Forum Ogrodnicze Oaza

Łatka wrote:
Aniu, Twoje dygresje są urocze, nie wyzbywaj się ich. I przepraszam Cię. W prawdzie kwiatek nie jest ani postrzępiony, ani papuzi, za to szczery

Bobka wrote:
A może co 2-3 lata dosadzać nowe cebule, żeby coś kwitło? Tak bez wykopywania. Tylko jak biologicznie bezpiecznie uśmiercić nie kwitnące już, a wysysające dobrocia z gleby cebule?

Cóż, właśnie tak robię, dokupuję nawet nie co 3 lata, lecz rokrocznie. Te "udziwnione". A jako stałą załogę mam botaniczne, no, trochę niewiele zmodyfikowanych, jak niskie krzyżówki z grupy Greiga.

"Bezpieczne biologiczne uśmiercenie" następuje przez selekcję wybranych z odstawionych na kilka tygodni, wyschniętych doniczek. Wywlekam je z ziemi, gdy zaczynają brzydnąć liście, odstawiam w ciemny kąt pod daszkiem i czekam, a latem robię selekcję.
To nie jest ani fachowe, ani uniwersalnie dobre zapewne, po prostu u mnie się sprawdza.

Kolejne, mimo ziąbu.
Toronto, rano w cieniu



Po południu:



Purissima, Fostera; niedługo będą wielkie i bialutkie.



Ich kolorowe siostry, Flaming Purissima:





Inny Fostera, Orange Emperor





Maleństwami są natomiast mieszańce T. clusiana, moje bezimienne (jest kilka podobnych). Dzielnie się mnożą i nawet migrują.



No i pierwszy "pełnowymiarowy", Red Wings z grupy crispa; miałam ich dziesiątki, wykończyła je szara pleśń dwa lata temu.

Dla tych co tracą nadzieję...
Jeśli się nie ma wybujałych oczekiwań co do odmian, to są takie tulipany, które nie sposób zamordować.
Ta kępa to wynik rozrośnięcia się jakiejś pozostawionej cebulki, gdy pozbywałam się z tego miejsca tulipana, który nie pasuje tu kolorem. Ciągle się odradza. Jest chyba niezniszczalny

AniaR wrote:
Aniu tak robię ,ale jestem już zwolenniczką też coraz bardziej sadzenia do doniczek.
Stoją sobie na tarasiku i cieszą moje i innych oczy.
Chyba powinnam przenieść -rozebrać ścianki altanki by mieć spojrzenie na cały mój ogród .
Niestety to w grę już nie wchodzi,a tam gdzie rosną są dla ns niewidoczne ,chyba ,że idziemy na spacer po "włościach"

Zakwitły u mnie na południowej słonecznej rabacie tulipany odmiany Red Riding Hood.
Kolor ich przypomina mi polne maki.

Planuje wprowadzić więcej odmian wczesnych tulipanów, każdy wczesny kwiat cieszy chyba bardziej niż te późniejsze latem.

Święta racja, Grzesiu i dobre postanowienie, pamiętaj o nim końcem lata. Bardzo lubię RRH, w dodatku Czerwone Kapturki mają urocze, pstre listki i jako mało zmutowane tulipany Greiga mogą rosnąć dość długo bez wykopywania. Ostatnio nie dosadzałam, chyba jakoś jeszcze w pandemii kupiłam sporą pakę - są nadal, choć jeszcze czekam na rozwinięte pąki.
Wróciwszy do miasta wczoraj zdołałam przed zmierzchem sfotografować te:
Corsage, krewni RRH



Purissima i Orange Emperor, z grupy mieszańców Fostera



Akebono





Strzępiaste Crystal Star





Te zgubiły wizytówkę, prawdopodobnie Candela



Te w doniczce, czyli na pewno dosadzone jesienią, ale i tak znacznik uległ anihilacji - muszę poszukać w pobliżu, czy gawrony nie porzuciły.Albo cofnąć się w zapiskach o rok

Świetne zestawienie kolorystyczne na zdjęciu Corsage, takie dynamiczne plus jego płomienny kolor, lubię takie.
Niektórzy u mnie komentują że są niskie tulipany, ale co z tego jak są piękne i wczesne, chyba to już takie polskie narzekanie we krwi.

No cóż... złapane na gorącym uczynku, podobno kwiatków nie lubią Przynajmniej odmiana się zgadza

Bobka wrote:
Moje w tym roku zupełnie nie wypaliły: chyba zbyt ciepła zima, bo przecież nie pierwszy raz miałam w korytkach sadzone...




