Forum Ogrodnicze Oaza

No nie wiem, kiedy mogłam zielone wersje skalnic pominąć... Szukam i nie znajduję.. poza 1 fotką
No chyba że dawniej...

Ale skoro były to kiedyś znajdę Spoko

Siberia
nie trzeba daleko szukać, poprzednia strona /87/ 18.XI. zdjęcie 7 szt + 8 + 10 :devil

Nie widziałaś, bo one były czerwone, a nie zielone Siberko

Piku

Wy się Babeczki nie śmiejcie U mnie w domu ten post się nie wyświetlał, a w pracy go widzę

Czyli jednak warto chodzić do roboty

Cuda natury Słów brak

Wszystko cudne. Dzięki. Dużo zdrówka Ewuś.

galimatias - czyli trochę tego i owego

jeden z głodków + zbliżenia








"futrzak"


opuncja - inna od najpopularniejszych gruntowych : łopatki b.ciemne i kwiaty
będzie miała różowe

a teraz, proszę państwa : stołownik z ubiegłego roku
już się zameldował - widać, że nabrał pewności siebie



a to Gaga w dzieciństwie - widać czemu wyrosła zgaga
rozpuszczana nad miarę

Muszę to napisać - ostania foka Gagi bezbłędna

jakoś tak to brzmiało ..... " zamknęli mnie za różne psoty, - i jak wyglądam ??
wyglądam zza kraty / Kern ?? /

a to też było dawno, dawno - Gaga była jeszcze bardzo głupiutka , jeśli to możliwe, jeszcze
bardziej głupiutka niż dziś
wczoraj - trudno coś znaleźć godnego zdjęcia
więc : mech czy porost - intruz nie do opanowania - wątrobowiec



helichrysum - Bóg wie jakie !! ale malutkie, nie inwazyjne ale też nie humorzaste ,ładnie
się sieje ale nie zachwaszcza


i wspominki - Phyteuma comosum rarytasik, głównie dlatego , że trudno utrzymać w ogrodzie
bo to wyjątkowy przysmak ślimaków - czerwiec br

Dziękuję za zamieszczenie ptasich drobiazgów Pamiętasz Ewuniu, w jakich okolicznościach sikorka znalazła się w Twojej dłoni? Dzięcioł świetnie uchwycony podczas posiłku, ale hitem jest oczywiście Gagula - ma tak urocze pycho, że nie sposób jej nie kochać ...
Roślinne maluszki też ujmujące ... z tego, co pamiętam, wątrobowce to ani mchy, ani porosty, raczej mają cechy obu grup ...
Jeśli będziesz miała chwilę wolnego czasu bardzo ładnie poproszę o zdjęcia malutkich rozchodników "poduszkowych" - u mnie rosną tylko te wielkie, ale mam sentyment również do tych w typie Sedum acre
Pozdrawiam cieplutko, buziaki dla suczki

Ewo, zaglądam i podziwiam. Przepiękne zdjęcia. Najbardziej lubię cienistą stronę ogrodów, nie wiedziałam, że skalniaki mogą być tak fascynująco piękne. Napisz książkę o tej swojej pasji, o psiskach, ptakach, wszystkich pokazanych tutaj cudach. Byłaby rewelacją nie tylko dla miłośników ogrodów skalnych. Zdrowia życzę, dbaj o siebie, bo pora roku zdradliwa, a wiosna niedługo znowu nas wygoni do pracy.

Ewuś co to za roślinka? dostałam ją ostatnio od koleżanki i na razie trzymam w domu gdyż nie bardzo wiem jakie ma potrzeby.Zdjęcia jak zawsze niesamowite Nigdy wcześniej nie widziałam tak cudnych roślin jak większość u ciebie.A Gaga? no po prostu chyba skradła serca wszystkim.Prawdziwa pieszczocha

Ania
jeszcze dzisiejsze zdjęcie omawianego pnącza - patrz w Twoim wątku


a tu resztka prętów zainstalowanych na suficie, jak opisałam Twoim wątku, eksmisja pędów



relacja spod stołówki

i obok :

kiedyś sądziłam, kiedyś tj dawno temu kiedy byłam jeszcze "miastowa", że wróble są bezczelne,
wszędobylskie i niczego się nie boją, a sikoreczki to delikatne, płochliwe stworzonka..
a jest dokładnie na odwrót ..
- reszta później, bo już mi wcięło długi tekst, nie chcę kusić losu

Dziękuję - jak zawsze można na Ciebie liczyć ... Jeśli jednak tajemnicze pnącze odzyska nazwę, to poproszę o informację ... w hali rosło wzdłuż solidnego pala i gdyby nie wąsiki czepne, nie pomyślałabym o nim jako o roślnie pnącej. Potem, opuszczając już Centrum, zauważyłam identyczny egzemplarz, jednak o wiele bardziej rozrośnięty, wspinający się po jednej ze ścian. Wrażenie robi imponujące, ale faktycznie, sprzątanie liści to tytaniczna praca.
Wróble, a w szczególności mazurki to małe ciapy w porównaniu z sikorkami ... prym jeśli chodzi o bojowość i zadziorność wiedzie modraszka, zwana modrą zołzą - na zdjęciu pierwsza z lewej, w niebieskiej czapeczce; to ona zawsze rządzi w karmniku i potrafi zaczepiać i przepędzać większe osobniki. Stołówkę masz pierwszorzędną
Czekam na ciąg dalszy ...pozdrawiam Was obie z psicą

znów wcięło tekst ale a figę było kopiuj ....

w odległości około 70 cm w drodze na werandę- dwie z sikorek nawet nie przerywają ani na moment, inne trochę się boją i robią przerwę
kiedyś te odważne zaczną mi wyrywać jedzonko z ręki
wróble nie podejdą bliżej - zdjęcie robiłam im przez szybę ...
Zdjęcia sikorki w ręce, nie pamiętam jak to było, ale na pewno nie było pac i buch ..
sikorki nie wpadają na szybę, wpadają natomiast na werandę, do domu przez uchylone nawet 2 cm drzwi
i rozrabiają - nie będę znów skarżyć, ale już pisałam o ich przestępstwach..

trzy lata już, wspaniały orzech nie owocuje lub bardzo słabo - przedtem były co rok zbiory około
80 kg - orzechy suszyłam w skrzyneczkach na tarasie i na werandzie - no i !!!! stada sikorek
napastliwe, nieustępliwe, natrętne jak muchy
orzechy mają cienką skorupkę, więc sikorki doskonale sobie radzą z wyjadaniem jądra nawet na drzewie
Codziennie wieczorem wyganiałam je z werandy, bo wszystko rozrzucały, obwoluty książek poobskubywały,

wstawiłam byle co, by suwak się przesunął w dół i zobaczymy

Viola i Hanka
przepraszam dziewczyny, spróbuję jutro rano.....
nic mi nie udaje się napisać - ani wątku o sikorkach nie daję rady skończyć