Forum Ogrodnicze Oaza

Ooo, a jak ja się cieszę, że Cię tu widzę! Mam nadzieję, że zostaniesz na stałe, i że będziesz mnie odwiedzać, oczywiście!

U mnie wciąż z czasem kiepsko, chociaż już i tak trochę lepiej - jesień idzie Muszę jeszcze zrobić wykopki (czekają ziemniaki i... korzenie), a potem już będzie można trochę w ogródku odetchnąć, a nie tylko widłami machać.

Oddałam w tym roku totalną chałę z opisem odmian dalii. Użyłam innego niż zwykle flamastra i niestety nazwy sobie elegancko wyblakły - tyle ocalało, co tkwiło w gruncie. Muszę odnaleźć listę "stanu posiadania" i jakoś dopasować, co jest czym. Tej pięknotki na razie nie udało mi się na przykład zidentyfikować.

Piękna.
Zerknij w sieci na fotki 'Seattle'.

Dzięki, Mateuszu, oczywiście to ona! Jestem nią zachwycona, kwiaty są duże, ale trzymają się sztywno, nic się nie pokłada, a ile pąków ma jeszcze! Fakt, że była późno sadzona, bo kupiłam ją za jakieś grosze na posezonowej wyprzedaży w obi.

Seattle albo Peaches&Cream.
A tak w ogóle - proszę o więcej zdjęć tych dalii z utraconą osobowością, może wspólnie coś wymyślimy?

Aniu, Seattle kupowałam, więc to pewnie ona Opis też pasuje, łącznie z wariacją koloru od żółtego do pomarańczu.
Wstawię też inne, tylko muszą jakoś ładnie pozakwitać... Wszystko u mnie pozapóźniane jak i ja sama...

Ależ ten czas leci... Kilka dalii - należy im się, bo kwitną w najlepsze!

To moja siewka




Rozpoznana powyżej Seattle w pełnej krasie




Blue Bayou






I jej towarzyszka - znacznik zakopał się gdzieś w chwastach...





Zauważyłam, że jeszcze jedna dalia mi nie zakwitła i nawet nie zamierza; co ciekawe, najgorzej się sprawiły te, które pieczołowicie podpędzałam w doniczkach. Seattle poszła do gruntu ostatnia - i proszę! Żadnego pędzenia przyszłej wiosny.

Ależ Ci zazdroszczę tych dalii. Naprawdę nie mogę przeboleć tego przymrozku w tym roku . Szczególnie, że drugi tydzień temperatury ponad 20 stopni w dzień i 10 w nocy.
Wiem, że zazdrość brzydkie uczucie, no ale...nic nie poradzę.

Piękne . U mnie jedna też nie zakwitła, wyrosły tylko liście, po wykopaniu okazało się, że karpy uschnięte .

Szafirek wrote:
Aniu, łączę się w bólu.
U mnie nie zakwitły wcale dwie dalie, a trzecia - i to holenderska - kwitła jeden dzień, o ile można zaliczyć jako kwiat ledwie rozwinięty pąk.
Szczęściara z Ciebie, Migdałku.
A co to za śliczny "kołnierzyk" z ciemnymi listkami w tle Seattle? Albo źle widzę...

Oj, to prawda, miałam szczęście. Temperatura groźnie balansowała na pograniczu przymrozku, ale udało się tym razem. Cieszę się i wcale nie mam Wam za złe, że zazdrościcie - też bym zazdrościła, gdyby wyszło odwrotnie. A już szczególnie irytuje, że to był taki krótki epizod przed kolejnym okresem omal letniej pogody!

Łatka wrote:
Myślałam, że już ją pokazywałam, ale jakoś umknęła...



Widać, że już mocno wyblakła, świeże kwiaty są ciemne. Kolejny znacznik do wygrzebania - nigdy więcej znaczników w gruncie!

Pokażę Wam jeszcze, co ostatnio przyniosłam ze śmietnika.



Stała sobie bidula z boku, w doniczce (!) opatrzonej etykietką "juniperus mix". Taki to juniperus, jak ja baletnica - może to właśnie jako pomyłka została skazana na wygnanie? Przygarnęłam z radością.

Migdałku, możesz szukać znacznika, ale albo to biskup z Canterbury, albo zupełnie mnie ogłupiło. Wystarczy wrzucić hasełko - i pojawią się bliźnie siostry Twojej pięknotki.
Jak wykopiesz dalie, masz gotowe miejsca (w głębokich dołkach w dodatku) na narcyzy. A dalie w przyszłym roku...się upchnie.

To chyba będzie Dark Angel Dracula z naszego zamówienia Biskupa na razie żadnego nie mam.
Nie, na narcyzy to mam specjalne miejsce pod pergolą, miałam tam "przechowalnię", z której prawie wszystko poszło już na miejsce docelowe. Tylko kiedy ja je posadzę, miałam jechać w piątek, ale trochę się wszystko pomieszało i inne sprawy dostały priorytet...

