Forum Ogrodnicze Oaza

Niezły ten spondżbobowy torcik
Hościaki u Ciebie jeszcze całkiem świeże, a wiem że niektórzy narzekają już bardzo.
P.S. szkarłatki aktualne? Będę we Wrocku pewnie na kiermaszu

Potwierdzam swoją częstą obecność. Zwykle poruszam się trzepotem skrzydeł, czasu Właścicielce nie wypełniając, bez śladów, uważnie choć w zamyśleniu, spoglądając pod skrzydła coby jakiegoś maleństwa nieopatrznie nie przydepnąć. Szereguję się również nie tylko westchnieniem pośród miłośniczek "męskiej domeny" - ledwie kilkanaście odmian imiennych (imiona gdzieś w tyle głowy schowałam, tam też powinny być jeśli je mglistość nie okryła szczelnie) zdobi mój rów i wszystkie cieniste kątki. Ustroi je kilkanaście kolejnych, które z wyprawy na Mazowsze przywiozłam.
Ale gdzież moim tam do uroków TU rejestrowanych!

Oooo, jak przyjemnie pochodzić wśród zielonych liści Zaglądam regularnie, a w najbliższej przyszłości będę na dodatek często Takie to uroki pracy zawodowej się ma

Och, jaka klimatyczna taczka Mój zardzewiały kochany staroć trzyma się głównie za sprawą niedomytego w swoim czasie betonu Za to ma nowiutkie drewniane uchwyty

...chyba otworzyłam politycznie niepoprawną 'puszkę z pandorą', jak mawiają nasi zabawni politycy. Nie miałam na celu wywoływania do tablicy, stwierdziłam tylko to, co widzę po proporcjach pomiędzy odwiedzinami w wątku a ilością wpisów. Ale OK, przyjmuję do wiadomości,że paproty i hosty, to nie sa męskie uprawy. Że kobietony także je lubią i uprawiają z pasją.

Olu, córa miała wychodne, Polusię bawił tata ... Nie był to dla niego przykry obowiazek: uwielbia Polusię i sam z ochotą przewija ja, kapie , chodzi na spacery, wstaje nocami ...Szokkk, sa tacy faceci, to nie bajki. dzięki temu, spora część skalnej górki jest opielona , chwasty wywiezione na kompostownik....Mam nadzieję, że Dagusi, mimo bolesnych zakwasów , spodobała sie ta praca.

Pikutku,Gosiu, bazarkowe łupy już sa wywiezione do Jedrzejowki...Dziś nie dałam rady zrobić fotek, pojechałam dość późno i z moimi małymi łobuzami, ale jutro, jeśli tylko dopisze pogoda, zmykam na działkę skoro świt, wiec znajdę czas na ofocenie tego i owego.

Wendko, miod na moje serce. Każdy lubi byc nieco połechtany ...dlaczego nie ja? Moje poczatki hostowania tez były takie...Jakaś hosta kupiona na targu, podarowana przez znajomych.Potem fascynacja i wyłapywanie wszystkiego z All....I tak, krok za kroczkiem popadłam w nałóg. Z paprociami było nieco inaczej: posadziłam kilka , jako rośliny towarzyszące hostom, potem nastał czas Oazy ... Spotkałam tu prawdziwego pasjonata , który fotkami ze swojego paprocianego ogrodu , jak gdyby walnął mnie w łeb. To był rodzaj iluminacji , ale szybko tez przyszło otrzeźwienie ,ze pewne rodzaje paprot nie są dla mnie.Nie jestem więc rasowym kolekcjonerem paprociowym, który łapie wszystko, co wpada w ręce. Wole mniej odmian/gatunkow, ale takich, które widać na mojej powierzchni, których nie muszę szukać z lupą pod listkami host rozmiaru mini. Stąd moje umiłowanie większych nerecznic, wietlic i paprotników.

