Forum Ogrodnicze Oaza

Dorotko, to fajnie że dołączysz do grona miłośników tych roślinek które potrafią zawładnąć ludzkim sercem na maxa podobnie jak hoje (i tu piszę o mnie). Skrętniki są śliczne, a jak jeszcze zaczną kwitnąć to jest nieziemski widok i robi się z tych kwitnień parapetowy dywan, Dywan cudny jakich mało. Życzę ci powodzenia w przygodzie ze skrętnikami.


Aguś, niestety DS-Gothic (DS-Готика) nie mam, ale znam go z urody. Fiolet jest tak ciemny, że aż prawie czarny. Cudny jest po prostu! Podobny jemu - który także mi się niesłychanie podoba - to DS-Far Planets Light. Pomarzyć, dobra rzecz! Ale na widok tego (DS-Красное и Черное, DS-607) DS-The Red and The Black, ślinię się do granic możliwości.

Jak tam u Ciebie chorowitko ? Chyba troszkę lepiej ,bo szalejesz wśród kwiatków
A ja szaleję w ogrodzie ,tylko moje kolana nie .Jak uklęknę ,to się podnieść nie mogę
Stare babcie tak mają

Ewuś, to witaj w ''Klubie Szalonych i Zbolałych Babć-Ogrodniczek'' Ty nie masz siły się podnosić, a ja jestem wykończona od tego skakania po karniszach z konewką pełną wody (cholercia, czy ona musi być taka ciężka?). Tu mnie boli, to znowuż gdzie indziej strzyka i już się czuję jak rosyjska, trzęsąca się baboczka, która łazi o laseczce bo bez niej padła by na dziób. Dobrze że jeszcze wnuków nie mam (synalek ma 12 lat), bo wtedy pewnie by mnie wkręcił w niańczenie wnucząt, dla poprawy kondycji zbolałych fragmentów wiotczejącego ciałka. Normalnie aż strach się bać przyszłości!!

Krysiu...gdzie Tobie do "babć"...to już prędzej mnie...
Dziewczyny..powiem krótko...nie chorujemy...tylko działamy...i kochamy!

Tolciu kochana, niemożliwością jest bym nie chorowała. Czy ty wiesz na ile chciejstw ja choruję??! Aż mnie od tego chorowania wszędzie wszystko boli i strzyka! O sercu zbolałym już nie wspomnę, jak tylko pomyślę że nie mam czegoś przez co dostaję panicznego ślinotoku. Takie chorowania i boleści zaleczyć można jedynie zdobyciem wymarzeńca doniczkowego!

Ja się długo nie odzywałam, bo też zachorowałam....
.............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................Na trzeciego kota !!!

Na co Asiu? Jakową boleść se wyleczyłaś?

No i powolutku rozpoczyna się sezon kwitnieniowy:






jedna z lacunos też zamierza rozprowadzić swój cudny aromat po domu


panna Rebeca gdy jej zapowiedziałam że ją przerobię na kompost. Już wkrótce ujrzę jej pysio. Ciekawe czy pachnie?




Moskviczka też już lada moment będzie towarzyszyła w kwitnieniu Bristolsikowi


a to ukorzeniające się szczepki Lacunosy Bogor Java






i Angustifolia w zapowiedziach

Ja mam Krysiu nieuleczalną chorobę "perską".

Ech to czekanie....

To wymiziaj ode mnie to perskie ''choróbsko'', gdy czas oczekiwania już odejdzie w niepamięć!

Czekanie potrwa gdzieś do przełomu maja/kwietnia, bo małe jeszcze za malutkie Mogę wymiziać "to co mam"

Nie wytrzymałam:

i tutaj:

Persiki cudniste są!! Tylko czemu one tak na boku i do góry nogami? Mnie z nich wszystkich, najbardziej się spodobał ten niemal cały ciemno szary, co się u brzega koszyczka ułożył tak, by go oko ludzkie niemal nie dostrzegło. Sprytek - tak bym mu dała na imię, oczywiście jeśli jest chłopcem.
PS: I miziaj ''to co masz''

Nie mam pojęcia czemu te zdjęcia się poprzekrecały, akoro u mnie są prosto w komputerze...
A Sprytek to dziewuszka i ma śliczne krągłe pysio. Moja Mała właśnie jest największym wierciochem i to ona zasługuje na miano Sprytki :)Choć ja już mam inne na myśli, bardziej "księżniczkowe"imię dla niej

Jak patrzę na te zapączkowane hoje to sobie myślę, że będziesz musiała spać przy otwartych oknach...Inaczej się udusisz
Ale będzie kwiecia

Kerstin2309 wrote:
Odpowiedź:Tola wrote:
Święta racja!
Jak kwitnie jeden koszyczek kwiatowy to już jest mocny zapach. Na szczęście mnie nie dusi jak carnosa. U carnosy to obcinałam w zeszłym roku kwiaty, bo wytrzymać nie mogłam. Szkoda,że balkonu nie mam...
Ale jak pięknie będzie!

Wczorajszego wieczora panna Rebecca zaszczyciła mnie pełnym widokiem otwartego kwiecia. Więc ja, nie mogąc się powstrzymać, wsadziłam swojego kluka (nosa) w kwiat i niuchałam ile tylko wlezie. Długo się go jednak nie dało wąchać, bo jaśnie panna Rebecca choć pachnie cudnie słodko, to jednak słodycz tego aromatu - jak dla mnie - jest nieco mdły. Uleńko, balkon to chyba każdy by chciał mieć (No, napewno ja!!)