Forum Ogrodnicze Oaza

Ponieważ pierwszy wątek poświęcony mruczkom nadmiernie się w ciągu nieomal 10 lat rozrósł, tutaj zakładam kontynuację.
Poprzednie wpisy można znaleźć tutaj.

Zatem pozwólcie, że przedstawię moje oba koty-psoty:
Tutaj Gryzelda, zwana Gryzią - jej imię to niestety samospełniająca się przepowiednia



A tutaj Piegus - 14-letni cukrzyk, którego chorobę na szczęście udaje mi się trzymać w ryzach przy pomocy diety:




Tutaj wesoła kocia kompania we dwójkę - ale niech was nie zmyli ta poza - ich związek to takie hassliebe - Młoda gnębi Starego, tak jak kiedyś Stary (będąc młodym) napastował naszą poprzednią kocicę. Karma wraca


A tutaj przykład na to, że każdy kot może zostać celebrytą
Czyli nasza dwójka uwieczniona w książce dla dzieci, napisanej i zilustrowanej przez naszych przyjaciół:

Wspaniałe kitusie, piękny czarny a rudy piękny bo rudy.

OT
Aurora Borealis wrote:
czy to książka Ewy i Pawła Pawlaków, tak mi podpada pod styl. Kupiłam wnukom z serii Mały Atlas - Motyle i Ptaki.

Tak właśnie, to książka Pawlaka i Ewlaka - czyli Pawła i Ewy
Mały atlas kotów i kociaków

Gryzelda Bardzo lubię to imię. Szczególnie, że jedna właśnie śpi obok, zwinięta w pasiasty kłębek. Pozdrawiamy imienniczkę-celebrytkę!

Jakiż to piękny wątek!!! Dlaczego tak późno go znalazłam?

Piękne macie zwierzaki i ile kotów tyle kocich charakterów

Koty to moja miłość i żadne kocie fochy i fanaberie tego nie zmienią

Miło mi przedstawić Mruśkę. Dachowiec z krwi i kości, z umaszczenia i zachowania. Jest kotką nadworną i jak na damę przystało ma fochy i charakterek



Kochana kocina podarowała mi 6cioro kociaczków. Nie wiem jak to zrobiła ale wszystkie były identyczne



Kociaki znalazły dobre domy a Mruśka mamuśka chwilowo dostaje tabletki, chociaż bardzo ich nie lubi i muszę wykazać więcej sprytu żeby je podać niż ona żeby ich nie zjeść

Pozdrawiam wszystkich.

Moja dziś (pomimo wieku - koło 13 lat) zaczęła ćwiczyć:

Taki wiek dla kota, to piękna sprawa Mam nadzieję, że moja Mruśka też będzie z nami tak długo.

Czy myślisz o sterylizacji Twojej kotki?

Mój Florek ,obecnie na mnie obrażony za ostatnią wizytę u weta

To do kompletu moja pupilka

Figa właśnie wróciła ze spaceru

Zefirka wrote:

To moje bardziej wyrozumiałe są. Wiele już wysterylizowałam i jak do tej pory żadna nie zamierzała mnie opuścić. W przeciwieństwie niekastrowanego kocura. Polazł sobie gdzieś.

Maciuś, chociaż wykastrowany i bez kilku zębów - stracił je w bójce, to nie przestaje się bić z tubylcami, a potem trafiamy do wetki - dostał grzybice po jednej z bijatyk, trudno się leczy; ale nie obraża się, bo lubi jeść.



Pozdrawiam wszystkie piękne koty

Moje słoneczko jutro rano idzie pod skalpel. Według mojej oceny ma ok. 9 miesięcy więc najwyższy czas.Jednak przy dwóch dorosłych kocurach wydaje się taka maleńka.Oj, trudna doba przede mną




Nieświadoma niczego Majeczka.

Tak, trudne chwile przed Tobą. Ja zawsze mówiłam sobie:"Tyle już kotek sterylizowałam i dobrze było, teraz też tak będzie", ale gdy przynosiłam koteczkę do domu, jeszcze nie do końca wybudzoną, to jakoś tak wesoło mi nie było.

A czemu nie do końca wybudzona?
U mojego weta zwierzak musi się wybudzić i musi być wszystko ok, żeby go można było zabrać do domu.
Mój Florek tydzień po zabiegu kastracji