Forum Ogrodnicze Oaza

broja wrote: .

A ja właśnie zmierzam w Waszym kierunku, Twoim i Łatki. Odpiszę wieczorem, ale cieszę się z każdej poznanej tu osoby. A po drodze dzisiaj tak. Łatka coś wspominała o wiośnie

OO cudownie, a gdzie to się wybierasz?
Zima niestety pokazuje pazurki, ale w weekend ma być 11 stopni. My właśnie od poniedziałku zaczynamy ferie wiec trochę "odpoczynku" się przyda w ogrodzie...

A do Legnicy doradzić wizerunkowo i "dizajnersko" przy organizacji uroczystości ślubnych. Kiedyś, przed urodzeniem Madzi prowadziłam własną kwiaciarnię i uwielbiałam to, mimo cholernie ciężkiej harówki i mojej durnej uczciwości

kobieta.onet.pl/slub/obyczaje/bukiety-w-stylu-retro/93few

Myślę, że po prostu jak się poznamy i polubimy: trza się spotkać. Miłego wieczorku:)

P.S. W Auchan akurat wrzucili dalie, mieczyki, lilie...ło matko. Nicem nie kupiła, ale poruszyło to mną

Legnica to akurat tak skok w bok w stosunku do Karkonoszy.
Propozycja spotkania, najlepiej porą, gdy już w ogrodzie błoto zejdzie do defensywy, mile przyjęta. Czasem robimy sobie jakiś taki "mini-zlot" kobitek z bliższych okolic... W zeszłym roku we wrocławskim ogrodzie botanicznym, dwa lata temu - w wojsławickim arboretum. Czemu nie w Karkonoszach? Teraz mamy ogród Siruwia, w maju - miód, malina.
Ja co prawda kupiłam w Auchan 6 cebulek Satisfaction (i wyjątkowo był to zakup planowany), ale zdecydowanie lepiej kupować gdzie indziej.

Aniu, ale jechaliśmy wężykiem-wężykiem;). O, to miło mi będzie jak będę mogła dołączyć. Chętnie po 20 maja to wpadnę na zlot z urodzinowymi wypiekami;)

Greto, zamieszkałaś w pięknym miejscu, a instalacje niech Ci snu z oczu nie spędzają W naszym odziedziczonym po rodzicach domu z lat 70-tych trzeba było wymieniać wszystkie kable i wszystkie rury. Tak więc remonty to nie tylko urok domów poniemieckich Zresztą do takich domostw mam sentyment, moja babcia mieszkała w takim domu, a ja tam spędzałam wszystkie wakacje i ferie zimowe. To były naprawdę piękne czasy w pięknym miejscu

Hiacynta,dziękuję za dobre słowa. Ja jestem naprawdę przeszczęśliwa, że trafiliśmy na ten domek i stał się nasz. Naprawdę nie wyobrażałam sobie życia w innym(ale rozumiem, że ktoś lubi nowe budownictwo:)). tylko ogród trzeba zrobić taki, żeby wyglądał na rówieśnika domu:)

Na całej połaci śnieg. I -2 stopnie na termometrze. Psy bawią się jak przedszkolaki .Gdyby potrafiły, lepiłyby bałwana

Ło matko i córko! prawdziwa zima

Tak, EwaKatarzyna-ja też 1,5 roku temu przeprowadziłam się z miejsca, gdzie marzyłam o śniegu i za każdym razem jest to niespodzianka. Wrzucam fotki, bo dziewczyny śmieją się, że przesadzam z surowością klimatu a w zeszłym roku jeszcze w kwietniu były takie odsłony . Specyficzny mikroklimat górskiej doliny. Na szczęście nie tak zimno jak w Sokołowsku

Jaka piękna zima u Ciebie tyle pięknego puchu
Pozdrawiam

Dziękuję Stasuniu Przychodzi i odchodzi, ale śnieg się tu widuje;)

