Forum Ogrodnicze Oaza

Moja laurowiśnia ma już chyba z sześć lat i jeszcze nie kwitła, zdecydowałam się więc na wykopki i pojedzie na Podkarpacie może tam w zagajniku się jej spodoba .
Kaliny bardzo lubię i one chyba mnie też będę więc kalinować bardziej . A Twoja Aureovariegata cudnej urody, dopiszę więc do listy niezbędnych zakupów

Bajeczne widoczki Takie to można oglądać bez przerwy .Kalinę koreańską też mam .Rośnie u mnie od stuleci i zarosła mi okoliczne krzewy .A podobno miała być nieduża .Z tymi roślinami ,to nigdy nic nie wiadomo na pewno

Ale soczyście zielono u Ciebie.
Cyt "....Jakoś tak jesteśmy krytyczne wobec swoich ogrodów, zdjęć, dokonań, a cudze wydaje nam się lepsze, ładniejsze ..." coś w tym jest
Ja ciągle myślę mogłam zrobić to czy owo inaczej wchodzę do innego i myślę .:czemu tak nie zrobiłam"
Ale powoli wyzbywam się tych myśli i zaczynam się cieszyć z tego co mam

Pięknie komponują się liście marzanki wonnej z hostą U mnie coraz więcej cienia, coraz więcej host więc powinnam im szukać towarzystwa Muszę zapisać w notesie kolejną bylinę do zdobycia

dala wrote:
Daluniu, przecież kto jak kto, ale Ty wiesz, jaki jest źródłosłów podkreślonego przeze mnie określenia. I o to chodzi - o dobre emocje. Prawda? A profesjonalizm moim zdaniem obowiązuje nas w naszej profesji, a w ogrodzie - profesjonalnych "architektów krajobrazu". Mam na pieskowym forum znajomą, działająca od lat w tej branży - i ona mnie zawsze tak usadza: ogród jest piękny na Twój sposób. Przy czym mój jest naprawdę "piękny inaczej" , a w Sobótce masz zielona oazę.
Dziękuje za wdzięczną "pocztówkę z ogrodu Dali".
Przepraszam też za paskudną Schadenfreude, przeczytałam, że i u Ciebie irysy strajkują. Znaczy, nie jest to koniecznie moja wina, widać w naszym "terroir" coś im nie pasuje
A co do wnuczek/córek: ja, jak wiesz, wolę kobitki , nawet wszystkie psy mam suki
Pozdrawiam spod młodych buków.

Witaj Dalu,
Widzę, że masz ładny egzemplarz lilaka Meyera, powiedz mi proszę czy on się nadaję na niedużą rabatkę półwyspową w przedogródku? Kupiłam taki około 40cm, podobno ma niewielki urosnąć. Czy po strzyżeniu nie szpeci? Jak dużo miejsca mu zostawić?

Aniu, wiem, wiem, miałam bardzo wymagającą panią od łaciny klasycznej, potem jeszcze łacina wulgarna, starofrancuski i ...dopiero ten francuski, który jest współcześnie w użyciu
Ale wracając do mojej/naszej amatorszczyzny (to słowo już troszkę gorzej brzmi), to chyba masz rację - każda z nas ma ogród piękny na swój sposób, najładniejszy, jaki potrafi stworzyć A że, jak w każdej dziedzinie, jedne mają więcej czasu, wyobraźni przestrzennej, poczucia estetyki, w końcu - pieniędzy, a inne nieco mniej, a każda ma inne gusta, to i nasz ogrody są różne. I dobrze!
Maju, trwaj!




Marysiu, marzanka jest przeurocza i wspaniale zadarnia wolne przestrzenie na rabatach. A jak jeszcze kwitnie... Gdybyś nie dostała, daj znać, z przyjemnością Ci prześlę
Inny majowy duecik - wszędobylski orlik i kwiat wisienki ozdobnej





Olu, mnie też Wasze ogrody często inspirują Oglądam, podpatruję, podziwiam i ...przenoszę niektóre pomysły na swój grunt I chyba to nasze niezadowolenie z tego, co mamy jest motorem, który ciągle popycha nas do zmian, do działania

Dla Ciebie kwitnąca właśnie kalina japońska




Ewuś, ja kaliny bardzo lubię Mam Roseum, Hordowinę, Onondagę, sztywnolistną i tę japońską, pokazaną wyżej. Te śliczne ażurowe kwiatuszki!




Wiesiu, moja laurowiśnia kwitnie co roku, chociaż w tym jakby mniej obficie, ale to pewnie wina suszy
Za to dereń kousa ma też z 5 lat, ale ani razu jeszcze nie kwitł i prawie wcale nie przyrasta W tym roku dałam mu ostatnią szansę i mimo ślicznych listeczków czeka go eksmisja na mniej eksponowane stanowisko!



