Forum Ogrodnicze Oaza

Glicynia Ali to mistrzostwo świata, przyznam, że nawet na Południu nie widuje się często tak obficie kwitnących. Moja to pikuś - ale idzie w dobrą stronę.




A to biało kwitnąca glicynia na osiedlu, gdzie moja starsza córka wynajmuje mieszkanie:



Przyznam, że dla o wiele mniej efektowna odmiana, niż ametystowe.

Aniu i Alu, rozdziawiłam buzię i nie mogę zamknąć

Moja olbrzymia, wiekowa glicynia jeszcze nie zaczęła rosnąć. Częściowo na pewno jest sucha. Nie wiem, co się mogło stać. Zastanawiam się, czy może wypuścić od korzenia ( podlewam intensywnie) czy raczej nastawić się na kupno nowej. Macie jakieś doświadczenia?

To jest glicynia chińska czy amerykańska, czy jeszcze jakaś inna?

Glicynia chińska

Nie potrafię na sucho stwierdzić co Twojej dolega, były jakieś niekorzystne warunki atmosferyczne? Moja też chińska, ma 25 lat około, dwa razy była jako duże już pnącze ok. 3 m - 5 m wysokości ścięta prawie do ziemi z powodu ocieplania i tynkowania ścian. Mój syn nadał jej przydomek chińska zaraza, bo za każdym razem błyskawicznie odbudowywała swój "krzaczek".
Jeśli ma odbić od korzenia, to trochę to potrwa niż coś wyjdzie z ziemi.

A nie zmarzły jej pąki w fazie budzenia się? Utnij kawałek i zobacz, czy dany fragment żywy (elastyczny).
Z cięciem do ziemi bym zaczekała.

Jeśli moja glicynia będzie jakimkolwiek pocieszeniem, to przedstawiam jej zdjęcie sprzed chwili. Ale ona tak ma co roku. Nawet w tym, gdy mogła się obudzić wczesną wiosną, w cieplejszym okresie bez chłodów - w marcu, nie zrobiła tego. Po prostu do czerwca wygląda jak nieżywa. Teraz u jej dołu widzę coś, jakby zalążki nowych pąków, ale góra nadal bez oznak życia. Natomiast przy zdzieraniu paznokciem zewnętrznej skorupki ukazuje się zielona tkanka, więc jednak żyje.
Jestem z niej tak niezadowolona, że widząc w szkółce, dużą, kwitnącą - prawie chciałam ją kupić. Ale tą musiałabym wykopać, rozplątać i usunąć, kto to zrobi???, ja się tego boję, no i tak się z nią męczę i czekam na jakąś jej zmianę, której ciągle nie ma. Wstrętna jest.!

Nimfo, nie mów tak o niej Trzeba jej zasadzić z przodu towarzystwo, które wcześnie kwitnie, to złagodzi trochę ten nienaturalny jak na wiosnę wygląd glicynii.

Gałęzie są suche, łamią się. Wciąż mam nadzieję, że może gdzieś bliżej głównego konaru, coś zielonego się pojawi.

Ze starości? Zmarzła? Tak nagle, dziwne to, nie wiem jak Ci pomóc, musisz obserwować.

Sprzed chwili

Nimfa wrote:
Przeglądałam dziś internet, bo w jednym miejscu w wyniku uszkodzenia korzenia moja glicynia wypuściła duży odrost korzeniowy, który wystaje ponad poziom gruntu i nie bardzo mam pomysł co z tym zrobić. Zastanawiałam się, czy nie uciąć całego grubego korzenia, z którego wyrasta ten odrost. Wiem, że glicynia ma mięsiste korzenie, a taki rodzaj korzeni trudno się zabliźnia. Więc zanim chwyciłam za siekierę, poczytałam trochę . Ani piła, ani siekiera nie pójdzie w ruch, bo może się to skończyć dla glicynii źle, a dla mnie płaczem po jej stracie . Wyrastające w tym miejscu pędy będę stale obcinać, może się jej w końcu odechce.
Przy przeszukiwaniu internetu natrafiłam Nimfo na taki zapis:
"Ciekawą rośliną zaliczaną kiedyś do rodzaju Wisteria jest miletia japońska (Milettia japonica, syn. Wisteria japonica) pochodząca z Japonii i Korei. Miletia, zwana również czasem letnią glicynią, kwitnie latem na tegorocznych pędach. Ma kwiaty jasnoliliowe, ułożone luźno w gronach długości 25–30 cm. Rozpoczyna kwitnienie w 4. –5. roku po posadzeniu. Dorasta do wysokości 2–2,5 m (0,5 m rocznie); ma pędy lewoskrętne. Może być prowadzona w formie krzewu lub niewysokiego drzewka, jest szczególnie przydatna do stosowania w małych ogrodach. W literaturze bywa błędnie opisywana jako wrażliwsza na mróz, w rzeczywistości ma podobną mrozoodporność do glicynii (strefa 6). Od kilkunastu lat bez problemów rośnie w naszym ogrodzie w Pruszkowie k.Warszawy."
i zastanawiam się czy Twoja glicynia, to nie jest właśnie ta roślina.

źródło: www.clematis.com.pl/informacje-o-roslina...rodowe/511-wisteria/

Hihi. A weszłam tu, bo pomyślałam, co też się stało z Twoją Alu glicynią, że zamieściłaś wpis. Patrzę, a to odzew do mnie poniekąd.
Taaak, ja już o tym tutaj kiedyś pisałam, że to u mnie chyba ta japońska odmiana, bo wszystko się zgadza, tylko nie to, że nie bardzo mogę się z tym pogodzić, bo chciałabym mieć taką, jak Twoja na przykład. Niemniej, w tym roku muszę powiedzieć, że kwiatów było dosyć sporo, właśnie w czerwcu i właśnie takie, jak opisujesz,- jaśniejsze, długie i rzadsze. Nie daje to jednak tak spektakularnego widoku, jak u Ciebie. Poza tym jest jeszcze dodatkowy minus takiego kwitnienia, bo są liście i to bardzo dużo, więc kwiaty są w nich pochowane.
Moja też wypuszcza odrosty z dala od głównego pędu. Nawet jeden taki zostawiłam, bo wyrósł w fajnym miejscu, gdzie by mógł zostać. Na razie prowadzę go na drzewko, ale czy chcę mieć taką samą glicynię znowu? No nie wiem, raczej nieeee.

Nie, takiej samej nie. Ja chcę nad chodnikiem zrobić rodzaj bramki z kantówek, które oparte będą o dach werandy i zasadzić przy nich białą glicynię (na razie czekam na zrobienie przez stolarza). Żeby nie gryzło się kolorystycznie z tą obecną, wymyśliłam białą amerykańską, nie jest tak ekspansywna, a jak obrośnie kantówki, to może sobie iść na daszek od werandy. Może ukorzenić Ci moją, rozmnożone wegetatywnie powtarzają cechy "rodzicielki", tylko moja to "potwór".

Odpowiem krótko: Ukorzenić! Przestanę Tobie zazdrościć Chcę mieć potwora!!
No i bardzo, bardzo dziękuję.
A czy ta biała, to przypadkiem nie jest właśnie japońska, czyli o cechach podobnych do mojej?

edit, a, doczytałam, amerykańską białą. No to życzę prawdomównego sprzedawcy.

Zrobię odkład wiosną.
A biała amerykańska tylko ze źródła dobrych pnączy:
www.clematis.com.pl/encyklopedia/?tx_plant_pi1%5Bplant%5D=1140