Forum Ogrodnicze Oaza

Nasza przygoda z ogrodem zaczęła się na początku października 2008r - otrzymaliśmy wówczas działkę ROD w Sierosławiu pod Poznaniem. 4oo m2 z altanką w fińskim stylu, na których dominowały tuje okolone rozległymi połaciami kory sosnowej, równiutkie trawniczki i opustoszały "warzywnik" z burakami w tle. Typowy rekreacyjny ogród, smutno, pusto, szaro ... A przecież to najbardziej pastelowa pora roku! Sytuację ratowały stare ( nasze ROD liczą 30 lat ) drzewa owocowe i 3 okazałe krzewy aronii oraz przepiękna, złota brzoza rosnąca na środku głównego trawnika. Na marginesie dodam, że działki powstały na terenach dawnych lasów sosnowo-brzozowych, więc gleba jest ... krótko mówiąc jałowa. W związku z tym naszym pierwszym, poważnym zakupem była 1 tona obornika końskiego, sprawiedliwie rozdzielona pomiędzy przyszłe rabaty, krzewy i systematycznie powiększany warzywnik.
Zależało mi na stworzeniu ogrodu w stylu naszych babć, takiego po trosze wiejskiego, po trosze naturalnego, w którym każdy czułby się swobodnie i swojsko, aby ptaki, owady i każde boże stworzenie znalazły swój dom

Po 6 latach ten skromny skrawek przyrody stał się dla naszej rodziny ( dwoje ludzi i 4 psiska ) ucieczką od zabieganej codzienności, wszechobecnego hałasu, tłoku i zapachu spalin, stał się miejscem, gdzie możemy zatrzymać się na chwilę, odetchnąć co sił w płucach i nabrać chęci i sił na kolejny dzień ale także nauczyć się pokory do natury i miłości do tego, co się robi.

Sierpień 2014

Warzywnik


Melisa i aksamitki


Rabatka z wrzosami


Wrzośćce


Kompostownik


Poidełko dla skrzydlatych


Czarodziejska furtka


Babcina rabatka z ostróżkami, łubinami, floksami, rozchodnikami

hej hej
oj Sierosław - piękna okolica
moja kierowniczka ma też tam działkę i jest tam po prostu przepięknie
wpadać będę a jakże

ps. domku fińskiego to zazdroszczę

Witam serdecznie...
No proszę wrzosiki są trawka jest jakąś żurawkę też wypatrzyłem.. he he he.. poidełko dla skrzydlatych żyć nie umierać...
czekam na kolejne odsłony ogródka ROD.
pozdrawiam

Witaj Anno
Piękne te Twoje grządki i rabatki
Widzę, że lubisz "16"
Patrz data i godzina Twojego pierwszego wpisu

Miło popatrzeć na naturalne ogródki,Takie swojskie klimaty jakby zatrzymywały czas.
Aniu-czy swoje wrzosy przycinasz wiosną?

Witaj Anno!
Z przyjemnością pospacerowałam po Twoim przyjaznym zakątku. Widać, że zarówno ludzie, jak i zwierzęta, czują się w tym miejscu sielsko, bezpiecznie, przyjaźnie.
Piękny warzywniak, dorodne wrzosy, które z pewnością zdobią obecne rabaty.
Pozdrawiam i liczę na więcej zdjęć oraz zielonych opowieści!

Kochani!
Bardzo dziękuję za odwiedziny Nie spodziewałam się, że pierwsza odsłona zyska tyle miłych słów ...
Postaram się w miarę możliwości na bieżąco informować o zmianach i wydarzeniach na ogródku i będę zawsze wdzięczna za wszelkie pomocne i krytyczne wypowiedzi.

Shirall - Sierosław jest rzeczywiście pięknie położony, już sam dojazd z Poznania to uczta dla oczu - rozległe pola uprawne, łąki z prawdziwego zdarzenia i lasy ciągnące się wzdłuż szosy, a jeśli dodasz do tego parę żurawi, która od lat ma swój teren lęgowy obok działek ... A fiński domek .... cóż, wygląda uroczo, jednakże jedyne media, jakie mamy to prąd i woda z pompy - bywa to niekiedy uciążliwe, jeśli wiesz, co mam na myśli

Sinthell - poidełko musi być! ptaki darzymy szczególnym sentymentem i staramy się dbać o nie przez cały rok ( intensywne dokarmianie zimą, budki lęgowe, podrzucanie materiałów do budowy gniazd, poidełko, no i ... przyznaję, że nie sprzątam zaschniętych kwiatostanów i nasienników, zostawiam je dla ptaków "na czarną godzinę )

Amarant - dziękuję za wirtualne powitanie kwiatkiem "16" to oczywiście zbieg okoliczności, moją życiową liczbą jest jednak "13".

Roma - wrzosy przycinam faktycznie wiosną, w kwietniu. Przez pierwsze dwa lata po posadzeniu nie cięłam w ogóle, zapewniałam im tylko kwaśny torf i nawóz do iglaków. Teraz pomiędzy wrzosami pojawił się mech, beztrosko rośnie siewka brzozy. Obficie podlewam właściwie od początku maja, kiedy tworzą się nowe pąki, natomiast teraz funduję im warunki zbliżone do naturalnych - czyli bardziej suchą glebę. Wrzośćców nie przycinam wcale.

Aguniada - kocham wrzosy, ale Bóg mi świadkiem, że obawiałam się stworzenia "wrzosowiska" - być może niepotrzebnie przed nami sezon ich kwitnienia i mam nadzieję, że w tym roku przyciągną pszczoły. Zresztą kocham nie tylko wrzosy - szanuję nawet pająki, mimo, że generalnie nie lubię, jak łażą mi po nodze

Adam w swoim żywiole - makrele, śledzie i kiełbaski przygotowane do wędzenia


Efekty po 4 godzinach


Jedna z budek lęgowych ( na starej śliwie ), najczęściej zajmowana przez sikory bogatki


Wszystkie elementy drewniane ( furtki, płotki, obramowania, kompostownik, budki ) są autorstwa Adama





Metalowa kurka - zastępuje mi moje nie ziszczone marzenie o posiadaniu własnego kurzego stadka


Portrecik tegorocznego wianka dożynkowego, uplecionego z ziółek i kwiatów rosnących na działeczce
( zdjęcia niektórych naszych ziół zamieściłam w wątku Zioła i chwasty )


Po zachodniej stronie domku starają się funkcjonować begonie; bidulki, ogród odwiedzamy wyłącznie w weekendy, więc nasze rośliny charakteryzują się prawdziwym hartem ducha

ale smakowite kąski mniam mniam ta makrelka ....

Zapraszam na dalszą wędrówkę po zakątkach sierpniowych rabatek i grządek

W tym kółku 3 lata temu pojawił się wrzos, taki prawdziwy, leśny. Towarzyszą mu leszczynka, paprocie, jałowce, a w czerwcu białe goździki - zapach jest niesamowity. Niekiedy rozkwitają irysy, a co roku wczesną wiosną botaniczne tulipany.


Dwa kolejne zdjęcia to nasz malutki sad - dwie jabłonki ( jedna to papierówka, ale odmiany drugiej, październikowej nie znam ), dwie wiśnie zwane szklankami i nektarynka. Oprócz tych drzew na działce owocują jeszcze dwie śliwy, czereśnia i trzecia, nie znana mi odmiana jabłoni - owoce nadają się do jedzenia we wrześniu.
Wszystkie jabłonki wymagają cięcia odnawiającego i odmładzającego, ale ten zabieg muszę powierzyć fachowym rękom na wiosnę - nie mam żadnego doświadczenia w przycinaniu.







Przekwitające już floksy z rabatki kwiatowej



Jedna z moich ulubionych bylin: rozchodnik, który rozrósł się w imponujące kępy i przyciąga tłumy pszczół i motyli; teraz czekam na kwitnienie rosnącego tuż obok rozchodnika o różowych kwiatach, to już wkrótce


Nasze jeżówki - tym razem biała, ale wtórują jej różowa i pomarańczowa.


No i trochę zapomniany "chwast" - nawłoć, mimozą zwana, którą darzymy ogromną sympatią; zresztą nie tylko my - w ciepłe południowe godziny bzyczenie potrafi zagłuszyć każdą rozmowę


Każdy owad ( z wyjątkiem szerszenia ) jest miłym i wyczekiwanym gościem, zwłaszcza pszczoły...

