Forum Ogrodnicze Oaza

Demolka, paskudy wredne, obrzydliwe.

Zapaliła mi się lampa kontrolna, gdy patrzę na te ślimacze dzieło. Jest tak mokro, może wybiorę się z granulkami do ogrodu, tak profilaktycznie.

U mnie wegetacja mocno przesunięta w czasie w stosunku do dolnośląskich kwitnień. Hiacynty dopiero nieśmiało pokazują kwiatostany, jednak do pełnej krasy im daleko.
Oto te najwyrywniejsze (niepodpisane, bo nie mam takiej pamięci jak Ania Łatka, musiałabym odkopywać znaczniki).

Fafka wrote:
Ania Łatka ma głównie pamięć zewnętrzną i też często gmera w ziemi w poszukiwaniu znaczników.
Ale te najpopularniejsze staram się wkuć na pamięć, której przydają się ćwiczenia.

Jolu, ten morelowy to Gypsy Queen.
Białe są dla mnie nie do rozróżnienia, za wyjątkiem takiej odmiany o pełnych kwiatach.
Zapomniałam, że do jednej zadołowanej doniczki też wsadziłam pełne. Crystal Palace (co wiem ze znacznika, oczywiście) :



Zamierzam z nimi spróbować postąpić de lege artis, znaczy, jak przekwitną, w donicy zostaną same bratki, zapewne rozrośnięte już wtedy, a hiacynty wyciągnę i ususzę cebule. Zobaczymy, czy będzie jakakolwiek różnica.

Swoją drogą, nawet wolę takie troszkę mniejsze kwiatostany, nie walą się na ziemię pod własnym ciężarem. Tu Woodstock, nowo sadzone, ale to były nieduże, tańsze cebulki:



Jeszcze o bezskorupowcach. "W narcyzach" wstawiam mrożące krew obrazki zniszczeń, jakie odkrywam co i rusz. Ale wczoraj to był szczyt. Miałam gości - i nagle moja przyjaciółka melduje, że po zastawionym stole sunie "młody ślimaczek" .
Musiała zaraza wykluć się w którejś doniczce - albo przyniosłam z ziemią przeznaczoną dla rozsad.

Łatka wrote:
Ta biała odmiana to Madame Sophie.





Ne jest ciężkim, gęstym kłosem, ale na pewno wsadziłam jedną, dość drogą cebulę, a są trzy, więc nie najgorzej.

A to okrzyczany Dark Dimension.



Też nie jest nowy, jakoś się trzyma. Ten akurat był dość tani, -70% wczesną zimą. Ale czy warto? Dla porównania w tle Anastasia - to też była pierwotnie jedna cebula.



Kolor niewiele się różni.
Albo Peter Stuyvessant.



A tu Fondant zadołowane bardzo późną jesienią z iryskami George.



Nie znalazłam znacznika - zdaje się, to nowo sadzone Splendid Cornelie



I rzut oka na rabatkę z wieloma hiacyntami (latem jest w mocnym cieniu, teraz kwiaty mogą zażywać słońca, o ile się pojawi).

'Carnegie'


'Woodstock'


...i wyłazi coś czerwonego, czego nie sadziłam, ale już mi się podoba

Pojawiały się w zwolnionym tempie, ale teraz nadrabiają:














Okazało się, że te są żelazne. Wszystkie 'Woodstocki', łososiowe i żółte - nigdy długo nie zagościły

Jolu, pewno sadziłaś, ale dawniej.
Stawiam, że to Jan Boos, lecz przyda się wyraźniejsze zdjęcie rozwiniętych kwiatów.
U mnie zaraz będzie z hiacyntami koniec, wyrwałam już ze 30 przekwitających (nie chcę, by wiązały nasiona). Poza tym jakiś szkodnik zdeptał i połamał na jednej z rabat około 10 różowych Fondantów. Stawiam albo na Cytrę, albo na bawiące z wizytą buciki w rozmiarze 25.
Szkoda, bo hiacynty to moja słabość.
Delft Blue i Woodstock



Woodstock i w tle Purple Star



Z tulipanami Fusillier



City of Haarlem i Purple Sensation, w tle "dziczejące" Anastasia



Pełny Royal Navy

Delft Blue




White Pearl




Trochę różu się przyplątało




Gipsy Queen



Woodstock czwarty rok - chyba do wymiany

Ewo, śliczne, fajnie popatrzeć na czyjeś, jak u mnie w zasadzie finito, zbieram przekwitłe pędy, pół kubła na śmieci wczoraj zapełniłam.
W dobrej formie w zasadzie tylko Crystal Palace w donicy na schodach:

A w Karkonoszach pełnia hiacyntowego sezonu.

W donicach zaczynają

Piękne! Podpędzałaś je, Marysiu, czy po prostu stoją w tak korzystnym, ciepłym i słonecznym zakątku?

Stały od jesieni w garażu, nieogrzewanym, wyniosłam pod koniec lutego. Hiacynty są wcześniej niż na rabatach niespecjalnie mi się na nich udają.
Mam je przy wejściu czyli ciągle na oku. Nie czuć zapachu bo zimno.

U mnie wszystkie zadołowane w pojemnikach już zaczynają się otwierać









A te niezadołowane największe mrozy spędziły w szklarni, a poza tym stały sobie przy domu. I one są najbardziej rozwinięte.
A zapach...

Wykorzystały dość ciepły koniec zeszłego tygodnia.
City of Haarlem





Woodstock i Gypsy Queen



Peter Stuyvessant (chyba)



Woodstock i jakiś różowy

Moje się szykują, jeszcze nie dokarmiałam w tym roku.Zagęściły się bardzo - może trzeba będzie rozsadzić

Życzę powodzenia, choć według mojego doświadczenia niewiele to da. Po prostu w naszym środkowoeuropejskim klimacie nie bardzo jesteśmy w stanie dać to, czego hiacynt potrzebuje do wytworzenia kwiatostanu. Mam na myśli normalne, ogrodowe warunki, nie producentów, z których rąk wychodzą te cebule dające wielkie, ciężkie "kłosy" szaleńczo pachnących dzwonków. Chodzi o to, że po kwitnieniu hiacynt musi mieć sucho, aż do późnej jesieni. A jak to w naszą mokrą, zimną wiosnę ciągnącą się czasem do połowy czerwca pogodzić z "tuczeniem" cebul, to ja nie wiem.
Takie "przechodzone" cebule po prostu w miarę możności wykopuję i ewentualnie wysadzam jesienią za płotem - gdzie kwitną marnie lub wcale. A że mam obsesję, kupuję w markecie kilkadziesiąt nowych, no fiś...
Kupując większą ilość można zejść poniżej złotówki za cebulę, trudno, to jest rezygnacja z kilku kaw na stacji benzynowej i mamy powiedzmy trzy duże torby cebul w Lidlu.
Aqua, z tego źródła.



Orange Lion, pierwszy raz u mnie



A te trzeci i chyba ostatni rok, Carnegie+Blue Jacket



Ale i tak najpiękniejsze dla mnie są te mieniące się odcieniami błękitu i szafiru, Delft Blue.



A z powodów, o których napisałam wyżej, bardzo sobie cenię odmiany specjalnie stworzone "na zdziczenie", o rzadko osadzonych kwiatkach, ale pojawiające się niezawodnie od lat i wypuszczające kilka pędów. Mam oczywiście niebieskie, Anastasia.

Ania,jak zawsze, pierwsza!
Śliczności. Moje dopiero się zbierają