Dzisiaj, wbrew zapowiedziom meteorologów, następny baaardzo słoneczny dzień. Deszczu ani widu, ani słychu
M. właśnie kosi trawnik, a pomieszany zapach świeżo skoszonej trawy, lilaków, kwitnących jabłoni, azalii Narcissiflora czuję nawet w domu...
Jeszcze kilka fotek
Takiego gościa 'ustrzeliłam' w trakcie posiłku

Aszka wrote:
I ja tak czasami mam - np. patrzę na Dalową albo Aguniową oazę i myślę... jak ja bym chciała mieć taki ogród ale nie mam i mieć nie będę, bo ziemię mam słabą i jeszcze wiele innych przeszkód... i też myślę, że dobrze, że mamy tak różnorodne ogrody i się nimi dzielimy, bo możemy popatrzeć, podziwiać i marzyć
A potem iść do siebie i tyrać, żeby chociaż zbliżyć te marzenia do rzeczywistości

Majowe widoki cudowne - uwielbiam ten miesiąc za odcień zieleni, którego nie ma żaden inny miesiąc w ogrodzie, ale chyba jeszcze bardziej czerwiec - kiedy wszystko jest w tej pierwszej, najbujniejszej fazie rozkwitu...

Ja także uważam, że ta nasza ogrodowa (ale i osobowościowa!) różnorodność jest cudowna i inspirująca zarazem!
Może nie od razu zaczynając przygodę z ogrodem, wszyscy czujemy te nasze zielone zakątki, rozpoznajemy potrzeby miejsca i własne preferencje, może zbyt często zarażamy się ogólnoforumową miłością do jakiegoś gatunku roślin... ale z czasem, każdy dochodzi do wniosku, że nie można miec wszystkiego, a stanowisko, rodzaj gleby, uwarunkowania klimatyczne, same dyktują nam swoje własne warunki... ot, to taka symbioza człowieka z naturą, której przez całe życie się uczymy Pardon, uczy się ten, kto tego chce, nie wszyscy

Dalu, cudnie w ogrodzie!

dala wrote: Z racji zamiłowania do francuszczyzny powinnaś go również zakwalifikować do kategorii ewentualnego posiłku

Przecieź Dala napisała, że ustrzeliła ślimaka
A serio, w Borowicach (dla niezorientowanych najpiękniejsza wieś w Karkonoszach) mieszka najszczersza Francuzka, Nadine (nie mówi nic po polsku po 10 latach ). I ta Nadine cały maj poluje na winniczki, zamraźa i serwuje gościom. (moźna zamówić prawdziwą francuską kolację).
A Ty, Dalu, jadasz?

Moje siostra (onegdaj) wróciła z obozu żeglarskiego po Mazurach, gdzie została poczęstowana ślimakami przyrządzanymi w takim biwakowym klimacie przez sąsiadujących chłopców z obozu Francuzów Ponieważ bardzo jej smakowało, miała przepis, zebrałyśmy z dziećmi gar ślimaków, zostawiłyśmy je do samooczyszczenia i... nie zjadłyśmy Jakoś nas zbrzydziła praca przy nich Ale we Francji jadłam i mi smakowały

Wspaniale wygląda ten lilak na tle złotlinu .

Witam serdecznie stało się. zakochany w Pani ogrodzie. Klon palmowy przepiękny kocham te małe drzewka, ma Pani piękne azalie różaneczniki, podziwiam Panią za to że nie stosuje Pani chemii podziwiam naprawdę. Chodź nie dziwię się gdyż dzieciak to najważniejszy gość w ogrodzie i musi być eko przyjazny dla małego urwisa Bardzo ładna trawka i kształt rabat Podobają mi się meega Kaliny:D ta Japońska jest cuuudna aaa winniczka nie widziałem już kilka lat same te pomrowniki Pozdrawiam serdecznie :

Czemu nigdy nie porwałam się na kaliny japońskie? horyzontalne ułożenie gałązek samo w sobie jest ciekawe nawet bez kwitnienia....
Takim wahaniom uczuc w stosunku do własnego ogrodu i ja ulegam....patrzę tu i tam, zaglądam, podglądam, kombinuję.....a potem tłumaczę sobie, że ogród to nie kalka.....

Witaj Dalu
Wpadłem z rewizytą i widzę piękny ogród
Też chciałbym mieć taki, ale pracy przy nim to już Ci nie zazdroszczę.
Będę Cię odwiedzał jeśli pozwolisz?

Ewuś (sierika), kaliny japońskie polecam z pełną odpowiedzialnością - piękne liście i kwiaty, świetny pokrój, nie kapryszą, nie chorują...
A te koronkowe kwiatuszki!



Cudze ogrody najczęściej się nam podobają, do własnego jesteśmy nastawione krytycznie...I ciągle gonimy tego króliczka...

