Forum Ogrodnicze Oaza

Koteczka , ale KIara dla mnie byłaby za trudna . Musi być coś łatwiejszego , bo nieraz drę się na pół wsi za nimi , dobrze ,że mieszkam na uboczu . Najlepsze ,że ten kot to tak jak turysta do mnie zaszedł . Turyści go widzieli jak szedł , przysiadł przy kamieniu na mostku . Myśleli ,że on mój . A do mnie przyszedł przez balkon jakby drogę znał








Beata

Selinka wrote:
Brawo ty! Ja bez zajrzenia pod ogon nie umiałabym stwierdzić na pewno że to kot lub kotka. No chyba że koteł by stał i zadek by było widać.

Co do imienia, to ona ma na swoim futrze całe mnóstwo fantastycznych uroczych plamek. Najpiękniejsza jest ta na nosku. Więc może... Plamka?

Krysiu, to może dlatego ,że jak ktoś wyrzuca zwierzęta to dziewczynki częściej ,a przecież są o wiele bardziej przywiązane do domu . Ona jest malutka , waży nie więcej niż pół kilograma . Lilka z ciekawości rozciągnęła się chyba na pół metra




Beata

Obeliksowi się pies pomylił - Cedrik...


Bo miał być ten - Duszek:



A tego jeszcze nie grali...
Obelix i Devi?


Kleopatra jest plaskata...



Szeryfa nie ma - uwielbia polować na psie ogony, ale nie tak prosto go ufocić...

Kerstin2309 wrote:
No przecież szylkretowych facetów nie ma, sama masz Polcię szylkretkę Ani ogon ani to co pod nim niepotrzebne do wydania wyroku u płci, heheh.

Beatko, Kiara przez "i", nie "l", właściwie pisze się Chiara. No ale imię to zdecydowanie rzecz gustu, mi się Kiara, Kiarusia podoba i nie wydaje się trudne do wołania, nawet na całą wieś, nie tylko pół

A Szeryfa zdecydowanie trza przemalować, tzn wybielić. Biała banda

Joasiu , to było i , tylko duże . Zdjęcia Małgosi świetne , moją beagielkę ,jak tylko kot dotknie zaraz ucieka a nie raz też potrafi pyskiem kłapnąć ze złości .

Beata

beatazg wrote:
Tak czy inaczej-koteczka Ci się ewidentnie "przywłaszczyła"-sama sobie wybrała z kim chce mieszkać :0)

A szylkretowe koteczki uważane są za przynoszące szczęście,szczęście dodatkowo pomnożone przez posiadanie na pyszczku "rudego płomienia". Czyli dubeltowe szczęście do Ciebie zawitało !
Nie pozostaje nic, jak tylko życzyć i kotce i Wam jak najwięcej tego szczęścia

Joasiu dziękuję za te słowa akurat teraz . Szczęścia nie miałam i nie mam , zawsze pod górę , szkoda pisać i nie widzę ,żeby szło do lepszego .Całe życie trzeba by było wymienić by coś się zmieniło na lepsze , ale jest chociaż radość z uratowanego kotka .

Beata

Beatko, przeuroczy ten Twój nowy diabełek Cudownie, że znalazła u Ciebie dom. Wiedziała do kogo przyjść. Możemy sobie obiecywać, że koniec zwierząt, ale jak przed człowiekiem staje potem takie praktycznie bezbronne stworzenie, to jak mu odmówić ciepłego kąta?

Natomiast budzi się we mnie taka agresja jak słyszę o kolejnym podrzuconym kocie, że szkoda słów. Schroniska podobno pękają w szwach przez setki przywożonych kociaków Qr.. jak można nie dbać o sterylizację zwierząt?

Do mojej mamy, pod blok, 2 msc. temu przyplątała się półdzika kotka z czterema kociaczkami, jednemu udało się jej znaleźć dom, jednego auto zabiło, a resztą cały czas się opiekuje (dorosła kotka, dorosły kocur jakiś się też przyplątał i dwa maluchy). Sama też ma 10 letniego kota w domu, który jest dla niej całym światem, ostatnio jeszcze się okazało podczas rutynowych badań, że jest FIV+. Ale tfu, tfu, na razie poza epizodami z przewodem pokarmowym jest w dobrej kondycji.

Moja teściowa też ostatnio przygarnęła biało rudego kociaczka, który przez cały dzień siedział na pobliskim drzewie i darł się wniebogłosy i jej kocie stado powiększyło się do 7 szt. Chociaż prawdopodobnie nowy koteczek pojedzie jednak do innej rodziny.

My mamy trójkę i też się zarzekamy, że to koniec, ale jak się przyplącze kolejne stworzenie, to i tak wiadomo jak to się skończy...

beatazg wrote: ....ale będę mieć - od już

Zobaczymy jak to będzie z tym szczęściem . Mamy wesoło , bo oczywiście Maruda jakoś to znosi , ale Lilka syczy cały czas , nawet mnie dzisiaj podrapała .





Beata

Zrobiłam polowanie na Szeryfa


- Szeryf też polował...





A tę sytuację zobaczyłam dopiero na zdjęciu - nie kumam, o co chodziło Cedrikowi...

Wasze zwierzaczki to można oglądać i oglądać,.Cudne są.
Moja Burunia też szylkretowa,a kiedyś miałam z jeszcze większym płomieniem na nosku.A potem urodziłam moje małe szczęście Julcie.

Dziewczyny trzymajcie kciukasy, bo w środę moja Pysiulinka będzie chlastana. Co prawda wiem że sterylki nie trzeba się obawiać, ale ja boję się komplikacji pozabiegowych (dwa razy już tak miałam)

Uwielbiam Twoją białą bandę, CHI nawet jak nie do końca jest bielusieńka. Szczególnie przypadł mi do serca Cedrik-poczciwota z niego i taka kocia-mama chyba Zdjęcia mnie rozwalają-jak ja bym chciała takie widoki, takie relacje !
Dziś Xenia dosłownie wlazła na Fiołka i tarmosiła go zapamiętale, potem się gonili a ona okładała go co i rusz łapą,co mu wcale nie przeszkadzało. Tylko Toś nie umie się z kotami bawić, za to najlepiej jej wychodzi zabawa z ludziem albo szaleństwa bieganiowe w pojedynkę zakończone przeważnie ostrym ślizgiem ( a bywa, że i łupnięciem w drzwi od łazienki przy większym rozmachu)...Pękam ze śmiechu, gdy buksuje w miejscu nie mogąc ruszyć z miejsca, chacha

Asiu , będzie chyba Miśka , bo wygląda jak mały niedźwiadek , nawet siada jak surykatka . Widziałam na fb ,że jest grupa szylkretowa ,patrzyłam na imiona , Kiara też była



Beata

Kerstin2309 wrote: No i jak tam Pysiula? Oj to stres, dopiero co przez to przechodziłam...