Forum Ogrodnicze Oaza

Nie jestem pewna czy ten to myśliwy bo drugiemu sąsiadowi, który jest faktycznie myśliwym do głowy by nie przyszło aby strzelać w terenie zabudowanym

Jak to często bywa przepisy jedno a życie drugie.Iwona ma rację,ja też stosuję metodę ograniczonego zaufania.Co zrobisz myśliwemu który powie,że myślał iż to np lis?
albo,że pies go zaatakował?
Madzia-pieska można puścić ale mandat można zapłacić bo nadal przepisy nie pozwalają spuszczać w lesie psów ze smyczy.My mamy to szczęście,że nasze psy są znane myśliwym a co najważniejsze nie gonią zwierzyny i dlatego mają ten luksus wolności w lesie.

magdala wrote: No ale Ty akurat jesteś Ja akurat należę do tych kierowców, którzy nie przepadają za rowerzystami na drodze, ale nie mam tu na myśli takich, co do sklepu czy do pracy sobie jadą, no bo muszą... Ale jak widzę takich odstrojonych ( po tym się rozpoznaje tych, co dla zdrowotności ), to sobie zawsze myślę, ileż tego wysiłku fizycznego w nic pożytecznego się nie obraca... A przyjechałby taki do mnie, nawet na tym rowerze, pokosił, taczką ziemię powoził, skopał coś...
Magda, a ten spacer po lesie to zaraz po posadzeniu letnich nabytków?

Magdo, namalowane białe pasy na ścieżce rowerowej dały mi do myślenia, że pieszy jest w tym miejscu pod ochroną

Mało tego, ja nawet nie przejeżdżam pieszych, którzy snują się lub tarasują ścieżkę

Mam do nich anielską cierpliwość, ponieważ mnie samej nie raz synek zwracał uwagę, że wleczemy się po ścieżce Nobody's perfect

Moje miasto pocięte ścieżkami rowerowymi niewyobrażalnie gęsto Normalnie kocham tę mieścinę

Nie zrób tego błędu co ja i nie idź do lasu bez aparatu Cudownie pięknie jest

Polatałam dziś w plenerach z psem i nawet synkiem

I przytaszczyłam pamiątkę w postaci drewnianego "węża" Stara miłość nie próchnieje

Pojawiam się i znikam ...i znikam... i znikam .....

Siberio
Drewnianego węża ? Czy znalazłaś dla niego miejsce wśród hostek ?

Marta
Cienka to jestem najwyżej jak ...tektura falista
Proszę ,nie pytaj o letnie nabytki

Romka
Ten las przy Twoim domu to wygląda jak reszta Twojej posiadłości ,to z leśniczym nie masz kłopotów.

Marysiu
Dla niektórych przepisy nie istnieją...

---

Temat ogrodu jest jakby nieobecny...Po prostu rzadko bywam.
Dodatkowo zmartwiła mnie trochę nowa budowa - sąsiedzi ,którzy są za ulicą ,budują drugi dom na swojej wielkiej działce.Do tej pory był u nich duży trawnik z drzewami.
Dom ten stanął na wysokości naszego trawnika i teraz ogród otoczony jest już ze wszystkich stron domami.

Nawet jeśli w przyszłości urosną nasze drzewa przy tym ogrodzeniu ,zasłonią dom ,ale dach będzie na pewno górował. No tego się nie spodziewałam.

Cóż ,trzeba myśleć nad zalesianiem.
Ponieważ po drugiej stronie siatki jest pas gminnej ziemi szerokości ok 1 m, wiecie ,takie zielone pobocze,
chcielibyśmy dodatkowo coś posadzić.

Pomyślałam o kosodrzewinie - taki równy szpaler. Co o tym myślicie?
Odpadają wszelkie mieszane kompozycje ,bo przy siatce rosną (w ogrodzie) różne drzewka i krzewy.

