Forum Ogrodnicze Oaza

Dzisiaj pokażę jak przezimowałam karczochy i liście laurowe. Rosną blisko ściany domu, okryte agrowłókniną. Druga warstwa jest przygotowana na większy mróz


Ściana ma wystawę wschód/południowy-wschód. Rośliny są częściowo zadaszone okapem


Dzisiaj wyglądają tak


Rośnie tam jeszcze tymianek cytrynowy


i lawenda, ale ona dostanie eksmisję na rzecz nowych karczochów.

No widzisz, Janeczko, ja prawie żałuję, że w ogóle swoje wykopywałam. Było mocno nakryć - i tyle.
Ale wtedy pewnie by strzeliło którejś nocy -20, znając moje szczęście...
Jedno pytanie: czy Twoje karczochy były u schyłku jesieni takie niewielkie? Bo moje miały liście prawie 70 cm wysokie - i niewyglądające na mrozoodporne.

No wielkie to one nie były, raczej małe. Ja je chyba późno wysiewałam, bo już miałam rezygnować z uprawy karczochów. Zawsze mi je w zimie szlak trafiał, mimo solidnego okrycia. Potem mnie olśniło, żeby spróbować pod tym okapem. Na zdjęciach widać jak przebiega granica, gdzie pada deszcz. I na nie nie pada, a korzenie mają co pić bo obok jest mokro. No chyba, że zacina od wschodu, to są mokre. Piszę o zimie, bo w lecie im chyba to jest obojętne.

Dzisiaj opiszę jak zrobiłam tym razem kimczi, bo zawsze coś tam zmieniam. Powstało z tych składników. Bez jednej rzepy, bo wykorzystałam na coś innego.


Kapustę pokroiłam na takie kawałki


i zanurzyłam w bardzo zimnej wodzie. Jeszcze ją trochę naciskałam, wtedy jest bardziej chrupiąca. Po dokładnym odcedzeniu przesypałam szklanką soli. Nie ma się co bać tej ilości, bo i tak kapusta będzie jeszcze płukana. Na początku było tyle


Parę razy trzeba kapustę w garnku poprzekładać, żeby sól rozłożyła się równomiernie. Po ok. 1,5 godz. kapustę dobrze wypłukać w bardzo zimnej wodzie i dokładnie odcedzić.
W międzyczasie ugotowałam klajsterek z 1/2 szklanki mąki ryżowej i 3 szklanek wody. Pod koniec gotowania dodałam 1/4 szklanki cukru brązowego. Moja rada: w czasie studzenia kleiku, należy go przykryć folią, na styk. Wtedy nie robi się taka warstwa jak na budyniu, tylko góra też jest miękka.


Cebulę pokroiłam w piórka, pora na kawałki różne. Całą resztę przepuściłam przez robota na grube wiórka. Teraz dochodzimy do gochugaru. Kiedyś przekopałam "cały internet" bo szukałam tej koreańskiej papryki. Chciałam ją hodować sama. Później w koreańskim sklepie zobaczyłam, że gochugaru są różne. Jedne bardziej czerwone inne mniej. To chodzi o sposób rozdrobnienia. Mają być i płatki i proszek. Gochugaru to zasadniczo chile w proszku o szorstkiej teksturze. Najlepszą rzeczą w gochugaru jest to, że jest mieszanką smaku, który obejmuje słodki, trochę dymny i oczywiście pikantny. Ale te smaki są przecież w innych paprykach też. Zresztą ta sama papryczka hodowana w Korei w różnych miejscach też będzie miała inny smak i kolor. A sklepy internetowe które oferują gochugaru zawsze napiszą, że trzeba użyć tej oryginalnej, no bo sprzedać trzeba. Więc ja tym razem użyłam rozdrobnione suszone Jalapeno, Serrano i Pasillę. Dałam jeszcze moją paprykę słodką którą sobie zamroziłam. Na durszlaku widać ile. Najpierw dodatki wymieszałam z kleikiem i szklanką sosu rybnego. Łatwiej dokładnie wymieszać. Przed wymieszaniem z kapustą


Tyle tego wyszło


Nigdy nie napełniam słoików do pełna. A ten mały do bieżącego kosztowania czy już dobre. Już go nie ma


Dzisiaj, po 6 dniach wygląda to tak.

