Forum Ogrodnicze Oaza

Danielo - Twoje fotki piękne i inspirujące
Wybacz ale kamyczkowe aranżacje "ściągnę" do mojego ogródka - teraz głowię się gdzie znależć takie różne rozmiary/ w żwirowni?/

Mnie też jabłonka wpadła w oko...ciekawe co to za odmiana
Cudna jest

Gosiu07,
dziękuję

Peonio, z tym projektowaniem to chyba przedwczesne. Co innego jak się chodzi po swoim skrawku i się jakieś pomysły rodzą, to się próbuje. To ile się nalatałam i przesadzałam rośliny, do czasu aż im dopasuje warunki... nie wspominam. A fachowcy to od razu wiedzą co do czego, jakie ma wymagania, jakie odległości. A ja jestem samoukiem i trudno byłoby mi brać odpowiedzialność za cudzy ogród. Chętnie doradzam, jeśli ktoś potrzebuje pomocy i mamy zbieżne gusta.

Margolko,
pomysł nie jest nigdzie zastrzeżony. Jak znam życie, to trudno jest dokładnie skopiować. Też się inspirowałam innymi ogrodami, które istnieją od bardzo dawna np. w Kyoto, a przecież lata świetlne mojemu do tamtych. Co do kamienia, to poszukaj w okolicy składów kamienia i tam możesz szukać odpowiedniego. Warto brać pod uwagę jego wielkość, kolor, czy to tłuczeń, czy otoczak.
W naszym przypadku duże kamienie są zbierane, część płaskich dostałam od kolegi, który umie rozbijać na plastry (podzielił się pozostałościami). Te okrągłe kolorowe np. przy jabłonce to zbierane od dawna otoczaki (na działce i poza nią). "Woda", czyli te białe kamyczki są właściwie kremowe i są kupowane ze składu kamienia, są to małe otoczaki, bo ja lubię chodzić na bosaka i mam taką terapię przy okazji.

Grzesiu,
szukałam odmiany, ale chyba jest ich bardzo dużo (coś jak z żurawkami czy hostami). Podobna jest np. do Malus Evereste PERPETU i do kilku innych. Nazywają je crab apple.

W tym roku zrobiłam z nich takie pokazowe przetwory - jabłuszka w syropie. Są nawet smaczne, choć na zagranicznych stronach czytałam, że raczej są to owoce dla ptaków, a nie dla ludzi. Jadłam i przeżyłam.



Jabłko średniej wielkości dla porównania.

Danielo, ja tam się powtarzać nie będę bo znasz moje zdanie na temat Twoich ogródków ale znowu powiem tylko, że baaardzo się cieszę, że dalej je mogę oglądać

Witaj Danielko
Jestem tu i cieszę się, że dalej mogę chodzić po Twoich przepięknych ogródkach

Rajskie jabłuszka moja babcia kiedyś robiła w takim gęstym obrzydliwie słodkim syropie pycha.

Gosiu,
rzeczywiście syrop w którym są przygotowane jest jak ulepek. Ale jabłuszka są delikatnie kwaskowe.

Agnness i JaDorka - ja też się cieszę z takich gości.

Przychodząc na forum robiłam porządki w swoich albumach fotograficznych. Przy okazji zebrało mi się na wspomnienia... komiksowe.
Przedstawię Wam mojego wspólnika i męża Tadzia, który nie lubi jak mu robię zdjęcia (w przeciwieństwie do mnie).

Zdjęcia z czasów, gdy budował pierwszy domek - gospodarczy. Choć na początku był naszym wszystkim i... główną działkową siedzibą. Na początek dwa komiksy.

Danielo......komiksy bomba!
pierwszy to mnie rozbawił ale drugi.......
Twój M na nim ma taką minę, jakby chciał kogoś udusić

Na drugim zdjęciu Twój mąż wygląda jak z katalogu fachowych narzędzi! Super!

Ja też na szczęście mam taką "złotą rączkę"

Danielo - mąż super - pełen profesjonalizm - pas z narzędziami pierwsza klasa - do tego wąs jak należy Wiem co mówię,bo ja też w domu mam wąsacza

Danielo , super! Ogląda się z nie mniejszą przyjemnością , jak rabatki w Twoim ogrodzie

Danielo- uważaj co robisz, wstawiając fotki swojego Tadzia ino patrzeć jak zaczną się wycieczki na północ, niby to oglądać Wasz ogród.Akurat!

Shirall,
wyczułaś świetnie, chciał mnie udusić. No zresztą jak on może patrzeć na takiego nałogowego wymyślacza jak ja?

Magdala,
pas sama mu kupiłam, bo się przydaje np. do pracy na dachu. Zawsze chętnie kupuję mu narzędzia, bo skoro wszystko robi sam, to taka inwestycja nam się zwraca po wielokroć. Złota rączka to najlepsza moja inwestycja (życiowa).

