Forum Ogrodnicze Oaza

Chyba dam spokój tej mojej Cecile, ona w zasadzie obsadzona od przodu choiną, która taki ażurek robi... Ja tak popatrzę czasem na zdjęcia tych samych roślin u innych i zapominam, że na moich piaskach zbyt wiele wymagać nie można...
I na moim wschodzie Polski... Cryptomerię przestałam już męczyć, pozwoliłam odejść...
Z pewnymi rzeczami lepiej się pogodzić...

Danielu
Kamasja Twoja jest bardziej rozwinięta
Widoczki pełne zieleni,życia zawsze wpływają pozytywnie na człowieka
Kiedyś miałam ochotę na Hortensję pnącą,,ale problem,gdzie ja posadzić,wszystkie boki,kąty pozajmowane już

Lucy,
dziękuję bardzo, choć przyznam, że chyba pierwsza napisałaś o moich roślinkach rarytasy.

Marto,
rzeczywiście z kryptomerią to bywa tak, że na naszych terenach rośnie nawet 10 lat i przychodzi taka zima, że kończy żywot. Ryzyko jest spore. Ja stoję teraz przed murem, bo planowałam swoją ogłowić i jak do niej podchodzę, boję się to zrobić. Choć przyrosty, które pokazuje, wychodzące z pnia świadczą o niezwykłej właściwości tego drzewa, wypuszcza młode przyrosty z pnia.

Aniu,
dzisiaj rozwinęła się jeszcze bardziej, postaram się jutro zrobić zdjęcia - dzisiaj nie miałam kiedy, bo albo pracowałam, albo popadywało.
Chyba mi się rozmnoży ta hortensja, bo przy porządkowaniu wiosną zauważyłam, że pokładająca się gałązka puszcza korzonki. To dobrze, bo po remoncie chciałabym drugą mieć przy innej części ogrodzenia. Coraz mam więcej cieniowych miejscówek, chyba przechodzę na drugą stronę cienia.

Dzisiaj byliśmy na działce i mogłam obejrzeć co u mnie mróz "liznął", straty nie są bardzo duże, ale trochę szkód jest. Jedna malutka hostka padnięta, wietlica japońska, z tym że ma dwa listki żywe jeszcze, klony palmowe ocalały. Złotokap częściowo oklapły, śladu życia nie dają młode przyrosty robinii (ale to żywotne drzewo, więc powinno odbić), najładniejsza z azalii (pomarańczowa) ma załatwione mrozem pąki i co ciekawe - wydawałoby się niezniszczalny miskant olbrzymi wszystkie przyrosty wyglądają na martwe, ale ten chwast odbije, a jak się zmniejszy, to i dobrze. Generalnie patrzę optymistycznie.

Na początek pastorałki Polystichum setiferum 'Herrenhausen'


Małe hostki "myszkowate'


Tulipanek


Sosna górska 'Kelly's Alpine'


Kwitną jabłonki kolumnowe








Tadziu zbudował konstrukcję pergoli dla milina, dzisiaj deszcze nie dały za dużo podziałać. Przy okazji większy z milinów też liźnięty


Nie zakwitnie moja pomarańczowa azalia, a tak czekałam na nią, tylko listek zielony...

Danielo,ja tez mam taką pomarańczową NN, też mi ją mróz załatwił.
Mam też wściekle różową NN ,ta jest odrobinę późniejsza i wydaję się ,że da radę.
Za to Twoje jabłonki wyglądają pięknie,ja swoją musiałam okryć i dzięki temu uchowałam kwiaty.

Jak miliny rozrosną się na nowej konstrukcji stworzą ażurowe ścianki w altance, będzie cudnie
Dlaczego hostki nazywasz "myszowate"

Danielko ,jak u Ciebie sprawuje się kryptomeria ?.Jest to bardzo orginalna roślina .
Miałam kiedyś inny gatunek ,ale wytrzymała tylko dwa sezony .Moje mazowieckie zimy bywają jednak mroźne

Danielu
Super konstrukcja dla milina. Mój rośnie przy dużym palu
mrówa-Beatko Pozwolisz ,że Ci odpowiem o hostach "myszowate" to hosty mające w nazwie Mouse... i coś tam....
To hostki małe,miniaturowe.I ładniutkie, te maleństwa
Ja mam tylko hostę Blue Mouse Ears

Danielo niesamowity ten Twój klonik Tak urósł marzenie.
Dziękuję za info o Cecile.