Jest dobre, więc wędruje do lodówki celem dalszego dojrzewania.
Jadłam trzy rodzaje oryginalnego kimczi tzn. z Korei i wiecie co? Nie mam się czego wstydzić .

Ja wprawdzie jadłam tylko takie z restauracji w Polsce, ale też uważam, że moje domowe jest lepsze. Tamte było chyba krótko kiszone.
Czy wiesz może jak długo kimczi nadaje się do jedzenia? Najlepsze jest po dwóch tygodniach, ale jak długo może postać? Kusi mnie żeby zrobić większą porcje i musieć bawić się w robienie co 2 tygodnie.

Witaj,
Już sobie spisałam przepis na Kimczi.
Bardzo smakowicie wygląda na Twoich zdjęciach.
Najpierw muszę rozejrzeć się gdzie kupić tę koreańską paprykę?
Mam prożbę czy mogłabyś podać przepis na śledziki po Kaszubsku i w oleju.

Bea, ja w tym miesiącu zjadłam ostatni słoik, który robiłam chyba w październiku. Dokładnie nie pamiętam, ale wiem na pewno, że jak byli goście na Andrzejkach, to podałam już bardzo dobre kimczi. Więc to by było przeszło 4 miesiące. Tylko zawsze, jak się ukisi, czyli po 5 - 6 dniach, wkładam do lodówki i już cały czas stoi w lodówce. Dlatego robię zawsze dodatkowy mały słoik, żeby kosztować .
Suzan, jeżeli masz swoje papryki, to wykorzystaj swoje. Jeśli nie, to na początek lepiej kupić oryginał. Przepis na śledziki zamieszczę, ale wieczorkiem, albo jutro .

Moje też zawsze stoi w lodówce, tyle że jest zjadane szybko, góra 2 tygodnie. Muszę przetestować zrobienie większej porcji.

Całkiem zapomniałam o przepisie na śledzie. Śledzia po Kaszubsku robię wg przepisu Magdy Gessler
Składniki:
1/2 kg filetów śledziowych /matiasy/
2 łyżki cukru
1/4 szklanki oleju
4 łyżki octu
4 łyżki koncentratu pomidorowego
30 dkg cebuli
3 ziarenka ziela ang.
3 liście laurowe
ziarenka gorczycy

Wykonanie:
Wymoczone filety pokroić w kawałki. Rozgrzać olej i zeszklić cebulę. Dodać cukier i chwilę smażyć. Wlać ocet, dodać liście laurowe, ziele ang., koncentrat pomidorowy. Wymieszać i dusić kilka minut. Zdjąć z ognia i dodać ziarenka gorczycy. Wystudzić. Kłaść kawałki filetów i przekładać sosem. Najlepiej smakują na drugi dzień, kiedy dobrze się zamarynują i przejdą smakiem przypraw.

Natomiast śledzie w oleju są bardzo proste. Kawałki wymoczonych śledzi przekładamy cienko pokrojoną cebulą. Ja również co warstwa daję świeżo zmielony pieprz. To zalewamy olejem i tyle. Zawsze jem już na drugi dzień, bo nie mogę wytrzymać.

W ogrodzie z powodu deszczu nic nie zrobię, to podam mój łatwy sposób na robienie makaronu. Makaronu też nie robię ręcznie, tylko takim urządzeniem.


Wsypuję mąkę, jak to u mnie, na oko, ale myślę, że ok. 30 - 40 dkg, dodaję jajko i trochę kurkumy. I miksuję. W tym momencie trochę trzeba się skupić, bo trzeba dodać trochę wody, żeby ciasto miało odpowiednią konsystencję. Dodaję naprawdę małymi dawkami, po pół łyżeczki. Dążymy do tego, żeby wyszła taka kaszka


Po ściśnięciu ma się zlepić, ale do niczego się nie lepić


Jeżeli się lepi do dłoni,to za mało mąki. Jak się kruszy, to za mało wody. I mąki i wody można spokojnie dodać, bo noże to wymieszają.