Mateuszu, o, dziękuję bardzo Tyle pochwał, tyle miłych słów od wspaniałego, młodego ogrodnika Jest mi bardzo miło
Azalie, rododendrony, kaliny, a ostatnio również klony japońskie to moje ukochane roślinki
Dla Ciebie widoczek:



Edytko, też lubię to połączenie lilaków i złotlinu



Marysiu, ja akurat kuchnię francuską, zresztą bardzo zróżnicowaną w zależności od regionu (zupełnie inną w Alzacji - zbliżoną do niemieckiej i n.p. prowansalską - typowo śródziemnomorską) znam bardzo dobrze i od dziecka byłam przyzwyczajona do różnych 'specialite de la maison'. Francuzi są wielkimi smakoszami, a jedzenie jest dla nich niezwykle ważne. Może nie samo jedzenie, ale KULTURA jedzenia - cały ten entourage związany z wyborem miejsca spożywania posiłku, towarzystwa, odpowiedniego wina Ślimaki, to jedna z przystawek chętnie spożywana przez Francuzów. Dobrze przyrządzone są przepyszne! delikatne, z mocnym posmakiem ziołowo - czosnkowym. Naprawdę warto pozbyć się uprzedzeń i spróbować. Bo jak się tak zastanowić, to w czym jest lepszy kawał, za przeproszeniem, świni?
Ale masz, oczywiście rację, że w Polsce niekoniecznie muszą się dobrze kojarzyć, a we Francji są czymś tak naturalnym, że łatwiej nam się do nich przekonać

Aniu, oczywiście, że jadam! Ja właściwie jem wszystko, a w każdym kraju, który odwiedzam staram się jeść potrawy dla tego kraju, czy regionu charakterystyczne. Nie zapomnę, jak byłam w latach osiemdziesiątych w Bułgarii - Polacy zrobili rezydentce awanturę, że na kolację jest sałatka szopska i jakieś kotleciki z baraniny. Nikt nie chciał tego jeść! Na szczęście, od tego czasu Polacy trochę się wyrobili, więcej podróżują i są bardziej ciekawi nowych smaków
Za polecenie Borowic - serdeczne dzięki!!! na pewno skorzystamy!

Gosiu, z tej strony na mojego gościa nie popatrzyłam Mimo że jadam winniczki, to jednak sama ich nie przyrządzam, a już te w MOIM ogrodzie traktuję z dużą atencją i krzywdy bym im nie zrobiła

Agnieszko, i w tym wszystkim, o czym napisałaś, pomaga nam forum. Na początku zachłystujemy się urodą cudzych ogrodów, czasami poddajemy się różnym modom roślinnym, ale z czasem, powolutku osiągamy tę cudowną harmonię - i już wiemy, że nasz ogród jest tylko NASZ, że ma się podobać NAM, a nie całemu światu, że u nas nie może rosnąć WSZYSTKO



Ewuś (AVE), święte słowa! Cudze ogrody, piękne, bujne, wspaniale skomponowane, podobają nam się, marzymy o nich, chciałybyśmy takie mieć, do czasu czasu, kiedy zrozumiemy, że najbardziej w świecie kochamy ten NASZ, bo jest NASZ, najpiękniejszy, bo zrodzony z naszej pracy i kreatywności...

Marku, ależ oczywiście! Serdecznie zapraszam i będzie mi bardzo miło, jak zajrzysz do mnie od czasu do czasu
Sam wiesz najlepiej, ile pracy wymaga ogród Ja się śmieję, że powinnam zatrudnić ogrodnika chociaż na pół etatu; a tak na serio to codziennie po ...dwie, w porywach trzy godzinki.

Nelu, lilak Meyera, wbrew opisom, które można znaleźć w literaturze, to całkiem spory krzaczek. U mnie po 10 latach ma dwa metry wysokości i tyleż szerokości. Gdy kwitnie wygląda i pachnie zjawiskowo, ale przedtem i potem niczym specjalnym się nie wyróżnia.
A myślałaś o jakiejś małej kalinie? One, oprócz, pięknych, często pachnących kwiatów, mają atrakcyjne listki, pięknie przebarwiające się jesienią

Podpisuję się w pełni pod słowami, że ogród ma się właścicielowi przede wszystkim podobać, a jeśli jeszcze komuś się podoba, to tym bardziej miło
Ale jak się tak do końca podoba, to też niedobrze Coś się musi nie podobać
No właśnie... Czy ziarnopłon raczył już zniknąć i przestał denerwować?
Ale widzę też marzankę Jak się, Dalu obecnie na nią zapatrujesz?
Czy ona już zaczyna przesadzać i podzieli los ziarnopłonu?
To jest bardzo ładna roślinka, ale też potrafi dać w kość Lepiej, żeby się podobała