Forum Ogrodnicze Oaza

Witam wszystkich radośnie i niespodziewanie Niespodziewanie dla siebie zwłaszcza, a co tam: startuję .
Sumienie mnie gryzło, oj gryzło i forumowe koleżanki też podgryzały , no i jestem Korzystałam z Waszych gościnnych ogrodów, wpraszałam się bezczelnie, komentowałam, stroiłam miny, tu coś i tam coś, przyszła pora, aby wreszcie zaprosić Was Wszystkich do siebie. Jest ten mój zielony świat, taki jaki jest, bardzo mój. Wszystko jest moje: błędy, pomyłki, zachwyty, sukcesy, miejsca piękne, katastrofy, porażki, głupoty i przebłyski (już miałam napisać 'geniuszu', na szczęście przyroda uczy pokory) rozumu, nietrafione zakupy, udane pomysły i - jak w drugim małżeństwie- zwycięstwa nadziei nad doświadczeniem. A nad wszystkim górują stare sosny: piękne, dumne, cierpliwe, mądre i dla mnie najpiękniejsze na świecie.
Zacznę od listopada i na przekór kalendarzowi powędrujemy w letnie słońce i kolory wiosny. Próbowałam zrobić porządek w zdjęciach, jakoś tematycznie, roślinno-chronologicznie, gatunkowo, logicznie poukładać. Nie wyszło, nie mogłam znależć klucza, żeby oddać naszą duszę: moją i ogrodu. Polecimy miesiącami, zaczynając oczywiście od listopada 2014.














Zaraz będzie ciąg dalszy, tym razem zejdziemy na ziemię...

A tuś mi, Serdeńko!

Ja zawsze wiedziałam, że Twój ogród jest dojrzały, ale to otoczenie sosen, które zobaczyłam, oszołomiło mnie dokumentnie.
Miałam wybierać się niedługo do domu, ale jeszcze zostanę i poczekam z wypiekami na twarzy na kolejne zdjęcia...
Zanosi się pięknie bowiem

Ależ radość, Haneczko!

O!!! Nie wierzę własnym oczom . Jest wątek, nareszcie . Przynajmniej jakiś miły akcent w ten ponury, ciemny dzień. Starodrzew w ogrodzie . Pięknie się zapowiada.

Haniu jest mi bardzo przyjemnie zagościć u Ciebie .Mijam Cię w wielu wątkach i bardzo jestem ciekawa Twojego ogrodu .Z chęcią będę zaglądać ,a dziś oficjalnie się z Tobą przywitam .Buziak na początek.

Witam Aguś, a to niespodzianka, tak szybko zajrzałaś! Pierwszy gość Jedż do domu, zdjęcia wolno wchodzą, zobaczymy się wieczorem. Bezpiecznej drogi
Witaj Katja, dziękuję za powitanie. Fajnie, że się podoba i umila ponury dzień. Nie ukrywam, że miałam nadzieję, że może komuś urozmaicę dzisiejsze szaro-burości.
No, to lecimy dalej.

Wszelki duch melduje się naczelna podgryzaczka

Stare sosny... ja wiedziałam, że tak będzie

To tak rozładowałam emocje, a teraz idę UWAŻNIE przeczytać HISTORYCZNY WPIS

Edit: Przeczytałam i obejrzałam zdjęcia

Czuję się jak w Raju, bo, jako posiadaczka młodego niedorobionego ogródka, cenię bardzo bardzo stare, naturalne założenia, którym już niewiele kwiatowych ozdób brakuje do osiągnięcia doskonałości
Bluszcz i paprocie cudnie się komponują z resztą zieleni

Oj Haniu,Haniu! Nie ładnie tyle czasu ukrywać przed nami swój piękny ogród:-)Z niecierpliwością czekam na dalszą wycieczkę po twojej oazie

Przyglądałam się dłuższą chwilę, nie mogąc się dopatrzeć co jest na 1-szym zdjęciu, ale pojawił się podpis - "listopadowe podlewanie" .

Nowinko, miło mi bardzo, ze mnie odwiedzasz. Zapraszam zawsze
Siberio, taki z Ciebie podgryzacz okropny, ale jaki skuteczny! Cieszę się, ze jesteś
Przegonię Was przez listopad a potem zaczniemy snuć kombatanckie wspomnienia w wymiarze ogrodowym, ok?

Nie mogłam i ja się oprzeć, żeby nie zajrzeć do ogrodu, co do którego niektórzy mieli podejrzenia, że go w ogóle nie ma
Ale jest i wygląda pięknie nawet w listopadzie , strach pomyśleć, co będzie dalej
A ponieważ ogólnie mały ruch na forum, spodziewaj się tłumów spragnionych nowości

Dzień Dobry,jestem bardzo zawiedziony,bo nie widzę ani ogrodu, ani starych sosen.Rozumie jednak ,że będą jak się zestarzeją,a to jak widać trochę czasu upłynie?Serdecznie pozdrawiam

Haneczko, dotarłam bezpiecznie do domu, co oczywiste nie było, bo okrutnie chce mi się dzisiaj spać

Widzę, że ogród masz w założeniu leśny, nieco przypomina klimaty z zakątka Moni68, jesli wiesz o kim mówię.
Pięknie, jak dla mnie, bo uważam, że iglaki, liściaki, paprocie, azalie, trawy i spółka dają niezwykły mikroklimat (i klimat także ).
Proszę o jeszcze i jeśli możesz, to w jakiej okolicy mazowieckiego mieszkasz?
Tereny piękne.

