Forum Ogrodnicze Oaza

Pisałam że jadę na weekend? No to nie jadę, najmłodszego jakaś gorączka zaczęła gnębić i klops Niestety to prawda, że dzieci chorują wtedy kiedy nie powinny

Co ja się tu naczytałam... Wyjeżdżasz nam za morze? Jak mus to mus!, ale liczę na relacje z tamtej strony! Mam nadzieję, że o nas nie zapomnisz. Dobrze, że to jeszcze nie tak już. Ty weekendowo zostajesz, ja już spakowana na drogę. Niesie mnie do Szczecina, będę hulać Mógłby się jakiś konkretny ogrodniczy trafić, to może kupiłabym sobie taką gwiazdeczkę do rycia chwastów w moim warzywniku.

Witaj, od 8 kwietnia to już dwa weekendy minęły i zbliża się trzeci i nie ma żadnej relacji..?

Tak to czasem bywa, że przez cały tydzień przymierzam się do zdania relacji ale zawsze znajdzie się jakiś przemarsz wojsk, który przeszkodzi.

Tydzień temu skończyłam sprzątanie rabat tzn została mi jeszcze kraina mchu i paproci ale po dokładniejszych oględzinach doszłam do wniosku, że sobie odpuszczę. Ziemia jest tam mocno poprzerastana korzeniami, chwasty nie rosną to co się będę produkowała. Najwyżej podsypię ziemi, bo tam jest lekki spadek terenu i coś mi się widzi, że trochę ziemi mi "uciekło". Najważniejsze, że to co tam posadziłam rośnie i ma się dobrze.












Pozostało mi porobić obwódki z kamieni, żeby teściowi ułatwić koszenie i wpaść na genialny pomysł co zrobić z warzywnikiem, żeby nie zarósł. Pomysł z przykryciem folią jest kuszący choć istnieje prawdopodobieństwo, że nie wytrzyma wiatrów. Pomyślałam żeby wyłożyć kartonami albo... pozwolić zarosnąć a po powrocie okaże się czy ten warzywnik to aby na pewno musi być taki duży.

Jakieś podpory powojnikom i cytryńcowi muszę zorganizować, choćby i prowizoryczne... Chyba że przesadzę coś pod pień jabłoni, która ot tak wzięła sobie i uschła a przedwczoraj została pozbawiona resztek gałęzi i wygląda tak






Ponadto zamierzam posadzić szpalerek róży pomarszczonej, żeby wreszcie zasłonić niezbyt malowniczy widok na wejście do obory sąsiada i jego wychodek. Już nawet wiem skąd wezmę sadzonki. Dwa lata temu, gdy wracałam ze starszym z moich synów z przedszkola, ucięłam sobie pogawędkę z pewnym panem a że rośnie u niego mnóstwo róży pomarszczonej to obiecał że mi wykopie co nieco

Korci mnie, żeby posadzić jakieś drzewko albo krzaczek albo jedno i drugie Coraz częściej spoglądam na magnolie ale czy one przetrwają bez mojej opieki?
Chciałabym posadzić coś, co będzie sobie rosło spokojnie podczas gdy mnie nie będzie a gdy już wrócę będę mogła sobie pozachwycać się wyglądem i kwitnieniem podrośniętych roślin Tylko czy tak się da?

Póki co...
Zaskoczyły mnie hiacynty. Sadziłam je kilka ładnych lat temu, zawsze wypuszczały tylko liście a w tym roku pokazały kwiaty i to jeszcze ile




Na koniec szafirki z jegomościem

Smutno czytać, że musisz emigrować. Wybierasz się w najgorszym momencie ,bo nie wiadomo czy wyspiarze zostaną w Unii. Moja córcia już długo tam mieszka i bardzo się obawia co dalej. Jeżeli wyjedziecie,to nie wiem czy zechcecie wrócić. Moje dzieciaki też tylko na chwilę wyjechały. Teraz już wiadomo,że nie wrócą, chyba że ich do tego przymuszą. Ale dosyć o wyjazdach. Czas pochwalić ogród. Dużo się w nim dzieje a pomysłów jeszcze więcej. Pięknie w nim jest.

Ino dziękuję za pochwałę moim skromnym zdaniem sporo na wyrost, bo przecież tak na dobrą sprawę ogród dopiero powstaje aczkolwiek cieszy, że już się komuś oprócz mnie podoba. Co do Anglii, myślę że zostaną w Unii, nie bardzo im się opłaci wyjście ale co będzie to czas pokaże. Poza tym już przywykłam do tego, że zawsze mam wiatr w oczy i kłody pod nogi. Też czasami obawiam się, czy będę chciała wrócić ale przecież serce zostawię w ogrodzie a bez serca długo się nie pociągnie

Napstrykałam, to pokażę

Taki mini tulipanik mi zapączkował



I kamasje w pąkach były. Ciekawe jak teraz wyglądają



Cytryniec też cały w pąkach





Długi weekend przede mną. Ciekawe czy będę kosić....

Oj, Jaguś jakie smutne wieści, co prawda emigujesz do ogrodniczego raju.....no ale szkoda. Ogród wytrzma bez Ciebie? a Ty bez ogrodu?

Ewo, jakoś bez siebie wytrzymamy Będę częściej oglądać zdjęcia

Nie smućcie się tak, ja nie odbieram tego wyjazdu jak zła koniecznego lecz jak kolejny etap w moim życiu. Ktoś kiedyś powiedział, że wszystko dzieje się po coś a ja mam marzenia do spełnienia ale na to potrzeba kasy Ma to swoje inne dobre strony, w bardziej cywilizowanym kraju przeczekam ten chory sen prezesa i wrócę,by dokończyć ogród a w międzyczasie wieś mi się wyludni resztki drobiu znikną Same pozytywy

Kosiłam, a jakże. Cały ocean mleczyków i jaskrów zniknął. Żal, bo bardzo lubię takie widoki





Poza tym

Zakwitła pierwsza niezapominajka - różowa



Nadal kwitną i pachną. Warto było czekać



Czeremcha pospolita. Mam kilka drzewek, około 10. Zapach rozsiewa niesamowity



Trochę tulipanów.









Kilka host. Wraży drób ma więcej szczęścia niż rozumu - tylko dwóch lub trzech ubiegłorocznych nie widzę ale może jeszcze wyjdą?

Falbaniaste stilletto



Night Before Christmas nosi ślady kurzego grzebania






Independence



Ta miała 30 kłów - zabijcie a nazwy nie pamiętam (od kilku już lat czyżby tu też sks? )



Reszta jeszcze nie zidentyfikowana choć nazwy mam zapisane. Podrosną to zidentyfikuje się







Tylko tej nie znam zupełnie



Jeszcze kilka host jest ale z powodu wyścigu z czasem pokażę może jutro.

To był bardzo owocny tzw długi weekend.

Przecudna ta łąka mleczna Na tym etapie bardzo ją lubię. Po tygodniu miłość mi zawsze przechodzi i zabieram się do tępienia z pomocą kosiarki.

Ja tylko raz dałam się ponieść mojej miłości do żółtych mleczyków i jaskrów. Przeszło mi, gdy musiałam kosić prawie metrowe badyle położone przez deszcz

Pamiętam jak na początku, po wprowadzeniu się tutaj, walczyłam z mężem, by nie kosił mleczowej łąki. Ta sielskość wprawiała mnie w zachwyt. Żadna wykoszona równiutko powierzchnia tego nie zastąpi. W ubiegłym roku robiłam "miodek" z mniszka. W tym roku jakoś o tym zupełnie zapomniałam.