Obiecałam pokazać trochę tego, co we wnętrzu domu . Dziwię się sama tej sytuacji, bo...takich treści nie wrzucałam na fb czy insta . Czyli: dobra atmosfera czyni cuda
Znowu wywołam ducha Babci , chociaż nie: zawsze mówiła, że będzie nade mną czuwać . Chociaż...tak naprawdę powiedziała to raz: kiedy czuła, że to już blisko(jak Roland ). Zatem: moja kochana Babcia mówiła, że nie rozumie ludzi, którzy czegoś nie spróbują a już mówią, że nie umieją. I...uczyła mnie wszystkiego: szycia, wyszywania, haftu, gotowania, uprawy ogródka. Bo...kobieta powinna być niezależna i samowystarczalna. Kiedyś napiszę o mezaliansie jaki popełniła wychodząc za Dziadka i jak ów mezalians wykarmił jej rodzinę w czasie wojny
Babcia zawsze we mnie wierzyła i stosowała mnóstwo pochwał, co bardzo przydało mi się, kiedy zamieszkałam oddzielnie z rodzicami, bo oni z kolei stosowali odmienna pedagogikę...Uważała, że pięknie śpiewam i rysuję/maluję. Kiedyś poprosiła, żebym...namalowała jej na ścianie kwiaty. Bo chciała mieć ścianę inną niż wszyscy dookoła. Wiele lat później dowiedziałam się, że miała z dzieciństwa wspomnienie: malowidło na suficie przedstawiające sikorki...nie wiem czy włączyła mi się pamięć genetyczna,ale od zawsze uwielbiałam wizerunki ptaków na ścianach: ryciny, akwarele i nieosiągalne, piękne tapety oglądane w angielskich programach wnętrzarskich. A potem wciągnęło mnie oglądanie w necie wszystkiego co dotyczyło malowideł Arts&Crafts na ścianach domów. nie mam szczególnych malarskich zdolności, ale...kto powiedział, że nie mogę spróbować. Na pierwszy ogień poszły stare drzwi w pokoju Madzi. Były rozeschnięte, ze szczelinami, odłażącą farbą i...to chyba tyle. Miały jednak urok starych drzwi: formę, zamek z klamką i były z porządnego, litego drewna.

Na początku wyglądały tak:




Potem dostały ode mnie żółty kolor:




I wreszcie nadszedł czas na ptaszki:

















I tak to Malowane...wszystkim: od rysowania ołówkiem, plakatówkami i markerami do ceramiki, poprzez wszystkie resztki farb jakie były w domu

No rewelacja! Miałam nadzieję, że jednak nie jest u Ciebie tak nudnie biało. A malować rzeczywiście umiesz, ptaszki wyszły super. Moim największym wyczynem było pomalowanie klosza lampy w jesienne liście, o dziwo wyszedł naprawdę ładnie (chociaż ja malować zdecydowanie nie umiem - wiem, próbowałam ), ale niestety zbił się któregoś dnia.
Czy mi się zdaje, czy stary włącznik też zachowałaś? Czy to może taki przekręcany?

Dziękuję za komplimenta, Mandorla . Jeśli nastolatka jest/była zadowolona to najważniejsze. Chyba, że...zahukałam swoje dziecko . Myślę, że jestem zaprzeczniem snoba, ale faktycznie "takjakwszysymają" działa mje na nerwy;). Tak, wyłącznik jest bakelitowy, poniemiecki(uwielbiam to słowo;))-jedyny w całym domu taki zachował się w tym pokoju. Klosz...trzeba dać szansę kolejnemu białemu:)

Może nie zahukałaś, tylko przekonałaś, że bezkrytyczne powielanie wzorców jest be i warto poszukać własnej drogi do estetycznego szczęścia . Też wybitnie nie lubię mieć "jak wszyscy".
Mam trzy białe klosze, czekają na swoją szansę - czyli w praktyce na mój czas wolny + wenę. To może potrwać, obawiam się .
Pokazuj następne cymesiki, pokazuj, niesamowicie jestem ciekawa, co tam jeszcze ukrywasz poniemieckiego

Aparat. aparat fotograficzny na liście chciejstw, bo jakiekolwiek wnętrze trzeba dobrze "zdjąć" . Ale...ile roślin za taki aparat

Kawałek chwastownika wydarty w zeszłym roku.

Zeszłe lato...



I dziś...





P.S. Badyle z nasionami zostawiam zawsze dla ptaków

No nie...artystka nam się ujawniła
Podziwiam - bardzo, rysować umiem tylko trochę mniej źle, niż śpiewać, choć z racji wykonywanego do niedawna zawodu (jednego z dwóch) rysowałam sporo; ale tak "do śmichu", śmieszne łatwiej zostaje w pamięci.
A Twoje dekoracje - naprawdę, kapelusz z głowy!
O ile zostawianie nasion jednorocznych jest ok (no, chyba że to nasiona chwastów ), to ścinając nasiona bylin pobudzamy je do rozrastania się. Tu bym wyważyła, czego chcę bardziej.