Siberko, labogaaaaaaaaaaa! gdzieś Ty sie dziewczyno podziewała? listy gończe chciałyśmy rozsyłać za Tobą. Moja wierna taczka tez jest obetonowana. mam nową, ale jakoś mi nie leży, doginam więc tego starocia , co jest dobitnym dowodem na to,że co stare, to jare , więc najlepsze. Kiedy już nie będzie mogła służyć, jako wozidło, znajdzie się dla niej i wtedy miejsce w ogrodzie !...Będzie robić za pomnik Zasłużonych dla Jędrzejowki: obsadzona i owinięta bluszczem , przeżyje jeszcze i mnie.

Piter...i juz wszystko jasne? Hostasy zalewane sa codziennie taką dawką wody,że kilka hipopotamów napiłoby się do syta. Muszę przyznać,ze faktycznie, nie było jeszcze roku, by tak pięknie wyglądały o tej porze.

Dziś, jak wcześniej pisałam, byłam w Jędrzejowce tylko 3 godzinki.Spędziłam je głównie na ściółkowaniu i pokrzykiwaniu na wnuki. Dopiero siostra Marcina ulitowała sie i zabrała je na nasz wiejski plac zabaw. Sporo czasu zajęły nam - mi i mojemu pomocnikowi - rozmowy o planach robót na najbliższy czas.Pod koniec IX będe już wyłączona z wszelkich prac, musze wiec wybrać, co jest ważniejsze i pilniejsze a co mniej. Do tych pierwszych zaliczyłam budowę oczka wodnego, następnej dziurki wodnej, wykartonowanie wszystkich ścieżek , dobudowanie choć kilku metrów kamiennego murku i obsadzenie moich górek paprociami. Resztę prac bieżących , w tym pielenie , czy przesadzanie roślin, może wykonać już ktos inny, wg moich wskazówek.Z kolei obłożenie oczek wodnych kamieniami , może być wykonane wiosną...


...z brzóz już lecą liście , niedługo, cała aleja olbrzymów będzie nimi zasypana



powojnik 'Paul Farges' , nieprzerwanie rozwija swoje pachnące, gwiazdkowate kwiaty



wielosił 'Touch of Class' po kwitnieniu nadal zachowuje swoją zwarta, piękną formę



kilka jędrzejowkowych obrazków...tak na skróty

Polu, jak czytam co ty jeszcze w tym roku chcesz zrobić to mnie wstyd ogarnia
ja mam tez sporo pracy w ogrodzie ale nie moge się za nic zmobilizować. Poza tym u nas dalej sucho niemozliwie, ciężko szpadel wbic w ziemię. I tak jestem dumna, ze moje piwonie w końcu siedzą w ziemi.

Polu ! Kiedy znajdziesz czas i pochylisz też się nad moim strumienien ?/to mialo zabrzmieć z wyrzutem/

A te liście brzozowe zgrabiasz, zbierasz?
Ja mam 3 brzozy i liście mam wszędzie, a nasiona w zębach, kawie i butach
Tak jak z nasionami sobie radzę (nie można zwalczyć - trzeba pokochać), tak liście usiłuję sprzątać, przynajmniej z trawnika.

Czemu Twój wielosił porwał imię mojej hoście ?
Nie będzie tak ładny jak ona......

Dorotko, współczuje tej suszy . U mnie, co kilka dni, choć pomży. Mzawka nie daje wiele wilgoci glebie, ale rośliny sa lekko odświeżone a ja mam w sumie nieograniczona możliwośc podlewania. Gdyby nie to, moje rosliny byłyby już sucharkami. Owszem, plany napięte, ale- jak pisałam wyżej - nie mam wyboru.podczas, kiedy inni ogrodnicy będą szaleć jesienią w swoich ogrodach, ja będę mogła tylko gryźć palce z zazdrości.

Ewciu Ja, pochylam się nad wszelkimi ciekami tylko dla sprawdzenia własnej urody.

Miłko, moje hostowisko, to troszkę modrzewi, sosen, jodeł, ale przede wszystkim brzozy. I daję słowo: nigdy, przenigdy nie usuwałam ich liści . To, co wiatr wwiewa na trawę, zbiera kosiarka i to ląduje pod roślinami , jako ściółka.. Reszta zostaje i zasila słabą glebę Jędrzejowki. Nawet nasionka brzóz mi nie przeszkadzają a siewki dokładnie zbieram i wysadzam na części, gdzie w przyszłości ma powstać hostowisko.

