Forum Ogrodnicze Oaza

Nasza czarna perełka







Beata

Beatko, piękna jest ta twoja szylkretka. Lubię szylkretki i trikolorki.

Zdjęcie na czasie,

Kleopatra pozuje siedząc na kominku (oczywiście nierozpalonym )



A to chyba ładniejsze:


Szeryf ma OGON


I robi nim CUDA

Małgosiu Szeryf jest świetny , moja też tak ogon zakręca a jeszcze biega bokiem jak w zalotach , ale tylko przy innych zwierzętach . Tu dzisiaj bardzo wymęczona przez moją bratanicę





Beata

Mam pytanie do Was, drodzy kociarze
Być może kiedyś, w bliżej nie sprecyzowanej przyszłości chciałabym sprawić naszemu Nikodemowi towarzystwo, ale zdaję sobie sprawę, że taka znajomość może okazać się zgubna w skutkach. Widzę, że Wasze kocie szczęścia mieszkają razem i wyglądają na zadowolone z życia z drugim ( trzecim, czwartym itd ) kotem - ale na zgodne pożycie chyba nie ma recepty ? Na co powinnam się przygotować, zapraszając drugiego kota do wspólnego domu ?

A tymczasem nasz Nikodem ....

...

Aniu , najpierw mieliśmy Marudę , jak przyszła Bunia już półroczna Maruda schodził jej z drogi .Oczywiście chciała się z nim bawić a on uciekał , ale doszli do porozumienia i raz na jakiś czas bawił się z nią , co polegało na bieganiu , przytulaniu i podgryzaniu . Jak po roku przyszła Lilka Bunia straszelnie się obraziła na nas i małą ganiała w najdalsze kąty , trwało to ponad miesiąc i jak się dogadały w miarę Bunia zaginęła . Maruda był obojętny , ale tak jak z Bunią zaczął co jakiś czas brykać z Lilką . Jak po roku wpadła przez balkon do pokoju mała Miśka Maruda znów przechodził przez to samo , a Lilka się wściekła , ale na krócej niż wcześniej Bunia . Jak w październiku zaczęły świetnie się bawić Lilusia wyszła początkiem listopada i już nie wróciła , do dzisiaj o niej myślę i szlag mnie trafia ,że ktoś jej coś zrobił .Ludzie są wredni , a ja zwalałam na lisy jak Bunia nie wróciła. Maruda teraz bawi się się z Misią , ale to ona pierwsza się zaczepia . Takie to losy moich kotek . Więc rada ode mnie , to musi być kotka .





Beata

To niezupełnie tak, Aniu...Musisz pamiętać, że kot jest zwierzem, rzekłabym - bardziej terytorialnym niż pies. A przy tym niepoddającym się "tresurze". Kilka lat temu prowadziłam dom tymczasowy dla kiciaków, jedne znajdowały domki, inne do mnie trafiały. Z rezydentką Marysią miałam największy problem, bo ona była w stanie dogadać sie z prawie każdym psem i z absolutnie żadnym kotem. Konieczne były wizyty behawiorysty, bo w nerwicę i depresje popadła. Jeśli chcesz sie zdecydować, to nie czekaj zbyt długo, kiedy Nikodem będzie miał już 6-8 lat i będzie jedynakiem, to dużo trudniej może zaakceptować towarzystwo. Drugiego kota najlepiej najpierw izolować i "pokazywać" mu zapachy tego drugiego, wymieniać zabawki między nimi, tak zeby się przyzwyczaiły do zapachu. Potem kontakt przez uchylone drzwi, dopóki oba są młode, dążą do spotkania i zabawy. Ze starszymi kotami zawsze trudniej, czasem oswajanie przez drzwi trwało kilka tygodni, zanim oba były gotowe podejść do siebie. Dobrym rozwiązanie są też feromony np. Feliway. Bardzo kota uspokajają.

Potwierdzam słowa Magdy - izolacja i stopniowe przyzwyczajanie do zapachów. Ja tego nie zrobiłam, bardzo żałuję i od roku mam wielką wojnę między dwiema kocicami (jedna z nami od 6 tygodnia życia, ma teraz 2,5 roku / druga trafiła do nas w zeszłą zimę, przyplątała się z podwórka, weci ocenili ją na ok. 4-5 lat). Przez chwilę na początku był spokój, a potem kotka z podwórka postanowiła podporządkować sobie wszystko i wszystkich dookoła. Jest bardzo terytorialna, mimo sterylizacji.

