Forum Ogrodnicze Oaza

Danielu - swego czasu napisałaś, że możesz służyć mi radą i pomocą gdy będę zakładała moją "japońską" rabatkę.
Właśnie dzisiaj rozpoczęłam działania w tym względzie. To znaczy usunęłam wszystkie rośliny, które tam rosły do tej pory( a były to głównie wiosenne cebulowe) i zrobiłam zdjęcia stanu "na dzień dzisiejszy".
Czy mogłabym Ci pokazać jak to teraz u mnie wygląda i poprosić o opinie, sugestie, podpowiedzi?

Bardzo proszę, chętnie pomogę.

Ostatnio wspomniałam o pagodzie do ogródka w Oliwie. Dzisiaj skończyłam prace wykończeniowe i "trzypiętrowa pagoda" pozowała do zdjęcia w przedogródku pod klonikiem palmowym. Pagodę wykonałam z kawałków gazobetonu (suporexu), które powstały z wycinania latarni japońskiej na działkę. Niektóre części zostały najpierw sklejone ze sobą klejem-zaprawą cementową elastyczną (mrozoodporna), potem poszpachlowane fugą. Na koniec wszystkie części zostały ze sobą sklejone tym samym klejem. Ponieważ części są dość małe najlepszym narzędziem do szpachlowania były palce, które doskonale pasują do wszelkich zaokrąglonych miejsc. Fuga dość szybko tężeje, potem wygładza się powierzchnię wilgotną gąbką - jeśli ktoś widział kładzenie fug w kafelkach wie o czym mowa. Fuga nadaje kolor i uszczelnia powierzchnię suporexu tak, by woda nie wnikała w jego strukturę, a także ma właściwości mrozodoporne. Oto efekt.

Za klonikiem wyłania się jej kształt


Dla ptaków postawiłam ostatnio podstawkę od dużej donicy, w której nalewam im wodę






Jak widać na zbliżeniu pagoda składa się z dość prostych elementów (były to prostopadłościany, ścinki materiału) odpowiednio ukształtowanych pilnikiem i zestawionych tak, by umownie przypominały pagodę. Postawiłam ją pod klonem palmowym na tle kamieni, które symbolizują góry.


Latarenka japońska zostanie pokazana po weekendzie, gdy sfotografuję ją w miejscu docelowym.

Piszesz Danielu , że proste elementy tworzą pagodę - być może , ale ja i tak Cie podziwiam . Świetnie sobie poradziłaś , żałuję , że nie mam takich zdolności. Prezentuje się wspaniale.

Elu,
bardzo dziękuję za miłe słowa. Też się cieszę z efektu - w końcu coś mi się udało.

Dzisiaj zaprezentuję kilka zdjęć z weekendu. Co prawda trawniki mamy spalone, ale po obecnych opadach mamy nadzieję, że się zazielenią.

Latarnia już ustawiona, co prawda poszukujemy jeszcze tafli kamienia na podstawę, ale postawiliśmy ją na razie tak.


Widok na dolną część z "oczkiem". Przy sosence misa z hipertufy - wykorzystałam nadmiar rozrobionej fugi z wykańczania latarni i uszczelniłam wnętrze misy. Teraz woda utrzymuje się dłużej, bo poprzednio wsiąkała.


Na rabacie z liliowcami prawie ich nie widać, kloniki rządzą


Mały buk też od pewnego czasu ma naginany charakter, no ale przy sąsiadce sośnie, nie mógłby rosnąć całkiem swobodnie


Sosna czarna


Nowe drzewko - Wiśnia wczesna 'Kojou-no-mai' została posadzona w miejsce hortensji, która była tam za duża i bezkształtna


Widok


Bez czarny 'Eva' zakwitł dość obficie


z bliska


Kloniki i widok za dom


Widok przez kruszynę

Patrzę i podziwiam ...stworzyłaś coś pięknego , niepowtarzalny ,bardzo ciekawy ogród

Coś pięknego z tą pagodą.
Zaciekawił mnie ten twój bez EVA ,czy ty go tniesz po kwitnieniu i jakoś formujesz, czy on sam sobie tak rośnie.
Pozdrawiam waga65

Dana,
dziękuję za Twoje słowa.

Waga,
dziękuję.
Co do bzu Eva, to do tej pory nie był formowany, bo nie przyrastał tak szybko, dokonywałam tylko cięć higienicznych. W tym roku wyrósł dość wysoko (a wąsko). Dlatego po kwitnieniu przycięłam go dość mocno, zmniejszyłam go do połowy dotychczasowej wysokości - chcę żeby się rozkrzewił. Zauważyłam, że on sam z siebie przybiera ładny pokrój - naprawdę polecam, bo to niezwykle ozdobny krzew.
Z poodcinanych gałązek zrobiłam sadzonki, może uda mi się otrzymać kolejne rośliny.

Nie ma co się rozpisywać Pięknie

Pewnie się skuszę na ten bez:)śliczny

waga65

Iwonko,
dziękuję.