Ma się rozumieć, że drewniany wąż do hostek

Kolega Pchełki (czy tylko???) rozgryza takie węże w 3 chwile Muszę absztyfikantowi przetrzepać skórę, bo pogłowie gadów ogrodowych maleje w zastraszającym tempie

Do budowy się przyzwyczaisz skoro i ja się przyzwyczaiłam do zielonego potwora, który na dodatek zasłonił mi widok z okna na jezioro

Siberia wrote: No ,muszę ...

Budowaliśmy się jako ostatni w tym "kwadracie" działek i fajna była myśl,że jesteśmy bezpieczni ,
bo nasze otoczenie już się nie zabuduje. Sąsiedzi po lewej mieli dom z dużym ładnym ogrodem.
Oddziela nas wąska ulica ,taka wewnętrzna.

A tu taka siurpryza ! Stawiają dom w ogrodzie

Niech rosną te nasze drzewka !

Magda, a z której strony słońce? Rozumiem, że za tym budującym się domem?
Ale nie rozumiem powodu smutku... Zacienione działka, przez dom czy drzewa, nieważne, ważne, że zacieniona! Raj dla hostek! Jak ja bym chciała, żeby mi wieżowiec postawili! Ale nie, u mnie to ja bym musiała... A na to marne szanse, mówiąc z francuska

Marta
Nasze słońce jest bezpieczne
Widzę ,że cień kochasz ponad wszystko !
Wieżowiec ? Ale tylko taki jak Twoja budka z serduszkiem

A więc zamykasz wątek, niedobra Magdalo???

Biedne badyle, nikt ich nie kocha

Madzia-byle do wiosny

No musiałam zajrzeć, co się stało, że tak szybko wróciłaś... Lubię tu łazić, cieszę się ze zmiany decyzji.

A dowiemy się, co stoi za zmianą decyzji?

Cieszę się, że tu wraca życie

A powiedzieć Ci coś na pocieszenie? Moja Himmelblau właśnie się złamała mniej więcej w połowie... Jednak ona była porażona, żadnych oznak prócz tej smużki nie było, dopiero w miejscu złamania widać chorobę...
Ale ja chyba drugiej nie kupię...

Wszelki duch

To może żywy płotek z buczków zobaczymy albo grabów

O! Jak szybciutko
Bardzo dziękuję Niewidzialnej Ręce za udostępnienie mi wątku po przerwie
To nie nadeszła wiosna ,oj nie...

Zimno dziś było okrutnie ! W ogrodzie wszystkie hosty to już smętne żółte szmatki
Reszta roślin jako tako wygląda ,róże nawet kwitną , niektóre (np. Eden Rose i Heidi) chyba nie zdążą rozwinąć swoich pąków z drugiego kwitnienia.

Zrobiłam zdjęcia żywopłotu bukowego dla Kasi Robaczka .

Pierwszy rok na pewno nie służył nadaniu wysokości temu żywopłotowi, najistotniejsze było rozkrzewienie sadzonek na jak najniższym poziomie. Po zbyt wysokim pierwszym cięciu ten błąd jest raczej nie do naprawienia
i po latach mamy żywopłot łysy od dołu.

Na tym zdjęciu widać miejsce pierwszego cięcia - cięłam bardzo nisko (nawet poniżej 15 cm),bo sadzonki rozgałęziały się np. dopiero na wysokości 40 cm.
Widać silne przyrosty na wszystkie strony.





Są też egzemplarze mniej udane ,które jednak radzą sobie jak mogą - wypuszczają nowe gałązki od samego dołu:




Ogólny widok żywopłotu - drzewka mają około 30 cm wysokości .
Po pierwszym cięciu przycięłam je potem jeszcze dwa razy (zawsze co najmniej o połowę nowego przyrostu).





Przyrosty buków lub grabów są długie , myślę ,że już w przyszłym roku będę miała żywopłocik do kolan albo i wyżej .

To jedna z lepiej ulistnionych sadzonek :

Niedługo będziesz miała tyle liści, że obuwiki zaczniesz uprawiać

Zamawiam worek, bo u nas buków nie widziałam