Forum Ogrodnicze Oaza

No nie! O Nowaczyku myślę już od dłuzszego czasu. Samej mi się nie udaje jakoś zebrać. Jak Cię najdzie następnym razem na jakiś szkółking, to daj znać. Ja mam pecha, że szkółking uprawiam zazwyczaj "po drodze". Mam na karku dzieciary i Małża, które cierpią katusze straszliwe, jak maja spędzić 15 min w szkółce... W takich warunkach zakupy to żadna przyjemność!

Dorota, w każdym świetle zakupy prezentują się bardzo, bardzo! Zwłaszcza sosny! Dawid i Daniel...Fajna z nich para!

artam wrote: Czy Ty Marto chcesz przemycić między wierszami jakąś wiadomość?

artam wrote: Na wszelki wypadek posadziłam osobno

Daguś, no nieee, z Małżem i dziećmi się nie da coś na ten temat wiem , chociaz moja młodsza córka jakieś geny chyba po mnie trochę odziedziczyła , czasem nawet ona mnie na coś namawia
A szanowny Małżonek to się tylko odgraża, ze mi załatwi sądowy zakaz zbliżania się do ogrodniczych

No nie widzicie, jacy podobni/jakie podobne do siebie?
Sądowy zakaz zbliżania się do ogrodniczych? Jak można być tak okrutnym? Sądy na pewno takie nie są!

To byłoby niehumanitarne!

U nas dzisiaj przepiękna ciepła i słoneczna pogoda po wczorajszym pochmurnym i deszczowym dniu.Można było z prawdziwą przyjemmnością pogrzebać w ogródku , to znaczy trochę jesiennych prac porządkowych wykonać.A jesień już w pełni :








Klon palmowy jeszcze nie razi w oczy swoją czerwienią , dopiero nieśmiało zaczyna wpadać w purpurę.


I nawet ta funkia jeszcze kwitnie , choć mam i takie, które już zżółkły i zmarniały, trzeba było poprzycinać.


Skimmia japońska już zawiazała swoje pąki kwiatowe , wprawdzie bardzo mało po wiosennym przesadzeniu, ale mają one niesamowity, kontrastujący z całą rośliną kolor.




Winter Gold już zółciutka, choć to jeszcze nie jest szczyt jej możliwości.
Inne żółtki ogrodowe, choć te juz całoroczne , nie tylko sezonowe:

Doroto- w Twoim ogrodzie jesień jest piękna i kolorowa, nie tylko latem jest co podziwiać

Dorotko, gratuluję nowych nabytków, same okazy

Sylweste wrote: Oj tam , oj tam, Panie kochany , okazy to ja w takim jednym ogrodzie "iglą utkanym "podziwiam.
Byle tylko to okazy zdrowia były , bo tak na poważnie , to się trochę zmartwiłam Twoją wiadomością . Chociaż jestem dobrej myśli, na zimne trzeba dmuchać .

Z kazdym dniem jesień w ogrodzie przybiera coraz wyraźniejsze oblicze , kolory stają się intensywniejsze i jest naprawdę pięknie , pomimo porannych mgieł.


Czerwień berberysa Admirationjest teraz własnie najmocniejsza.



Acer palmatum Shaina wyglada jak płonący ogień.
Inne klony palmowe też nie ustępują w niczym intensywnością wybarwienia:


Acer palmatum Dissectum
oraz Crimson Queen ( prawdziwie karmazynowa)




Dla odmiany coś żółtego


Juniperus conferta All Gold




No i nieplanowana sesja zdjeciowa naszego Mańka , który okazał się wdzięcznym modelem






Tutaj mysz złapała kota

Ale kot, super

Kot zdominował Ci całego posta , ale model z niego znakomity

Kot mi zdominował całą sesję, bo wyszłam porobić trochę jesiennych roślin , a on chodził krok w krok , albo z kamienia na kamień i w rezultacie więcej zdjęć ma on, niż sam ogród

Jakiego znowu całego posta a te piękne berberysy , klony i iglak? Kot to jedynie kolorystyczny dodatek do jesiennych barw