Widok przez kwiaty hosty


Widok z wejmutką i kamieniem

Danielo jak zawsze u Ciebie mogę nacieszyć oczy cudnymi widokami

Zawsze się zachwycam widokami , jak do Ciebie wpadnę

Dawno niczego nie pokazywałam, bo pod wieloma względami japońskie ogródki nie wymagają aż tak dużo pracy. W zasadzie praca sprowadza się do kontroli drzewek, przycinania i korygowania. Wśród kamieni nie ma za dużo chwastów, choć wiadomo sieją się wszędzie, ale łatwiej jest je usuwać.

Ostatni weekend poświęciłam na formowanie niwaki - sosny czarnej i wejmutki.

Sosna czarna wymagała dociążenia gałęzi cięższymi kamieniami. Przyznam, że praca jest coraz cięższa, bo oprócz dowiązywania kamieni jednocześnie trzeba naginać gałązki. Wymaga to wyczucia, po prostu nasłuchuję czy nie trzeszczy. Jej konary grubieją z czasem i twardnieją, stają się mniej elastyczne. Puściłam ją prawie wolno jakiś czas temu i gałęzie jednak mają tendencje do "wracania" i wznoszenia się w górę. Wiosną niektóre sznurki były pozrywane, a kamienie leżały na ziemi. Słońce, wiatry i mrozy robią swoje, nawet mocny sznurek ma ograniczoną żywotność.
Wczoraj zrobiłam nowe naciągi i troszkę skorygowałam wystające z "chmurek igieł" odrosty wycięłam. Nie wymagała znacznej korekty, co mnie cieszy. Obecnie wygląda tak:



Wejmutka była uszczykiwana wiosną, ale potem wykazała się kolejnymi przyrostami (druga tura). Wczoraj wyglądała tak:
z góry


z dołu


Tak wygląda po nowym naginaniu, najwięcej udało się pochylić górny odcinek. Wejmutka jest bardziej elastyczna od sosny czarnej, a i młodszą zaczęłam formować. Efekty są o wiele lepsze (szybciej). Gdybym miała polecać komuś do nauki formowania to tylko wejmutkę.




Kloniki palmowe - te kolorowe liście należą do klonika Atropurpureum, w tle odmiana zielona

Aby tak kamienie umocować to też trzeba nie lada wprawy.

Elu,
no trzeba kombinować, przytrzymywać czym się da.

Dzisiaj znalazłam chwilkę by pokazać część japońską jesiennie, w zasadzie w blasku zachodzącego - coraz wcześniej - słonka. Z punktu widzenia Europejczyka Japonia znajduje się na Dalekim Wschodzie - zatem kierunek odwrotny, ale Japończycy pewnie także lubią oglądać zachody słońca.

Trochę zmienia się kolorystyka, zieleń staje się w blasku słońca bardziej żółtawa.


Iglaki pozostają niezmienne w kolorze, choć malutka Jodła górska (ukrywająca się za kamieniami) w promieniach słońca też przybiera złotawy kolor. Normalnie jej igły są niebieskawe.


Bardzo ładny pokrój prezentuje obecnie pomarańczowo-czerwonawa Wiśnia wczesna Koyou-no-mai


Lubię delikatną, koronkową zwiewność krzewu kruszyny (po prawej)


Na tym ujęciu widoczny (za ozdobną karpą) formowany Wiąz holenderski Jacqueline Hillier


Na dole, przy kamieniu Sosna wejmutka

Niedawno liście zaczynały się żółcić, a teraz zaskakują wspaniałe czerwienie. To także element charakterystyczny w ogrodzie japońskim. Dużo osób przechodząc obok naszego ogródka pyta o "a to czerwone drzewko - co to jest?"

Na pierwszy rzut kloniki z Oliwy.

Widok z okna jadalni


Lubię ten poziomy (pagodowy) układ gałązek klonów


Młodziutki Garnet i jego pierwsza rubinowa szata (nasadzenie zeszłoroczne)


Widok z dołu ogródka


Klonik palmowy bezodmianowy - cały sezon jest zielony


Widać, że listki zmieniają kolor jednolicie (nie ma plamek)




Dwa kolejne kloniki rosną na działce w części japońskiej.

Na pierwszym planie Atropurpureum


jego listki - z bordowych stały się czerwone z dodatkiem pomarańczowym




Tutaj zestawione dwa razem - po lewej bezodmianowy (w sezonie zielony)przebarwia się najpierw na żółto, później z dodatkiem czerwieni i pomarańczu. Część listków już sucha, bo liźnięta przymrozkiem (zza rogu domu). Po prawej Atropuprpureum.


Bezodmianowy pokazuje więcej żółci i koloru pomarańczowego

Danielo, pięknie przebarwia się Twój Atropurpureum - ale - nie wiem dlaczego - inaczej niż niż mój.
Mój Atropurpureum jest ciemno bordowy, nie ma w ogóle tego pięknego pomarańczu - czy żywej czerwieni. Ciekawe , jaka jest tego przyczyna?