Forum Ogrodnicze Oaza

Daniela wrote: Bardzo słusznie miejmy jednak nadzieję, że wzmocni i zakwitnie w nadchodzącym sezonie.

Przepiękna , bujna i klimatyczna jest ta rabata na skarpie przy tarasie ! A zdjęcia z lata przywołują tesknotę ... Pół biedy, kiedy za oknem było biało i też na swój sposób ślicznie , gorzej ( przynajmniej u mnie) jest teraz , bo prawie cały śnieg już spłynął i za oknem znowu zrobiło się szaro-buro, a na ulicach "błoto po pachy "

Pamelko,
racja racja, lepiej żeby się pokazał, bo inaczej to...

Ewelino,
stwierdziłam, że zamiast pokazywać szaro-burą pluchę, lepiej będzie sięgnąć wstecz. Tym razem troszkę sierpnia.


Jeżówki


Zwinka


Dróżka


Rabata "liliowcowa" z klonikami i jedna z tawułek


Hortensja Renhy Vanille


Rudbekie


W stronę wyjścia i slogan na wiaderku: Nikomu nie pozwalamy pobić naszych cen! - czyli najtańsze chwasty w okolicy


Powojnik bylinowy Arabelka i rozchodnik okazały

rozgrzałam się u Ciebie , a ta zwinka urocza, ja juz odliczam czas do wiosny , trzy miesiące i znowu radość życia...

Bardzo ciekawie poprowadziłaś powojnik bylinowy moje w tym roku, leżały na ziemi,jako okrywowe.Nie mam jeszcze nic pomiędzy różami i powojniki miały mi zakryć gołą ziemię. Danielo a co Ty sadzisz pomiędzy różami?

Peonio,
byłam pewna, że te zdjęcia podniosą temperaturę powietrza na forum o kilka stopni.

Romko,
ten "namiot" dla Arabelki zrobiłam sama z tyczek miskantowych. Miskant olbrzymi jest moim producentem działkowym patyków do wszystkiego.
Co sadzę między różami? Część róż na działce jest posadzona "w trawniku", więc tam są soliterami i nie mają roślinności wypełniającej, choć to może się zmienić, bo chcę je podsadzać lawendą. Tadziu w tym roku zaobserwował, że róże przy grillu mogły by mieć jakieś wypełnienie. Na rabatach jest różnie: Abraham Darby ma kocimietkę i szałwię, Graham Thomas ma bodziszka i orliki.
W ogródku w Oliwie róże nie są podsadzane drobną roślinnością.

Piękne zdjęcia Danielo Ponieważ mam w ogrodzie miskanta "producenta tyczek" też pomyślę o podpórkach dla powojników. Mój Polish Spirit wspina się po świerku a Anabella podobnie jak u Romci płoży się wdzięcznie zagłuszając chwasty

Fajnie mieć u siebie takie producenta tyczek .One przydają sie do wszystkiego .Ja niestety muszę kupować ,gdyż na takiego kolosa nie mam miejsca .Mam zamiar tez jednego powojnika puścić jako zadarniacza dla róż .Nie wiem na ile sie to sprawdzi

Wspaniała bujna sierpniowa roślinność - wspomnień czar

Elu, w zimowe wieczory fajnie sobie powspominać ciepłe, kolorowe dni.

Jagodo,
miskant faktycznie jest wielki i rozchodzi się. Tam gdzie rośnie ma miejsce, ale też muszę go pilnować i korygować. Patyki są świetne, używam ich ciągle. Coraz ich więcej.

Margolko, Dziękuję.

Tę konstrukcję z tyczek miskanta zrobiłam na szybko, bo powojnik dość szybko przyrastał. Nie pozwoliłam mu się płożyć, bo zainspirowana byłam/jestem taką formą zielonej bryły kwitnącej cały sezon - podejrzanej w ogrodzie Gosi

Dwa powojniki bylinowe zastosowałam do wypełnienia nowej rabaty w ogródku przydomowym, jednak chyba nie miały tam dobrych warunków, bo jeden (Clematis Recta) prawie mi wypadł (ale w sierpniu odbił jeszcze z podziemia i może coś z niego będzie), a drugi nie rozrósł się tak spektakularnie jak Arabella. Może jeśli się lepiej ukorzenią i przetrwają zimę spełnią swoją funkcję zadarniającą.

Zaczynając swój wątek na forum pokazywałam (głównie) zdjęcia teraźniejsze. Dzisiaj zebrało mi się na wspomnienia...
Przedstawiam Wam zestawienie zdjęć z działki (2005) i z 2010 roku, "czyli od przedszkola, do ramola" .

