Forum Ogrodnicze Oaza

Moje leniuchy

Między moimi sukami jest tylko 9 miesięcy różnicy wieku, ale mentalnie -
Cytra wieczny szczeniak, Lutnię coraz trudniej rozruszać.
Czasem się trochę udaje

Musiała wyłączyć film,bo Kicia była przerażona szczekaniem.

Brr... ziąb na dworze.

Sunia mojego syna

Nowa "sadzonka" hosty

Dzisiaj, 1 lipca, od dwunastu lat obchodzony jest Światowy Dzień Psa.

Moje dwa kundziolki w sumie przez 28 lat były członkami rodziny, ale niestety już po tamtej stronie mostu .

Pokażcie swoich pupili

Cytrysia, nasz domowy błazenek, w sobotę skończyła sześć lat.
Kiedy ten czas zleciał?
Tak mniej więcej zobaczyłam ją pierwszy raz - na starym Forum e-Beagle, szesnastomiesięczną wówczas i oddawaną do adopcji "za złe sprawowanie".



Pięć miesięcy po śmierci Łatuni.
I w głowie jakiś głos - tak, to ta!
Ani przez sekundę nie żałuje tamtej decyzji. Żal tylko, ze z młodziutkiej suni Cytrynka staje się jakby troszkę starszą sunieczką...choć po jej zachowaniu nic a nic tego nie widać
To niech tak już, Cytryniu, zostanie - żyj z nami bardzo długo!

Kiedy człowieka szczęście wbija w łóżko

Jakoś "tak się porobiło", że wszystko "ładujemy" w temat o pogodzie w warzywniku i potem niektóre rozmowy giną, postanowiłam zacząć od siebie pisanie we "właściwych tematach".
MagdaH wrote:
Magda - bardzo Ci współczuję - w tym roku odszedł Duszek - robiłam rezonans po to aby go ratować, ale już nie było można.

Teraz to "ćwiczę" z Funią. Najgorsze, że nie do końca wiadomo, co jej jest. Po operacji dalej kaszle....
Miała wyciętego polipa z gardła i wyrywane zęby.Najbliższy czas pokaże.
Niektórzy twierdzą, ze ją niepotrzebnie męczę, ale dla własnej wygody jej nie uśpię.



Funia je, wydala (woła, ze chce wyjść), kuma i jak nie kaszle wygląda, że jest zadowolona z życia.

Na kaszel NIC nie działa. Jeżeli usunięcie polipa nie wystarczy - mamy problem. Laparoskopia nic innego nie pokazała...

Właśnie Gosiu, dla mnie morbital to też ostateczność. Jeśli widzę, że zwierz cierpi, to wtedy tak. Sama słyszę od ludzi pytanie, czemu nie uśpię Dorśka, przecież stary, ledwo chodzi, "Pani!on ma 19 lat??? Ja bym tyle nie czekał!". Uśpić z powodu starości! W zasadzie zdrowego jak na swój wiek psa. Z drugiej strony jestem przeciwna odwlekaniu decyzji w nieskończoność. Pamiętam na Dogo sytuację kiedy wolontariuszka mająca na tymczasie psa opisywała jakie badania i zabiegi fundowała psu, który w ocenie weterynarza powinien zostać uśpiony z powodu fatalnych rokowań. Dziewczę uparło się pokazać urbi et orbi, że ona wbrew wszystkim uratuje psa i była dumna, że przedłużyła mu życie o 3 tygodnie. Tylko jakim kosztem dla psa! Wylał się na nią hejt, a ona rozżalona, bo oczekiwała pochwal, że tak dzielnie walczyła o futro. Pytanie czy robiła to dla zwierząt czy dla siebie. Dla mnie decyzja o uśpieniu jest najgorszą z mozliwych, sama nie wiem czy dobrze robię.

To ja przedstawię moje małe, kochane pulpeciki Zdzisława (biała) i Chrupka (szara).
DIewczyny bardzo pocieszne, choć rozrabiac też potrafią. Zwłaszcza Chrupciełusz. Zło wcielone w ciele kluska

Nie wyobrażam sobie uśpienia zwierzaka, tylko dlatego, że jest stary. Jakbym coś takiego od kogoś usłyszała, to moją ripostą było by; że niech uważa, bo może się zdarzyć, że ktoś też uzna, że już na niego czas; bo jest ZA STARY.
PaulaPola, szczury są wspaniałe, kiedyś miałam białą szczurzycę i inteligencją przewyższała nawet psy.

Mamma szczury są niesamowicie inteligentne. Moja przygoda ze szczurami zaczeła sie jakieś 14 lat temu. Z małymi przerwami. Ale są to zwierzaki niesamowicie kochane.
Ostatnio wybrałyśmy się z dziewczynami na weekend do Gdańska. Apartament im sie bardzo podobał
Mówiłam, że na dwóch szczurach koniec. Ale myśle o większej klatce i adopcji jeszcze dwoch chlopaków. Takich bez jajek oczywiście

Gdańsk...miasto w którym się urodziłam i spędziła prawie całe swoje życie...Teraz tylko nasze dzieci tam zostały.
Ech...tak tylko mi się wspomniało...
Szczury, to naprawdę świetni kompani, ja niestety nie mogę mieć (a bardzo bym chciała), ale moje koty mają inne zdanie.

Ja bym chciała zamieszkać w Trójmieście... może jeszcze będzie okazja. Uwielbiam tam byc. Jak jestem blisko morza, to jestem spokojna, co by się nie dzialo. Kocisławy... no kocham nad życie, straszna kociara jestem. Ale narazie staneło na szczurach. Może latwiej o opiekę gdy się wyjeżdza. Moje dziewuchy, poza kuchnią i dwoma pokojami, biegają po całym mieszkaniu. Trochę się boje co będzie jak rozsady na parapetach staną One uwielbiają w ziemi grzebać. szczury mają jeden minus... Nie da się przy nich w spokoju zjeść , wszystko Ci z buzi wyciągną

My mamy teraz takiego słodziaka:





Po raz pierwszy mamy samca.


Ostatnio (przed tym szkrabem) miałam sunię pitbullkę i śmiało stwierdzę, że nie ma lepszej rasy. Posłuszeństwo i oddanie - nie do opisania...
Gdyby córka nie przytargała od koleżanki tego malucha - nie miałabym już nigdy nic innego prócz TTB.

Taka codzienna zabawa na spacerze. A Ciapek dumny z zabranej zabawki:


BlackRose. Ja przeważnie miałam 1 psa + suki. A powoli dojrzewam do odwrócenia. 1 suka + psy.