Witaj Dorotko, co nieco wyczuwam w klimacie Twojego ogrodu...ilekroć towarzyszę moim koleżankom, w szkółkach z iglakami, snuję się smętnie na samym końcu i widząc te ich płonące oczy, kupuję wreszcie...pospolitego cyprysika, bo może pokrój i kolor by mi pasował? No, bardzo się staram, nie wychodzi! Ale docenić iglakowe rabaty potrafię.
Szczególnie, jak uzupełnione są roślinami lisciastymi, takimi klonami japońskimi, na przykład!
Dlaczego napisałaś, że w donicy Ci jeszcze jeden został? Bo niedawno kupiony, czy przez jakiś czas uprawiasz je w donicach? Oj, chyba głupoty wypisuję...
Ale koty, to masz fantastyczne! Maniek ujął mnie najbardziej. Mogę poprosić o kilka słów na temat jego charakteru?
dorota wrote:

Wiktorio witaj w moich skromych progach
Nasze ogrody są trochę z "innej bajki", Twój jest przede wszystkim dojrzały, z tym niepowtarzalnym klimatem i trochę taką aurą tajemniczości , skomponowany przez osobę z artystyczną duszą i świetnym wyczuciem estetyki . Roslinnośc dobrana w taki sposób, aby własnie podkreślić ten kompozycyjny porządek i temu tez służą geometryczne formy.
U mnie zdecydowanie mniej ładu i składu,owszem, staram się, aby kompozycje roślinne były ciekawe , a jednoczesnie wyglądały w miarę naturalnie , ale największą wagę przywiązuję do samych egzemplarzy miniaturowych roślin , tzw.kolekcjonerskich . To jest to, co mnie tak naprawdę "kręci" , co wyzwala ten błysk w oku, o którym wspomniałaś wyżej. Nic na to nie poradzę, że najbardziej na świecie kocham własnie te małe iglaste kulki , nie przywiązuję tak wagi do formy i stylu , co do samej zawartości tegoż ogrodu . W tym szaleństwie też jest metoda
Klony palmowe też kocham za ich niepowtarzalną i niezaprzeczalną urodę , choć miłość ta jest trudna , bo nie zawsze w pełni odwzajemniona. Dwa z nich miałam w donicy,takie było pierwotne założenie, literatura podaje, że mozna je tak uprawiać , poza tym mrozoodporności Shainy nie byłam pewna .Potem doczytałam, ze starsze egzemplarze są wystarczająco zrozoodporne i zaryzykowałam wysadzenie go do gruntu , na nową rabatę ,gdzie urozmaica swoją czerwienią monotonię iglaków, a drugi klon jeszcze pozostał w donicy, gdzie pięknie wygląda. Z jednej strony chciałabym , aby rósł w niej jak najdłużej, bo jest mocnym elementem dekoracyjnym przy wejściu do domu, a z drugiej , trochę się boję, czy się w niej nie będzie "męczył" na dłuższą metę , nawet biorąc pod uwagę przesadzanie ,oraz że to odmiana zaliczana do miniaturowych .
A kot Maniek , to zwierzę mojego męża jest, przynajmniej oficjalnie i z założenia , bo w praktyce to bywa różnie Charakter to on ma zbója , własnie mi myszkę od komputera zabiera Na codzień to takie duże dziecko z niego, imponujący wyglądem i posturą, ale pieszczoch i taka trochę ciamajda. W domu pewny siebie i wylewny w stosunku do wszystkich, także gości , choć jak mu się coś nie spodoba to przyłożyć łapą i prychnąć potrafi. Na podwórku już ostrożny i nieufny , do obcego nie podejdzie. Towarzyski do bólu , az czasem męczący , nieodzowny towarzysz w kuchni i uwielbia pomagać w pracach domowych, zwłaszcza zmywanie podłogi potrafi skutecznie uniemożliwić , mordując mopa z pasją polującego tygrysa. Czasem, zeby coś zrobić, trzeba go po prostu zamknąć w innym pomieszczeniu.
To jeszcze młodziutki kot, bo ma zaledwie 1,5 roku , więc pewnie z czasem jeszcze spoważnieje.

Dorotko, te tak zwane 'inne bajki' mają jeden mianownik, nie do końca wiem jaki, ale na pewno jest to coś z kategorii potrzeb. Gromadzenia? Zestawiania i dobierania? Jeżeli jest błysk w oku, (nieważne, czy w czyim oku), znaczy się, jest dobrze!
Dziękuję za wyczerpujące wyjaśnienie doniczkowej uprawy klonów. Bardzo mi się podobają, ale trwa u mnie tylko jeden i nie ma niestety, tak dużych, jak u Ciebie przyrostów. Ale może, z czasem...
Mańka opisałaś tak ciepło, że aż nabrałam ochoty na posiadanie kota.