Przed - widok z zachodu





2010






Przed widok zachodnio -północny



2010





Przed





2010



Przed



2010

Danielo , jesteś czarodziejką , piękny ogród wyczarowałaś ...ciężką pracą , oczywiście

Miło oglądać po latach takie przemiany

Dopiero takie poglądowe fotki pokazują nam ile pracy zostało włożone aby mógł powstać teraźniejszy obraz.Możecie być Danielo dumni z osiągniętego efektu aż miło popatrzeć.

Elu,
zaraz czarodziejką. Dopiero jak się zestawi porównawcze zdjęcia, wtedy dopiero widać jaka jest różnica. Już od tych zdjęć z 2010 roku sporo się zmieniło w nasadzeniach, bo domki już raczej przemieszczane nie będą.

Piku,
miło i radość z tego jest - nasze ukochane miejsce.

Roma,
masz rację, dlatego warto dokumentować zmiany. Dumni? Hmmm my czasem nie wierzymy, że to zrobiliśmy sami, we dwoje, poświęcając jedynie czas w weekendy. Jedyna pomoc jaka była niezbędna - to odsiecz naszych przyjaciół podczas stawiania konstrukcji większego domku, ale i tak domek pod klucz powstał w 2 tygodnie. Nie wiem czy bym się dzisiaj porywała na takie plany.

Danielo, ciepło i miło się zrobiło po obejrzeniu Twoich sierpniowych zdjęć
A te porównawcze pokazują, że zrobiliście kawał dobrej roboty!

Obiecałam zaglądać Mam nadzieję się poprawić.
Ostatnie zdjęcia mobilizujące do zmian w ogrodzie. Chyba wszytko można zrobić, jeśli się tego chce-dowód powyżej

Dalu,
miło, że robi się cieplej oglądając zdjęcia. Dziękujemy! (ja i T)

Ewo,
obecność nie jest obowiązkowa - nie sprawdzam pilnie obecności. Ważne, żebyś znajdowała tu ciekawe tematy.

Dzisiaj chciałam przedstawić 1-szą część (archiwalną) tworzenia kącika japońskiego.

Po zbudowaniu domku-altanki, rozebraliśmy istniejącą od początku wiatę (widać ją w porównawczym poście). W prezencie dostali ją nasi przyjaciele za pomoc w postawieniu konstrukcji. Po niej wyłoniło się spore miejsce na wizytówkę ogrodu. Po naradach doszliśmy do wniosku, że zorganizujemy tam miniaturowy ogród stylizowany na japoński (drugi po niewielkim w przedogródku w Oliwie)(2011). Teren w zasadzie przygotowany był w poprzedzającym 2011 rok sezonie, ale w końcu trzeba było to zrobić.


Około południa wyglądało jeszcze tak

A przed zachodem słońca teren był już wstępnie wytyczony i zostały posadzone zbierane przeze mnie dotychczas rośliny.
Wysepka na środku jeszcze nie do końca ukształtowana. W zasadzie wiele zmienia się podczas pracy. Drzewka i krzewy młodziutkie, ale mamy czas. Na zdjęciach widać jak ten zakątek wpisał się w dotychczasowe zagospodarowanie. Otaczające to miejsce nasadzenia (przypadkowo i celowo też) wpisują się w styl i mają tworzyć tło, tak jak poniżej umiejscowione "lawendowe zbocze" z dwoma wielkimi kamieniami przyciągniętymi przez nas z okolicznego lasu.





Trzy ostatnie zdjęcia pokazują dalszy ciąg pracy nad ogródkiem w stylu japońskim. Kładzenie agrowłókniny na planie wygibasów i fal, to żmuda robota, ale to ja narysowałam te kształty. Patykiem było łatwo, teraz Tadziu miał za swoje. No, ale jakoś nie marudził. Na wysepce na środku chwilowo zadołowana była jeszcze jedna kosodrzewinka, reszta drzewek posadzona docelowo.

Na części z ułożonymi małymi otoczakami zastosowaliśmy zasadę przyjmowaną w europejskich ogrodach tego typu - czyli zastosowanie rodzimych materiałów. Mieliśmy nazbierane masę kamieni i zastosowaliśmy je. Na górze jest bardziej płasko. Tam poza bonsaiem i kosodrzewiną, posadzony był szczepiony iglaczek (obecnie go nie ma, wypadł) oraz ustawiony stary korzeń przywieziony z Borów Tucholskich.





Układanie kamieni. Na początku pomysł był taki, że Tadziu układał duże płaskie kamienie (pionowo, ukośnie), tworząc niby-klif na półwyspie. Tak to wyglądało










Po obejrzeniu tego z kilku stron doszliśmy do wniosku, że nie wygląda tak jak oczekiwaliśmy. Tadek przełozył kamienie, układając je poziomo. I od razu widać było różnicę.








Poniższe zdjęcia pokazują widok jaki mieliśmy w trakcie budowy siedząc na tarasie.









c.d.n.