O, Marta, ja bardzo lubię Twój wątek i podejście do wszelkich okoliczności, nie tylko przyrody. Specjalnie czekałam, żeby było dużo gości: jak nie ma konkurencji....
Kurjan, witaj, dziękuję za odwiedziny, ale dlaczego nie widzisz sosen???? Słowo daję, że są i to stare (niektóre nawet starsze ode mnie ) Może się jeszcze pojawią u Ciebie.
Coś się porobiło i nie mogłam edytować postu. Trudno, no to jazda:






naparstnica zieloniutka dla Pikutka, obiecane zdjęcie;

Witaj Haneczko wreszcie pokazałaś nam swoje włości to i zapewne Kubusia zobaczymy
Wspaniały kawałek listopadowego, sosnowego lasu, a jakie zapachy igieł i kory... uwielbiam takie klimaty

Hanuś!!!
Nooo, nareszcie męska decyzja i skok na głęboka wodę. czekałam na Twój wątek i w końcu sie doczekałam, więc radości co niemiara! Zdjęcia sa bardzo zachęcające....te piękne , dojrzałe sosny, ten niemal busz ...bardzo, bardzo me gusta. Mam nadzieję, że kiedyś zobaczę to wszystko w realu a tymczasem, czekam na kilka słów o historii, ale też i planach.

O matko, Hanuś to wszystko Twoje ?????? Twojusieńkie ??????????????? Jak mogłaś tyle czasu ukrywać takie skarby................
Pozdrawiam i czekam na ciąg dalszy fotorelacji

Haneczko
Listopad w Twoim zakątku w ogóle nie przypomina o tej jesiennej porze roku, z wyjątkiem opadających liści i igieł ... jest tak urokliwy, pełen ciepła i ma to, co lubię najbardziej - jest naturalny, a zgodny z naturą rytm czasu dodaje ogrodowi niespotykanego wdzięku
Wydaje się kryć tyle tajemnic ... które, mam nadzieję, będziesz stopniowo nam odkrywać... Już się cieszę na tę podróż !
Pozdrawiam Cie bardzo serdecznie, do zobaczenia

Jestem i oczom nie wierzę: trochę pomyliłam zdjęcia, ale to wszystko u mnie! słowo daję, jak pragnę wiosny
Edytko , trochę z podpisami nie popisałam się, ale przyznam, ze tyle na raz mnie przerosło. Na bieżąco, mam nadzieję, będzie lepiej.
Violu, miło mi Cię zobaczyć i powitać w ogrodzie wśród sosen, zapraszam zawsze.

Pokazuję cały ogród, bo dla mnie najważniejsza jest całość. Nie umiem ze spokojem patrzeć na ogród, jeżeli nie stanowi spójnej całości. Każda roślina musi być zaakceptowana przez strażniczki - sosny. Ciekawa rzecz, wypatrzę zawsze najmniejszy fragmencik, który nie pasuje do obrazu i muszę go zmienić (albo wyeksmitować), bo mnie normalnie ssie i złości. Taki fikoł mój, mam nadzieję, że nieszkodliwy dla społeczeństwa. Każda prezentowana w pojedynczych ujęciach roślina jest tutaj w domu. Specyfika miejsca determinuje rodzaj nasadzeń. Nie będę walczyć z naturą, to idiotyczne. Ziemia jest uboga, kwaśna, ale wzbogacana kompostem i ściółkowana pozwala na podziwianie azalii, paproci, host i -mam nadzieję- rododendronów (tegoroczne nasadzenia). Moje ukochane trzmieliny 'łażące' i hortensje pnące rosną bardzo bujnie. Bluszcze, barwinki, rozchodniki, dąbrówki, orliki, bodziszki, winobluszcz, czeremchy, klony pospolite, brzozy. Cisy, cyprysiki, choina kanadyjska i tuje. O moje ulubienice tuje! Niewiele osób je lubi. Takie nieeleganckie, pospolite, zapchajdziury, nieciekawe, nudne. Dla mnie są piękne: koronkowe, odporne, w cudownym spokojnym odcieniu zieleni (Brabanty ), dają stonowane tło innym roślinom, szybko rosną. Dużo piją... prawda, system korzeniowy mają mało sympatyczny, tak jak brzozy. Ale z jednych i drugich nie zrezygnuję, bo... sosny je lubią. Ślicznie razem wyglądają. I szczerze napiszę: bardzo mi się podobają takie stare, niedoskonałe, pokrzywione tuje. Moje podcinam tylko tyle, żeby nie właziły na inne rośliny. I starzejemy się razem.
Aguś, jeszcze raz
Jeszcze kilka zdjęć z listopada: