Forum Ogrodnicze Oaza

Elka,ogród przy domu też mam nieruszony Zawsze jakoś bardziej ciągnie mnie do pracy w Panderozie...Ocynkowane i kamionkowe pojemniki chowam na zimę, bo nie mają dziur w dnie i woda by je rozsadziła.W sezonie też z tym problem ,bo trzeba uważać ,żeby roślinki się nie potopiły w deszczu.Jak wyjeżdżamy,wystawiam doniczki obok i tak wciąż mam zajęcie Lubię odwiedzać różne miejsca ,ale tak jak Ty ,tęsknię wtedy za ogrodem Chorwacja mnie zaczarowała i chętnie bym tam wróciła.To były moje pierwsze wakacje w takim miejscu,więc zachwycało mnie wszystko :woohoo:Bo kogo nie zauroczyłyby takie widoki z okna?!

Dziś lekki leniuszek i wyciszenie,po wczorajszym nerwowym dniu Mam słabość do wszystkiego ,co naturalne,stare,drewniane...i piękne

U nas też było paskudnie.Nie chciało się wychodzić z domu i dlatego z przyjemnością patrzy się na zdjęcia letnie.Te dreniane konary,korzenie jak rzeżby

grula wrote: Beatko - też lubię,wielokrotnie wracałam, te wakacje planuję właśnie tam spędzić, a właściwie mało powiedziane - planuję, bo choć to jeszcze pół roku bez okruszka, wszystko domówione, zorganizowane, można rzec - zapięte na ostatni guzik - po dopchnięciu kolanem.
Moja druga połowa tak ma.
Jeszcze nie wejdziemy do domu z jednej włóczęgi - pada pytanie: to dokąd teraz?
W styczniu mieliśmy zebraną ekipę (cztery osoby dwunożne + 3 psy), dwa samochody, zaplanowana trasa w tę i wewte, porezerwowane noclegi (np. w winnicy - mój mąż nie odpuści) - wynajęty dom na wyspie. Ba, kupione przewodniki i sprawdzone możliwości wejścia z psami.
A skąd te zdjęcia konkretnie, Beatko? Bo wybrzeże wygląda w wielu partiach podobnie, te wspaniałe rośliny śródziemnomorskie - - od Gibraltaru po Bosfor - takie same.

Ola,tak natura potrafi pięknie rzeźbić! Każdy kawałek ma swoją historię i jest dla mnie bardzo cenny :)Takie moje dzieła sztuki Niektóre są już naprawdę bardzo stare i tym piękniejsze!

Aniu,to były drugie, po Mazurach ,wakacje mojego życia Też lubimy zmienić otoczenie ,ale zagraniczne wojaże dopiero rozpoczynamy Polskę mamy odwiedzoną wzdłuż i w szerz,bo też jest piękna Tego roku mamy zapięte na ostatni guzik Włochy,koło Wenecji Chorwację przejechaliśmy od Zagrzebia po Dubrownik Jedno okno ze zdjęcia ,to Lumbarda na Korculi ,a drugie ,to widok na stare miasto Dubrownika.Mieliśmy wielkie szczęście do miejsc noclegowych ,a jechaliśmy w "ciemno",zatrzymując się tam,gdzie nam się podobało.A Jeziora Plitwickie ?!!!

Jak już jestem przy drewnie,opowiem Wam historię mojej panderozowej deski kuchennej do prac wszelkich.Mój Tata był kiedyś dozorcą i znalazł na śmietniku kawał solidnej dechy na opał Na opał !Wyobrażacie sobie!Gdy tylko ją ujrzałam ,serce zabiło mi mocniej Zabrałam skarb pod pachę i dałam instrukcję ,co z nim zrobić.Po chwili przybiega mój mały wtedy synek z krzykiem:mama oni psują deskę,chcą z niej zrobić prostokąt!...zdążyłam uff...sama przyjemność szykować na niej jedzonko

Beatko, zdjęcie z okna na dubrownicka starówkę wklejałaś najwidoczniej podczas mojej wizyty u Ciebie . To tak charakterystyczne miejsce!
Do Włoch zachęcam jak najserdeczniej - tylko że... Wenecja to dla mnie taki Włoch przedsionek, jakiekolwiek zachwyty pod jej adresem by nie padały. Ale na pierwszy raz- może być.
Prawdziwe Włochy, w moim subiektywnym przeświadczeniu, to głębokie Południe: Kalabria, Apulia, Sycylia i Sardynia, od Neapolu w dół, że tak powiem. a już co najmniej Włochy Środkowe. Toskania i Umbria moja najulubieńsza.
Przepraszam, że zaśmiecam Ci ogród moimi wynurzeniami -ale Italia `e mio grandissimo amore

I w ogrodzie nie byłam,bo się zimna przestraszyłam A ciocia grubą kurtkę ubrała i w rabatkach buszowała ...Pobuszujmy więc dziś po jej stronie ścieżki ... po lewej moje po prawej ciocine

i odwrotnie
























i wspólne wejście do domu

Pięknie jest po obu stronach, ale z tym zimnem coś oszukujesz, bo skoro już tyle kwiatów się pojawiło i pomidorki całkiem dorosłe, to zima chyba Was ominęła

bez zimy przeżyję,ale wiosna musi być!


...te też ciocine zeszłoroczne,ale już wyłażą Trochę słonka i...

zdjęcie z netu
Jedzie pociąg z daleka...Taki transport do Panderozy już nie istnieje Sentymentalna podróż c.d. Kiedy byłam dzieckiem i nastolatką,właśnie tak podróżowaliśmy Bardzo miło mieć takie wspomnienia...Lokomotywa przenosiła mnie w sielski świat.Urocza stacja kolejowa,wśród wielkich drzew ,niesamowity zapach,szum liści,w których wieczorami grasowało tysiące świetlików Potem trzy kilometry spaceru piękną aleją...droga się dłużyła...jest rowek! już niedaleko Potem jeździłam pociągiem z moim przyszłym M...a po drodze były stogi słomy i siana...zupełnie ,jak we wspomnieniach moich rodziców
...te nowoczesne są całkiem nieprzyjazne...

"mam słabość do wszystkiego ,co naturalne,stare,drewniane...i piękne"- Beatko ja też mam tę słabość i nawet nie chcę myśleć o tym,że to oznaka,że się starzejmy
Nie...nie...my zawsze piękne i młode

Dołączam do Was dziewczyny też lubię i bardzo cenię stare rzeczy
im starsze tym lepsze
Dzielisz ogród z ciocią ? niekłopotliwe to ?
Ja dzielę z mężem i czasami uf... kamyki lecą jak nie po mojemu robi
Pozdrawiam

Dziewczyny,my też jesteśmy "im starsze,tym lepsze" i tego się trzymajmy Elka, mieszkanie z Rodziną ma swoje plusy i minusy.Na szczęście dogadujemy się doskonale we wszystkich sprawach ,dotyczących naszego domostwa ,w tym też ogrodu.Umownie podzielone jest wszystko na pół i każdy dba o swoją część ,a razem o części wspólne.Jakoś każdy z nas wie ,co i kiedy zrobić Natomiast korzystamy z całości do woli Nigdy nie było nieporozumień na tym polu :)Zawsze możemy liczyć na siebie i zaopiekowanie dobytkiem,kiedy kogoś akurat nie ma w domu a np.roślinki wołają wody albo kot "umiera" z zimna i głodu Dodatkowo my mamy Panderozę i wujostwo swoją działkę za miastem,więc często wyręczamy jeden drugiego.Wszystko działa,jak w szwajcarskim zegarku

...ten bratek wie o co chodzi rośnie sobie na środku granicznej ścieżki i całkiem dobrze mu tu

Beatko zdjęcia z drewnem są takie czarowne, że patrzyłam i patrzyłam ...
Do drewna też mam szczególny sentyment.

To, że z wiekiem jesteśmy lepsze to oczywista oczywistość. Szkoda tylko, że uroda trochę na tym traci
Grunt to przeglądać się w oczach M. Małżonkowie zawsze powinni widzieć w nas piękne kobiety Prawda ?

Wspomnienia przejazdów pociągiem wywołały u mnie ciepłe wspomnienia

Dorota,poszalałam i...pojechałam pociągiem M się zdziwił bardzo ...trzeba ich czasem zaskoczyć :

stacja początkowa


stacja docelowa




...jak to się ma do moich wspomnień...

A w moim ogródeczku niespodzianka na powitanie jeden kwiatek forsycji otworzył oczy

Beatko - nie jestem zdziwiona, we Wrocławiu forsycje wybuchną lada chwila.
Co do pociągów... moi rodzice bardzo wcześnie mieli samochód, bynajmniej nie luksusowy, ale dziadek był pracownikiem kolei. Co lato zabierał mnie na wczasy - w wagonach. W Międzyzdrojach. Aż poszłam do drugiej klasy chyba...
Pamiętam też jak przez mgłę kolejkę wąskotorową - do Trzebnicy, przez Góry Kocie.
Dlaczego takich rzeczy nie rewitalizuje się - jako atrakcję turystyczną?