A tak wyglądały w poprzednich latach:





Klarkia25 wrote: A możesz zrobić powiększenie tego, co jest w kółku w dolnym, lewym rogu? To dla takich ślepaków jak ja...

Za to dobrze się mają botaniczne w gruncie To chyba Tarda...



No i powoli zakwitają te najwcześniejsze, średniowysokie, coś mi się plącze Biała Dama: stara, niezawodna odmiana...

Aniu, ta Biała Dama to zapewne Purissima. Kwiatek powinien jeszcze się powiększyć.
Co do "korytek"... Nie zapchały się odpływy? I popatrz koniecznie, czy demolka nie zaczyna się na poziomie gnijącego pędu już nad cebulką, to by było źle bardzo, wolę nie wymawiać paskudnej nazwy.

Kolejne się rozwijają, teraz pójdzie migiem.

Orange Favorite, ostaniec po pogromie.



Kiev, piękny przykład tulipanów Kaufmanna.



Lasting Love



Grzegorz lubi Red Riding Hood, proszę, dla Grzesia.



Kolejna ocalała papuga, Parrot Prince



Brisbane, też jedna ocalała cebulka.

AniaR wrote:

To prawie niemożliwe żeby to był on, ale dwa siedziały na płatkach..Twoich korytkowych szkoda
U nas tulipany za chwilę się otworzą

U mnie jeszcze tulipany w pąkach, ale te jedne najwierniejsze z wiernych już są.


Może nie tak atrakcyjne jak inne, ale nie do zdarcia

Zbliża się szczyt sezonu tulipanowego.
Ballerina





Papuga Orange Favourite, wsadzone z doniczką do ziemi; cos poszło nie tak, niektóre wysokie, inne kwitną tuż nad gruntem.





Fly Away, moje odkrycie sprzed 3 (?) lat.





Jak widać po liściach, ślimaki nie próżnują, u Was też?
Wesolutki Oracle, Fostera.



Garden Fire (?), znów brak znacznika



Po różowej stronie - Fancy Frills.

Łatka wrote:
Tak, kwiat rośnie i rośnie i na koniec wydaje się nieproporcjonalnie duży. Ale wydawało mi się, że u każdego tulipana płatki rosną aż do opadnięcia.

Jeśli masz Aniu pomysł na winowajcę - to powiedz śmiało: diagnozę dzielnie przyjmę na klatę! Ale faktycznie pędy są przygniłe nad cebulkami. No cóż, pewnie masz na myśli fuzariozę?

AniaR wrote:
Tak.
Wygląda na to, że zawlekłaś ją z jakimiś cebulami. Na to nie ma lekarstwa, specjaliści radzą jak najprędzej tulipany wykopać i spalić (ale teraz nie wolno palić odpadów ogrodowych, to chyba po prostu do komunalnych? ). W tych miejscach nie należy sadzić tulipanów co najmniej 3 lata. Zarodniki są w glebie.
To był główny powód, że odeszłam od wsadzania wprost do gruntu.
Mała pociecha, że botaniczne są na fuzariozę prawie całkowicie odporne.
W 2023 fala fuzariozy przeszła przez wielkie plantacje w Holandii,, powodując poważny spadek podaży, a niektóre odmiany całkiem znikły z ofert producentów. Potem to szło przez Niemcy, aż przylazło do moich skromniutkich ogródków. Straciłam większość kolekcji, ale co tam. Już mi przeszedł dołek, no i trochę się inaczej urządzam z tulipanami.

Masz rację, wysokie temperatury zapewne "zdmuchną" tulipany w mgnieniu oka, te widoki miną jak piękny sen. na razie się cieszę, bo w słońcu pootwierały paszcze, jak rzadko.
Crystal Star



Fidelio, wirus pstrości w akcji - ale to mi tak bardzo nie przeszkadza.


Uszkodzenia są na szczęście mechaniczne, pochodzą od wiadomych łap.

O, ten to ciekawostka, jedyny, jaki jesienią ściągnęłam z Holandii, Robbedoes - niby crispa, ale nie do końca.







Czerwone Kapturki w płatkach magnolii



Lasting Love



Pierwszy Rokoko



Kiev



Fly Away, ogromnie mi się podobają hybrydy T. acuminata



Trzymaj się, Aniu