Olu, zawsze mnie zadziwiało nazewnictwo roślin...Dlaczego, przy milionach słów, nazwy host, żurawek, czy jeszcze innych roślin, powtarzają się?

Wczoraj, po niemal całym dniu pracy w Jędrzejowce, przyjechałam wypompowana. Ale postęp robot nieco widać, to najważniejsze. W sumie, najwięcej czasu zajęło mi wysadzanie roślin ( w tym...4 róż 'Mozart' ) i prace porządkowe.Usuwałam też paprociowe padalce ( Matteuccia ) i wysadzałam je z dala od moich roslin, aby swobodnie mogły się rozrastać w innych częściach Jędrzejówki. Zbieranie doniczek, wiader, opakowań, ściółkowanie ....Te prace zajęły mi gros czasu. Zaczęłam też zagłębiać w ziemi beczki na gnojówkę, gdyż ich niebieski kolor razi mnie i widzę je na każdym zdjęciu. Wczoraj, udało mi się wkopać jedną sztuke, pozostało jeszcze 5. Obłożona kamulcami, obsadzona roślinami, stała się mniej natrętna wizualnie , choć nie znikła całkowicie.
Można powiedzieć,że powoli, kawałkami, wydzieram Jędrzejówce teren...gdyby to jeszcze szło szybciej. Dziś, pojadę po południu i rozpocznę wybieranie kamieni z ćwiartek skalniakowych. Posłużą do budowy suchego murku, gdzie zamieszkają drobne roślinki skalne i paprocie, które lubią suche i dość słoneczne stanowiska.

Podczas pielenia na zachodniej skarpie, zauważyłam całe wielkie stado czarnych gąsienic , żerujących na pokrzywach...Ania ( Amlos) zidentyfikowała je , jako gąsienice Inachis io (Rusałka pawik).Sprawdziłam, zgadza się i bardzo sie cieszę,ze rozmnażają sią na mojej działce. Widziałam, jak wiele z nich lata od liatry do liatry, ale gąsienic nigdy nie widziałam. Teraz, mam możliwośc obserwacji wielkich ich ilości . Jedyny minusik , ale niewielki w sumie, że pokrzywy muszą rosnąć na swoim miejscu...trudno, usunę je w przyszłym sezonie.




Fotka jednego z moich efektów niedzielnego bazarkowania....metalowy, nieco zardzewiały ptasior ( niektorzy uważają, ze to kogut i zapewne mają rację ) wbity w pień będący podporą Actinidia kolomikta, strzeże hostowiska



Okolice Jędrzejówki słyną z dużej ilości stawów rybnych i sąsiedztwa Parku Krajobrazowego Doliny Baryczy...Często obserwuję stada kaczek, czy łabędzi a wczoraj ( jak niemal codziennie), z wielkim wrzaskiem latały po moim niebie żurawie



Dwie sarumy Henriego (Saruma henryi ), jedna pochodząca a Albionu, druga a , to wyrób polski...Wiosną, widziałam pomiędzy nimi spore różnice. Teraz , różniące je cechy zanikają i wyglądają niemal jednakowo

Pollu,Tabaazko to Właśnie Wy jesteście powodem mojej prawie codziennej obecności w Jędrzejówce, rośliny i przepiękne fotki również ale to ze względu na Wasz styl prowadzenia konwersacji zaglądam tak często.Chyba nie tak zostałam zrozumiana Mam nadzieję,że wątek nie zmieni swojego dotychczasowego charakteru i nadal będziemy światkami tej błyskotliwej, utrzymanej w żartobliwym tonie wymiany doświadczeń

Polu, coś Twojemu kogutowi oklapł ogon , jak on ma pilnować hostowiska jak on sam w strachu...Jutro jadę !!!

Boszszsz, jaki cudny ptasior ... ja tez chcę takego

A dlaczego ten ptasior ma taki podkulony ze strachu ogon? Polu wierzysz, że on dopilnuje Twoich włości?

