Forum Ogrodnicze Oaza

Obiadokolacja może być razem

Winko to raczej jak będziesz wracała, wstaję o takich nieprzyzwoitych godzinach w sobotę tylko w stanach najwyższej konieczności.

Podpory do form piennych nie robi się na patyku, ale na 3 lub 4 patykach, w zależności jak bardzo jest już krzew rozrośnięty. 4 paliki połączone u góry poprzeczkami, na których rozkłada się korona
U nas leje dopiero od 16-tej, więc co nieco zrobiłam. Przesadziłam 2 krzewy winorośli. Jeden do szklarni , bo smaczny i zdrowo rośnie, ale nie dojrzewa. Na jego miejsce Lilla poszła pod ścianę domu.

Ewa - chyba nie umie, ale mamy spawacza we wsi, to może by rzeczywiście coś trwalszego zrobić, chyba że takie gotowce są do kupienia.
Terlica - Amarantma rację i to z różnych względów
Lucy - przecież napisałam, że w drodze powrotnej, nie miałabym serca znęcać się nad Tobą i robić Ci pobudki w sobotę!

U nas dziś znowu cały dzień leje, ale jakoś i przezierają teraz jaśniejsze kawałki nieba

Faktycznie
Czytanie ze zrozumieniem szwankuje
Czekam niecierpliwie na jutrzejszą fotorelację!

Ależ to był znów pracowity dzień! R. zajmował się segregowaniem złomu, co wymagało najpierw przygotowania miejsca w szopce. Były różne odzyski, była partia na skup; kilka kłębów starej siatki, które są dokumentnie splątane i nie do ogarnięcia, postanowiliśmy wynieść za ogród i "porzucić" pod naszą czereśnią, w pobliżu polnej drogi - na żer złomiarzom. Jeśli tego nie zagospodarują w ciągu najbliższych tygodni, to wrócimy do sprawy.

No i powstał też wczoraj wykop na fundament ruinki, którą miałam obiecaną przez R. po zeszłorocznej rozbiórce szaletu. Ruinka będzie zasłaniała nas przed sąsiadem, którego pole uprawne i bałaganiarski kawał łąki rozciąga się za naszym ogrodzeniem. Przy murku będą rosły pnące róże i na początek rosną tam już dwie Eden Rose.
A między murkiem a domem powstanie letni salon pod starymi renetami, więc chcemy, żeby było w nim zacisznie i intymnie.

Ja zajmowałam się wczoraj różną ogrodową dłubaniną: uplotłam nowy mały płotek, przesadzałam siewki roślin i odchwaszczałam rabaty i stanowiska pojedynczych kęp kwiatów. A zaczęłam dzień rozminowaniem terenu - kto ma psy, ten wie, o czym mówię. Próbuję nakłonić psy, żeby załatwiały swoje potrzeby w jednym miejscu i mam nadzieję, że jak będę uparta, to mi się uda!

Teraz zdjęcia. Na początek nasze złomowisko przed i po:

Najpierw widok na dom:





i patrząc od strony domu:





Wciąż panuje tam nieład, ale uwierzcie mi - różnica jest ogromna!

Teraz ruinka.
R. jakiś czas temu narysował jak mniej więcej miałoby to wyglądać; oczywiście pod moim czujnym okiem rysował i wyszło coś takiego (ostatni to widok od strony sąsiada, a te dwa pierwsze od strony naszego domu):







No i powstał wykop!







Teraz mój płotek.
Przed:



i potem:







Oczywiście miałam pomocników:

Gosiu, chylę czoła dla Waszej pracowitości... czerpiecie z tej pracy w gospodarstwie prawdziwą przyjemność, czuć w tym pasję, poświęcenie i prawdziwą radość z przebywania w otoczeniu natury.
Jesli powstanie ta ruina, oszaleję z zazdrości - już teraz marzę sobie o czymś podobnym...
Płotkowo masz już taką wprawę, że leci jak po maśle...
Pięknie i sielsko, jak to u Ciebie!
Gorąco pozdrawiam