Kiedyś był konkurs na hostowe skrzydła
Twoja fotka doskonale mogłaby konkurować oo wyróżnienie

Danielo cieszę się, że szkody nie są u Ciebie duże, jednak żal każdej uszkodzonej roślinki. Mam nadzieję, że szybko i pięknie się zregenerują...
Pięknie będzie wyglądało, gdy milin pokryje konstrukcję

Przykro mi, że przymrozek nie oszczędził Twojego ogrodu, ale dobrze, że masz optymistyczne podejście do tego.

Tulipanek ma śliczny kolor. Ostatnio mam jakiegoś bzika na punkcie kwiatów kwitnących w odcieniach fioletu.

Coś chyba jeszcze musicie dodać do tej konstrukcji dla milina? On się nie oplata wokół podpór, ma tylko wąsy czepne, jak bluszcz wrasta w mur

Terlica,
chodziłam wczoraj po działce i mogłam po roślinności "przeczytać" jak przebiegało mrozowe liźnięcie. Zastanawiam się nawet czy nie wymyślić jakiś rozstawianych parawanów, przeszkód, które mogłyby zapobiegać niektórym ruchom przymrozku. Tym bardziej, że po 11 latach obserwacji znam te miejsca bardzo dobrze. Zatrzymanie tego niekorzystnego ruchu powietrza - zimnego podmuchu - mogłoby uratować rośliny. Pewnie i dosadzenie w masie krzewów iglastych stworzyłoby takie "parawany", tyle, że nie taki miałam plan... zagospodarowania. Trzeba się zatem pogodzić ze stratami.
Dobrze, że udało Ci się na czas osłonić jabłonki.

Mrówko,
też sobie wyobrażam milina rozrośniętego na pergoli. Niektóre jego boki będą miały jeszcze jakieś kratownice, powinno to dobrze wyglądać, szkoda tylko że ucierpiał ten duży milin - już by poszedł ładnie w tym sezonie. No chyba, że wypuści szybko z podziemi. Cierpliwość wliczona w charakter ogrodnika.
Co do hostki "myszowatej", to Ania bardzo dobrze wyjaśniła. Wszystkie moje hosty są NN, ale jedna malutka wygląda jak Mouse Ears, być może to akurat ona. Jak się rozrosną spróbuję je porozpoznawać.

Nowinko,
kryptomerię kupowałam nie mając wielkiej wiedzy o niej, ale podobał mi się niespotykany, zakręcony układ igieł, no i to że jest japońska. Przy moich tendencjach dalekowschodnich gromadzę rośliny m.in. wg klucza ich pochodzenia. Czytałam o kryptomeriach, że rosły i zimowały w Polsce nawet 10 lat, po czym jedna zima je niszczyła całkowicie. Żeby nie ryzykować okrywałam na zimę.
W pierwszą zimę pojedynczą warstwę agrowłókniny (białej). Przeżyła, ale "doły" miała zbrązowiałe. Należy pamiętać, że jako roślina zimozielona nie może być całkowicie zasłonięta od światła, dlatego biała agrowłóknina. W drugim roku (ostatnia zima) była zawinięta w podwójną warstwę, a dolna część pnia (do pierwszych bocznych odrostów) była zasłonięta (luźno) kartonem. Wg mnie lepiej zniosła, ale też zima była w miarę łagodna.
Poza osłanianiem zimą jest bezobsługowa. Ja tylko ją formuję, ale to też nie jest pracochłonne. Odmiana, którą posiadam ma wolno/miękko opadające przyrosty, dlatego od początku miała palik dla przewodnika.

Aniu,
mój milin tez do tej pory miał "sztywny pal Azji" z poprzeczkami, ale to silne pnącze, które potrzebuje mieć gdzie się rozrastać, dlatego posadziliśmy przy placyku grillowym. Od samego początku planowaliśmy tam pergolę (ale na realizację czasem trzeba lat!), chcę mieć tam też taki ogrodowy pokoik. Będzie tam jeszcze jedna ławeczka - Tadziu ma wymurować podstawy do kolejnej żerdzi-deski. Nasi goście lubią ten placyk, czasem siedzi się tam z kawką na dostawianych krzesełkach, teraz będzie przytulniej.