Witaj kochana .Przy samym oglądaniu Twoich włości można wypocząć .Panuje u Ciebie harmonia i zgodność z naturą .Bardzo mi się podoba i chętnie zawsze wpadnę w gościnę

Prawdziwy wiejski klimat,już coraz mniej takich widoków a szkoda Aniu-w jaki sposób wędzicie ryby?Wszysto już wędziłam ale ryb jeszcze nie.

Nowinko, Romo,

bardzo Wam dziękuję za odwiedziny i słowa otuchy – to zawsze jeszcze bardziej motywuje do działania i kontynuacji pomysłu. Taki babciny ogród zawsze był moim marzeniem i jeśli tylko zdrowie i kondycja dopiszą, będziemy dalej realizować nasz plan – a do zrobienia jeszcze mnóstwo Czasami warto spojrzeć wstecz, przypomnieć sobie kwiaty i warzywa uprawiane przez nasze babcie, ciotki, dziadków, zlekceważyć zbyt wyrośniętą trawę, zostawić kępę chwastów i stertę gałęzi – może odwiedzi nas jeż, albo uwije zimowe gniazdo mały gryzoń … Dzięki takiej „aranżacji” zawsze coś się dzieję, ciągle ktoś biega, lata, żeruje, bzyczy, buczy, wygrzewa się na kamieniu ( jaszczurka zwinka ) lub w kompoście ( padalec ), ktoś przegania konkurenta do samicy lub pokarmu, wyprowadza lęgi, śpiewa, pożera owoce, kopie korytarze ( młody turkuć ) … obserwacjom nie ma końca

Zapraszam więc tym bardziej - wpadajcie, kiedy tylko macie ochotę – będzie mi naprawdę bardzo miło.

Roma
Dotychczas wędziliśmy tylko ryby W przeddzień całej operacji rybie zwłoki dokładnie suszymy, np. ręcznikiem papierowym i nacieramy solą wewnątrz i zewnątrz w proporcji 18 g soli na 1 kg ryby. Następnie wieszamy w suchym i przewiewnym miejscu na całą noc – należy koniecznie ( !!! ) pamiętać o podłożeniu pod wiszące ryby folię – wyciekną aromatyczne płyny. Po takiej upojnej nocy ryby ponownie osuszamy i … wędzimy. Czas około 3-3,5 godziny w temp. 50 stopni, używamy tylko zrębków bukowo-olchowych.
Jeśli masz jakiekolwiek pytania – pisz śmiało

Na zakończenie – wspomnienie sprzed dwóch lat – kwitnące wrzosy odwiedził fruczak gołąbek ; osobiście przypomina mi kolibra. Fotografia pochodzi z Wikipedii, ponieważ w kulminacyjnym momencie nie miałam pod ręką aparatu.

Hej Aniu,
możesz wstawić w stopce link do swojego wątku.

Amarant - zrobione
Dzięki 100% pomocy Ma Gorzatki, której ninejszym bardzo dziękuję za cenne wskazówki

Brawo
Teraz to już jesteś oazowiczką w 100%

Aniu - panują tu u Ciebie bardzo miłe mojemu sercu klimaty, będę zaglądać w miarę możliwości
Mój R. wędzi czasem różne rzeczy i wędziliśmy też kilka razy ryby, ale tylko pstrągi. Musimy koniecznie spróbować z makrelami, bo to takie wspaniale ryby.
Cieszę się, że umiałam Ci pomóc

Anka-wielkie dzięki w ten sam sposób wędzę udka drobiowe a więc nie powinno być problemu.We wrześniu mam spotkanie rodzinne to chyba uraczę gości swojską wędzoną rybką.

Dziewczyny ( Ma Gorzatko - dziękuję za odwiedziny,będziesz zawsze mile widzianym gościem ),

te makrele, które znamy ze sklepów, to po prostu paskudztwo w porównaniu z własnoręcznie uwędzoną rybą. Naprawdę zachęcam do wypróbowania, bo i wygląd, i zapach, i smak to właściwie niebo w gębie. No i samo zdrowie

Pozdrawiam cieplutko!