ogrodzie potomstwa, ale nie przedstawił się - może uznał, że to ja jestem u niego? Może ktoś go tu zidentyfikuje?


Danielo, za dobre słowo dzięki serdeczne, resztę niech wyrazi za mnie ten duet


Dalu, miło Cię widzieć, pamiętam Ciebie i Twój ogród z innych przemierzanych ścieżek - miłych ze względu na ludzi napotykanych, niemiłych ze względu na małość nielicznych...


Nowinko, właścicielko czarownego ogrodu, cieszę się, że znalazłaś chwilkę dla mnie - mam nadzieję częściej Cię do mnie przywołać


Moni - na śliczności to do Ciebie trzeba na spacer!
Dzięki Tobie wiem czego mojemu ogrodowi brak: Munstead, Grafin, Young Lycidas, Tradescant, wzruszonego deszczem Szekspira czy Princess Anne z szałwiami - to dopiero byłoby "pięknie i poetycko"!

Sieriko, dostrzegłam Cię w wątku Firletki, jeśli zdołam sprawić Ci przyjemność swoimi myślami i obrazami ogrodu - zakwitnę niczym


Wiesiu, wiedziałam, wiedziałam że mnie zauważysz. Dziękuję. Tobie, wielbicielce naturalnego piękna daruję spojrzenie mego Kleofasa, dla Ciebie śpiewa, no, może troszkę chrapliwie, ale stara się...


i szarotkę srebrzysto_nieśmiałą


Sweet Haze

Piękny ogród. Taki malowniczy i różany. Bardzo mi się podoba.
Czekam na więcej zdjęć i kwiatowych wspaniałości.

Witaj Lizz, proszę bardzo - więcej zdjęć...
Dziś więcej o Koszutach, bo właśnie kończą kwitnienie. Posturę ma, póki co, cokolwiek drapakowatą, muszę go wspierać, ale kwiat, moim zdaniem, śliczny. Trudny kolor do uchwycenia aparatem - tak od wielu okoliczności ten kolor zależy. Zastanawiam się czym go obsadzić wkoło by nadać mu godną oprawę - choć on, Koszuty, jak dzieło malarskie, nawet bez stosownie okazałej ramy otwiera usta zachwytu pełne. Ale ta rama...

Wendusiu,
Wiruję, wiruję ale ostatnio w takt codzienności, choć to raczej wir , niż wirowanie …
Oby się nie dać wciągnąć po szyję. Przysiadam więc na ławeczce i wtulam dłoń w sierść Gaji. Jak ślicznie mruży oczy. No i te motyle uszy, spokojne , swobodne , rozpuszczone na wietrze. Słuchają kumków zakochanego Kleofasa.

Ptaszka niestety nie znam, ale tu i tu można o niego zapytać, bo tam są tak zakręceni na punkcie piór ,jak my na punkcie liści.

Okrągłe, delikatne kwiaty Sweet Haze i wyprostowana , sprężysta veronika - bardzo udany kontrast koloru i kształtu. Cieszę się, że moja Sweet się wzmacnia. Też jej dam jakąś Weronkę do towarzystwa.

A są może jakieś zdjęcia pompy tak tajemniczo ukrytej wśród zieleni ?

Właśnie wróciłam z ogródka. Chłodno. Róże jakieś obrażone czy zawstydzone uległością z jaką poddają się plamistości, gubią liście, rumienią się piegami, jakby systematyczne opryski były niewystarczające. Nie takie?
Za to lilie rajsko pachną.
Firletko, po cichu typuję, że ten ptaszek to jakaś muchówka, ale pewności nie mam. Poszukam.
Tymczasem pokażę drugą (dalej zwana hostową) pompę, bo ta, o którą pytasz dziś jeszcze chroniła się pod parasolem.



widziana z innej strony


jej pierwowzorem miała być ta hosta


nie znam jej imienia, mam nadzieję, że podobieństwo dostrzegalne i znawcy ją rozpoznają.
Chciałam by ta pompa pasowała do tego miejsca cienistego, pośród host, paproci, kokoryczek, bodziszków i innych cieniolubów.

Jaki wspaniały pomysł z tą hostową czapeczką dla pompy ! I wykonanie mistrzowskie . Wyszło to naprawdę bardzo oryginalnie. Nie ma takiej drugiej na całym świecie! Śliczna.

Wenduś, czy Twoje zdjęcia na kompie przed wysłaniem są dużo lepszej jakości, niż te same po wstawieniu na forum ?
Moje po wstawieniu wyglądają jak "wstawione", albo jakbym ja co najmniej była w tym stanie , a przecież daleko mi do zawrotów głowy ...no , chyba że różanych.

PS. Miało być "Gai"... ale już nie dało się edytować...

Lenko, przyznaję, nie zauważyłam, czy po wstawieniu zdjęć ich jakość się zmienia. Te wczorajsze, z hostową pompą, pewnie nie są nienagannej jakości. Może zmniejszając ich wielkość do Tutaj wymaganej, zmniejszam również ich jakość.
Ściemniało się, napływały złowieszcze chmury, olchy szumiały ostrzegawczo, życie w nich za dnia tętniące gwarem ścichało, a ja chłonęłam cuda natury w skupieniu, jak w świątyni. Chciałam utrwalić ten pomrok, harmonię i nastrój, nie zważając na grzmiące we mnie wątpliwości o ich jakość. Zresztą mało jestem techniczna. Robię zdjęcia nawet oczami nie kieruję się przede wszystkim, bo one, oczy moje, mgłą srebrną już dawno zaciągnęły się..., więc jeśli moje zdjęcia wydają się "wstawione", to proszę o wyrozumiałość.
Może te poniższe okażą się czytelniejsze?





dopiero na monitorze, w zbliżeniu dostrzegłam gościa


a kilka dni wcześniej kwitła biała martagon

Wenduś , wiedziałam gdzie przysiąść.
Ta ławeczka z widokiem na oczko ! Obok klonik palmowy , glicynia wiruje w tańcu.
Szkoda ,że nie ma już kwiatów. Czy powtórzy kwitnienie w sierpniu ?
To chińska czy kwiecista ?

Martagony uczesane w śliczne koczki - szczególnie przypadła mi do gustu biała na tej żwirowej plaży.
Do twarzy jej w srebrnych trawkach . Błękitny dzwonek wyraźnie ustępuje jej miejsca na scenie... ładnie z jego strony.
A może z drugiej pasowałby biały brzoskwiniolistny ?...Czy to byłoby dla niego dobre miejsce ?

Poproszę o kolejne zdjęcia pompy w hostowej czapeczce.

Uśmiecham się do Kleofasa, przesyłam mizianki Gai i zachwycam hostową pompą Właśnie niedawno podziwiałam taki model w jednym ogrodzie na Podkarpaciu, to rzadko spotykana konstrukcja Lubię takie ogrodowe dodatki które spełniają oprócz dekoracyjności rolę funkcjonalną
Podziwiam urocze zakątki Twojego ogrodu i miło spędzam czas