Forum Ogrodnicze Oaza

Wiesiu, tak, to mógł być on...
Pewna jednak nie jestem.
O czym szeptali, nie wiem, nie dosłyszałam. Wiatr od jabłoni zagłuszał. Zbyt daleko stałam. Pochwyciłam tylko westchnienia, pojedyncze słowa, narzekanie chyba, trudno z nich jednak treść rozmowy scalić. Może ktoś był bliżej, lepiej odczytał ich szept? Zauważyłam potem wzmożony ruch w wodzie. W tą i w tamtą pośpiech, a potem jakby wiec, czy coś co go na myśl przywodziło. Chwilę dłuższą potem Panna suknię naprędce odświeżyła, strzepnęła pogniecione perkale, wyprostowała się, tak że głowę bym dała, że górowała wtedy ponad Veilchenblau i pracowicie spędziła dalszą część dnia roznosząc wodę spragnionym.
Gdy słońce kryło się za olchami - doleciał mnie Todavía cantamos, todavía pedimos
Jakieś tęskne.
A może zwyczajnie w ucho jej melodia posłyszana wpadła i nie chciała ulecieć.

Mało śniegu, ale i ta odrobina ucieszyła mnie:

Witaj Ewo. W moim/nie moim ogrodzie jest dużo cienia. Czasem myślę, że mogłoby go być o jakieś chociaż 5 metrów mniej. Całkiem niedawno tak było. Olchy tak szybko biegną ku chmurom. Ale jednocześnie, gdy widzę drwali za płotem i te ryczące w ich rękach "cacka" - tylko śmiech za moimi plecami i upewnienia ratują mnie przed popłochem: nie bój się, nie zetną twoich olch - wiedzą, że mi by się narazili...
Cicho wypatruję więc czy znów czeremchy, bzy, tarniny - "leśne chwasty" - razem z co którąś z olch nie pójdą pod topór. Póki są olchy - mam cieniste zakątki. I upewniam, Tego-Zza-Moich-Pleców, że są one i Jemu niezbędne

Mam to szczęście, że drzewa dające cień na moim podwórku należą do nas i nikt ich nie wytnie. Jednak ca kilka lat zjawiają się u nas panowie z "cackami" od pana piorunka i przycinają nieszczęsne świerki, które poprzedni właściciel posadził bezmyślnie pod linią wysokiego napięcia. Na to nic nie mogę poradzić, cóż, korzyść taka że jest odrobinę jaśniej w domu i mam gałązki świerkowe, których w tym roku użyłam jako zabezpieczenia przed wszędogrzebalskimi kurami sąsiadów. Tak więc siłą rzeczy moje roślinki śpią pod kołderką. Mam nadzieję, że dobrze im tam, choć nie jest to puchowa kołderka...

Kawka bardzo zachęcająca, też bardzo taką lubię

Wspaniałe te zakątki cieniste, tak wiele pięknych paproci utwierdza mnie w przekonaniu jakie rośliny powinnam uzupełnić w tym sezonie

Witaj pisarko z pięknym ogrodem pachnącym różami, chętnie poczytam i pooglądam prześliczne zakątki, pozdrawiam serdecznie.

Witam Gości serdecznych, za moment serwuję kawkę:



Dziś wspomnę o innym odcieniu bieli, może choć przez chwilę zachwieje jednostajną szarość za oknem.

Nie moge sie na patrzeć na twoj ogród i łączenia roslin genialne Zazdroszcze ci tego i gratuluję takie ogrodu jeszcze raz

Dziękuję Konradzie.
To może jeszcze inne duety?

