Forum Ogrodnicze Oaza

Na pewno chciałabym pogadać na pieskach, ale tu "nie nada" czyli, będzie może czas na psie forum.

Myślę, że Waldek mnie podpuszcza, żebym pisała o różnych stworzeniach na skałkach, sądzi, że nie mam tematów, spoko będą !Ale zgodziłam się , no to, do roboty ! Zabieram się do przedstawienia fauny moich skałek, fauna to chyba jednak złe określenie, bo to raczej współlokatorzy, albo na odwrót, to ja jestem współlokatorką.Mój jest dom, a na skalniaku, to ja jestem u nich w gościach. Przeważnie cieszy mnie obecność tych stworzeń, ale ........ czasem wkurza mnie nieprawdopodobnie moja bezsilność.Jak mam wyprosić niektórych nieznośnych gości, nie chcą sobie do łbów dopuścić zasad współżycia społecznego, są bezczelne, to bandyci, chuligani ,uparte potwory ! ! Ale to nie są krety, ani nornice ani inne gryzonie, z tym sobie
względnie radzę. To nie są pędraki, opuchlaki,rolnice, turkucie, ani inne takie. Ciekawe, czy ktoś zgadnie co to za potwór. Na razie o płazach. Głównie to u mnie żaby. Staw jest płyciutki, żabki mają "tratwy" tj liście lilii wodnych brzegi dostępne, łatwo im tam się wdrapać. Siedlisko więc mają idealne i mają spokój. Czasem wydzieram się " cisza !!", bo tak rechoczą, że człek własnych myśli nie słyszy, ale one się nie przejmują, parę sekund ciszy," i o co chodzi" no i wznawiają koncert. Jeśli się idzie brzegiem, to krok hop, chlup,hop chlup nie dadzą się zbliżyć, o fotce z bliska nie ma mowy. Ale .. w wodzie / bo tam bywam, by nawyciągać parę kg osoki aleosowatej, bo wszystko zarośnie/ żaby się nie boją, zapewne nie wiedzą ,co to za stwór wodny, i nie kojarzą go z człowiekiem, można bardzo blisko podejść i sfocić. Obserwowałam też kilka razy jak dopychają robaczka do pysia raz jedną łapką, potem drugą , przekomiczne ! Są tu też ropuchy szare , zdjęcie mam, ale myślę, że tego nie chcecie oglądać.Spotkałam się raz z rzekotką. Podobno są powszechne, ale ani przedtem, ani potem jej nie widziałam , a szkoda ..piękne stworzenie Podejrzewam, że w stawku mogą być też traszki, spotkałam się z niby kijanką , ale to było, trzy razy większe. Na dziś wystarczy,..

Ewogrod wrote:
Myślę, że mam te same potwory i często podobnymi epitetami je obrzucam
Mam na myśli p o m r o w y i ślimaki... np. takie





Bardzo często składają te jajeczka przy i pod kamieniami, których u Ciebie bez liku.
Dlatego podejrzewam, że to ich tak nie lubisz

Ewo.

Wcale nie sądzę, że już Ci się wyczerpały tematy. Myślę, że o takim ogrodzie można opowiadać godzinami. Podpuszczać też Cię nie podpuszczam. Ja wiem, że Twój ogród ma własną ,,duszę" i czasami sama się wsłuchujesz w jego opowieści. Bardzo lubię ogrody w których istnieje już równowaga. Jak jedno życie organizmu zależy od życia drugiego. Życie w symbiozie jest oznaką dojrzałego ogrodu. Ogrodu który wymaga już małej ingerencji człowieka. Teraz masz już czas aby zgłębiać jego uroki i tajemnice.
Zastanawiam się nad tą ,,bestią" która tak Ci dokucza. Ania sądzi, że mogą to być ślimaki a ja spytam:
Czy jest to jakiś gatunek ptaka?

Jak chcesz na ,,Oazie" porozmawiać o pieskach to możesz to zrobić tutaj

Tak się zastanawiam czy nie lepiej byłoby aby ten wątek przenieść do działu "Mój ogród" byłby to Twój wątek ogrodowy Ewo a ciekawe obrazy Waldek skopiowałby w poszczególne wąki tematyczne.

Aniu ! to nie ślimaki, tych właściwie nie ma, a te które się ukazują są wysyłane na kąpiele, do stawu, a karasie bardzo się cieszą z tych odwiedzin

Waldek !! jesteś blisko .. zdziwiłam się, że złapałeś trop

Roma! chyba masz rację, myślałam, że powinnam umieścić w skalniakach, jestem do przesady zdyscyplinowana Ewa

Ewa ja wiem bo widziałam kto chodzi po T.woim skalniaku , ale niech to będzie zagadką dla naszych znajomych

W takim bądź razie,witam w dziale "Mój Ogród"

Dahilia !!! dobrze, cicho, sza !! A tamto, o czym rozmawiałyśmy prawda,że nie bolało!! Ewa

może ja i specem od skalniaków nie jestem, ale Twój ogród zachwyca !!! niesamowite kompozycje, zestawienia,
zamiłowanie do budowy nowych zakątków i tworzenia przestrzeni z udziałem naturalnego kamienia w Twoim wykonaniu to perfekcja ! cedr harmonizuje idealnie z tym głazem w tle ! brawo, brawo

Ewuniu, kamienne stopnie, na których wylegiwał się Twój piesek wyglądają na tych fotkach, jak postument pomnika wierngo przyjaciela
Rewelacyjne są te ujęcia A poza tym ogród jest przepiękny, najbardziej zachwyciły mnie schodki znikające tajemniczo za zakrętem

Na moim skalniaku utrapieniem są wszelkiej maści krukowate od gawronów, przez wrony po sroki. Nad Odrą, gdzie niedaleko jest moja działka, jest ich setki. Co roku o tej porze zaczynają dewastację roślin na skalniaku i rabatach a kończą ją wiosną rozdziobując młode kiełki cebulowych. W tym roku na skalniaku rozciągnąłem nawet starą siatkę wędkarską aby mi nie rozdziobywały skalnych "poduszek".