Takie sklejone ciasto, bez wyrabiania, wkładamy do woreczka i dajemy do lodówki. Ja trzymam w lodówce ok. 2 godz. Teraz potrzebne będzie takie urządzenie


Dzielę ciasto na kawałki i każdy z nich, po kolei wyrabiam tak. Biorę kawałek i przepuszczam przez maszynkę, na największym rozstawie siedem razy, po każdym przejechaniu składając na pół, raz na długości, raz na szerokości, w zależności od tego, jak mi pasuje . Po każdym walcowaniu czuć, jak ciasto robi się coraz bardziej jedwabiste. Po tych siedmiu razach, co przejazd to zmniejszam rozstaw, aż do "1". Ciasta nie muszę podsypywać mąką, bo jeżeli trzeba, to znaczy, że w cieście jest jej za mało. Mąki używam jedynie do posypania blatu na który odkładam pasy.


Po przewalcowaniu całego ciasta, przepuszczam przez noże


i suszę


Lekko łatwo i przyjemnie, nawet się nie spocę

Janeczko, jako miłośniczka i pożeraczka pasty wszelkiej składam wyrazy szacunku - i lekkiej zazdrości z powodu Twoich prawie profesjonalnych urządzeń. To z nożami dostałam kiedyś od zięcia - i nigdy nie użyłam; u mnie zawsze dodatkowym problemem jest - gdzie to trzymać . No i w dwójkę przerób mamy mało motywujący do takich wyczynów.
Robisz ten makaron z mąki typu 0? (nie wiem, czy w Polsce tak się nazywa, ale chodzi o wysokoglutenową).

O. Podobnie robię makaron, tzn. też tą sprytną, jakże ułatwiającą życie metodą! Ale ja nie mam maszynek do dalszej obróbki, po wyrobieniu ciasta przez blender resztę robię już ręcznie, łącznie z cięciem na paski - najczęściej z lenistwa nierówne i szerokie, trochę na wzór pappardelle (to brzmi szlachetniej niż "koślawe długie wstążki" ).
I u mnie składniki wyglądają trochę inaczej, to znaczy trzymam się podczytanej kiedyś zasady, że w makaronie ma nie być ani kropli wody - wszystko z jajek i odrobiny oliwy, w kaloryczniejszej, ale pyszniejszej wersji samych żółtek + oliwa
Twój makaron wygląda super równiutko i daję głowę, że jest pyszny!

Aniu, mąkę biorę taką jaką akurat mam, tu była luksusowa 550, bo taką miałam, czasem 500, zależy co tam w sklepie złapałam. Mąki 00 używam do bułek i to też nie zawsze.
Wiktorio, makaron z jajkiem, jaki robią Włosi jest bardziej na ząb. Makaron na wodzie jest mięciusieńki. Więc z jajkiem i odrobiną wody jest dla mnie akurat. Makaron z jajkiem jest też trochę bardziej ciężkostrawny, co w naszym wieku jest już trochę istotne A czy krzywy, czy prosty, ważne, że dobry.
W tym tygodniu może będę robiła pierogi, też lekko i łatwo. Jak zrobię, ale nie obiecuję, to zdam relację

Jeżu kolczasty, domowy makaron
Ostatni taki jadłam ze...30 lat temu u mojej babci.
Wtedy domowy rosół z kupnym makaronem to była profanacja.
Sama zawsze była za leniwa, żeby robić a teraz jeszcze doszła nietolerancja
No cóż, ale kiedyś się skuszę...
No i dziękuję za przepis na kimchi, palce lizać

No tak, już wiem, dlaczego robię makaron. Przecież jestem babcią

I ja też niedługo dołączę do zacnego grona babć i zacznę robić makaron...

Gratulacje , kiedy będziemy Cię witać w Babcinym Klubie?

JaNina wrote: No właśnie... o gustach się podobno nie dyskutuje, ale "mięciusieńki" jest dla mnie błeee....
Z tym, że tylko część włoskich makaronów (i to mniejsza) jest z jajkiem - "al dente" pochodzi z odpowiedniej pszenicy właśnie.

Janeczko, przepraszam za wtręt, w wątku pogodowym wyraziłaś obawę przed oziębieniem - według mojego "proroka" raczej nie będzie tak źle, popatrzyłam na Katowice...