Ha, może i tak - choć na moim monitorze widzę inny odcień, niż prezentowane w sieci zdjęcia. Wiadomo, elektronice nie można zbytnio ufać...
Ale ja bym nie sadziła narcyzów tak całkiem "saute", jak przekwitną i zżółkną liście, co ma miejsce między kwietniem a końcem maja - zostanie pusty placek. Na pewno masz jakieś fajne byliny, które zasłonią niezbyt atrakcyjny widok.
Szałwia???
A na serio polecam jeżówki, najlepiej jakieś miłe odmiany - choć ta szałwia omszona naprawdę jest też ładna.

Proszę Cię, nawet nie wspominaj o szałwii jest gorsza niż perz!
Narcyzy będą w "przechowalni" tylko na ten rok, liczę na to, że przez zimę olśni mnie przynajmniej z grubsza, jak mają wyglądać rabaty "po drugiej stronie ścieżki" i przyszłą jesienią posadzę już moją kolekcję w sensownych, zaplanowanych miejscach - i w odpowiednim towarzystwie . A co powinno być pod pergolą - też jeszcze do końca nie wiem. Chętnie bym tam widziała (i czuła ) floksy, boję się tylko, że będą łapały mączniaka ze względu na mały przewiew...

A propos jeżówek, moja najbardziej zaawansowana siewka tak się ze mną droczy:




I tak jest miła, druga po prostu "uwiądła" pąk i tyle ją widzieli.

Na żywo kolor dalii pasuje, zwłaszcza świeżo rozwinięte kwiaty są zdecydowanie ciemnokrwiste... Później, jak wspominałam, blakną.

Strasznie mi się tu zapajęczynowało... Kolejny rok, którego końca wypatruję z utęsknieniem, irracjonalnie licząc na to, że następny będzie może trochę łatwiejszy... Pewnie nie będzie, ale póki się nie zaczął, można się łudzić
Szczęśliwie ociepliło się trochę i mogłam na chwilę wpaść na działkę. Roślinnie sezon już zamknięty, chociaż wciąż coś tam jest do podskubania








Ale zabezpieczyłam trochę pomocniczych gratów - tyczki, wiadra, resztki płotków, które wreszcie udało się zdemontować. Przyroda sprawia wrażenie, jakby pragnęła płynnie przejść z jesieni prosto w wiosnę, choć przecież wiadomo, że mróz nadejdzie nieuchronnie...

Iko, co prawda u mnie groszki nie kwitną, lecz kilka z samosiewu zachowuje się, jakby chciało być "oziminą". A lwie paszcze to już zimują regularnie.
Bratki - normalka.
Ja się bardziej martwię o te wszystkie wyrywne cebule, z narcyzami w czołówce... Mróz w grudniu by je trochę "osadził w cuglach", a tak - wylezą na kilkanaście centymetrów, a potem - bach!
A jak się Twoje sprawują?

O tak, bratki są niezawodne, wyglądają nawet spod śniegu. Mam do nich duży sentyment, bo to jedyne kwiaty, które w dawniejszych (chłodniejszych) latach miałam szansę znaleźć w gruncie na swoje urodziny . A teraz, kto wie. Groszek już nie dotrwa, ale pierwiosnki...?
Aniu, z narcyzów bardzo wyrywna okazała się Mary Poppins; od razu wiedziałam, że będą z nią kłopoty, bo już sadziłam ze sporymi kiełkami. Poza nią wychodzą gdzieniegdzie jakieś pojedyncze czubki, ale generalnie nie ma tragedii. No, chyba że ja po prostu nie widzę zbyt wiele, bo cebulowe dostały ode mnie iglaste pierzynki dla ochrony przed dziobami Sadziłam wszystko później niż planowałam i wygląda na to, że cebulom wyszło to na dobre. Ty chyba powinnaś sadzić jak Holendrzy - w grudniu

Pierwiosnki nie tylko że dotrwają, zaczną kwitnąć przy pierwszym dłuższym ociepleniu - jak tylko dostaną więcej światła. Może nie szaleńczo, na króciutkich łodyżkach...ale zawsze.
Pod gałązkami "szczypiory" powinny być w miarę bezpieczne, no chyba, że wyjdą spod kołdry. Śnieg by rozwiązał problem - lecz gdzie go szukać? W grudniu na pewno go nie będzie, nie na Dolnym Śląsku poniżej 1000 m.
Hm, sadzić w grudniu...się zdarzało. Ale to nowe, a co z starszymi ? Też się rwą niektóre.

Z nowymi kwiatami pierwiosnki raczej nie zdążą - prawdopodobnie akurat będzie ochłodzenie. Nie szkodzi
Ba, śnieg! Przydałby się, nie tylko cebulkom. Niczego jeszcze nie opatulałam, czekam na konkretniejsze chłody i coś tak czuję, że w święta będę ganiać z włókniną. Brzoskwinia ma tak duże pąki, że aż strach ją okrywać, żeby się w tym ciepełku nie zaczęły rozwijać. A to dopiero jej druga zima, muszę ją trochę zabezpieczyć. Grusza, czereśnia i śliwa będą zimować po raz pierwszy, też muszą dostać sweterki...