Romciu, my obie z Tabazellą, jesteśmy chyba, jak zły szeląg: zawsze wracamy. Jest co prawda inne prawo, sformułowane przez naszego długowłosego ( mniammmm... ) uczonego , Mikołaja Kopernika, które mówi,ze gorszy pieniądz wypiera dobry, ale mam nadzieję,ze tym razem to prawo nie zadziała i Tabcia do nas ( boshhhhhh, napiszę to a co...???) stęsknionych, wróci.

Madziu, będę Ci go pożyczać, ale ... w sumie, na co Ci on, skoro masz takie żywe w kurniczku?

Danusiu, Olu , w tajemnicy mogę Wam zdradzić sekretny sekret tego ptasiora... Te ogon, to taka mała zmyłka. Ogon odwraca uwagę od szponów a niedoinformowany wróg, to niemal pokonany wróg. Proste?

Co dziś na froncie Jędrzejówkowym? Po wczorajszej stakanowce, jaką sobie zafundowaliśmy z Marcinem, dzisiejszy dzień był dokładnym przeciwieństwem. Oboje nieco zmęczeni, w minorowych nastrojach , zasiedliśmy na ławce i tępo ( aczkolwiek robiąc mądre miny), wgapialiśmy się w siejące krople wody tryskacze, które na tle zachodzącego słońca wyglądały nieziemsko . Nastrojeni ...hmmmm...romantycznie...?....sentymentalnie...? marnotrawiliśmy cenny czas . Co prawda, wzięliśmy się potem za wybierani kamieni z ćwiartek skalniakowych a ja - wykopawszy odpowiedniej wielkości otwór - z pobabcinej balii zrobiłam dziurkę wodną i obsadziłam ją roślinami, ale w sumie, dnia nie możemy zaliczyć do udanych. ...wyrzutów sumienia jednak nie mam.

Urządziliśmy sobie z Marcinem kącik jadalny ...Nie wiem skąd, mój pomocnik przytargał dwa klimatyczne krzesełka , ja zobowiązałam się dostarczyć kuchenkę/czajnik elektryczny i filizanki...Teraz kawę będziemy pili w przyzwoitych warunkach.I nic to,ze 5 m dalej stoją dwa kompostowniki. Będzie to prawdziwie ogrodnicza kawa.



Późne lato i jesień, to czas paproci i traw. Moimi ulubionymi są rozplenice, które nasadzam w rożnych miejscach w sporej ilości...czy pasują, czy nie



Hosty Silk Kimono i Piedmont Gold w promieniach zachodzącego słońca





Athyrium filix-femina 'Minutissimum', śliczna, kompaktowa odmiana do niedużych ogrodów



Widok przez okrąg grillowy na wschodnią część Jędrzejówki

Nie moge patrzeć na te krzesełka! Świerzbi mnie zawsze, jak widzę powierzchnię drewnianą do obróbki już widzę nóżki hamerajtowane i siedzisko w dębowej lakierobejcy, albo na grecko - błękitno - biało! To, ze blisko do kompostu - to fajnie. Można fusy wytrząsać bez wstawania. Hmm, ale 5m, to trzeba dobrze się zamachnąć

Bazarkowy ptasior rewelacyjny . może on i kogut a mnie raczej jakiegoś drapieżnika przypomina, będzie z niego dobry stróż . A klimatyczne krzesełka również fajne, przydał by się jeszcze klimatczny stoliczek

Ojjjjjjjj
ale mi się westchnęło z zachwytu.

Jakoś nie staje mi wyobraźni by uwierzyć, że więcej niż dwa łyki porannej kawy łykniesz w pozycji siedzącej - na tych "klimatycznych krzesełkach", pewnie zaraz dojrzysz okazję do zerwania się i pęd w zaciszności cieniste.
A może coś z moją wyobraźnią?

Polu , może tak te 2 krzesełeczka połączyć deseczkami i zrobić ławeczkę ?
Jak przyjadę też chciałabym gdzieś przysiąść.Mogę nawet z fusami na kompost latać.
Choć pijam rozpuszczalną.