Floks wiechowaty (
Phlox paniculata, syn.
Phlox decussata) często nazywany jest floksem trwałym, płomykiem trwałym lub płomykiem wiechowatym. Wywodzi się on ze wschodniej część Ameryki Płn. Do europejskich ogrodów trafił już w XVIII wieku.
U mnie na działce
floksy wiechowate najlepiej rosną i najbujniej kwitną na słonecznych miejscach. Ale w szczególnie gorące lata kwiaty wystawione na gorące promienie przypalają się, szybciej przekwitają. Tam, gdzie słońca jest znacznie mniej floksy kwitną gorzej oraz częściej łapią rozmaite choroby grzybowe, lecz ich kwitnienie trwa dłużej. Jednym słowem miejsca od rana nasłonecznione i osłonięte przed słońcem w południe jest dla floksów najlepsze
Należy też wybrać dla niego miejsce osłonięte od wiatru, gdyż wysokie łodygi pod ciężarem kwiatów pod wpływem wiatru będą się nieładnie pokładać po ziemi lub nawet wyłamywać.
Gleba jak dla większości bylin najlepsza jest żyzna, próchnicza, przepuszczalna, o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Ponieważ na działce naszej dominuje piach, sadzę floksy do dołków solidnie wypełnionych kompostem.
Systematycznie nawożę je wiosną lub jesienią obsypując kompostem, wiosną kępy floksów podsypuję nawozem azotowym, a gdy zawiązują pąki kwiatowe nawozem zawierającym potas, np. azotanem potasu lub siarczanem potasu. Nie wolno obkładać floksów wiechowatych obornikiem, gdyż jest to roślina wrażliwa na nadmiar amoniaku, który może nawet zniszczyć korzenie. Z kolei dobrze floksy reagują na podlewanie gnojówkami.
Floks wiechowaty bardzo często samoistnie rozmnaża się przez nasiona dając ciekawe siewki. Wysiewać najlepiej świeże nasiona, tuż po ich zebraniu. Kiełkowanie floksów trwa długo, może trwać nawet od kilku miesięcy do 2 lat. Dlatego najlepiej nasiona wysiać do donicy, którą na zimę należy zadołować.
Można go również rozmnażać przez podział roślin. Rozrośnięte kępy floksów najlepiej dzielić dzielić wiosną lub wczesną jesienią, tuż po przekwitnieniu.
Można też floksy rozmnażać poprzez sadzonki pędowe i korzeniowe.
Sadzonki pędowe to boczne gałązki o długości 8–10 cm, które odłamuje się z „piętką” w połowie maja, zanim rośliny zakwitną. Następnie wsadza się je w wilgotne podłoże na bazie torfu, przykrywa woreczkiem foliowym, aby utrzymać stałą wilgoć powietrza i uchronić pędy przed parowaniem.
Sadzonki korzeniowe robi się wczesną wiosną przy okazji odmładzania kępy. Grubsze korzenie należy pociąć na kawałki 5-7 cm długości, następnie należy umieścić je w podłożu do sadzonek i postawić w ciepłym miejscu.
Floks wiechowaty jeśli dba się niego, jest rośliną długowieczną, na niektórych sąsiedzkich działkach rosną one na tym samym miejscu od 20 lat