Forum Ogrodnicze Oaza

Jeszcze cały krzaczek FD.



The Poet's Wife zdobyła się na śliczny kwiatek, to niewielka, skąpo kwitnąca różyczka, mimo że ma kilka lat. Ktoś by pewnie ją wywalił, mnie się ogromnie podoba.





Jude mocno przycięty, nie martwię się, że też ma tylko jeden kwiat, ale gorzej, że słabo odbija. Pewno pogoda to sprawia.

Aniu Twój egzemparz FD ja wciąż postrzegam jako żółty. Pogooglałam i w sieci widzę jednak kolorki bardziej zbliżone do tego, co widzę w swojej, więc już nie doszukuję się niczego więcej.
Przykładowo:
www.helpmefind.com/gardening/l.php?l=2.24781.1

Moja śliczna Capistrano po przejściach buduje ładny krzaczek, po przycięciu - kwitnie powtórnie. Na razie jeden kwiat, nawet w deszczu trzyma pion.

Ja tam nie uważam, by była żółta. Pewno elektronika tak to pokazuje. O ile pamiętam, poprzedni egzemplarz był taki sam.
Z największą pewnością jest bardziej jednoznacznie pomarańczowa, niż taka Lady of Shalot.



Tu płatki jednej i drugiej.



Zdjęcie sprzed kilku dni, gdy jeszcze nie było potopu.
Również z piątku dwie "wiejskie", Rosanna



i młodziutki Pilgrim.

Faktycznie elektronika poczyna sobie z kolorami dowolnie. W kompie FD była żółta. Teraz na telefonie jest pomarańczowa. Czyli wszystko jak ma być.
U mnie rano leżał pęd 'Maxima'. Dostał palik. Niby to róża wielkokwiatowa, a na szczycie tego pędu na kilku krótkich rozgałęzieniach doliczyłam się 50-ciu kwiatów i pąków i nie chciało mi się dalej liczyć. Pęd mimo że gruby nie miał prawa utrzymać takiej masy w deszczu.

Pozwoliłam sobie zrobić "zielonym do góry".

U mnie nie ma mówki, by jakakolwiek róża nie miała wsparcia, i nie myślę o moralnym. Mimo to deszcz połamał część pędów z kwiatami, miedzy innymi te LoS z wiadomości powyżej.
I przewrócił ostatnie kwitnące lilie Anastasia, razem z palikiem, który wbity w moja glinę zachował się, jakby tkwił w maśle.
A to bynajmniej nie koniec, słabsze opady dopiero nad ranem.

Zakwitła po raz drugi Mamy Blue - pomimo, że kolor ok, bo mętny fiolet, ożywiony różem, to pędy ma bardzo wiotkie w stosunku do dosyć dużych kwiatów. Róża zdecydowanie do jasnego cienia, pierwsze kwitnienie w upały spowodowały przypalenie jej już w pąku. Obecna pogoda, nawet deszczowa jest dla niej wymarzona. Zapach lekki, nie intensywny, jak ma w opisach, natomiast prawdą jest, że odporna na choroby.

Kochane, wybaczcie nie miałam możliwości aktywnego udzielania się, podziwiania Waszych róż i tak może będzie do późnej jesieni.

Wszystkich serdecznie pozdrawiam i życzę wspaniałego drugiego kwitnienia .

Marysiu, mamy nadzieję, że to tylko pilniejsze zajęcia uniemożliwiają Ci teraz aktywny udział w prezentacji róż i na wszystko przyjdzie czas, choćby w jesienne szarugi.

Pojedyncze kwiatki:

Kronenburg



Heathcliff,, kwiat do zakochania, ale tylko jeden.





Graham Thomas, pierwszy z rozwiniętych pąków "drugiego sezonu"



To samo - Bathsheba



Desdemona, zapomniana w ciemnym kątku, muszę chyba przesadzić...tylko dokąd?



Piękna kiść Tranquillity



I kiść in spe The Wedgwood Rose





Podpora ma około 150 cm, montowałam ją z lekkim powątpiewaniem, bo odkąd mam Porcelanową Różę, nie wybujała ponad pół metra -w porywach, wątłym pędem (muszę sprawdzić, ile to już lat w tematycznym wątku ).
Ale opłaciła się cierpliwość do niej, teraz zanosi się na spektakl, odpukać.

Nikt tu się nie odzywa, a nie wierzę, że wszystkim róże strajkują.
No trudno. W takim razie jeszcze kilka moich, choć przeważnie mają pojedyncze kwiaty, i to nie najwyższego lotu. Ale kto wie, czy za miesiąc będą kwitły w ogóle.
Chippendale - Tantau podaje nominalne wymiary metr na pół, u mnie na razie 40 na 30 cm. Rzeczywiście zdaje się być odporna na CP, bardziej od większości moich róż.