Białe białemu nie równe, a wszystko dostojne i piękne . Kiedyś to był mój ulubiony kolor kwiatów , z wiekiem chyba potrzeba mi więcej energii

Wiesiu, biel moim ulubionym pozostaje mimo mknącego kalendarza. W ogrodzie pełnym odcieni różu - biały wydobywa się przed oczy












Oby jak najszybciej:


Nie jestem pewna, ale mój typ, że to muchówka

No niesamowite !!! Ptaszyna ze źdźbełkiem w dzióbku! Jak Ci się udało uchwycić ten moment , taki przelot zwykle trwa okamgnienie !
Biele TOTALNIE zniewaaaalaaające. Ritausma w towarzystwie białej jarzmianki... Ciekawe. Skąd wiedziałaś ? U mnie rośnie przy Afrodycie , a za Afrodytą co ? Ritausma
Białe mini dzwoneczki świetnie grają z carexem !I to zdjęcie zamarzniętej wody w rowie... groźne , zachwycające.
Rooguchi spijający krople rosy z kielicha kalli a może meloman w muszli koncertowej wsłuchujący się w brzęczenie pszczelich skrzydełek ?
Aleja hortensjowa nabiera już zaplanowanego kształtu!

Cu-dow-nie!

Witaj ,

Czy mogę dołączyć do bijących brawa? Kompozycje bardzo gustowne ale jakie opowieści! Czyta się przepięknie!

A co tu taka cisza poczęstuj nas kilkoma fotkami

Firletko, a jednak biel Ritausmy w duecie z białą jarzmianką niepokoi mnie, drażni. Chyba nie ten odcień bieli. Może brakuje jej towarzystwa Twojej Afrodyty? Tu Ritausma sprawia wrażenie zawstydzonej, zalęknionej, gdy tymczasem powinna być świadoma swej urody. Czyżby miała wystarczyć jej perowskia i biała szałwia? A może dosadzić jej jarzmiankę w takim kolorze?


Ale czy karminowa jarzmianka nie jest zbyt jednoznacznie odcinająca się kolorystycznie? Czym wydobyć porcelanowy rumieniec Ritausmy?


Białą jarzmiankę spróbuję, choć kilkoma łodyżkami, zbratać z margaretkami i Schneewitchen?
Ciągle pewna nie jestem. Ot, takie mam dylematy, ale w marzeniach zawsze pozostaję na ziemi

Tak, alejka z hortensjami zaczyna nadążać za wizją. Choć nie bez wątpliwości. Rozważam czy nie przenieść stamtąd Limelight w inny kątek z hortensjami, a tu dosadzić drugą Strong Annabellę, by tworzyła jedność z równymi sobie, z tymi w pobliżu, w rzędzie. Cynie z tego hortensjowego szeregu w ubiegłym sezonie spłatały figla. Zupełnie nie miały wyczucia tego co właściwe. Były zbyt radosne i zadowolone z siebie. Miały nakaz grzecznie naśladować dorodne stokrotki, a tymczasem wyniosły się nadmiernie. Może białe jeżówki bywają mniej swawolne?

Witaj Agnieszko. Dziękuję za dobre słowa. Dorzuć jeszcze coś od siebie. Piękniej tu będzie.


Konradzie, cicho? Nie słyszysz szurania katalogami, pomysłami, szeregowania myśli sprzecznych z nadmiarem pragnień...? Znaczy powściągam emocje nie plamiąc stronic nadmiernie.
Teraz jest tak:


a za kilka miesięcy powinno być podobnie, choć nie tak samo:

Trudno doradzać w kwestii doboru odcieni.....bo delikatna to sprawa, zależy od uwrażliwienia, natężenia naszego postrzegania. Tam gdzie innym nie przeszkadza ostra czerwień przy wściekłym różu, Ciebie drażnią subtelności odcieni. Mam w ogrodzie Ritausmę obok ND, podsadzone porcelanowym odcieniem lnicy......

Wczesnowiosenna szarość na przeciw bujności różanego kwiecia, świetne zestawienie , to właśnie na to czekamy całą zimę . Twoje zestawienia barw Wendusiu tak subtelne, że trudno cokolwiek doradzić, ale przy hortensjach zamiast stojących na baczność łodyżek cynii, czy jeżówki widziałabym raczej rozwichrzone bodziszki . O różach się nie wypowiadam, bo tego tematu nie czuję zbyt dobrze