Margolka,
no to "żółwik" za tego wąsacza.

Elżbieto,
Jeszcze gdzieś tam mam komiksy, na jesienne nudne wieczory.

No i jeszcze remanent zdjęciowy, bo ostatnio oglądam dawniejsze zdjęcia. Uzmysławiają jaką pracę wykonaliśmy.


Kiedyś przy furtce witały dwie rózie - Parade i Sympatia


Domek "dla służby" (czyli dla nas) uzyskał troszkę osłony od nadmiaru słońca i deszczu. Wystarczyła stara plandeka, początkowo czarna z brudu, wyszorowana w rytmie szanty stała się niebieska.


Nie raz się lało z nieba, wiatry wiały... Widoczna pierwsza wiatka, której miejsce zajął obecnie ogródek japoński


Nieliczne zdjęcia przedogródka w Oliwie - sam trawnik, iglaki (niewidoczne na fotce), młode świerki serbskie (obecnie są na działce), jeszcze stare ogrodzenie


jw. ten związany sznurkiem, rozchylający się bukszpan jest w tej chwili podrutowany i wygląda zupełnie inaczej



Miałam też skalniak wg własnego pomysłu, nazywany Ying-Yang oparty na planie tego symbolu (średnica 2 m). Jedna łezka symbol życia, roślinność skalna, kamienie, druga - płaska kamyczkowa pustynia


z bliska. Niestety nie wiedziałam jak budować skalniaki i na górce było za mało skały, a za dużo ziemi. Kret postanowił przebudować i skutecznie zniszczył ten mały skalniak. Dzisiaj jego pomysł kontynuuje u siebie JaDorka


W pełni sezonu



Tak wyglądały pierwsze budowle na działce, na zdjęciu brakuje dużego domku


Panorama


Mam jeszcze jedną jabłonkę ozdobną, purpurową. Jest dużo większa od pokazywanej wcześniej (wys. ok. 2,5 m) -kwitnienie


Owoce - średnica 3-4 cm

Danielo jak miło powspominać początki Jestem pewna, że już wtedy byłaś szczęśliwa z posiadania takiej pięknej działeczki
Co z różyczkami przy wejściu? Pięknie zdobiły pergolę
Dobrze, że przesadziłaś te serby, bo ciasno by im było bardzo w tak gęstym szpalerze
Kontynuację Twojego skalniaka życia miałam okazję podziwiać w innym wątku

Danielo , czy ja dobrze zrozumiałam? Nie masz już japońskiego skalniaka? Taka perełka na trawniku

Danielo , pospacerowałam po Twoich ogrodach Podoba mi się, że konsekwentnie realizujesz swoje wizje ogrodowe - przemyślane kompozycje, nieprzeładowane japońskie stylizacje, pomysłowa mała architektura ogrodowa z wodnikiem w roli głównej i do tego pracowity M .
Czy będzie więcej róż?

Pamelko,
serby nawet miały złe podłoże podczas sadzenia w pierwszym miejscu, słabo się przyjmowały. Po przeprowadzce na działkę poprawiliśmy to i teraz czują się lepiej, no i mają więcej miejsca. Różyczki, Parade miała czarną plamistość i wtedy jeszcze nie umiałam sobie poradzić z tym, kolejna zima ją "dobiła". Sympatia jest posadzona w innym miejscu i jakoś daje radę. Na tym wejściu nie mogę mieć róż, bo tam silne wiatry wieją, a mróz dobija wszystko powyżej śniegu. Jak tego nie ma, to jeszcze gorzej. Teraz jest tam wiciokrzew zimozielony, bardziej dający sobie radę w tych warunkach.
Masz rację, już wtedy byłam szczęśliwa, nie przeszkadzały mi spartańskie warunki i do tej pory tak niewiele mi potrzeba by się tam dobrze czuć.

Elu,
skalniaka nie mam już przeszło dwa lata. Miałam go budować na nowo, wstawiać jakieś utrudnienia dla kreta, ale potem doszliśmy z T do wniosku, że zostawimy to miejsce na inny fajny pomysł. Rośliny skalne rozmieściłam w innych miejscach, wśród bylin, a Tadziu rozebrał wszystko, wyrównał i posiał trawę.

Katja,
dziękuję za wizytę. Co do róż, to na działce mam ok 20, w przydomowym ogródku z 10. Znając siebie, to powiem, że nie jest to koniec, ale wielkich liczb nie osiągnę chyba, bo zabraknie miejsca. Preferuję róże parkowe, historyczne i angielskie, a to wymaga miejsca.

A ja ten skalniak jeszcze pamiętam. Teraz widać jakie ogromne zmiany zaszły na Twojej działce i ogródku przydomowym. Tęsknię za owocową herbatką na tarasie domku i wieczornymi pogaduchami.