Małgosiu, ruinka po prostu cudna będzie. O rany, jakbym chciała zostać posiadaczką starych cegieł i zbudować sobie coś takiego. Nie gniewaj się, ale ja sobie ten Twój rysunek zapiszę i jak tylko się wzbogacę kiedyś o cegły to zerżnę na bezczela Twój pomysł. Wybaczysz mi? No, też mam takiego sąsiada, zaniedbaną działke i brak pomysłu co zrobić, żeby się przed wiatrem osłonić. Nawet już wiem gdzie to bym postawiła. Troszkę przesadzę roślinek, zrobię miejsce i będzie mniodzio. Mam kolejne marzenie.

Mężuś mnie ukatrupi.

Hmm...Ciekawe, czy da się ruinę zbydować ze starych desek...? Sąsiad będzie stodołe rozbierał, która stoi częściowo na naszej działce i my ją użytkujemy. Może udałoby mi sie troche desek odzyskac i je spożytkować.... Małgoś jesteś wielka.

Cześć MaGoś.
Miałam się nie odzywać, bo w obliczu tego co widzę u Was i Waszej mrówczej pracowitości powinnam się spalić ze wstydu zaraz natychmiast. Wy pracujecie, tworzycie, a ja siedzę w głębokim dole i nie mogę się z niego wydostać i robię NIC. Potrzebny mi resest albo porządny kop w to miejsce poniżej pleców, co po zimie nie będzie trudne, bo cel wielki i z daleka widoczny.
Ruinka będzie cudna!!! Już widzę ją całą w kwiatach. Masz Ty MaGoś skarb wielki w domu..... masz. Zresztą obydwoje jesteście skarbami dla siebie i nie powinniście nic innego robić tylko nosić się wzajemnie na rękach.
Kurcze.... jestem leniwa, niedobra i pewnie dlatego życie leje mnie po pysku.

A masz już jakieś plany różane co do ruinki???

Pozdrawiam Was cieplutko i spadam dalej użalać się nad sobą.

Dziewczyny - jak to pięknie napisałyście, dziękuję Wan z całego serca

Aga - ja też oszaleję z radości!

Anita - rysunek R., ale myślę, że nie będzie fisiował z prawami autorskimi Z desek to byś mogła jakąś pergolę postawić, coś w stylu, jak wiata u Zuzi w miastowym wątku;
Mnie się strrrasznie podoba to okienko, ono istnieje rzeczywiście, widać je na fotkach z rozbiórki szaletu (post z 22 Sie 2014 10:18) , bo było to okienko w postszaletowym kurniku. R. tak działa w tym naszym domowym projektowaniu, że w swoich rysunkach uwzględnia rzeczywiste elementy, z których coś ma powstać i to żelazne okienko też tam jest, oczywiście będzie bez szyb

Ewuniu - co Ty wypisujesz! Przecież to, co Ty robisz na swoich piachach zasługuje na najniższe ukłony! Nie jesteś leniwa, tylko po prostu nie dostałaś jeszcze ogrodowego kopa w tym nowym sezonie
Co do róż, pisałam powyżej że 2 Edenki tam rosną, a co do reszty, to jeszcze nie wiem. Co byś tam widziała?

Małgosiu-jestem pod ogromnym wrażeniem tak pomysłów jak i prac wykonywanych.Ta ruina to faktycznie pomysł godny naśladowań a kształt ściany każdy może zrobić według swoich możliwości, materiałowych i potrzeb.Problem w tym,że nie wszędzie to będzie pasować u Ciebie jak najbardziej ale np. u mnie? w szczerym lesie na polanie to ni przypiął ni przyłatał a podoba mi się bardzo,nawet cegły rozbiórkowe mamy a i postawić taki mur miałby kto, no ale cóż,nie można mieć wszystkiego tego co się podoba lub tego co inni mają i dlatego jak na razie to podziwiam taką budowlę u pamelki, zaglądając do niej od czasu do czasu a teraz niebawem będzie szansa zobaczyć i podziwiać u Ciebie.