Nikodem jest chyba jeszcze młodziutki, nie? Z wiosny? I wcześniej żył na działce? To powinien być w miarę ogarnięty w kwestii "dogadywania się" z innymi kotami (nasza Stefa, ta co od maleńkości jest u nas, nie była). Jeżeli mogłabym coś zasugerować, to chyba lepiej byłoby mu do stada dokooptować młodego kociaczka, wydaje mi się, że łatwiej się dogadają. Powodzenia i jak już będą w komplecie koniecznie podziel się z nami nowym współlokatorem i daj go pomiziać forumowym koleżankom i kolegom przez monitor

Dziękuję Wam bardzo - jak zawsze mogę liczyć na fachową pomoc

Ostateczna decyzja jeszcze nie zapadła - chciałam jedynie upewnić się, czy mamy jakiekolwiek szanse na adopcję drugiego kota mając już jednego na stanie. Nikodem trafił do nas 25 marca b.r, zabraliśmy go z działki jako młodego raczej kociaka ( jąderka wykształcone, wszystkie stałe zęby na miejscu, ale charakterystyczny zapach samca pojawił się dopiero w maju/czerwcu ). Z psiskami dogaduje się bez najmniejszego problemu, a generalnie jest bardzo grzecznym i rozumnym kotem. Do tej pory miał tygodniowy kontakt z dorosłą, wysterylizowaną kocicą mojej Mamy i to Nora jako pierwsza zaczęła atakować Nikodema w jego własnym domu: w głównej mierze objawiało się to w nastroszeniu i napuszeniu sierści i gardłowym "warczeniu", ale nigdy nie doszło do bezpośredniej konfrontacji. Oba koty schodziły sobie raczej z drogi, ale Nikodem wyraźnie był bardziej spolegliwy.
Co ciekawe, oba koty korzystały z obu kuwet
O, właśnie ! Czy u Was każdy kot ma osobistą kuwetkę ?

Na razie robię po prostu wywiad, a za Wasze porady serdecznie dziękuję

Aniu, w moim domu są 2 kuwety, ale ze względu na to że 2 koty wolą nocować u syna w pokoju, a drugie dwa w naszym pokoju, więc muszą mieć dostęp do kociego WC .

Stan zakocenia u mnie to 3 kocie mordy do wykarmienia. Ale w sumie do dyspozycji 3 sr...ących kocich doopek są 4 kuwety. Zostały od czasu kiedy jeszcze Rude żyło, on lubił spać na czystym żwirku w jednej kuwecie, mały Zmorek często ładował się do dwóch płosząc inne koty, więc dla Ździrusa i Wincentego zostawała jedna na spółę.

Edit: Ale gdybym wystawiła przypuśćmy 8 kuwet, to i tak nie byłoby zbyt wiele dla moich kiciaków

Podsumowując zatem nasze dywagacje, mogę mniemać, że byłybyście skłonne namawiać mnie na powiększenie kociego dorobku ? Z tego, co czytam, Wasze domostwa obfitują w kocie , hmmm, nie tylko kuwety
Nigdy wcześniej nie sądziłam, że dołączy do nas mruczący domownik, ba!, nawet, jeśli zakładaliśmy adopcję takowego w bliżej niesprecyzowanej przyszłości, to miałaby być to koniecznie kocica i na pewno nie czarna ... ot, los płata figle....W tej chwili nie ma to absolutnie żadnego znaczenia

Aniu prawda, że taki puchaty kłębek potrafi ukraść serce? Wybacz mi to pytanie, ale czy chcesz towarzysza dla Nikodema czy dla siebie? Jak pisała Magda, kot jest zwierzęciem bardzo terytorialnym i inny kot w jego otoczeniu jest ostatnią rzeczą o jakiej marzy.A może na wiosnę znów znajdziesz na działce jakąś kocią biedę? Ja tym sposobem miewałam w porywach 4-5 futer.

Moje koty są wychodzące więc całkiem inaczej wyglądało zapoznawanie . Bunia się obraziła i tylko przychodziła jeść a całe lato spała na huśtawce , podobnie było z Lilką choć ona była spokojniejsza i spała z daleka od Misi , a na podwórku ganiały się na maksa jak już zaczęłam Misię zapoznawać z podwórkiem . A jak koty mają być 24 godziny na dobę razem to już może być problem . Gorzej o wiele było z psem jak przyszedł do nas pierwszy kot . Misia jak przyszła a w domu były dwa koty i pies to tak je straszyła





Beata

W tej całej historii nie chodzi ani o Nikodema, ani o mnie .... po prostu chciałam dać ciepły kąt i pełną michę kolejnemu kociemu nieszczęściu, ale jak widać, temat jest trudniejszy niż się spodziewałam .... kurczę, z psami jest łatwiej...
A ponieważ Nikodem trafił do nas niejako "niechcący", więc najprawdopodobniej poczekam - może po zimie zastanę na działce dodatkową mordkę do wykarmienia ?
Czas pokaże, a w takim wypadku najlepiej zdać się na zrządzenie losu. Dziękuję Wam bardzo

Świątecznie

Aniu, zawsze trzeba brać pod uwagę dwie możliwe opcje w przyjmowaniu nowego futrzaka do stada. Te opcje mogą się objawić w negatywnym lub pozytywnym powitaniu "nowego kota" w stadzie. Pomimo tego warto próbować dokacać własne stadko dając jakiemuś biedakowi szansę na szczęście, pełną miseczkę i kochającego opiekuna.