Cześć Piotrek ! trafiłeś w sedno !! współczuję, a myślałam, że tylko ja mam takie utrapienie .Sroki ! skrzydlate diabły ! Zrozumiałabym gdyby mój ogród był oazą/nomen omen/, ale wkoło pola, łąki, laski,gospodarstwa więc mają gdzie grzebać ...do tego wiedzą,że nie są tu widziane.Zaraz widać, która jest tu nowa, nie przejmuje się, gdy wychodzę na taras... Bywalczynie widzą mnie nawet ,gdy podchodzę na metr do okna, rejterują, nie czekając na mój "program" : machanie na straszakiem /wstążki kolorowe na kiju/, klaskanie, wyzwiska.. Próbowałam wszelkich sposobów : błyskające płytki wieszane na drzewach, dzwiękowy straszak /nagrane odgłosy drapieżnych ptaków/ , nic nie pomaga. Siatki, wiem, to jedyne wyjście , stosuję
nie te miękkie,do ochrony przed ptakami ale siatki z metalowej siateczki, łatwiej przykryć wybrane "poduchy". Tylko, że to właściwie jeden wielki skalniak, i nie się przewidzieć który rejon zostanie zdewastowany. Gdy pogoda pozwoli pstryknę jeden z wielu rejon upstrzony zaporami przeciwsrokowymi . Nie da się na bieżąco sprawdzić całego terenu, skutek : nagle odkrywam,że parę kępek skalnic które sobie leżą rozrzucone. Przepadło, nawet jeśli przeżyją, to nie da już dopasować do właściwych tabliczek. Można by jeszcze długo ciągnąć.... spis strat jest dłuuuuuugi !

Hiacynto !! dzięki za podbudowanie mojego ego, mam duże problemy z przerostami kompleksów .Efekty ,jeśli są widoczne na zdjęciach, to przypadek, nie mam żadnych umiejętności w tej dziedzinie .

Zajrzałam do ciebie i szok ,coś niesamowitego ,tyle kamieni ,ja też zbieram gdzie się da jakieś kamienie ,ale to nic w porównaniu z tobą,napisz proszę czy u ciebie jest dużo cienia ,bo tak wyglądają pięknie te omszałe ,zazielenione kamienie,ja walczę o cień od 12 lat ,miałam patelnię ze wszystkich stron,będę częstym gościem u ciebie jeśli pozwolisz,pozdrawiam Ula

Ula ! też nie masz spania ? Omszone piaskowce : po pierwsze , fotka schodki to skarpa z północną wystawą, dlatego szybko zarasta mchem, piaskowiec na takim stanowisku ciągle jest wilgotny. Kamień polny, gładki, suchy nie ma cudów !! nigdy nie będzie taki. Cień : była patelnia, ale płyną, płyną lata ,wysadzało się coraz to coś, co zapowiadało zacienienie
Pozdrowienia Ewa

Sroki takie łobuzy , a ja tak chętnie widziałabym je u siebie, podobno to zjadacze nagich ślimaków a tych u mnie zatrzęsienie i u mnie to one są głównymi wrogami ogrodu

Dziękuję, jestem rannym ptaszkiem,za to wieczorkiem chodzę spać jak kurki ,za dużo w dzień biegam za wnuczkami ,potem jestem już zmęczona,wciąż jestem zauroczona twoim ogrodem wielką pracę wykonałaś

Miałam w planie napisać coś o gadach w skałkach. Właściwie obecnie reprezentują je tylko jaszczureczki , parę lat temu widywałam często zaskrońce,spotykałam czasem też padalce. Trzy, cztery lata już ich nie spotykam. Widocznie coś się zmieniło w środowisku, wygląda, że podniósł się poziom wód gruntowych, widać to dokładnie w piwnicy , coraz woda stoi na posadzce, a podwórze po byle jakim deszczyku, namoknięte i parę dni nie przesycha. Zwinki , sympatyczne stworzonka, zachowują się jakby były oswojone. Nie uciekają, nie chowają się, przypatrują się jak plewię do chwili, wg nich ,zaraz pociągnę za ogonek. Królestwem ich, jest skarpa z wystawą południową , gorąca,sucha a rośliny ? dobrze się tu czują głównie gruboszowate :
rojniki, rozchodniki, kaktusy i podobne
.

No i przepadłam... te cieniste zakątki, kamień, mchy, bluszcze... jeszcze tylko paproci brakuje... no i ten cudny 'Faflok'
Chylę czoła przed ogromem pracy, jaki włożyłaś w zagospodarowanie terenu, ale efekt powala na kolana