Kochana jesteś. Ale ja naprawdę mam lenia i potężne zniechęcenie. Nic mi się nie podoba, wszystko bym przekopała, a sił mi brak..... tych najzwyklejszych, fizycznych. Doszło do tego, że wolę w kuchni siedzieć niż w ogródku, a to już o czymś niedobrym świadczy. Dotąd robiłam wszystko, żeby z kuchni uciec!

Na ruince bym widziała..... DUŻO! Wszystko zależy od Twojej wizji. Czy chcesz w jednej tonacji czy na kolorowo. Najważniejsze to kierunki świata są, żeby róże patrzyły na Was , a nie na sąsiada. Pamiętaj o tym przy sadzeniu. Z całą pewnością potrzebny będzie ładny ramblerek, koniecznie o wiotkich pędach. Chodzi o to, żeby róża nie przesłoniła całkowicie budowli tylko, żeby razem pięknie współgrały. O TAK! I dobrze by było, żeby z tego okienka na dole jakaś śliczna okrywówka się wychylała. Parapecik zagospodarujesz ładną donicą.
Ewa - Gloriadei miała w ofercie fantastycznego, pnącego pustaczka o kwiatach niczym clematis - "Roville" i ta byłaby cudnym towarzystwem do New Dawn ale to tak na marginesie.

Masz tam już Edeny, to może tak w tonacji pastelowej coś?
Jak już będziesz dokładnie wiedziała jak to ma wyglądać to pomyslimy i poszukamy czegoś najodpowiedniejszego.

Romanko - pięknie to napisałaś i wyobraź sobie, że ostatnio tymi samymi słowami mówiłam do koleżanki, że nie wszystko, co mi się podoba, mogę mieć w moim ogrodzie i to pomijając zupełnie kwestie finansowe - a dotyczyło to pewnego ogrodowego parasola, który tej wiosny wypatrzyłam w casto; podoba mi się on ogromnie na zdjęciu i w oglądzie naocznym i to pod każdym względem (kształt konstrukcji i czaszy parasola, kolor i rodzaj tkaniny), cena też nie jest zaporowa i byłoby go gdzie postawić, tylko - po co? Upały nie do zniesienia u nas się nie zdarzają, miejsc cienistych w ogrodzie nie brak, więc... poodwiedzam go sobie czasem w sklepie i musi mi to wystarczyć. Byłby to bezsensowny bibelot.
Ewciu - z kierunkami świata jest tu i dobrze i źle. Otóż od strony sąsiada jest południowo-zachodnia ściana ruinki, ale zanim sąsiad, to jest tam jeszcze nasz sadek i będziemy sobie mogli kwitnącą ścianę oglądać właśnie stamtąd. Przy zachodnim końcu ruinki, na jej przedłużeniu posadziłam te Edenki, będziemy więc je widzieli z domu całe, ale kwitnąć będą na stronę sadku i sąsiada. Co do towarzystwa dla nich, to nie chciałabym tam żadnej pstrokacizny, podobałyby mi się Felicia Pembertona, czy Giardina - co na to powiesz? Mam też piękną starą Excelsę rosnącą w beznadziejnym miejscu, można by ją tam przesadzić w całości, jako płożącą/pnącą, tylko że ona jest grzybolubna to może lepiej nie... Tak sobie na razie rozmyślam.
Pisz, jak Ci coś wpadnie do głowy, uwielbiam czytać Twoje ogrodowe rozważania, bo masz świetne pomysły. Tak lubiłam też czytać posty Ewy-Gloriadei na FO, robiła tam długie ciekawe wpisy o różach, świetnie mi się to czytało. Ciekawe, czy Ewa ma wątek na FO?
I jeszcze coś - przy drugim końcu ruinki rosną w narożniku ogrodzenia (przy samej siatce) 2 Fruhlingsgold (tzw. "3 Ewki" ) - nie masz pojęcia, jak one pięknie urosły!
Janusz - dzięki! O clematisach też trzeba pomyśleć, masz rację A tych celsjuszów to mógłbyś wysłać do mnie choć kilka

Wszyscy już wszystko wychwalili, podziwiali, wpadali w zachwyt... to ja już sobie odpuszczę
Wspomnę tylko, że byłam i widziałam

Co prawda nie mam takiej totalnej niemocy, ale do wszystkiego się przymuszam, podziwiam Was więc tym bardziej za zapał. Kiedy się go ma można góry przenosić

Czy ja dobrze widzę, że z Twoich okien będzie widać północną stronę ruin zamczyska? Od strony sąsiada będą rosły róże jak szalone i oczywiście mogłabyś tam jakąś winorośl wtulić Ciekawa jednak jestem jak sobie będą róże radziły z niewielką dawką słońca. Wytłumacz mi jak to ma być

No, napisałam powyżej,w odpowiedzi do Constancji...

Ruinka jest moim marzeniem, odkąd zobaczyłam, wieki temu, zdjęcie muru w gazecie o majsterkowaniu (chyba "Majster"), niestety u mnie to nierealne w tej chwili . Małgosiu, Twoja, z tym obłędnym oknem będzie nadzwyczajna .

Ze złomem my też walczymy, mamy sporo różności po pożarze szopy, podobno przehartowane, synowie już wywieźli siatkę i trochę drobnicy na złomowisko- wyszło ponad tonę, drugie tyle jeszcze czeka. Za siatkę liczą najtaniej .

Krzysiu - u nas już dwukrotnie był wywożony złom w dużych porcjach, ta jest już ostatnia i najmniejsza, ale mimo, że wywozimy ją na raty samochodem combi, to i tak sporo grosza jeszcze za to jest

Giardina.... czyli idziemy w róże i pastele. No i bardzo dobrze, bo zastane Edenki raczej do takiego wyboru obligują. Tak sobie paczę i paczę na to miejsce i wnioskuję, że światła to tam chyba będzie akurat dla róż, to możesz wybierać i przebierać. Do głowy przyszła mi córeńka New Dawn - Awakening. Pooglądaj sobie i może Ci się spodoba. Odziedziczyła po mamusi jej słynny kolorek ale kwiaty ma pełniutkie. Nie mam jej i nie widziałam na żywo ale zdjęcia są baaardzo zachęcające. Do kompletu jasno błękitny powojnik Blue Angel albo pełny, także pastelowo błękitny Mazury.
A może jasno różowa Jasmina? Albo bielusieńki, piękny Long John Silver? Ten kwitnie tylko raz ale żywotna bestia, zdrowa i niesłychanie mrozoodporna - USDA 2!!! Podpytaj naszego Robaczka, bo u niej rośnie.
Możesz też od tej strony bardziej zacienionej posadzić jakąś preferującą takie stanowiska. I tu polecę Ci taką, która i u mnie rośnie ale jej urodę będę podziwiać po raz pierwszy za jakieś 2 miesiące, a spektakl zapowiada się obiecująco. To Constance Spry. Zdjęcia i opinie to ona ma znakomite. Już nie mogę się doczekać. Zdrowa, lepiej radzi sobie w cieniu niż w pełnym słońcu, dobrze rośnie na słabszych glebach, mocno pachnie no i kwiaty...... nienagannie zbudowane, duże, w pięknym odcieniu różu. Jedyna jej wada to brak powtórnego kwitnienia ale uzupełnisz powojnikiem późno kwitnącym i po kłopocie. Ja dosadziłam jej Jackmani Superba ale to nie był tak do końca przemyślany krok. Clematisów jest taka masa do wyboru, że nie będziesz miała z tym kłopotu.
Jest jeszcze Dorothy Perkins ale ona podobnie jak Excelsa lubi sobie pochorować. Moja akurat zdrowiusieńka jak dotąd ale rośnie pod przewiewnym płotem, a nie pod ścianą.
Możesz też rozważyć Elfe, której zielonkawe kwiaty będą pięknie pasować do tonacji kolorystycznej Edenów ale ja o niej nie wiem właściwie nic poza tym kolorkiem.
Koniec części pierwszej i być może nie ostatniej.