Pamelko,
kloniki wszystkie urosły. Działkowe też chyba ze dwa razy od zeszłego roku, postaram się zestawić jakieś zdjęcia porównawcze w przyszłym tygodniu. Dzięki za hostowo-zdjęciowe uznanie.

Agness,
dziękuję za słowa pociechy. Teraz nie będę się mogła doczekać jak ten milin podrośnie. Trochę ozdobią w tym czasie róże u stóp placyku.

Monik,
tulipanek to jakiś "zagubiony w akcji" znalazł się przy hostach. Miałam kilka różnych odmian z Holandii z takiej sortowni. Koleżanka mojej córki pracowała sobie wiele lat temu w wakacje i dostałam od niej cebule. Niestety nornice dużo mi zjadły i takie niedobitki się czasem ujawniają.

Straciłam już możliwość podziwiania w tym sezonie swojej najładniejszej azalii. Mam jednak coś na swoje pocieszenie.
1 maja mieliśmy zebranie ROD. Gdy siedzieliśmy (na placu) widziałam obok stertę suchych gałęzi z krzaków. Ktoś może porządkował plac przed zebraniem i leżały - być może do spalenia. Wśród nich zobaczyłam gałązkę rododendrona ze zwisającymi już liśćmi. Gdy zebranie się skończyło podeszłam i wyciągnęłam gałąź. Wyglądała jakby ułamana np. od wiatru. Zabrałam ją na swoją działkę. Na szczytach pędów były duże pąki kwiatowe i pomyślałam - wstawię do wody, dam mu się napić, może choć zobaczę jaki kolor kwiatów ma. Zrobiłam oprysk nawozem dolistnym, odnowiłam cięcie łodygi i wstawiłam do wody po zamoczeniu w ukorzeniaczu, do innych ukorzeniających się "drzewek" wierzby sachalińskiej.
Przeczytałam potem, że ukorzenienie rh nie jest takie proste ze starej gałązki, więc na wiele nie liczyłam.
Wczoraj gdy przyjechaliśmy na działkę zobaczyłam, że listki nabrały turgoru, pąki urosły i jeden zaczyna pokazywać swój ciemny, karminowy kolor... Gdy wyciągnęłam z wody widoczne są białe punkty, zaczątki korzonków.
No jak uda mi się z tej gałęzi wyhodować krzew to będę przeszczęśliwa - może odwdzięcza się za to, że go uratowałam?

Olibabko,
to dopiero konstrukcja, będą jeszcze jakieś kratowania.

Trzymam kciuki za rodka

Świetny grill !I ta konstrukcja na milina już widzę jak będzie pęknie
Pastorałek mnie zachwycił muszę poczytać co to za cudo

Mrówko może się uda - jak mówią "głupi ma szczęście".

Dana,
też sobie wyobrażam, tylko nie wiem co mój milin na to. No ale ja z Cierpliwych.
Co do paprota, to znam go ze zdjęć, bo u mnie pierwszy sezon ma pokazywać swoje możliwości. Kupiłam jeszcze jedną paproć Polystichum setiferum 'Pulmosum densum' (też polecam), ale jeszcze nie wsadzona do gruntu, więc nie ma co pokazywać. Jak się pochodzi po "leśnych zakątkach" niektórych naszych Oazowiczów, to człowiek ... ni z nagła, ni z chce mieć las paprotowy i hostowy u siebie. No to się zawzięłam i zawładnęłam zapomnianym (czyt. niezagospodarowanym) kawałkiem działki za domkiem, w cieniu i sama "karczuję" chwaściory i tam sadzam szmerano-cieniowe towarzystwo. Tadziu tam nie ma już praktycznie prawa wstępu. Odwiedza tylko swoje przylaszczki.

Eee tam Danielo, od razu dłupi??? Dobry też ma szczęście i może jeszcze więcej od głupiego...

konstrukcja dla milina - no coś pięknego
ale będzie żywa altanka.....a w środku coś dobrego do jedzenia.....ach
też trzymam kciuki za rodka