Dolne listki przypalone



Crown Princess Margaretha wraca jednym pękiem zachwycających jak zawsze kwiatów



English Garden z oliwkowym oczkiem - mocno przycięty i na razie tylko dwa kwiaty



The Wedgwood Rose ma najlepszy rok, odkąd ją mam





Graham Thomas jakiś "pustawy"



Za to sporo pąków - i solidniejszy krzak, niż do tej pory.



Natomiast Christopher Marlow nadal jest niziołkiem, dwa kwiatki - niektórzy by mu dali wymówienie, ja nie, koralowe płatki z złotym rewersem topią moje serce.

Aniu, nie za bardzo jest co pokazywać... Moje maluchy szykują się do drugiego kwitnienia
Jalitah ma jeden kwiatek


Moje ulubione Babilony





Śliczna Lady of Shalot


Zamiast Elfe dostałam Antiqe, reklamowałam.

'Amadeus' właściwie cały czas kwitnie, bo nawet pomiędzy pierwszym i drugim kwitnieniem jakieś kwiatostany dyżurne są.


'Aphrodite' też się nie leni, za nią 'Maxim', przed nimi 'Knirps'


'Memoire' miała krótki odpoczynek i rozkręca się znów


Na innych też są kwiaty, może nie burza kwiatów, ale i nie pojedyncze (najsłabiej wypada 'Mary Rose'-wiadomo angielka fąferska )

Fafka wrote:
No no, tylko bez takich! Angielki są...powściągliwe w ekspresji, jak powszechnie wiadomo...

Za urodę pojedynczych kwiatów - i zapach wielu z nich - nie wymagam nachalnego kwitnienia.

Crown Princess Margaretha



Ashram angielką nie jest, a kwiatów wydała na świat pewno 1/10 tego, co Małgośka - sadzone były rok po roku. Tak że tego...



Kupiłam Ashramkę znęcona opisem koloru, "najbardziej herbaciana róża".

Jak już się odzywam, wstawię i zdjęcie - być może jedyne w tym roku - Lemon Rokoko; z gór, z ostatniej niedzieli.

Bogato nie jest, ale ten aksamit na płatkach...


Papa Meilland

Łatka wrote:
Toteż pozostawiam im brylowanie na salonach, czy tam królewskim dworze, a u mnie na dworze - podwórku wsiowym niech się panoszą rubaszne zdrowe dziewoje z Niemiec.

'Gebrüder Grimm'


'Schneewittchen'


'Souvenir de Baden-Baden', w tle 'Memoire'


A 'Memoire' to pewniak dla tych, którym się marzy biała róża (w pąkach z nutą limonki, ale generalnie chłodna biel bez różowych akcentów)



Ostatnie zdjęcie pod słońce, to nieco przekłamane odcienie, ale widać jak obficie produkuje kwiaty.

'La Perla'

NN kwiaciarniany prezent uratowałam przed wyrzuceniem na śmietnik, tak się odwdzięcza:


Ciekawam jak i czy przezimuje, ale nawet gdyby nie, to cały sezon cieszy oczy.

Dorotko, 90% szans, że różyczka przezimuje i będzie Cię cieszyć za rok.
W maju 2022 robiliśmy hm, modernizację przestrzeni przed domem - i gdy panowie kamieniarze sobie poszli, było już za późno, by sadzić cokolwiek sensownego na pustym pasku ziemi wzdłuż wjazdu do garażu. Pusta ziemia! Dla mnie to jak ostroga dla konia - poleciałam do Lidla i kupiłam cztery różyczki tego kwiaciarnianego rodzaju (w sumie czasem są wsadzane po dwie marne do doniczki, więc tylko zakładam, że cztery). Jedna padła rzeczywiście, trzy przezimowały, są w dobrej formie, odbijają po przycięciu, najbardziej pospieszna kwitnie teraz tak:



Powiedziałabym, że są dużo mocniejsze, niż w momencie zakupu. Kwiaty większe i lepiej wybarwione - wiadomo, słońce, normalna gleba...
Zdjęcia z wiosennego kwitnienia też gdzieś tu muszą być.

A ja miałam taką ochotę kupić z l. takie miniaturki, aż mnie ręce świerzbiły, ale sobie myślę, na pewno nie przetrzymają
Dobrze wiedzieć.
Drugie kwitnienie Compassion, pierwsze było znikome, za to teraz widać, że się zadomowiła i ruszyła, mam ją od jesieni 2020 roku.



I powtórnie - Charles Austin, z tego roku